Απροστάτευτα τα παιδιά από παιδόφιλους που έχουν καταδικαστεί

Παράλληλα με τις ποινές φυλάκισης που επιβάλλουν σε καταδικασθέντες για σεξουαλικά αδικήματα σε βάρος παιδιών, τα δικαστήρια εκδίδουν και σχετικά διατάγματα προστασίας ανηλίκων από τα άτομα αυτά. Διατάγματα, όμως, τα οποία ουσιαστικά παραμένουν ανενεργά, αφού δεν υπάρχει μηχανισμός που να ελέγχει αν εφαρμόζονται.

Τα διατάγματα που εκδίδονται συνοδευόμενα με τη ρήση ότι «η κοινωνία θα πρέπει να προστατευθεί» επιβάλλονται μέσω του άρθρου 14 του περί Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου του 2014 (Ν.91(Ι)/2014), και απαγορεύουν στον καταδικασθέντα:

1) Να προσφέρει οποιεσδήποτε υπηρεσίες σε παιδιά.
2) Να εργοδοτηθεί ή να απασχοληθεί σε χώρους όπου βρίσκονται ή συχνάζουν παιδιά.
3) Να διαμένει σε χώρο διαμονής παιδιών ή σε χώρο ο οποίος γειτνιάζει με τον τόπο άλλων παιδιών είτε με οργανωμένους χώρους όπου βρίσκονται ή συχνάζουν παιδιά.

Επίσης, σύμφωνα με τον πιο πάνω νόμο διατάσσεται ο τερματισμός τυχόν απασχόλησης του καταδικασθέντος σε χώρους όπου βρίσκονται ή συχνάζουν παιδιά.
Σημειώνεται ότι όπου αναφέρεται η λέξη παιδιά στα πιο πάνω διατάγματα, εννοείται –σύμφωνα πάντα με τον νόμο– παιδιά κάτω των 18 χρονών. Υπογραμμίζεται επίσης ότι στα διατάγματα δεν περιλαμβάνονται τα παιδιά του καταδικασθέντος.

Ακόμα, σύμφωνα με το άρθρο 22(3)(4) του Ν. 91(Ι)/2014 υποχρεώνεται ο καταδικασθείς να κοινοποιήσει τα στοιχεία του στην Αστυνομία, και ιδιαίτερα να ενημερώνει τις Αρχές στις περιπτώσεις που αλλάζει κατοικία.

Θεωρητικά μηχανισμός υπάρχει για να παρακολουθεί την εφαρμογή των πιο πάνω δικαστικών διαταγμάτων, αλλά πρακτικά είναι ανέφικτο, αφού στην καθημερινότητα δεν μπορούν να ελεγχθούν οι κινήσεις του καταδικασθέντος. Το μόνο που είναι δυνατό να ελεγχθεί είναι όταν ο καταδικασθείς πρόκειται να εργοδοτηθεί και χρειάζεται πιστοποιητικό καλού χαρακτήρα, το οποίο εκδίδεται από την Αστυνομία. Τότε και μόνο είναι δυνατή η εφαρμογή των διαταγμάτων και η απομάκρυνσή του και συγκεκριμένα η μη εργοδότησή του σε χώρους που υπάρχουν παιδιά.

Στο μεταξύ κανένας από τους πολίτες δεν είναι ενημερωμένος για τη άνομη δράση του καταδικασθέντος, ο οποίος είναι δυνατό να κατοικήσει σε πολυκατοικία όπου υπάρχουν παιδιά, ή σε σπίτι που γειτνιάζει με σχολείο ή σε άλλα σπίτια όπου ζουν παιδιά. Υπό αυτές τις συνθήκες τα διατάγματα δεν μπορούν να εφαρμοστούν, και η Πολιτεία επιβάλλεται να βρει διαφορετικούς τρόπους προστασίας των παιδιών από τα άτομα αυτά.