Βοσκός εμπρηστής για να κάψει μια φίνα

Ο βοσκός, που παραλίγο να κάψει τον Αύγουστο του 2020 μεγάλη περιοχή στον Άγιο Αμβρόσιο της Λεμεσού, δεν έπεισε το Ανώτατο Δικαστήριο ότι αδίκως καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο σε δύο χρόνια φυλάκιση και επίσης αδίκως δεν ανεστάλη η ποινή του. Το Ανώτατο Δικαστήριο που εξέτασε την έφεση επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση.

Και όλα αυτά… για να κάψει μία φίνα που βρέθηκε μπροστά του!

Η φίνα και η φωτιά

Ο κατηγορούμενος βοσκός, στην κατάθεσή του επιχείρησε να δικαιολογήσει την πράξη του. Στην πρώτη του μαρτυρία είχε αναφέρει: «Έβοσκα τα ζώα μου, δηλαδή τις αίγες μου, στην τοποθεσία 'Περνός', έδαφος του χωριού Άγιος Αμβρόσιος. Σε κάποια στιγμή και ενώ περπατούσα μέσα σε κάτι κόνιζους, είδα ακριβώς δίπλα από το παπούτσι μου μια μεγάλη φίνα και ευτυχώς που δεν την πάτησα. Εγώ φοβήθηκα πάρα πολύ και αμέσως τράβηξα προς τα πίσω για να μην με δαγκώσει. Στη συνέχεια και με τη χρήση του αναπτήρα που κρατούσα, άναψα φωτιά στο σημείο που βρισκόταν η φίνα για να την κάψω. Επίσης, κρατούσα και ένα παγούρι με νερό με σκοπό να περιορίσω την οποιαδήποτε επέκταση της φωτιάς. Σε κάποια φάση είδα ότι η φωτιά ξέφευγε του ελέγχου μου, γι' αυτό αποφάσισα να πάω στη μάντρα μου να ειδοποιήσω την Πυροσβεστική, αφού δεν είχα τηλέφωνο μαζί μου».

Όταν συνελήφθη, βρισκόταν 5 μέτρα από τη φωτιά και προσπαθούσε να φύγει βιαστικά. Στο αστυνομικό που τον συνέλαβε, όταν του εξήγησε τους λόγους της σύλληψής του, είπε: «Κάμε τη δουλειά σου».

Γνωσιακή δυσλειτουργία

Ο βοσκός στη δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου είχε καλέσει ως μάρτυρα υπεράσπισης μία κυβερνητική ψυχίατρο, η οποία τον είχε εξετάσει μερικούς μήνες μετά το συμβάν. Η ψυχίατρος υποστήριξε πως διαπίστωσε «γνωσιακή δυσλειτουργία». Ωστόσο, το Κακουργιοδικείο απέρριψε τη μαρτυρία της, αναφέροντας πως αυτή «ήταν νεφελώδης, χαρακτηρίζεται από παλινδρομήσεις, ταλαντεύσεις, αντιφάσεις και υπεκφυγές. (…) Δεν γίνεται αποδεκτή».

Εγκληματική συμπεριφορά

Το Κακουργιοδικείο επέβαλε ποινή 2 ετών φυλάκισης χωρίς αναστολή, σημειώνοντας στην απόφασή του πως οποιαδήποτε άλλη ποινή «… θα ήταν αναμφίβολα ακατάλληλη, ανεπαρκής και θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα, τόσο στον κατηγορούμενο, όσο και σε επίδοξους μιμητές ανάλογης εγκληματικής συμπεριφοράς». Η δικηγόρος του βοσκού, επιχειρώντας να δικαιολογήσει την πράξη του, είχε υποστηρίξει πως «… οι βοσκοί συνήθιζαν να βάζουν φωτιά στη θέα ενός φιδιού για να προστατευθούν οι ίδιοι και τα ζώα τους, είναι προϊόν αναμφισβήτητο της ανθρώπινης εμπειρίας, ιδίως στην κυπριακή ύπαιθρο… Το μόνο λογικό συμπέρασμα και αιτία για τον λόγο που άναψε τη φωτιά ο βοσκός απομένει η πολύ λογική εξήγηση της παρουσίας της φίνας».

Άγνωστο αν υπήρχε φίδι

Για την ύπαρξη φίνας, η μόνη μαρτυρία που υπήρξε ήταν αυτή του βοσκού. Ωστόσο, ακόμα και αν έγιναν τα πράγματα όπως τα περιέγραψε, δεν υπήρχε δικαιολογία για τη φωτιά. Το Ανώτατο στην απόφασή του, σημειώνει: «Η ενέργειά του όμως να θέσει φωτιά για να εξοντώσει και/ή κάψει τη φίνα, εν προκειμένω δεν είχε να κάνει με την προστασία της ζωής του ή της σωματικής του ακεραιότητας. Και τούτο γιατί, ως ο ίδιος ανέφερε, πρόλαβε και αντιλήφθηκε τη φίνα, δεν την πάτησε, και κατάφερε να τραβήξει προς τα πίσω. Ό,τι μετά ακολούθησε, σύμφωνα πάντα με τη θέση του, είχε να κάνει με τη διακαή επιθυμία του να εξοντώσει το ερπετό. Συνεπώς, ακόμη και αν τα όσα είχε αναφέρει στην κατάθεσή του στην Αστυνομία είχαν αποδειχθεί, δεν θα μπορούσε να είχε απαλλαχθεί από την ποινική ευθύνη».