#BeTheirVoiceCY3: «Εμένα μου το φάγανε το παιδί μου»

«Ο πατέρας της Χριστίνας Καλαϊτσίδου θα ήθελε να επικοινωνήσει μαζί σου. Γνωρίζεις την ιστορία έτσι;» Το τηλεφώνημα που δέχθηκα από λειτουργό ΜΚΟ στις 29 Νοεμβρίου φέτος, δυο μόλις μέρες μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος της επιτρόπου Διοικήσεως για την εγκληματική αμέλεια λειτουργών των ΥΚΕ και αστυνομικών πρώτης γραμμής που οδήγησαν στον θάνατο τον 15χρονο Στυλιανό, καθόλου τυχαίο.

Η ψυχή του κ. Καλαϊτσίδη που βρέθηκε σε ηλικία σύνταξης με τη γυναίκα του να μεγαλώνει τρία ορφανά στην Κύπρο, δεν έχει ακόμη βρει γαλήνη, παρότι ήταν με τον δικό του μαρτυρικό αγώνα που αποκαλύφθηκε η αλήθεια το 2014, δύο χρόνια μετά το «ατύχημα», ανατρέποντας τα όσα γράφτηκαν για τον θάνατο της κόρης του συνεπεία ενός ξεχασμένου τσιγάρου που προκάλεσε πυρκαγιά. Τσιγάρο που, ειρήσθω εν παρόδω, δεν θα μπορούσε να ήταν δικό της αφού δεν κάπνιζε. Ψιλά γράμματα βεβαίως για τους εμπλεκόμενους που εξιχνίασαν τσακ μπαμ την υπόθεση μετά από μια εγκληματική βεβαίως ιατροδικαστική απόφαση, που έδειξε ως αιτία θανάτου την ασφυξία από μονοξείδιο του άνθρακα. Τι και αν η σκηνή θανάτου βοούσε για εγκληματική ενέργεια; Τι και αν οι αναλύσεις έδειξαν αργότερα ότι τα επίπεδα αερίων στο αίμα ήταν φυσιολογικά; Τι και αν το θύμα είχε εμφανή σημάδια κακοποίησης στο πρόσωπο και τον λαιμό της; «Δες πουλάκι μου και μόνη σου. Είναι δυνατόν με αυτό το πρόσωπο να κατέληξαν ότι η κόρη μου πέθανε από εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα;» Μου αράδιασε αιφνιδιάζοντάς με όσο μιλούσαμε, στο τραπέζι της κουζίνας του διαμερίσματος της Χριστίνας στη Δερύνεια, μεγεθυμένες φωτογραφίες από το τραπέζι της νεκροψίας της, οι οποίες ομολογουμένως με σόκαραν. Όλοι έχουμε δει νεκρούς, κυρίως συγγενείς σε μεγάλη ηλικία. Όχι όμως νεκρή με τέτοια έκδηλα σημάδια κακοποίησης στο πρόσωπο.

«Εμένα πουλάκι μου, μου το φάγανε το παιδί μου. Αλλά βλέποντας τον δύσμοιρο τον Στυλιανό, την κοπέλα που κατασπάραξαν τα σκυλιά στην Πάφο δεν μπορώ, με πνίγει πουλάκι μου που κανένας ποτέ δεν ευθύνεται. Με πνίγει που και το δικό μου το παιδί αν έκαναν τη δουλειά τους κάποιοι σήμερα θα ήταν μαζί μας. Τα τρία εγγονάκια μου θα είχαν τη μάνα τους που τόσο τα λάτρευε». Μου δείχνει και βίντεο όταν τα τρία αγόρια (σήμερα 11, 13 και 16 ετών) της Χριστίνας Καλαϊτσίδου, της γυναίκας που στραγγάλισε το 2012 ο εν διαστάσει σύζυγός της ήταν μωρά και δέχονταν τα χάδια της. Δακρύζω χωρίς να το θέλω και η μάνα της Χριστίνας, η κ. Μαρία που εκείνη την ώρα ετοίμαζε μια ποντιακή πίτα για να με φιλέψει, το διαπιστώνει και ξεσπά και εκείνη. Σκηνές αρχαίας τραγωδίας. Αχρείαστο να περιγραφούν εδώ περαιτέρω.

«Δες και μόνη σου. Είναι δυνατόν με αυτό το πρόσωπο να κατέληξαν ότι η κόρη μου πέθανε από εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα;» Μεγεθυμένες φωτογραφίες από το τραπέζι της νεκροψίας της Χριστίνας, ομολογουμένως σοκάρουν επτά χρόνια μετά.

Λύπη και συμπάθεια

«Η διερεύνηση των συνθηκών υπό τις οποίες επήλθε ο θάνατος της θυγατέρας σας, διεξήχθη υπό το φως του πορίσματος της ιατροδικαστού Ελένης Αντωνίου, η οποία ήταν η πλέον αρμόδια να γνωματεύσει για τις συνθήκες θανάτου της. Η κ. Αντωνίου είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός της προήλθε από ασφυξία από μονοξείδιο του άνθρακα. Επίσης η Πυροσβεστική Υπηρεσία είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πυρκαγιά προκλήθηκε από αναμμένο τσιγάρο. Ενόψει τούτου και αφού είχε αποκλειστεί το ενδεχόμενο της εγκληματικής ενέργειας, η Αστυνομία δεν προέβη σε περαιτέρω εξετάσεις και προώθησε την υπόθεση για τη διεξαγωγή θανατικής ανάκρισης». Κατά αυτόν τον τρόπο απάντησε στις 28/9/2017 εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης, «και αφού ζητήθηκε η θέση του γενικού εισαγγελέα» ο τότε γ.δ. του Ανδρέας Μυλωνάς στον κ. Χριστόφορο Καλαϊτσίδη, σε άλλη μια απεγνωσμένη επιστολή του χαροκαμένου πατέρα, ζητώντας τη σημασία κάποιου αρμόδιου για την υπόθεση της κόρης του και τιμωρία των ενόχων, πέραν του δολοφόνου. Οι απεγνωσμένες επιστολές του που ξεκίνησαν επί Πέτρου Κληρίδη στο τιμόνι της Νομικής Υπηρεσίας συνεχίζονται μέχρι σήμερα ενώ έχει ήδη συναντήσει τον τέως υπ. Δικαιοσύνης και τον διευθυντή του Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας για να εξασφαλίσει... συμπάθεια.

«Εμένα πουλάκι μου, μου το φάγανε το παιδί μου. Αλλά βλέποντας τον δύσμοιρο τον Στυλιανό, την κοπέλα που κατασπάραξαν τα σκυλιά δεν μπορώ, με πνίγει που κανένας ποτέ δεν ευθύνεται. Με πνίγει που το δικό μου το παιδί αν έκαναν τη δουλειά τους κάποιοι σήμερα θα ήταν μαζί μας»

Μια Πολιτεία σε πλάνη

«Εναντίον της ιατροδικαστού Ελένης Αντωνίου διατάχθηκε από το Υπουργείο Υγείας η διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας αφού, κατόπιν των δικών σας συμπερασμάτων από την αυτοψία που διενέργησε, η Αστυνομία δεν προχώρησε σε περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης. Πειθαρχική έρευνα δεν κατέστη δυνατόν να διεξαχθεί εναντίον του λειτουργού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που χειρίστηκε την υπόθεση δεδομένου ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά την έκδοση του πορίσματος είχε αφυπηρετήσει» συνεχίζει η ίδια επιστολή η οποία καταλήγει με τον τότε γ.δ. κ. Μυλωνά να εκφράζει «τη λύπη του υπουργού Δικαιοσύνης και τη δική μου για τον θάνατο της θυγατέρας σας, αλλά και για το ότι η Αστυνομία στο πρώτο στάδιο δεν μπόρεσε να διαλευκάνει τις συνθήκες θανάτου της λόγω του ότι τελούσε σε πλάνη που οφείλετο στα πορίσματα της ιατροδικαστού και του τέως λειτουργού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας». Μα το θέμα που θέτει έκτοτε ο χαροκαμένος πατέρας δεν είναι η πλάνη «στο πρώτο στάδιο» μετά τον θάνατο της κόρης του, αλλά η εγκληματική αδιαφορία στα προηγούμενα στάδια, όταν η Χριστίνα ήταν εν ζωή... Με το μοτίβο να επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα, με νέες υποθέσεις που αποκαλύπτονται δυστυχώς μετά θάνατον!

Πόσες άλλες γυναίκες εκεί έξω έχουν την ίδια αντιμετώπιση;

Ο «Π» με την παρούσα έρευνα, το β’ μέρος της οποίας θα δημοσιευτεί αύριο, βγάζει από το συρτάρι την ξεχασμένη υπόθεση της δολοφονίας της Χριστίνας Καλαϊτσίδου ακριβώς για να αναδείξει τη διαχρονικότητα της εγκληματικής αδιαφορίας της Πολιτείας, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως, που δεν είναι απρόσωπη αλλά αρέσκεται να κρύβεται πίσω από το γενικό και τον συγκλονισμό κάθε φορά των αξιωματούχων της μέχρι την επόμενη φορά.



Ο λειτουργός της Πυροσβεστικής αφυπηρέτησε, η ιατροδικαστής μετά την πειθαρχική παρέμεινε στη θέση της για να συνταξιοδοτηθεί μόλις πρόσφατα. Καμία πρόθεση για αναζήτηση ευθυνών. Και οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής, οι ανακριτές της υπόθεσης και σε αυτή την περίπτωση όπως και σε πολλές άλλες άμοιροι ευθυνών.
«Μόλις μπεις στη Δερύνεια ρώτα που είναι ο αστυνομικός σταθμός, θα σε περιμένω εκεί». Στις 7 Δεκεμβρίου 2019, ημέρα Σάββατο και ώρα 10 το πρωί συνάντησα τον κ. Καλαϊτσίδη έξω από τον Αστυνομικό Σταθμό της Δερύνειας αγνοώντας μέχρι εκείνη την ώρα την τραγική ειρωνεία. Ότι ο αστυνομικός σταθμός, αυτόν που καλούσαν πρώτα οι γείτονες και οι φίλες της Χριστίνας και εν συνεχεία η ίδια για να τη σώσουν από τον βίαιο εν διαστάσει σύζυγό της ήταν μόλις 150 μέτρα από εκείνο το διαμέρισμα από το οποίο βγήκε για τελευταία φορά νεκρή με εμφανή σημάδια κακοποίησης που ουδείς είδε, στις 16 Μαρτίου 2012...

Επιτέλους προνοήστε

Πόσες άλλες γυναίκες εκεί έξω έχουν την ίδια αντιμετώπιση; Πόσες άλλες γυναίκες όπως η Χριστίνα ζουν με τον φόβο πότε θα επιστρέψει ο εφιάλτης; Πόσες αναφορές «βράζουν» σε τοπικούς αστυνομικούς σταθμούς; Η μάνα του Στυλιανού μία από αυτές, οι γυναίκες που μίλησαν στην περσινή μεγάλη έρευνα του «Π» άλλες τέσσερις. Μα η ηγεσία της Αστυνομίας και ο εκάστοτε υπουργός Δικαιοσύνης εθελοτυφλούν με την επίκληση των μεμονωμένων περιστατικών μελών της δύναμης. Όπως και οι ΥΚΕ και οι ΥΨΥ και άλλες υπηρεσίες του κράτους, όλοι κρίκοι της αλυσίδας του κράτους προνοίας που μόνο προνοητικό δεν είναι.

Την ίδια ώρα μόνο ως πυροτέχνημα μπορούν να καταγραφούν οι προθέσεις για αναβάθμιση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας της χώρας μας και κυρίως τον έλεγχο αυτών που τη στελεχώνουν. Τι έγιναν τα όσα εξαγγέλθηκαν πέρσι στη Βουλή και στην Επιτροπή Υγείας που ζητούσε επιτακτικά αλλαγές, για αναβάθμιση των πρακτικών που ακολουθούνται από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία μεταξύ των οποίων η δημιουργία ομάδας διεθνούς κύρους για επίβλεψη των ιατροδικαστών σε διερεύνηση φόνων, παρακολούθηση των νεκροτομών συγκεκριμένων περιπτώσεων (π.χ. παιδιών) από μέλος της Ομάδας Επίβλεψης κ.λπ.; Μέχρι σήμερα παραμένουν να αιωρούνται τα ερωτήματα κατά πόσο λειτουργούν σωστά τα εργαστήρια, αν υπάρχει σωστή στελέχωση στο προσωπικό, αν το προσωπικό είναι σωστά καταρτισμένο και ποια η σχέση ιατροδικαστή, Αστυνομίας και Εισαγγελίας. Το ότι τα προβλήματα παραμένουν το απέδειξε η κατάληξη στο δικαστήριο της υπόθεσης του φρικτού θανάτου της 46χρονης Petrana Milchova Nikolova από τη Βουλγαρία, την οποία κατασπάραξαν σκύλοι στις 22 Φεβρουαρίου του 2018 στην τουριστική περιοχή της Γεροσκήπου.

«Θα μας τρελάνουν»

Ο κ. Καλαϊτσίδης χαμένος σε δεκάδες χαρτιά και έγγραφα μας διαβάζει τι έγραφε η αναφορά της Πυροσβεστικής. «Αντικρίσαμε την 30χρονη κοπέλα στο κρεβάτι της ντυμένη και τα ρούχα της ήταν σηκωμένα μέχρι εδώ. Αναρωτιέμαι εγώ ο πατέρας, γιατί να ήταν τα ρούχα της έτσι σηκωμένα; Άρα κάτι έγινε. Πώς μπορούσαν να αποκλείσουν την εγκληματική ενέργεια – δες Κάτια μου τις φωτογραφίες, τους μώλωπες. Τα μάτια του παιδιού μου ήταν ανοιχτά. Αυτοί θα μας τρελάνουν εντελώς… Θα μας τρελάνουν».

Στραγγαλισμός από τον εν διαστάσει

Το ειδεχθές έγκλημα που «κοίμισε» ένα εγκληματικό ιατροδικαστικό πόρισμα και η προχειρότητα -αν όχι συγκάλυψη- αστυνομικών και πυροσβεστών διαπράχθηκαν στις 16 Μαρτίου 2012 στο διαμέρισμα όπου το θύμα διέμενε μαζί με τα τρία ανήλικα παιδιά της, στη Δερύνεια. Εκεί που μέχρι σήμερα μεγαλώνουν τα τρία ορφανά. «Ο εν διαστάσει σύζυγός της Γεώργιος Κυριακίδης, μετά από λογομαχία, χτύπησε και στραγγάλισε το θύμα και μετέπειτα έθεσε κακόβουλα πυρκαγιά στο δωμάτιό της (συγκεκριμένα στα σκεπάσματα του κρεβατιού της), για να σβήσει τα ίχνη του και για να αφήσει να νοηθεί ότι ο θάνατος της 30χρονης προήλθε από τις αναθυμιάσεις της φωτιάς. Η Χριστίνα Καλαϊτζίδου βρέθηκε νεκρή στο κρεβάτι της. Την ώρα του συμβάντος τα παιδιά ήταν στο σχολείο».

Το ότι ο φρικτός θάνατος από τσιγάρο μετατράπηκε σε δολοφονία από στραγγαλισμό δύο χρόνια μετά η κοινή γνώμη δικαιολογημένα το προσπέρασε. Διαφορετικά τα όσα μέχρι σήμερα στοιχειώνουν τους γονείς της Χριστίνας θα ήταν καταπέλτης για πολλούς

Τα πιο πάνω βεβαίως αποδείχθηκαν τον Νοέμβριο του 2014, όταν ο πρόεδρος του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας Νίκος Σάντης ανακοίνωσε την ποινή των 20 χρόνων φυλάκισης στον Ελληνοπόντιο Γεώργιο Κυριακίδη, 33 χρονών, για την ανθρωποκτονία (ο φόνος εκ προμελέτης, μεσούσης της δίκης, μετατράπηκε σε ανθρωποκτονία) της εν διαστάσει συζύγου του Χριστίνας Καλαϊτσίδου, 30 χρονών, από τη Θεσσαλονίκη.



Διότι τον Μάρτιο του 2012 η πληροφόρηση της κοινής γνώμης ήταν πολύ διαφορετική. Tην επόμενη μέρα της δολοφονίας της Χριστίνας οι εφημερίδες, παρασυρόμενες από τις δηλώσεις των αρμοδίων την προηγουμένη βγήκαν με τίτλους όπως «Απίστευτος θάνατος 30χρονης στη Δερύνεια εξαιτίας αναθυμιάσεων: ένα τσιγάρο ήταν η αιτία» (εφημ. Πολίτης) και «Φρικτός θάνατος 30χρονης μητέρας: Εντοπίστηκε νεκρή να φλέγεται στο κρεβάτι της, αφήνει πίσω της τρία ορφανά» (εφημ. Ο Φιλελεύθερος). Το ότι ο φρικτός θάνατος από τσιγάρο μετατράπηκε σε δολοφονία από στραγγαλισμό δύο χρόνια μετά η κοινή γνώμη δικαιολογημένα το προσπέρασε. Διαφορετικά τα όσα μέχρι σήμερα στοιχειώνουν τους χαροκαμένους γονείς της, η εγκληματική αμέλεια των αστυνομικών που γνώριζαν τι γινόταν στο σπίτι, ακόμα και το ανεκτέλεστο δικαστικό ένταλμα για τον Κυριακίδη για σύλληψη πέντε μηνών στις 14/3/2012 αν δεν πλήρωνε πρόστιμο (δύο μέρες δηλαδή πριν να σκοτώσει την εν διαστάσει σύζυγό του) θα οδηγούσαν τότε, όπως και στην περίπτωση των δολοφονιών του Μεταξά, και τον αρχηγό Αστυνομίας και τον υπουργό Δικαιοσύνης στα σπίτια τους... Κάποιοι, δε, θα ήταν αντιμέτωποι με πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες χωρίς να τους χαρίζεται κανείς.

Ούτε λόγος για έγκλημα

«Νεκρή στο διαμέρισμά της στη Δερύνεια βρέθηκε το πρωί 30χρονη, ξενοδοχειακή υπάλληλος, ομογενής, μητέρα τριών ανήλικων αγοριών ηλικίας τριάμισι, 6 και 9 χρονών, τα οποία την ώρα εκείνη βρίσκονταν στο σχολείο. Σε δηλώσεις του, ο εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμοχώστου Γιώργος Οικονόμου ανέφερε ότι ’σήμερα γύρω στις 10:15 το πρωί δόθηκε πληροφορία από πολίτες ότι από όροφο διαμερισμάτων στη Δερύνεια αναδυόταν καπνός. Επιτόπου μετέβησαν άνδρες της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, οι οποίοι αναγκάστηκαν να παραβιάσουν παράθυρο της κουζίνας για να εισέλθουν στο σπίτι, αφού ήταν κλειδωμένα’. Πρόσθεσε ότι ’η εστία του καπνού εντοπίστηκε στο υπνοδωμάτιο του διαμερίσματος και συγκεκριμένα στο κρεβάτι πάνω στο οποίο βρισκόταν αναίσθητη νεαρή γυναίκα. Η φωτιά κατασβέστηκε από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, ενώ στη σκηνή κλήθηκε γιατρός, ο οποίος και διαπίστωσε ότι η 30χρονη γυναίκα ήταν νεκρή’» έγραφε τηλεγράφημα του ΚΥΠΕ στις 16/3/2012. «Ο κ. Οικονόμου σημείωσε πως ’διαπιστώθηκε ότι η άτυχη γυναίκα που κατάγεται από τη Γεωργία είναι χωρισμένη και μητέρα τριών ανήλικων παιδιών, ενώ οι γονείς της διαμένουν στην Ελλάδα. Στη σκηνή κλήθηκε η ιατροδικαστής Ελένη Αντωνίου, η οποία διενήργησε αυτοψία και απέκλεισε το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας’».

«Όταν έφεραν την κόρη μου στην Ελλάδα, το γραφείο τελετών μας πήρε τηλέφωνο γιατί όταν άνοιξαν το φέρετρο διαπίστωσαν ότι η Χριστίνα ήταν χτυπημένη. Το γραφείο τελετών! Ούτε ιατροδικαστής ούτε τίποτε»

Ανέφερε ακόμα ότι «από τις εξετάσεις που διενήργησε η Αστυνομία διαπιστώθηκε ότι η φωτιά προκλήθηκε από αναμμένο αποτσίγαρο». Σε σχετική ερώτηση, ο κ. Οικονόμου απάντησε ότι «η κοπέλα έφερε απλώς ελαφρά εγκαύματα στο ένα της χέρι, ενώ δίπλα από το κρεβάτι οι αστυνομικοί εντόπισαν ένα τασάκι και τσιγάρα». Στις δικές της τότε δηλώσεις η ιατροδικαστής Ελένη Αντωνίου είπε πως βρέθηκε «νεκρή γυναίκα, με εγκαύματα, η οποία ήταν ντυμένη στο κρεβάτι ξαπλωμένη οριζόντια. Αποκλείεται η εγκληματική ενέργεια. Φαίνεται ότι η πυρκαγιά ξεκίνησε από αναμμένο τσιγάρο μέσα στο κρεβάτι και η γυναίκα φέρει εγκαύματα στο δεξί χέρι και στο δεξιό μέρος της κεφαλής». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η κ. Αντωνίου είπε ότι «πιθανότατα η κοπέλα να πέθανε από αναθυμιάσεις, αλλά αυτό θα γίνει γνωστό κατά τη διάρκεια της νεκροτομής»... Και έγινε γνωστό πράγματι αφού η κ. Αντωνίου μετά τη νεκροψία που διενήργησε επανέλαβε τα ίδια.



Μάταια περίμενε

«Προετοιμαζόμουν να πάω στο αεροδρόμιο Μακεδονίας για να την αγκαλιάσω μαζί με τα εγγονάκια μου και με πήραν τηλέφωνο ότι βρέθηκε νεκρή. Τι ακούω… την έπαιρνα στο τηλέφωνο. Δεν απαντούσε και έτσι διαπίστωσα ότι ήταν αλήθεια… Και έτσι που λες πουλάκι μου. Εμείς καταρρεύσαμε. Και ήρθε Κύπρο ο αδελφός μου τη δεύτερη ημέρα για αναγνώριση και έβγαλε και ο ίδιος τις φωτογραφίες που σου έδειξα. Μα τότε δεν μας τις έδωσε και τις κρατούσε για τον εαυτό του. Όταν έφεραν την κόρη μου στην Ελλάδα, το γραφείο τελετών μας πήρε τηλέφωνο γιατί όταν άνοιξαν το φέρετρο διαπίστωσαν ότι η Χριστίνα ήταν χτυπημένη. Το γραφείο τελετών, πουλάκι μου. Ούτε ιατροδικαστής ούτε τίποτε. Μας ρώτησαν αν θέλουμε να κάνουν νεκροψία ξανά. Εγώ αρνήθηκα επειδή είχα εμπιστοσύνη στις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, γνωρίζοντας ότι εδώ (στην Κύπρο) έκαναν νεκροψία και θα μας έδιναν τα αληθινά αίτια θανάτου της κόρης μου», εξηγεί επτά χρόνια μετά ο κ. Καλαϊτσίδης. «Μετά είδα τις δηλώσεις της ιατροδικαστού και τις δηλώσεις του αστυνομικού διευθυντή στο Παραλίμνι, όπου ο κ. Οικονόμου έλεγε ότι έχουν αποκλείσει την εγκληματική ενέργεια. Εγώ τρελάθηκα». Από εκείνη τη στιγμή ο κ. Καλαϊτσίδης άρχισε να κυνηγά το θέμα.

Με τη στήριξη της συζύγου του ζήτησε να διενεργηθεί νέα ιατροδικαστική εξέταση, αφού προηγουμένως γίνει εκταφή της σορού, όπως κι έγινε. Τα αποτελέσματα της νέας νεκροτομής στάλθηκαν για γνωμάτευση σε ειδικό επιστημονικό κέντρο στο Λονδίνο και ανακοινώθηκαν στην οικογένεια της θανούσας και στην κυπριακή Αστυνομία. Όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο όπου προσήχθη ο Γ. Κυριακίδης, οι νέες επιστημονικές εξετάσεις κατέδειξαν ότι στην τραχεία και στον λάρυγγα της νεκρής δεν υπήρχε αιθάλη, δηλαδή συστατικό του καπνού, κάτι που σημαίνει ότι ο θάνατός της δεν προήλθε από εισπνοή καπνού. Το επιστημονικό κέντρο στο Λονδίνο αποφάνθηκε ότι αιτία θανάτου της Χριστίνας Καλαϊτσίδου ήταν η ασφυξία συνεπεία πνιγμού, αλλά όχι από εισπνοή αιθάλης. Επίσης, στο πρόσωπο της κοπέλας εντοπίστηκαν θλαστικά τραύματα και εκχυμώσεις...



«Έριχνα τσιγάρα σε πάπλωμα να δω αν καίγεται»

«Εδώ και οκτώ χρόνια ασχολούμαι με αυτήν την υπόθεση. Αρρώστησα με αυτή την υπόθεση. Τα πρώτα δυόμισι χρόνια, τι τράβηξα εγώ με ξενύχτια. Έριχνα τσιγάρα στο πάπλωμα να δω αν καίγεται. Απέδειξα ότι δεν παίρνει φωτιά με το τσιγάρο». Ο κ. Καλαϊτσίδης, ένας άνθρωπος που ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του γραμματιζούμενο, έγινε και δικηγόρος και ιατροδικαστής και αστυνομικός για να λύσει την υπόθεση. Ένα στοιχείο μας έκανε εντύπωση. Πως προσπέρασαν όλοι το γεγονός ότι η Χριστίνα δεν κάπνιζε, συνεπώς πώς θα μπορούσε να ήταν δικό της το τσιγάρο; «Όχι αυτός είχε βάλει το τσιγάρο και το τασάκι εκεί στο δωμάτιο», απαντά η μητέρα της Χριστίνας. «Έβαλε το τσιγάρο εκείνος στο χέρι της».

Εσείς δεν μπορούσατε να πείτε ότι δεν κάπνιζε, διερωτήθηκα. «Ποιος θα το διαπίστωνε; Εκείνος λέει ότι από τη φωτιά κάηκε. Πού να ξέρουν; Αυτός είχε καταφέρει ό,τι είχε προγραμματίσει. Ολόκληρη κυβέρνηση και Αστυνομία κορόιδεψε. Εμένα όμως δεν μπόρεσε» σημειώνει ο κ. Καλαϊτσίδης.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί πως για δύο χρόνια ο δολοφόνος ζούσε με τα παιδιά του στο διαμέρισμα της Χριστίνας, λέγοντάς τους πως ο θάνατος της μητέρας τους ήταν... ατύχημα. «Η συμπεριφορά που επέδειξε με το να παρασιωπήσει την ειδεχθή εμπλοκή του στη θανάτωση του θύματος, κρυπτόμενος πίσω από τα υποτιθέμενα ανακριτικά κενά και παραλείψεις, δείχνει ένα άτομο εγωιστικό, κινούμενο στα όρια της θρασυδειλίας, που προσπαθούσε να ξεφύγει από το ανοσιούργημα που αντιλαμβανόταν ότι διέπραξε, χωρίς ίχνος αισθαντικότητας για το έρεβος στο οποίο βύθισε τους γονείς, τα παιδιά της Χριστίνας και όσους πραγματικά την αγαπούσαν. Αντίθετα, ζούσε κανονικά τη ζωή του, αρραβωνιάστηκε άλλη νεαρή κοπέλα, χωρίς να αρθρώνει λόγο μετάνοιας. Το έγκλημά του ήταν στυγερό», υπογραμμίζεται στην απόφαση του Κακουργιοδικείου.

Ένας ακόμα τραγικός επίλογος γράφτηκε για τα τρία ορφανά της Χριστίνας Καλαϊτσίδου, το 2016, όταν ο τότε 35χρονος που είχε καταδικαστεί σε 20ετή φυλάκιση από το Κακουργιοδικείο Λάρνακας και αρχικά εξέτιε την ποινή του στις κυπριακές φυλακές, όντας Ελληνοπόντιος, μετακινήθηκε στις φυλακές των Σερρών για να εντοπιστεί νεκρός στο κελί του...

#BeTheirVoiceCY3