Ανταπόκριση με... κατεύθυνση: Το ΡΙΚ, μέσω του διευθυντή του, κάνει συστάσεις στη δημοσιογράφο του Άννα Ανδρέου για την προπαγάνδα της Τουρκίας

Οδηγίες στην ανταποκρίτρια του ΡΙΚ στην Κωνσταντινούπολη Άννα Ανδρέου για τα ρεπορτάζ της και τον τρόπο που χειρίζεται τα θέματά της έδωσε ο διευθυντής ειδήσεων του κρατικού καναλιού Γιαννάκης Νικολάου. Το ΡΙΚ επισημαίνει με επιστολή του διευθυντή του ότι υπάρχει σε εξέλιξη ένας πόλεμος προπαγάνδας, αλλά κάνει συστάσεις γι’ αυτό μόνο στην ανταποκρίτριά του Άννα Ανδρέου που βρίσκεται στην Τουρκία. Δηλαδή, ο ίδιος πέφτει στην παγίδα που προσπαθεί να αποφύγει, αφού ενώ παραδέχεται ένα γεγονός και το εντοπίζει ορθώς, εντούτοις στοχοποιεί έναν δημοσιογράφο, με αποτέλεσμα να δημιουργεί έναν εσωτερικό…. υβριδικό πόλεμο στο ίδιο το ίδρυμα. Εκείνο που ξενίζει δεν είναι η παρέμβαση που γίνεται στα ρεπορτάζ τα οποία μεταδίδει ένας ανταποκριτής, άλλωστε είναι γάγγραινα στο κρατικό κανάλι, αλλά η προσπάθεια στοχοποίησης ενός συγκεκριμένου ανθρώπου, αφού αντί να δοθεί μια γενική οδηγία στους συντάκτες για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται τα θέματα που αφορούν τα ελληνοτουρκικά αυτή την περίοδο, καθώς όλα εντάσσονται σε έναν γενικότερο εκλογικό πυρετό των δύο χωρών (τριών αν συμπεριλάβουμε και την Κύπρο), εντούτοις αποφασίζει να σταλεί ειδικό σημείωμα με οδηγίες στην ανταποκρίτρια για «τήρηση του περιεχομένου του σημειώματος από τα δελτία ειδήσεων ραδιοφώνου και τηλεόρασης καθώς και από τα ενημερωτικά προγράμματα και εκπομπές του τμήματος». Το σημείωμα μάλιστα, κοινοποιείται στους αρχισυντάκτες και παρουσιαστές του ΡΙΚ και δεν ακολουθείται μια στοιχειώδης ιεραρχία, ώστε να μην δίνεται η εντύπωση πως βάζει στο στόχαστρό του έναν συγκεκριμένο συντάκτη. Μια γενική οδηγία που θα μπορούσε να αναφέρει πως υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα πολεμικό κλίμα και κλίμα προπαγάνδας από πλευράς της Τουρκίας θα ήταν αρκετή, ώστε να μην δίνεται η εντύπωση και πως παρεμβαίνει ο διευθυντής στη δουλειά ενός δημοσιογράφου και πως γίνεται επί τούτου, αφού είναι γνωστό πως έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις.

Το σημείωμα

Τι αναφέρει το σημείωμα του Γιαννάκη Νικολάου; «Έχει παρατηρηθεί ότι από τουρκικής πλευράς μεθοδεύεται ένας έντονα κορυφούμενος υβριδικός πόλεμος σε βάρος τόσο της Ελλάδας όσο και σε βάρος της Κύπρου, με σειρά από προκλήσεις και δηλώσεις όχι μόνο από τον Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και άλλους αξιωματούχους της κυβέρνησής του και του τουρκικού κράτους γενικότερα. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα ο υβριδικός αυτός πόλεμος πέρα από το ότι εκτραχύνεται, έχει διευρυνθεί τόσο ως προς τις πηγές από τις οποίες εκπορεύεται όσο και ως προς τη συχνότητα των», γράφει σε ένα γενικό του σχόλιο ο διευθυντής ειδήσεων του ΡΙΚ και παραδέχεται πως «Δυστυχώς και εμείς ως ΡΙΚ έχουμε παρασυρθεί αναπαράγοντας όλον αυτόν τον υβριδικό πόλεμο δημιουργώντας κλίμα έντασης που επηρεάζει άκρως αρνητικά την κυπριακή κοινωνία αλλά και υποσκάπτει τις προσπάθειες που καταβάλλει η επίσημη πολιτεία για λύση του Κυπριακού ή/και προώθηση των δικαίων της Κύπρου διεθνώς». Μέχρι στιγμής τι το μεμπτόν; Ουδέν. Ο έμπειρος δημοσιογράφος και διευθυντής ειδήσεων του ιδρύματος, εντοπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει αυτή την περίοδο. Πως υπάρχει, όπως γίνεται πάντα σε περίοδο εκλογών, ένα πολεμικό κλίμα ένθεν και ένθεν, αφού προσπαθούν πολιτικοί με κορώνες να κεντρίσουν το ενδιαφέρον ψηφοφόρων. Και όποιος εκτοξεύει τις… καλύτερες απειλές είναι αυτός που κερδίζει πόντους, αναπτερώνοντας το ηθικό των πολιτών, είτε είναι Τούρκοι είτε είναι Έλληνες, ενώ προφανώς ο υβριδικός πόλεμος έχει αντίκτυπο και στην Κύπρο. Φυσικά, το όλο κλίμα δεν αφήνει ανεπηρέαστο και το πολιτικό σκηνικό της Κύπρου, το οποίο ενδεχομένως να ευνοεί αυτούς που θεωρούν πως με τις κορώνες και τις εμπρηστικές δηλώσεις κάνουμε κακό και υψώνουμε ανάστημα. Ένα κλίμα που ενδεχομένως να ευνοεί όσους έχουν ακροδεξιές αντιλήψεις.

Οι οδηγίες

Το θέμα σχετικά με το σημείωμα του διευθυντή ειδήσεων είναι πως αναφέρεται σε έναν συγκεκριμένο συντάκτη/ανταποκριτή, χωρίς να το βάλει σε ένα γενικό πλαίσιο, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο πως το πρόβλημα δεν είναι… απλώς ο υβριδικός πόλεμος, αλλά αυτός που διεξάγεται εντός του ιδρύματος, στοχοποιώντας τη δημοσιογράφο του ιδρύματος που εργάζεται στην Τουρκία. «Ως εκ τούτου και με σκοπό το ΡΙΚ να λειτουργήσει ως ανάχωμα στη διασπορά του υβριδικού αυτού πολέμου που εκπορεύεται από τουρκικής πλευράς, από τούδε οι ανταποκρίσεις από την Τουρκία δέον όπως περιορίζονται σε επίσημες ανακοινώσεις/θέσεις της τουρκικής κυβέρνησης ή δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας, του Πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών της χώρας. Δέον δε όπως και σε περιπτώσεις ανταποκρίσεων για τέτοια θέματα, αυτές περιορίζονται χρονικά, δηλαδή στο ένα με δύο λεπτά στην τηλεόραση και στα δύο με τρία λεπτά στο ραδιόφωνο», γράφει στο σημείωμά του ο διευθυντής ειδήσεων. Τίθεται κατ’ αρχάς ένα ερώτημα σε σχέση με το σημείωμα του κ. Νικολάου. Οι απαντήσεις από πλευράς Ελλάδας δεν εντάσσονται στο ίδιο κλίμα; Ακόμη κι αν μιλούμε για άμυνα κόντρα στην Τουρκία, είναι δεδομένο πως και η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε εκλογές, άρα και αυτή επιλέγει το ίδιο κλίμα επιθετικότητας, άρα γιατί δεν δόθηκε οδηγία και προς τους ανταποκριτές που έχει το ΡΙΚ στην Αθήνα. Ακόμη και αν βγάλουμε εκτός του παιχνιδιού την Ελλάδα, γιατί δεν δόθηκε μια γενική οδηγία για τον τρόπο που χειρίζονται τα θέματα σε όλους τους συντάκτες και έγινε προς την ανταποκρίτρια του ιδρύματος;

Ιεραρχία… γιοκ

Με την επιστολή του κ. Νικολάου αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά και το γεγονός πως παρακάμπτεται η οποιαδήποτε ιεραρχία υπάρχει, την οποία στο ίδρυμα τη θυμούνται, όποτε είναι… χρήσιμη. Δεν θα έπρεπε ο κ. Νικολάου να στείλει επιστολή προς τους αρχισυντάκτες, οι οποίοι να ενημερώσουν ενδεχομένως σχετικώς την ανταποκρίτρια για το θέμα; Καθηκόντως ένας διευθυντής ειδήσεων θα μπορούσε να ενημερώσει τους αρχισυντάκτες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα δώσουν μια εντολή προς τους συντάκτες για τη γενική κατεύθυνση που θα έπρεπε να υπάρχει στο εν λόγω θέμα. Επί της ουσίας ο κ. Νικολάου διαπίστωσε ένα παραδεκτό γεγονός, αλλά όταν καταφέρεσαι ως διευθυντής κατά ενός υπαλλήλου, τότε τρία τινά μπορούν να συμβαίνουν: είτε θες ο συγκεκριμένος ανταποκριτής να στοχοποιηθεί και να… τελειώνει τσακ-μπαμ τις ανταποκρίσεις του, είτε θεωρείς πως δεν έχει κριτήριο και πρέπει εσύ ως διευθυντής να του δώσεις την εντολή να αλλάξει νοοτροπία είτε δεν συμφωνείς με τις απόψεις του και προσπαθείς με κάποιον τρόπο να τον περιορίσεις. Μάλιστα, θεωρεί πως ο ανταποκριτής/δημοσιογράφος δεν έχει το κριτήριο για να δει τι είναι σημαντικό να μεταδοθεί και τι όχι στα δελτία ειδήσεων, ενώ δεν ακολουθήθηκε η ίδια πρακτική και για άλλους δημοσιογράφους στο ίδρυμα. Γράφει στο σημείωμα/οδηγίες που στέλνει προς την κ. Ανδρέου, το οποίο κοινοποιεί προς αρχισυντάκτες και παρουσιαστές: «Δέον όπως αποφεύγεται αυστηρώς η αναπαραγωγή δηλώσεων ή αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από άλλους παράγοντες της τουρκικής πολιτείας/κοινωνίας, απόστρατους αξιωματικούς, δημάρχους, κομματικούς παράγοντες (ακόμη και του κυβερνώντος κόμματος) ή/και αρθρογραφίες και σενάρια εφημερίδων, ιστοσελίδων κ.λπ. Εάν τυχόν εντοπισθεί κάτι εξαιρετικό που θεωρηθεί ότι πρέπει να μεταδοθεί από το ΡΙΚ, αλλά δεν εμπίπτει στα προαναφερθέντα κριτήρια πρέπει να ενημερώνεται ο διευθυντής Ειδήσεων για να αποφασίσει σχετικώς». Η Κύπρος ήδη βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές του Φεβρουαρίου του 2023, η Ελλάδα θα έχει εκλογές την άνοιξη του 2023 και η Τουρκία βρίσκεται σε μια προεκλογική εκστρατεία λόγω εκλογών τον Μάιο. Είναι λοιπόν δεδομένο πως δυναμιτίζεται το κλίμα ένθεν και ένθεν, αλλά εντός του ιδρύματος γίνεται σαφέστατα ένας πόλεμος απόψεων χωρίς τέλος.