«Η ζωή μας γίνεται μια άχρωμη ρουτίνα» - Επιστολή μαθητών λυκείων της Λευκωσίας

Τα αυξημένα κρούσματα ανάμεσα στους μαθητές, οι αντίξοες συνθήκες που δημιουργούν οι μάσκες και τα ανοικτά παράθυρα στις τάξεις, αλλά και η απαγόρευση των απογευματινών δραστηριοτήτων που έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχολογία και την καθημερινότητα των παιδιών, τίθενται σε ανοικτή επιστολή που συνυπογράφουν τα μαθητικά συμβούλια εννέα, μέχρι στιγμής, λυκείων της Λευκωσίας.

Στην ανοικτή επιστολή προς τους αρμόδιους, αναφέρουν ότι δεν έχει ζητηθεί η γνώμη τους αλλά και δεν έχουν ληφθεί υπόψη και οι ανάγκες τους. Συγκεκριμένα γράφουν ότι η απόφαση να κλείσουν οι απογευματινές αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες «οδηγεί τη ζωή των μαθητών σε μια στείρα, άχρωμη ρουτίνα όπου κυρίαρχη θέση έχει το σχολείο, η μελέτη και μόνο».

Επιπλέον, οι μαθητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα αυξημένα κρούσματα στα σχολεία λέγοντας ότι προσέρχονται καθημερινά με τον φόβο του ιού. Θέτουν το ερώτημα κατά πόσο ο τερματισμός λειτουργείας των σχολικών μονάδων θα ήταν απαραίτητη στην προσπάθεια προφύλαξης «των εαυτών μας, των καθηγητών μας και των δικών μας ανθρώπων».

Ολόκληρη η επιστολή των μαθητών:

Αγαπητοί αρμόδιοι,

Είμαστε μαθητές. Είμαστε ανήλικοι. Ίσως να πιστεύετε πως δεν γνωρίζουμε τι είναι καλύτερο για εμάς σε αυτές τις συνθήκες της πανδημίας. Σας διαβεβαιώνουμε όμως ότι έχουμε πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Αφού η σχολική κοινότητα αποτελεί την ίδια την κοινωνία σε μικρογραφία, τα μέτρα που λαμβάνονται πρέπει να αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής στα πλαίσια της εκπαίδευσης.

Με αφορμή τα νέα μέτρα για καταπολέμηση της πανδημίας, ως μαθητιώσα νεολαία αρπάζουμε την ευκαιρία να εκφέρουμε και εμείς άποψη. Αρχικά, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι οι μαθητές ως μελλοντικοί πολίτες αυτής της κοινωνίας συναινούν στις αποφάσεις της κυβέρνησης όσον αφορά τα μέτρα. Άλλωστε, ποιος θέλει τον παππού, τη γιαγιά και οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο να νοσήσει εξ αιτίας του και να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του;…

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω θα θέλαμε κι εμείς να βάλουμε το λιθαράκι μας στην κατατρόπωση αυτού του ύπουλου εχθρού, του Κορωνοιού. Είναι πλέον γνωστό, ότι οι σχολικές μονάδες αποφασίστηκε να εξακολουθήσουν να βρίσκονται σε λειτουργία. Φαίνεται ωστόσο, ότι δεν λήφθηκαν επαρκώς υπόψην όλες οι παράμετροι για την επίτευξη ενός ασφαλούς σχολικού περιβάλλοντος. Και κυρίως, η άποψη των μαθητών.

Οι συνθήκες που επικρατούν στο σχολικό χώρο είναι αντίξοες και ακατάλληλες. Αυτό, έχει διαπιστωθεί κυρίως τις τελευταίες μέρες όπου έγινε αισθητή η πτώση της θερμοκρασίας. Με την τήρηση των πρωτοκόλλων (ανοικτά παράθυρα και πόρτες, αυστηρή χρήση της μάσκας καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας εντός και εκτός της τάξης, μη χρήση κλιματιστικών κλπ) δημιουργείται ένα άβολο περιβάλλον στο οποίο το σχολικό δυναμικό αντεπεξέρχεται με δυσκολία.

Συγκεκριμένα, οι μαθητές δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν το κρύο κι αυτό βαίνει σε βάρος της διεξαγωγής του μαθήματος. Ούτε βέβαια θα είναι αποτελεσματικές οι «περίφημες κουβέρτες» του κυρίου Υπουργού. Προσπαθήστε να αναλογιστείτε πώς θα αισθανόσασταν στις συνθήκες που εμείς κάθε μέρα καλούμαστε να παρακολουθήσουμε το μάθημα και να ανταποκριθούμε στην βεβαρημένη ύλη του εκπαιδευτικού προγράμματος.

Σε αυτό το περιβάλλον προσερχόμαστε καθημερινά και με τον φόβο του ιού. Τα κρούσματα στα σχολεία είναι καθημερινά και ίσως περισσότερα από όσα έχουν υπολογιστεί μιας και δεν έχουν γίνει ευρέως τεστ στις σχολικές μονάδες. Μήπως, η παύση λειτουργίας ΚΑΙ των σχολείων στο πλαίσιο των νέων μέτρων θα μπορούσε να αποβεί καρποφόρα; Παρακαλούμε να μην εκληφθεί αυτό ως προσπάθεια για αποφυγή των μαθημάτων μας, αλλά ως προσπάθεια προφύλαξης των εαυτών μας, των καθηγητών μας και των δικών μας ανθρώπων.

Δεν πρέπει να παραβλεφθεί επίσης το γεγονός ότι η απαγόρευση λειτουργίας των αθλητικών και καλλιτεχνικών απογευματινών ενασχολήσεων οδηγεί τη ζωή των μαθητών σε μια στείρα, άχρωμη ρουτίνα όπου κυρίαρχη θέση έχει το σχολείο, η μελέτη και μόνο. Εν τέλει η ψυχολογία των μαθητών υφίσταται σοβαρότατο πλήγμα αφού οι επιπλέον πολυδιάστατες δραστηριότητες με τις οποίες ασχολούνται, τους προσφέρουν την ευκαιρία να εκτονώνονται, να αναπαύονται και κυριότερα να αποφορτίζονται από το άγχος και την πίεση του σχολείου.

Παράλληλα, οι δραστηριότητες αυτές δίνουν έναν τόνο αισιοδοξίας, μια ελπίδα για ένα ευοίωνο μέλλον χωρίς κρούσματα, τεστ και εμβόλια… Πιο απλά, δεν κολλάμε στο σχολείο και κολλάμε σε όλες τις άλλες μας δραστηριότητες; Ξεκολλάτε!

Αγαπητοί αρμόδιοι,

αντιλαμβανόμαστε την προθυμία και την καταβολή μεγάλης προσπάθειας από εσάς για την πραγμάτωση του κοινού για όλους μας στόχου, αλλά θα ήταν επωφελές να πράττετε με γνώμονα το καλύτερο και για εμάς, τους μαθητές, που όπως συχνά μας λέτε είμαστε το μέλλον της πατρίδας. Σας παρακαλούμε, ακούστε και μια φορά «το μέλλον».

Συνυπογράφουμε, οι πρόεδροι των μαθητικών συμβουλίων των Λυκείων

Ακρόπολης, Αποστόλου Μάρκου, Αποστόλου Βαρνάβα, Αγίου Γεωργίου, Γ’ Τεχνικής, Κύκκου Α’, Λατσιών, Εθνομάρτυρα Κυπριανού και Παγκυπρίου.