Θα σώσει την παρτίδα η ποσόστωση ή χρειάζεται να γίνουν περισσότερα;

Κάποιοι κάνουν λόγο για μάχη των δύο φύλων, άλλοι μιλούν για αρμονική συνύπαρξη ανδρών και γυναικών. Στην ουσία όμως αυτό που θα πρέπει να είναι κοινή επιδίωξη όλων είναι οι ίσες ευκαιρίες και η δημιουργία συνθηκών έτσι ώστε, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες, να κάνουν αυτό που επιλέγουν για να μεγιστοποιήσουν με τον τρόπο αυτό την παραγωγικότητα και τη συνεισφορά τους στην κοινωνία. Πόσο εφικτά είναι όμως όλα αυτά σε μια κοινωνία σαν την κυπριακή, η οποία φαίνεται να παραμένει βαθιά ριζωμένη σε αντιλήψεις και στερεότυπα του παρελθόντος; Πόσο έτοιμη είναι η πολιτεία να στηρίξει κάτι τέτοιο με πρακτικά μέτρα; Τι είναι αυτό που οδηγεί τις γυναίκες να σκέφτονται διπλά το κατά πόσο μπορούν να συνδυάσουν καριέρα και οικογένεια, ή οικογένεια και πολιτική; Από την άλλη, γιατί η εκπροσώπηση των γυναικών στα κέντρα λήψεως αποφάσεων διαχρονικά είναι χαμηλή και οι εκάστοτε Πρόεδροι δεν επιλέγουν ίσο αριθμό γυναικών και ανδρών για τα Υπουργικά τους Συμβούλια;

Ο πρόσφατος ανασχηματισμός έφερε στο φως αρκετά σημαντικά στοιχεία. Ένα από αυτά, το οποίο προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και συζητήσεις εντός της κοινωνίας, είχε να κάνει με την απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να απομακρύνει από τα καθήκοντά της την υπουργό Μεταφορών Βασιλική Αναστασιάδου, αφήνοντας στην ουσία μόνη γυναικεία παρουσία σε θέση υπουργού την υπουργό Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου και μόνη υφυπουργό τη Νατάσα Πειλίδου. Σαφώς και αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας να κάνει τις επιλογές του και να κυβερνά αυτή τη χώρα με τον τρόπο που ο ίδιος κρίνει. Γι’ αυτό και, χωρίς καμιά διάθεση κριτικής, καταγράφουμε τα στατιστικά στοιχεία σε σχέση με τους διορισμούς υπουργών και επιτρόπων, από το 1998 μέχρι και σήμερα, όπως επίσης και τις επιλογές των πολιτών σε επίπεδο βουλευτών από το 2001 μέχρι και σήμερα. Είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις όπου τα στοιχεία λένε την αλήθεια και εγείρουν ένα πολύ σημαντικό και ουσιώδες ερώτημα: Πιστεύουμε και είμαστε σε θέση να στηρίξουμε την ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών στα καίρια και σημαντικά πόστα ή δεν το θεωρούμε απαραίτητο και ουσιώδες;

Οι αριθμοί

Σε επίπεδο Βουλής, οι πολίτες έχουν τον πρώτο λόγο, καθώς με την ψήφο τους καθορίζουν ποιοι θα τους εκπροσωπούν. Στη διάρκεια της κοινοβουλευτικής θητείας 2001-2006 κλήθηκαν να αναλάβουν θέση βουλευτή 55 άντρες και 9 γυναίκες. Την περίοδο 2006-2011 ήταν 53 άντρες και 11 γυναίκες, ενώ το 2011-2016, 55 άντρες και 7 γυναίκες. Στην τρέχουσα θητεία, μέχρι στιγμής έχουν αναλάβει θέση βουλευτή 48 άντρες και 12 γυναίκες. Αν κάνει κανείς τη μαθηματική πράξη, θα δει πως από το 2001 μέχρι και σήμερα, σε σύνολο 250 βουλευτικών εδρών, οι γυναίκες πήραν τις 39, ποσοστό γύρω στο 15,6%!

Σε επίπεδο διορισμών στο Υπουργικό Συμβούλιο, οι αριθμοί δίνουν σαφή εικόνα. Ο Γλαύκος Κληρίδης την περίοδο 1998-2003 διόρισε στο Υπουργικό 19 άντρες στο σύνολο και ούτε μία γυναίκα. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος σε σύνολο 29 υπουργών διόρισε 3 γυναίκες, ο Δημήτρης Χριστόφιας σε σύνολο 23, 5 και ο Νίκος Αναστασιάδης μία γυναίκα στην πρώτη του θητεία και 3 μέχρι στιγμής στη δεύτερη, όπως βλέπουμε αναλυτικά στο γράφημα.



Γιατί συμβαίνει αυτό

Σύμφωνα με την επίτροπο Ισότητας των Φύλων Ιωσηφίνα Αντωνίου, η κυπριακή κοινωνία εξακολουθεί να διακατέχεται από βαθιά ριζωμένες πατριαρχικές αντιλήψεις και στερεότυπα σχετικά με τους κοινωνικούς ρόλους των δύο φύλων, τα οποία λειτουργούν σε βάρος των γυναικών και περιορίζουν την πρόσβασή τους σε θέσεις λήψης αποφάσεων. Σύμφωνα με την επίτροπο, η φτωχή εκπροσώπηση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης είναι παράγωγο της στερεοτυπικής άποψης ότι οι γυναίκες δραστηριοποιούνται στη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής και οι άντρες της δημόσιας. Η κ. Αντωνίου υποστηρίζει πως όσο το δίλημμα καριέρα ή οικογένεια παραμένει, η συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψεως αποφάσεων θα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Κι αυτό αποτελεί ένα αρνητικό πρόσημο για τη δημοκρατικότητα των αποφάσεων, γιατί αυτές δεν αντανακλούν τη σύνθεση της κοινωνίας.

Όπως μας μεταφέρει η επίτροπος Νομοθεσίας, η Κύπρος έχει σημειώσει θετικά βήματα στον τομέα της νομοθετικής και θεσμικής μεταρρύθμισης για την ισότητα, καθώς επίσης και της διαμόρφωσης πλαισίου πολιτικών, με την υιοθέτηση εθνικών σχεδίων δράσης που στοχεύουν στην εξάλειψη των διακρίσεων και στην προώθηση της ισότητας ανδρών και γυναικών σε διάφορους τομείς. Υπάρχει όμως, όπως υποστηρίζει, μεγάλος δρόμος τον οποίο θα πρέπει να διανύσουμε και η Βουλή των Αντιπροσώπων θα πρέπει να υιοθετήσει ακόμα περισσότερα νομοθετικά μέτρα. Πέραν, όμως, των νομικών πτυχών, η Επιτροπή CEDAW των Ηνωμένων Εθνών επισήμανε αρκετά κενά και αδυναμίες προς την εξάλειψη των στερεοτύπων και των κοινωνικών προκαταλήψεων σε θέματα φύλου. Οι έμφυλες διακρίσεις σε επίπεδο μισθών και συντάξεων, αλλά και οι επαγγελματικές διακρίσεις λόγω εγκυμοσύνης, είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που καταγράφονται.

Στην Κύπρο παρουσιάζεται έντονα το φαινόμενο, ακόμα και οι γυναίκες να μην αισθάνονται την ανάγκη να υποστηρίξουν την παρουσία γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Όπως είναι αυτονόητο, η ισότητα των φύλων δεν είναι σε καμιά περίπτωση μόνο γυναικεία υπόθεση και αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι. Ωστόσο, το γεγονός που προαναφέραμε, υποδηλώνει ένα ουσιώδες ζήτημα το οποίο αντικατοπτρίζει νοοτροπίες και αντιλήψεις της κυπριακής κοινωνίας.



Γυναίκες σε θέσεις κλειδιά μοιράζονται τις θέσεις και προτείνουν λύσεις

Ζητήσαμε από γυναίκες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, σε επίπεδο Βουλής και Επιτρόπων, να μας προτείνουν οι ίδιες δύο μέτρα τα οποία θεωρούν ότι είναι τα πιο αποτελεσματικά και άμεσα έτσι ώστε να ενδυναμωθεί η παρουσία γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Θέσαμε όμως και το ερώτημα ποια είναι και ποια θα είναι η δική τους συνεισφορά σε αυτή την προσπάθεια. Οι απαντήσεις, διαφορετικές και ενδιαφέρουσες.

 

Ιωσηφίνα Αντωνίου, επίτροπος Ισότητας των Φύλων



«Το πρώτο μέτρο που θεωρώ απαραίτητο για την Κύπρο, είναι αυτό της προσωρινής θέσπισης ποσόστωσης μεταξύ ανδρών και γυναικών, με στόχο να αναδειχθεί η δημόσια εικόνα της γυναίκας και να ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο η εικόνα μιας γυναίκας-πρότυπο στην κοινωνία. Σε χώρες με χαμηλή εκπροσώπηση γυναικών, αυτό το προσωρινό μέτρο βοήθησε αισθητά τη γυναικεία συμμετοχή. Ένα δεύτερο μέτρο που είμαι σίγουρη πως θα βοηθήσει είναι αυτό της διάχυσης της αρχής της ισότητας των φύλων στους προϋπολογισμούς του κράτους (Gender Budgeting), καθώς βοηθά στην υλοποίηση δράσεων και μέτρων φιλικών προς τις εργαζόμενες μητέρες, οι οποίες χρειάζονται δομές στήριξης για να μπορέσουν να συμφιλιώσουν καριέρα και οικογένεια. Εκ της θέσεώς μου προωθώ με κάθε τρόπο την ισότητα και την εξάλειψη διακρίσεων, μέσα από πολιτικές, εκστρατείες, δράσεις, ημερίδες και με όποιον άλλον τρόπο μπορώ.»

Δέσπω Μιχαηλίδου – Λιβανίου, επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού



«Κατά την προσωπική μου άποψη, δεν υπάρχει καλύτερη συνεισφορά στον τομέα της ισότητας από την επιμόρφωση, ενδυνάμωση, εμπλοκή και συμμετοχή των παιδιών από πολύ μικρή ηλικία σε σχήματα, ομάδες και στο σχολείο γύρω από το θέμα της ισότητας των φύλων. Ιδιαίτερα καλή πρακτική προσφέρει η Ομάδα Εφήβων Συμβούλων της επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού (ΟΕΣ) στην οποία υπάρχει ίση εκπροσώπηση αγοριών και κοριτσιών. Θεωρώ εξαιρετικό θεσμό και αυτό της Παιδοβουλής προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί τα παιδιά ενεργούν και προτείνουν από νεαρή ηλικία. Ένα άλλο μέτρο που έχω κατά νου, είναι η δημιουργία κατάλληλων δομών που θα συμβάλουν στη συμφιλίωση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωή, όπως π.χ. η παροχή κατ' οίκον παιδοκόμων και δημιουργία δημόσιων νηπιοκομικών σταθμών που να καλύπτουν τις υπάρχουσες ανάγκες κατά τρόπο που θα διευκολύνουν τη γυναίκα στην καθημερινότητά της και θα της δίδεται έτσι ωφέλιμος χρόνος. Η συμβολή μου θα είναι να συνεχίσω να προτείνω στα υπουργεία δράσεις και πολιτικές προς αυτή την κατεύθυνση για ενδυνάμωση της παρουσίας των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.»

Λουίζα Χριστοδουλίδου - Ζαννέτου, επίτροπος Νομοθεσίας



«Είναι πολλά τα μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν για την ενδυνάμωση της παρουσίας γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Το πρώτο είναι αυτό της ποσόστωσης, για το οποίο καλό είναι να ανοίξει σύντομα ένας διάλογος, να ετοιμαστεί ενδεχομένως νέα νομοθεσία που να λαμβάνει υπόψη τα δεδικασμένα σε σχέση με προβλήματα αντισυνταγματικότητας, έτσι ώστε να υιοθετηθεί μια τέτοια προσέγγιση. Υπάρχουν χώρες στις οποίες μπορούμε να ανατρέξουμε για καλές πρακτικές στο ζήτημα αυτό. Το δεύτερο που μπορεί να γίνει, είναι η εμπέδωση της αρχής ισότητας και των ίσων ευκαιριών στην πράξη, η οποία, μεταξύ άλλων, προϋποθέτει την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας σε όλα τα προγράμματα και πολιτικές (gender mainstreaming) στις νομοθεσίες. Θα μπορούσαμε επίσης να δούμε τροποποιήσεις σε αναχρονικστικές νομοθεσίες ή ακόμα και βελτίωση της νομοθεσίας για τα ΜΜΕ σε σχέση με την αξιοπρέπεια των γυναικών στις διάφορες παραγωγές. Σε προσωπικό επίπεδο, μπορώ να συνεισφέρω με προτάσεις και εισηγήσεις σε σχέση με νομοθετικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, όπως και στην εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας/διαδικασιών/πρακτικών με τις διατάξεις Συμβάσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τις οποίες η Δημοκρατία έχει κυρώσει.»

Κλέλια Βασιλείου, επίτροπος Περιβάλλοντος



Θα πρέπει να στοχεύσουμε σε δράσεις καλλιέργειας μιας κουλτούρας που να επιτρέπει στη γυναίκα να γίνει αυτό που η ίδια ονειρεύεται για τον εαυτό της. Είτε αυτό είναι να γίνει μάνα, είτε οικοκυρά, είτε αστροναύτης, είτε μηχανικός αυτοκινήτων, χωρίς να της δημιουργούνται ενοχικά σύνδρομα. Η επιλογή άλλωστε είναι δικαίωμα. Αυτό ισχύει και για τους άντρες. Πρέπει να δημιουργηθούν δομές ενίσχυσης, ενδεχομένως με επιδόματα, άδεια μετ' απολαβών ή άνευ απολαβών, να βρεθεί ένας μηχανισμός από την πολιτεία που να στηρίζει τις επιλογές αντρών και γυναικών. Στη φύση υπάρχουν οι μηχανισμοί έτσι ώστε τα στοιχεία να λειτουργούν σε αρμονία. Δεν υπερισχύει κάποιος έναντι κάποιου άλλου, όλα λειτουργούν αρμονικά. Αυτό θα πρέπει να αποδεχτεί και η κυπριακή κοινωνία έτσι ώστε να προοδεύσουν τα πράγματα. Χαριτολογώντας, θα έλεγα ότι κάθε γυναίκα τη στιγμή που βιώνει τον σεξισμό (που δεν θα αρνηθούμε ότι υπάρχει) θα πρέπει να το δηλώνει ως μη αποδεκτό τη στιγμή που συμβαίνει. Όχι όμως με επίθεση. Αν πάλι γινόμαστε λίγο πιο δυναμικές από όσο αντέχουν, θα πρέπει να βρουν τους τρόπους να συνυπάρχουν χωρίς να μας αποκλείουν. Ο δυναμισμός τις περισσότερες φορές είναι η ανάγκη μας να καλύψουμε την απόσταση που η προκατάληψη των φύλων (και των δύο) δημιουργεί.»

Ειρήνη Λοϊζίδου Νικολαΐδου, επίτροπος Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα



«Βασικά συστατικά για να ενδυναμωθεί η παρουσία γυναικών σε κέντρα λήψης αποφάσεων είναι η ορθή επικοινωνία, ο σεβασμός και η προβολή των επιτευγμάτων της. Ο σεβασμός στην κάθε προσωπικότητα, η οποία υπηρετεί πολλές φορές πολλαπλούς ρόλους, πηγάζει και καλλιεργείται από αυτό που εκπέμπει μέσα από τις ενέργειες και τις πράξεις της. Το στοίχημα, όμως, για να κερδηθεί και να αποκτηθεί και διατηρηθεί ο σεβασμός, θα πρέπει ακριβώς να τύχει της σωστής επικοινωνίας και προβολής το έργο το οποίο επιτελείται από κάθε πόστο. Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος για να περάσουμε τα μηνύματα που θέλουμε, είναι να είμαστε εξωστρεφείς, να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες της κοινωνίας, οι οποίες αυξάνονται λόγω των απαιτητικών ρυθμών στους οποίους ζούμε και να δίνουμε πρακτικές και άμεσες λύσεις, εκεί και όπου είναι εφικτό, προκειμένου να συμβάλλουμε στην καλύτερη ποιότητα της ιδιωτικής ζωής των συμπολιτών μας.»

Αννίτα Δημητρίου, βουλευτής



«Μόνη διέξοδος σε πρώτη φάση φαντάζει η εφαρμογή ποσοστώσεων ως προσωρινό μέτρο. Δεν μπορεί να εναπόκειται στην ευαισθησία και καλή θέληση κόμματος ή διοικητικού οργανισμού. Θα πρέπει να κατοχυρωθούν νομοθετικά. Επίσης, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να παρέχουν οικονομικά προσιτές, προσβάσιμες και ποιοτικές δομές φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων, ώστε οι γυναίκες να μην επιβαρύνονται υπέρμετρα με τα οικογενειακά καθήκοντα. Πρέπει επίσης να προωθηθούν πολιτικές για άρση στερεοτύπων που βρίσκονται καλά ριζωμένα στην κυπριακή πραγματικότητα. Για παράδειγμα, δεν μπορεί οι νομοθεσίες μας να αναφέρονται μόνο στο αρσενικό αποκλείοντας την όποια αναφορά στο θηλυκό γένος σαμπώς και είναι ανύπαρκτο. Μικρές πρωτοβουλίες, όπως η συγκεκριμένη (έχει ήδη δρομολογηθεί πρόταση νόμου), μαζί με μεγαλύτερες δράσεις, είναι αυτές που πιστεύω μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα προς την κατεύθυνση προώθησης της ισότητας και ίσων ευκαιριών. Πιστεύω έντονα ότι οι γυναίκες βουλεύτριες μπορεί να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη για την αμφισβήτηση και την εξάλειψη των στερεοτύπων και των κοινωνικών προκαταλήψεων που βασίζονται στο φύλο, καθώς και για την προβολή θετικών γυναικείων προτύπων στην πολιτική, τονίζοντας τη συμβολή των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης προς αυτή την κατεύθυνση.»

Μαριέλλα Αριστείδου, βουλευτής



«Πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για την καλύτερη συμφιλίωση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής μέσω της παροχής προσιτών και ποιοτικών υπηρεσιών, οι οποίες θα είναι φιλικές προς την οικογένεια και την παιδική μέριμνα. Θα πρέπει, πιστεύω, να προωθηθεί ο διαμοιρασμός ευθυνών ανάμεσα στα δυο φύλα στον τομέα του νοικοκυριού και της οικογένειας. Τα ΜΜΕ θα μπορούσαν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση κουλτούρας που να προάγει την ισότητα και να άρει τα στερεότυπα της παλιάς κυπριακής κουλτούρας. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η εκπαίδευση και η παιδεία. Νοοτροπίες και αντιλήψεις χτίζονται και δημιουργούνται από μικρή ηλικία μέσα από σωστή διαπαιδαγώγηση.»

Σάβια Ορφανίδου, βουλευτής



«Πιστεύω πως η νομοθετική υιοθέτηση του μέτρου της ποσόστωσης αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο διασφάλισης της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αν και το μέτρο αυτό επιδέχεται αρνητικές κριτικές γενικά, στην περίπτωση της χώρας μας, λόγω του πολύ χαμηλού ποσοστού που παρατηρείται στη συμμετοχή γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, κρίνεται ως αναγκαίο και απαραίτητο. Επιπρόσθετα, η προώθηση της διάστασης του φύλου (gender mainstreaming) στις ιδιωτικές και δημόσιες πολιτικές αποτελεί ακόμα ένα ισχυρό μέτρο που επιτυγχάνει την καλλιέργεια κουλτούρας ισότητας και σεβασμού προς τις γυναίκες. Έτσι, τηρείται η έμφυλη διάσταση σε κάθε απόφαση πολιτικής, ενώ την ίδια στιγμή αποδομούνται κοινωνικά στερεότυπα και προκαταλήψεις που δημιουργούν και διαιωνίζουν την ανισότητα των φύλων. Μέσα από το βουλευτικό αξίωμα θα στηρίξω όποια προσπάθεια στρέφεται προς την ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αφού η υπο-εκπροσώπηση των γυναικών είναι έλλειμμα δημοκρατίας και κάτι τέτοιο, ως κοινωνία, δεν μπορούμε να το αφήνουμε να περνά απαρατήρητο.»

Ελένη Σταύρου, βουλευτής



«Μόνο με νομοθετικές ρυθμίσεις μπορούν να θεσπιστούν πρακτικά και εφαρμόσιμα μέτρα εξίσωσης των φύλων, σε όλους τους τομείς. Οι γυναίκες - μέλη του Κοινοβουλίου πρέπει συλλογικά να εργαστούμε και να καταθέσουμε τα αναγκαία νομοθετήματα, όπως η εφαρμογή υποχρεωτικών ποσοστώσεων. Ως βουλευτής Λεμεσού καθιέρωσα εκδήλωση για την «Ημέρα της Γυναίκας» που πραγματοποιείται κάθε χρόνο και ανέπτυξα συγκεκριμένη θεματική για την ενίσχυση των γυναικών. Έχω οργανώσει τρεις επιτροπές, την Επιτροπή Παιδείας, την Επιτροπή Άμυνας και την Επιτροπή Κοινωνικής Προσφοράς, και η κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να λαμβάνει μέρος στην επιτροπή που την ενδιαφέρει, να καταθέτει εισηγήσεις και προβληματισμούς και μαζί να προβαίνουμε σε διάφορες δράσεις. Σε επίπεδο ΕΕ έχω αναλάβει τον ρόλο να αναβαθμίσουμε τη θέση της Ευρωπαίας γυναίκας και στα θέματα ασφάλειας.»

Άννα Θεολόγου, βουλευτής



«Οι ίδιες οι γυναίκες θα πρέπει να αντιληφθούν πόσο σημαντικό είναι να διεκδικούν το δικαίωμα στην ίση μεταχείριση. Η κοινωνία πρέπει να σέβεται τις γυναίκες, όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις. Το πρώτο μέτρο που θα μπορούσε να ληφθεί άμεσα έχει να κάνει με τη διαφώτιση πρώτιστα στις ίδιες τις γυναίκες. Να δημιουργηθούν γυναίκες πρότυπα λόγω των επιτευγμάτων τους, έτσι ώστε να αλλάξει η νοοτροπία και η προσέγγιση που έχει η κοινωνία για την ισότητα των φύλων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι κοινωνίες χτίζονται από τις ίδιες τις γυναίκες και από τις γυναίκες δημιουργούνται και οι ανάλογες κοινωνικές προσεγγίσεις. Αν η διαφώτιση φέρει αποτέλεσμα, τότε θα πρέπει να περάσουμε σε ένα δεύτερο στάδιο, με μια προσέγγιση όπου οι γυναίκες θα στηρίζουν τις γυναίκες και να μην τις αντικρίζουν με επιφύλαξη ή καχυποψία. Ας ανατρέξουμε εμείς οι ίδιες οι γυναίκες στον εαυτό μας, να αποδεχτούμε την αλήθεια μας ως προς τις ικανότητές μας και να αλληλοστηριχθούμε για να βελτιώσουμε την κοινωνία μας.»

Σκεύη Κουκουμά, βουλευτής



«Αν θέλουμε να δούμε περισσότερες γυναίκες στην πολιτική, τότε πρέπει να βελτιώσουμε τις συνθήκες ζωής και τους όρους εργασίας για τις γυναίκες. Μόνο τότε θα δούμε περισσότερες γυναίκες στην πολιτική και τη δημόσια ζωή. Τότε θα δούμε περισσότερες γυναίκες στα βουλευτικά έδρανα και στα Υπουργικά Συμβούλια. Τότε, η εκλογή μιας γυναίκας στην ηγεσία ενός κράτους θα είναι καθημερινότητα και όχι είδηση. Βέβαια, πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είναι μόνο αυτό. Δυστυχώς, η ζωή αποδεικνύει ότι τα σεξιστικά στερεότυπα κυριαρχούν. Αυτή ήταν η δυσάρεστη διαπίστωση και στον τελευταίο ανασχηματισμό του κ. Αναστασιάδη. Αλλά εδώ χρειάζεται πιο θεμελιακή συζήτηση. Όσοι –ιδεολογικά και αξιακά- αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως διακοσμητικό στοιχείο και διατυπώνουν θέσεις όπως, «σε εκλογές πάμε, όχι σε καλλιστεία», επείγει να καταλάβουν κάποια στοιχειώδη πράγματα πρώτα. Οπόταν, σίγουρα, η καθεμιά έχει τη δική της συμβολή, αλλά το ζήτημα δεν λύνεται ατομικά. Είναι μια συλλογική προσπάθεια. Των γυναικών, αλλά και των ανδρών, που πιστεύουν στην ισοτιμία των φύλων.»

Ευανθία Σάββα, βουλευτής



«Εκτός από πολιτικές που θα ενισχύουν την ανεξαρτησία της γυναίκας από τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να υπηρετεί, εκείνο το οποίο θα μπορούσε άμεσα να γίνει είναι μια συμμαχία όλων των γυναικείων οργανώσεων με σκοπό  την ενημέρωση, αλλά και την ανάπτυξη δεξιοτήτων στις γυναίκες, παίρνοντας παράδειγμα καλές πρακτικές άλλων χωρών. Και επειδή όπως έχω αναφέρει το θέμα δεν είναι εξόχως γυναικείο, θα μπορούσε στη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπως έχουν συσταθεί παράλληλες Βουλές για θέματα όπως ο Πολιτισμός, το Περιβάλλον κ.λπ., να συσταθεί και μία παράλληλη Βουλή για θέματα ισότητας με το 50% γυναίκες και το 50% άνδρες, η οποία θα μπορούσε να συμβάλει, θεωρώ, εποικοδομητικά προς τον σκοπό της ενδυνάμωσης, αλλά και της ενθάρρυνσης των γυναικών για τη συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Δεν σταματώ να ενθαρρύνω τις γυναίκες να έχουν ενεργό εμπλοκή στα κοινά, όπως επίσης πάντα είμαι στην πρώτη γραμμή σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με ισότητα, βία κατά των γυναικών, καταπολέμηση των διακρίσεων κ.ο.κ.»