Kράτος και δήμος: Θεατές για άστεγους στο κέντρο της Λεμεσού

Στην καρδιά της Λεμεσού, πρόχειροι «καταυλισμοί», κόσμος που έχει για «κρεβάτι» μερικές χάρτινες κούτες και παλιά στρώματα, κόσμος χωρίς καμιά υγειονομική πρόνοια. Μέχρι στιγμής, λύση καμία, με τους αρμόδιους να παρακολουθούν. Οι πληροφορίες που καταφέραμε να συλλέξουμε αναφέρουν ότι πρόκειται κυρίως για Καμερουνέζους, οι οποίοι βρίσκονται στο συγκεκριμένο χωράφι για περισσότερο από τρεις μήνες. Με το πρώτο φως της ημέρας, μαζεύουν τα «κρεβάτια» τους και αναζητούν μεροκαμάτο στους δρόμους.

Γνωρίζουν αλλά

Επιπρόσθετα, υπάρχει ένας προβληματισμός σχετικά με το καθεστώς των ανθρώπων αυτών. Η ευρύτερη εικόνα είναι ότι πρόκειται για ανθρώπους που έφυγαν για διάφορους λόγους από το Πουρνάρα. Χωρίς όμως την όποια υπηρεσία να τους προσεγγίσει και να καταγράψει την κατάστασή τους, κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει επακριβώς αν πρόκειται είτε για όντως αιτητές ασύλου ή για παράνομους μετανάστες ή ακόμα αν είναι λήπτες επιδόματος ενοικίου και είτε δεν μπορούν να βρουν σπίτι, είτε «ξεγελούν» το κράτος.

Εκείνο που εντοπίζεται σίγουρα είναι μια αδυναμία τόσο του κεντρικού κράτους, όσο και των τοπικών αρχών, να διαχειριστούν καταστάσεις όπως αυτή. Ο Δήμος Λεμεσού διαθέτει αρμόδιο τμήμα κοινωνικών υπηρεσιών, ενώ μεταξύ άλλων λειτουργεί και το κέντρο Σχεδία, το οποίο απευθύνεται σε άστεγους συνανθρώπους μας. Στην παρούσα περίπτωση, λόγω της πολυπλοκότητας και του σύνθετου του θέματος, η τοπική αρχή ζητά τη βοήθεια του κεντρικού κράτος και ιδιαίτερα των υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας. Όμως, μέχρι τότε το πρόβλημα διογκώνεται και η εξαθλίωση αυτών των ανθρώπων μεγαλώνει. Είναι επίσης δεδομένο ότι δεν θα αργήσουν οι πρώτες βροχές, με τους ανθρώπους αυτούς από ένστικτο επιβίωσης να αναζητούν προστασία από τη βροχή. Τότε, από ένα καθαρά ανθρωπιστικό θέμα, θα μετατραπεί και σε ζήτημα ασφάλειας και παραβατικότητας, με τους διάφορους επιτήδειους να καιροφυλακτούν να μιλήσουν ξανά για τους «αλλοδαπούς που κάνουν ό,τι θέλουν».

Και υγειονομικό ζήτημα

Το πρόβλημα σαφώς είναι σύνθετο και δεν αφορά μία και μόνο υπηρεσία, ούτε μπορεί να λυθεί με έναν απλό τρόπο. Γράψαμε και παλαιότερα ότι δεν αποτελεί τιμή για καμιά κοινωνία να βλέπει συνανθρώπους της να βιώνουν τέτοια εξαθλίωση. Πόσω μάλλον, σε μια πόλη σαν τη Λεμεσό, που θέλει να καυχιέται για τη λάμψη της, τους πύργους και τις χιλιάδες μεγάλες επιχειρήσεις που κατέκλεισαν την πόλη. Παράλληλα, η περίπτωση του συγκεκριμένου σημείου, όπου έστησαν έναν πρόχειρο «καταυλισμό», είναι και μια υγειονομική βόμβα, για την οποία και πάλι κανείς δεν φαίνεται να λαμβάνει μέτρα. Υπάρχουν ακόμα και μαρτυρίες για εμπορία προσώπων, ενώ είναι γνωστό στη Λεμεσό ότι όποιος ψάχνει φτηνό εργατικό δυναμικό, μπορεί να το βρει με μια βόλτα στην «Τζαμούδα».

Παρέδωσαν κουβέρτες

Το κενό του κράτους καλύπτει για άλλη μια φορά η ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι άνθρωποι της «Κίτρινης Γραμμής» μας ενημέρωσαν πως για ακόμα μια φορά παρείχαν υλική βοήθεια στους ανθρώπους που εδώ και μήνες δεν έχουν στέγη (από τα τέλη Μαΐου). Αυτή τη φορά, τους παρέδωσαν μεγάλο αριθμό από κουβέρτες, καθώς και κάποια επιπλέον είδη υγιεινής.