Ερωτήματα Αλληλεγγύης για τον μειωμένο αριθμό εμβολίων που παρέλαβε η Κύπρος

Ερωτήματα σχετικά με την έναρξη και την συνέχεια του εμβολιασμού στην Κύπρο, με αφορμή την σημερινή πρώτη ημέρα του εμβολιασμού στη χώρα μας και την Ευρώπη, καταθέτει μέσω γραπτής ανακοίνωσης του το Κίνημα Αλληλεγγύης.  Το Κίνημα Αλληλεγγύης διερωτάται επίσης πότε θα φτάσει στην Κύπρο η επόμενη δόση του εμβολίου και κατά πόσο είναι μειωμένος  ο αριθμός των πρώτων εμβολίων που έφθασαν χθες Σάββατο στη χώρα.

Αναλυτικά η γραπτή ανακοίνωση του Κινήματος:

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε ένα «θέατρο του παραλόγου» σε σχέση με το εμβόλιο του κορωνοϊού και διερωτόμαστε για ποιο λόγο η κυβέρνηση αναλώνεται σε επικοινωνιακά τερτίπια και επιδεικνύει ελάχιστη σοβαρότητα γι’ αυτό το τόσο σοβαρό αυτό ζήτημα.

Αρχικά μας είχαν ενημερώσει πως η Κύπρος θα λάμβανε 50.000 εμβόλια για την πρώτη και δεύτερη γραμμή και τελικά παραλάβαμε όλα κι όλα 5,000 εμβόλια, τα οποία δεν φτάνουν ούτε για ανάλυση επιδημιολογικών δεδομένων και όπως είναι λογικό, ο ελλιπής εμβολιασμός θα έχει ως αποτέλεσμα να μην δημιουργηθεί ανοσία μεταξύ του πληθυσμού.

Καλούμε την κυβέρνηση, τον Υπουργό Υγείας και την Ευρωπαία Επίτροπο Υγείας, Στέλλα Κυριακίδου, να μας εξηγήσουν γιατί η Κύπρος παρέλαβε τόσο μικρό αριθμό εμβολίων, ενώ θα μπορούσε να αποτελεί μοντέλο εμβολιασμού, χρήσιμο για όλη την ΕΕ, ωστόσο δεν έγινε καν προσπάθεια για κάτι τέτοιο.

Καλούμε επίσης την κυβέρνηση να μας πει ποιος είναι τελικά ο προγραμματισμός και γιατί δεν γνωρίζουμε ακόμη τους συγκεκριμένους αριθμούς της πρώτης και δεύτερης γραμμής εμβολιασμού, αλλά και γιατί τα επόμενα εμβόλια θα παραληφθούν τον Μάρτιο. Δηλαδή μέχρι τότε, εφ’ όσον δεν θα έχει καλυφθεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού επαρκές για να δημιουργήσει ανοσία στην κοινωνία, θα ζούμε με μέτρα καταπολέμησης, με ότι αυτό συνεπάγεται σε ανθρώπινες ζωές και οικονομία;

Μέσα από το πρόγραμμα του ΓεΣΥ, με τη χρήση του μηχανισμού των προσωπικών ιατρών, η κυβέρνηση θα μπορούσε ήδη να γνωρίζει τον αριθμό των ατόμων που κρίνεται απαραίτητος ο εμβολιασμός τους, ενώ θα μπορούσε να καταγράφει και τα δεδομένα αυτών που εμβολιάζονται, αυτών που δεν εμβολιάζονται και τις ιδιαιτερότητες της κάθε ομάδας, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται το πρόβλημα όπου και όταν υπάρξει, με τη χρήση συγκεκριμένων επιδημιολογικών δεδομένων.
Επιπρόσθετα θα έπρεπε ήδη να γνωρίζουμε πότε ο εμβολιασμός μπορεί να γίνεται σε ανοιχτό περιβάλλον και πότε σε ενδονοσοκομειακό ή άλλο προστατευμένο περιβάλλον.

Η ολιγωρία που διαπιστώνουμε είναι εξοργιστική, και καλό θα ήταν η κυβέρνηση αντί να αναλώνεται σε επικοινωνιακές φιέστες, να εστιάσει την προσοχή της στον σωστό εμβολιασμό μεγάλου μέρους του κυπριακού πληθυσμού και στην ενημέρωση του πληθυσμού, για πρακτικά ζητήματα, όπως τι είναι το εμβόλιο, πώς λειτουργεί και γιατί θεωρείται ασφαλές.

Καλούμε την κυβέρνηση να αρχίσει να δίνει απαντήσει σε όλα αυτά τα πρακτικά ζητήματα.