Χαμηλά η βιοκαλλιέργεια

Εξαιρετικά χαμηλά είναι τα ποσοστά της βιολογικά καλλιεργούμενης έκτασης στην Κύπρο, όχι μόνο σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά κυρίως με τις πρωτοπόρες χώρες της Ευρώπης. Όπως δείχνουν οι στατιστικές οι οποίες κυκλοφόρησαν χθες από την ΕΕ, η συνολική έκταση βιοκαλλιεργειών της ΕΕ ανήλθε το 2018 στα 13,4 εκατ. εκτάρια και αντιστοιχούσε στο 7,5% της συνολικής γεωργικής γης η οποία χρησιμοποιείται στα κράτη μέλη. Αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση 34% μεταξύ των ετών 2012 και 2018. Οι χώρες με το μεγαλύτερο μερίδιο της βιολογικής έκτασης το 2018 ήταν η Αυστρία (24,1% της συνολικής χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης), η Εσθονία (20,6%) και η Σουηδία (20,3%), ακολουθούμενες από την Ιταλία (15,2%), την Τσεχία (14,8%), τη Λετονία (14,5%), τη Φινλανδία (13,1%) και τη Σλοβενία (10%).

Στα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ, μεταξύ αυτών και η Κύπρος, το μερίδιο της βιολογικής καλλιεργούμενης περιοχής ήταν κάτω από 10%. Τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στη Μάλτα (0,4%), στη Ρουμανία (2,4%), στη Βουλγαρία, στην Ιρλανδία και στη Βρετανία (2,6%). Η Κύπρος είναι 10η από το τέλος και φιγουράρει στη 19η θέση των ΕΕ28 με ποσοστό βιοκαλλιεργειών επί του εδάφους μόλις 4,6%.

Ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Βιοκαλλιεργητών θεωρεί ότι το ποσοστό αυτό είναι εξαιρετικά χαμηλό - μάλιστα στην πραγματική αγορά σε ποσοστό διείσδυσης ενδέχεται να είναι και πολύ χαμηλότερο. Παρ’ όλα αυτά, ο σύνδεσμος αντιμετωπίζει αυτό το χαμηλό ποσοστό ως ευκαιρία για ανάπτυξη του κλάδου με μεγαλύτερους ρυθμούς, εφόσον βεβαίως δοθεί μια πιο ορθολογική στήριξη από το κράτος στους βιοκαλλιεργητές.

Όπως ανέφεραν μιλώντας στον «Π» ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Βιοκαλλιεργητών Βασίλης Κυπριανού και ο γραμματέας του Χάρης Χριστοφόρου, τα βασικά προβλήματα που παρουσιάζει ο τομέας είναι τα εξής:

-Γύρω στο 50% της επιδότησης της βιολογικής γεωργίας κατανέμεται στα σιτηρά, παρόλο ότι οι ανάγκες είναι μεγαλύτερες σε φρούτα και λαχανικά για κάλυψη της ντόπιας αγοράς, η οποία σήμερα εξυπηρετείται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές, δηλαδή από ακριβότερα προϊόντα. Παρ’ όλα αυτά στην αγορά δεν διατίθενται βιολογικά σιτηρά, γεγονός που καταδεικνύει ότι πωλούνται ως συμβατικά. Κάτι ανάλογο ισχύει και με τα χαρούπια και τις ελιές. Για αυτό ο σύνδεσμος θεωρεί πως πρέπει το Υπουργείο Γεωργίας να εξετάσει την καλύτερη κατανομή των πόρων ώστε να αποδίδει καλύτερα προς όφελος των παραγωγών και των καταναλωτών.
-Το κόστος παραγωγής σε τομείς λαχανικών, αμπελιών και οπωροφόρων δέντρων είναι υψηλό σε σχέση με άλλους τομείς.
Όσον αφορά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της βιοκαλλιέργειας στην Κύπρο, τα οποία αποτελούν ευκαιρίες που μπορούν να αξιοποιηθούν περισσότερο, οι κ. Κυπριανού και Χριστοφόρου αναφέρθηκαν στην πρώιμη παραγωγή που αποτελεί ευκαιρία για εξαγωγές και στην παραγωγή υψηλής ποιότητας προϊόντων (αυτό περιλαμβάνει και τη γεύση) λόγω του ξηροθερμικού κλίματος. Συνεπώς τα κυπριακά βιολογικά γεωργικά προϊόντα μπορούν να παίρνουν καλύτερες τιμές κατά τις εξαγωγές.