Εκτός από «χρυσά», έβγαζαν και… «πλατινένια» διαβατήρια!

Γνώριζε και πολύ καλά μάλιστα το Υπουργικό Συμβούλιο σε ό,τι αφορά τις πολιτογραφήσεις, οι οποίες παρότι δεν ικανοποιούσαν τα οικονομικά κριτήρια του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος (ΚΕΠ), εντούτοις τους προσφερόταν το κυπριακό διαβατήριο στη βάση του «γενικού οικονομικού συμφέροντος». Στην έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, η οποία δημοσιεύθηκε την περασμένη Δευτέρα, φαίνονται ξεκάθαρα οι ευθύνες του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο ήταν αρκετά ενήμερο σε ό,τι αφορά τη μη πλήρωση των οικονομικών κριτηρίων για παροχή διαβατηρίων. Εντούτοις, οι αιτήσεις εγκρίνονταν κανονικά και οι αιτητές λάμβαναν το κυπριακό και επομένως το ευρωπαϊκό διαβατήριο.

Μέσα από την έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, ο «Π» καταγράφει πιο κάτω κάποιες από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες ενώ οι αιτητές δεν πληρούσαν τα κριτήρια, εντούτοις οι αιτήσεις προχωρούσαν κανονικά. Σημειώνεται πως ένα από τα κριτήρια που ο αιτητής θα έπρεπε να πληρούσε, είναι πως θα έπρεπε να ήταν διευθυντής σε εταιρεία η οποία να είχε προβεί σε επενδύσεις ανάλογες αυτών που προβλέπονταν στο ΚΕΠ και επιπλέον ο αιτητής να είχε τέτοια αμοιβή στην εταιρεία που να δημιουργεί φορολογικά έσοδα για τη Δημοκρατία της τάξεως των 100.000 ευρώ. Επίσης, ο αιτητής θα έπρεπε να ήταν κάτοχος μόνιμης ιδιόκτητης κατοικίας στην Κυπριακή Δημοκρατία, αγοραίας αξίας τουλάχιστον 500.000 ευρώ πλέον το ΦΠΑ. Ωστόσο, μια από τις πολλές περιπτώσεις είναι και αυτή όπου πρόσωπο το οποίο υπέβαλε αίτημα ως διευθυντής, είχε προκαταβάλει στην Κυπριακή Δημοκρατία, ως φόρο εισοδήματος, το ποσό των 100.715 ευρώ. Όμως, η αξία της ιδιόκτητής του κατοικίας ανερχόταν μόνο σε 310.000 ευρώ. Ωστόσο, παρά το ότι στην πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο αναφερόταν ότι η αίτηση δεν πληρούσε τους όρους της κατοχής μόνιμης κατοικίας αξίας τουλάχιστον 500.000 ευρώ, καθώς η αξία της ήταν χαμηλότερη της απαιτούμενης, εντούτοις η αίτηση εγκρίθηκε κανονικά (ημερ. απόφασης ΥΣ 15.3.2019).

Μερικές περιπτώσεις

Άλλη περίπτωση αφορά αιτητή όπου η αγοραία αξία της μόνιμης ιδιόκτητης κατοικίας του ανερχόταν σε 360.956 ευρώ και ήταν επομένως χαμηλότερη του απαιτούμενου ελάχιστου ποσού των 500.000 ευρώ. Στην πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο, ενώ αναφερόταν ότι η αξία της μόνιμης κατοικίας ήταν χαμηλότερη του απαιτούμενου ελάχιστου ποσού των 500.000 ευρώ, εντούτοις εγκρίθηκε κανονικά (ημερ. απόφασης ΥΣ 14.1.2015).

Ακόμα μια περίπτωση αφορά αιτητή όπου η αγοραία αξία της μόνιμης ιδιόκτητης κατοικίας του ανερχόταν σε 375.151 ευρώ. Ο αιτητής υπέγραψε συμφωνία με εργολάβο για ανακαίνισή της, συνολικής αξίας 146.390 ευρώ, η οποία δεν ολοκληρώθηκε/καταβλήθηκε μέχρι τότε. Στην πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο αναφέρεται ότι η αξία της μόνιμης κατοικίας ήταν χαμηλότερη του απαιτούμενου ελάχιστου ποσού των 500.000 ευρώ, όμως το Υπουργικό και σε αυτή την περίπτωση προχώρησε στηνέγκριση της αίτησης (ημερ. απόφασης ΥΣ 30.6.2016).

Αιτητής ο οποίος επένδυσε 2 εκατ. ευρώ σε Οργανισμό Εναλλακτικών Επενδύσεων και ήταν κάτοχος κατοικίας αξίας περίπου 35.000 ευρώ από το 2005, θεωρήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών ότι σχετικά με τη μόνιμη κατοικία ο όρος κατ’ ουσία πληρούται. Επομένως και αυτή η αίτηση εγκρίθηκε (ημερ. Απόφασης ΥΣ 28.3.2018).

Ιδιοκτήτης κυπριακής ασφαλιστικής εταιρείας και κυπριακής εταιρείας η οποία επενδύει στην Κύπρο και στο εξωτερικό, δεν είχε προσκομίσει σχετικά στοιχεία και δεν ήταν κάτοχος μόνιμης ιδιόκτητης κατοικίας, αγόρασε με τον γιο του τεμάχιο στη Λεμεσό, στο οποίο θα ανέγειραν κατοικίες. Ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι δεν ικανοποιούνται επαρκώς τα οικονομικά κριτήρια, όμως, δεδομένου του «γενικότερου οικονομικού οφέλους», εισηγήθηκε να τεθούν οι αιτήσεις ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου. Η πιο πάνω θέση του υπουργού Οικονομικών αναφέρθηκε στην πρόταση προς το Υπουργικό και η αίτηση εγκρίθηκε με το αιτιολογικό ότι εμπίπτει στο πνεύμα των κριτηρίων (ημερ. απόφασης ΥΣ 25.11.2016).

Άλλος αιτητής αγόρασε δύο υπό ανέγερση ακίνητα αξίας 2 εκατ. ευρώ, από τα οποία μόνο οι 910.000 ευρώ προήλθαν από τον ίδιο, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 1.190.000 ευρώ προήλθε από δάνειο από κυπριακή εταιρεία η οποία ήταν μέτοχος της εταιρείας ανάπτυξης γης που πώλησε το ακίνητο στον αιτητή. Ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι ο αιτητής δεν ικανοποιεί πλήρως τα οικονομικά κριτήρια, όμως, δεδομένου του «γενικότερου οικονομικού οφέλους» εισηγήθηκε υποβολή πρότασης προς το Υπουργικό Συμβούλιο (ημερ. απόφασης ΥΣ 20.6.2018).

Αιτητής ήταν 33,3% μέτοχος κυπριακής εταιρείας, όμως δεν προσκομίστηκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι είχε μεταφέρει κεφάλαια στην εταιρεία. Ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι ναι μεν δεν ικανοποιούνταν τα οικονομικά κριτήρια, ωστόσο εισηγήθηκε όπως, λόγω του «γενικότερου οικονομικού οφέλους» που προκύπτει για την κυπριακή οικονομία από τις πραγματοποιηθείσες επενδύσεις του αιτητή, η αίτηση θα έπρεπε να τεθεί ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου για λήψη απόφασης, με το Υπουργικό Συμβούλιο να αποφασίζει ότι οι επενδυτικές του δραστηριότητες εμπίπτουν στο πνεύμα των κριτηρίων. Στην πρόταση προς το Υπουργικό αναφερόταν η θέση του υπουργού Οικονομικών (ημερ. Απόφασης ΥΣ 25.11.2016).

Σε άλλη περίπτωση, κεφάλαια τα οποία χρησιμοποίησε ο αιτητής για την αποπληρωμή των ακινήτων προήλθαν από δάνεια που έλαβε από κυπριακή εταιρεία και όχι από δικά του περιουσιακά στοιχεία από το εξωτερικό. Στην πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο αναφερόταν ότι ο επενδυτής υλοποίησε τις επενδύσεις του χρησιμοποιώντας κεφάλαια που προήλθαν από δανειακές συμβάσεις που είχε συνάψει με κυπριακή εταιρεία (ημερ. απόφασης ΥΣ 18.12.2018). Ωστόσο, ούτε και αυτός ο λόγος δεν ήταν αρκετός φαίνεται για το Υπουργικό Συμβούλιο να μην εγκρίνει την αίτηση.