Πέθανε από αμέλεια γιατρού

«Για να αφαιρέσεις τον όγκο από τον οβελιαίο θα πρέπει να έχεις καλή ορατότητα και καλό ικανοποιητικό οπτικό πεδίο στο σημείο», επεσήμανε ο ανώτερος επαρχιακός δικαστής Λευκωσίας Χαράλαμπος Χαραλάμπους, εκδίδοντας την απόφασή του σε υπόθεση ιατρικής αμέλειας που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 52χρονης στο χειρουργικό τραπέζι.

Η θανούσα διαγνώστηκε με καλοήθη όγκο στον εγκέφαλο (μηνιγγίωμα) και χειρουργήθηκε από ειδικό νευροχειρούργο σε ιδιωτικό νοσοκομείο, στις 6 Νοεμβρίου 2006. Η εγχείριση όμως δεν περατώθηκε αφού η ασθενής εξέπνευσε από ακατάσχετη αιμορραγία στον οβελιαίο κόλπο, κοντά στον οποίο βρισκόταν ο όγκος. Για την αιμορραγία χρεώθηκε με ιατρική αμέλεια ο νευροχειρούργος.

Ο σύζυγος και οι δύο κόρες της θανούσας κίνησαν αγωγή στον νευροχειρούργο και ο κ. Χαραλάμπους εξέδωσε υπέρ τους απόφαση, επιδικάζοντας γενικές αποζημιώσεις ύψους 90.000 ευρώ με νόμιμο τόκο και ειδικές αποζημιώσεις ύψους 1.500 ευρώ με νόμιμο τόκο συν ΦΠΑ ενώ επιδικάστηκαν εναντίον του νευροχειρούργου και τα έξοδα της δίκης.



Ο εναγόμενος
Ο εναγόμενος ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρξε αιμορραγία στον οβελιαίο κόλπο αλλά στην παρεγκεφαλίδα, η οποία σε συνδυασμό με την επιληπτική κρίση της ασθενούς προκάλεσε την ανακοπή καρδιάς και τον θάνατο.

Η θέση του εναγόμενου απορρίφθηκε από το δικαστήριο γιατί δεν υποστηρίχθηκε από οποιονδήποτε άλλο επιστήμονα ή μαρτυρία εκτός από τις εικασίες του ιδίου, σε αντίθεση με την έκθεση της ιατροδικαστού, που έγινε απόλυτα δεκτή, γιατί με τεκμηριωμένη άποψη κατάθεσε ότι αιτία θανάτου ήταν ότι κατά τη διάρκεια της επέμβασης τραυματίστηκε ο άνω οβελιαίος κόλπος και η αιμορραγία του δεν κατέστη δυνατό να ανακοπεί, με αποτέλεσμα να πέσουν οι λειτουργίες όλων των οργάνων του σώματος.



Η αιμορραγία
Αιμορραγία υποστήριξε ότι υπήρξε και η αναισθησιολόγος, η οποία προέβαλε πως προσπάθησε διά της χορήγησης αίματος να δώσει πίστωση χρόνου στον εναγόμενο να μπορέσει να την αντιμετωπίσει. Παράλληλα, νευροχειρούργος που κάλεσε η οικογένεια ανέφερε πως η ασθενής κατά τη διάρκεια της επέμβασης δεν έπρεπε να βρισκόταν στην πρηνηδόν θέση, ότι ήταν πιθανή μια αιμορραγία, ότι δεν υπήρχε βοηθός νευροχειρούργος και ότι έγινε λανθασμένη κρανιοτομή, κατά τρόπο που δεν επέτρεψε καθαρό οπτικό πεδίο και ούτε την αντιμετώπιση της αιμορραγίας όταν αυτή προέκυψε.

Από την πλευρά του, νευροχειρούργος που κάλεσε ο εναγόμενος είπε πως δεν μπορούσε να καταλάβει κάτι από τον οβελιαίο κόλπο της αποβιώσασας και δεν μπορούσε να εξαγάγει οποιοδήποτε συμπέρασμα. Ουσιώδης όμως από τη μαρτυρία του είναι η σαφέστατη θέση του πως ο ίδιος δεν θα προχωρούσε ποτέ με οπή πάνω στον οβελιαίο κόλπο, αφού οι πιθανότητες να τον τραυματίσεις είναι μεγάλες.



Ο δικαστής
Επιδικάζοντας τις αποζημιώσεις σε βάρος του εναγομένου, ο δικαστής Χαραλάμπους υπογράμμισε: «Στην παράλειψη του εναγόμενου να έχει καλή ορατότητα και καλό οπτικό πεδίο στο σημείο του οβελιαίου, έγκειται η αμέλειά του. Έχει διαφανεί και είναι η κρίση μου πως υπό παρόμοιες περιστάσεις κάθε λογικός και συνετός επαγγελματίας νευροχειρουργός θα φρόντιζε να διασφαλίσει πολύ καλή ορατότητα στον οβελιαίο κόλπο, επειδή ακριβώς πρόκειται για ένα πολύ επικίνδυνο σημείο του εγκεφάλου, το οποίο αν τραυματιστεί και αιμορραγήσει δυνατό να οδηγήσει στον θάνατο. Ο κίνδυνος αυτός, στην παρούσα περίπτωση, όχι μόνο επήλθε, λόγω των ενεργειών και παραλείψεων του εναγομένου, αλλά ήταν και μη αναστρέψιμος, αφού η αιμορραγία ήταν ακατάσχετη».

Τέλος το δικαστήριο υπέδειξε πως ο ενάγοντας θα έπρεπε να είχε ενημερώσει την ίδια την ασθενή καθώς και την οικογένειά της για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε μια τόσο κρίσιμη εγχείριση και όχι να τους λέει πως είναι επέμβαση ρουτίνας. Την οικογένεια της θανούσης εκπροσώπησε ο δικηγόρος Ορέστης Νικήτας.