Με το βλέμμα στα Χάιλαντς και την Ισλανδία (pics)

Σε ένα δίλημμα βρίσκεται αυτή την περίοδο: να παρουσιάσει την επόμενη έκθεσή του, με θέμα τα δάση της Ολλανδίας, στη Λευκωσία ή σε μια πόλη του εξωτερικού, όπου η δουλειά του ιδίου και άλλων συναδέρφων του χαίρει μέγιστης αναγνώρισης; Ο μοναδικός επαγγελματίας φωτογράφος τοπίου που δραστηριοποιείται αυτή τη στιγμή στην Κύπρο φέρει τέτοιες διεθνείς περγαμηνές αναγνώρισης και αποδοχής, που απέναντι στην ενοχλητική απαιδευσιά μας του δίνουν κάθε δικαίωμα να μας στερήσει το «άστρο του»: διακρίθηκε σε παγκόσμιους διαγωνισμούς όπως οι International Photographer of The Year, International Landscape Photographer of The Year, International Photography Awards, Epson Pano Awards, Black & White Spider Photography Awards.

Alone / Σκωτία



Φωτογραφίες του έχουν βραβευθεί από κριτές παγκόσμιας εμβέλειας, όπως κριτές από το περιοδικό National Geographic, από τη Βασιλική Ακαδημία Φωτογραφίας του Λονδίνου, καθώς επίσης και από ονόματα κατόχων γκαλερί από όλο τον κόσμο. Επιστέγασμα η επιλογή του το 2018 ως ένας από τους 27 κορυφαίους φωτογράφους στον κόσμο από τον David Stamp, πρώην διευθυντή της παγκόσμιας εταιρίας φίλτρων φωτογραφίας Formatt-Hitech και νυν διευθυντή της γκαλερί O-The Elite Gallery. O Stamp προτίθεται να φιλοξενήσει τα έργα των 27 σε γκαλερί στο Νταντί της Σκωτίας, πουλώντας τα έργα τους ως «limited edition prints». Φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά, ενώ χαίρει αναγνώρισης ξένων συναδέλφων του που είναι διεθνώς καταξιωμένοι. Για αυτά που προαναφέραμε και για άλλα σχετικά με την εξειδίκευση στη «φωτογραφία τοπίου» μιλά σήμερα στον «Π» ο Πέτρος Νικολαΐδης, ταξιδεύοντάς μας συγχρόνως σε θαλασσοδαρμένες ακτές, αχανή δάση, κυρίαρχους πάγους. Όλα τους απαθανατισμένα με τον τρίποδα στημένο για ώρες, στο αγαπημένο πεδίο δράσης του, τον χειμωνιάτικο ευρωπαϊκό βορρά.

 

Glencoe / Σκωτία



Πέτρο από ποιο ταξίδι έρχεσαι και τι φωτογραφικές εμπειρίες αποκόμισες εκεί;

Μόλις επέστρεψα από Ολλανδία. Ήταν ένα «στοχευμένο» ταξίδι, αφού πήγα για να φωτογραφήσω τα δάση της Ολλανδίας με σκοπό τον εμπλουτισμό του portfolio μου αλλά και της έκθεσης που ετοιμάζω.



Ποια θέματα σε ενδιαφέρουν περισσότερο να φωτογραφίζεις και σε ποια μέρη του κόσμου;

Τα τελευταία οκτώ χρόνια φωτογραφίζω κυρίως «τοπίο». Τα μέρη του κόσμου τα οποία αγαπώ και επισκέπτομαι συχνά είναι η παγωμένη Ισλανδία, οι Νήσοι Φερόε και η Σκωτία. Ο λόγος είναι διότι μου αρέσει να φωτογραφίζω το δραματικό τοπίο του χειμώνα τους, με τον καιρό να μην είναι εύκολος, αλλά με σύννεφα, βροχή, χιόνι και ομίχλη. Δοκίμασα διάφορα είδη φωτογράφησης στην αρχή, μέχρι που κατέληξα στη φωτογραφία τοπίου, γιατί από την αρχή εκεί ένιωσα ότι ηρεμώ. Επίσης μελετώντας την ιστορία της φωτογραφίας είδα ότι όλοι οι πατέρες της, οι σημαντικοί φωτογράφοι, αφοσιώθηκαν σε ένα είδος, κι έτσι πήρα κι εγώ την απόφασή μου.



Ποιες προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει κάποιος που ασχολείται με τη φωτογραφία τοπίου;

Εξαρτάται πάντα από τον τόπο που θα επισκεφτεί, το πότε θα τον επισκεφτεί και τους λόγους για τους οποίους τον επισκέπτεται. Από προσωπικής άποψης, σαν φωτογράφος τοπίου, η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζω στα ταξίδια μου είναι οι καιρικές συνθήκες οι οποίες ποικίλλουν από τόπο σε τόπο και εκτός από «φίλος» μπορούν να γίνουν ο χειρότερός σου «εχθρός».





Lost / Ιρλανδία





Breathless / Ισλανδία



Παρά τις προκλήσεις αυτού του είδους φωτογράφησης θα ήθελα να επισημάνουμε –κι εδώ διόρθωσέ με αν κάνω λάθος– ότι επαγγελματικά μοιάζει να είναι αρκετά υποτιμημένο και λιγότερο κερδοφόρο, σε αντίθεση με άλλα είδη φωτογραφιών. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό εσύ που ασχολείσαι επαγγελματικά με το είδος αυτό;

Τρεις είναι οι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την τέχνη ως επάγγελμα: πρώτον, ο χώρος στον οποίο βρίσκεσαι και δρας, δεύτερον, το πόσο θεωρεί ως τέχνη το αγοραστικό κοινό τη φωτογραφία τοπίου και τρίτον, ποιος είσαι. Το πρόβλημα εδώ στην Κύπρο είναι το γεγονός ότι η φωτογραφία τοπίου αντιμετωπίζεται ως κάτι το οποίο μπορεί να κάνει ο καθένας ερασιτεχνικά και όχι επαγγελματικά. Και αυτό γιατί όταν μιλάμε στην Κύπρο του σήμερα για επαγγελματίες φωτογράφους, συνήθως αναφερόμαστε σε φωτογράφους γάμων, σε φωτογράφους περιοδικών, σε φωτογράφους που ασχολούνται με φωτογράφηση μοντέλων, σε φωτογράφους που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Εκεί που μπερδευόμαστε είναι στο «ασχολούμαι». Το «ασχολούμαι» σημαίνει πολλά. Μπορεί να σημαίνει ασχολούμαι ερασιτεχνικά, μπορεί να σημαίνει ασχολούμαι επαγγελματικά αλλά έχω και την κύρια δουλειά μου η οποία δεν είναι φωτογράφος και είναι κάτι άλλο. Δηλαδή στην Κύπρο του σήμερα δηλώνουμε ό,τι θέλουμε και λυπάμαι που το λέω αυτό. Αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη θέση μου γιατί είμαι ο μόνος επαγγελματίας φωτογράφος τοπίου στην Κύπρο και πολλές φορές δεν με αντιμετωπίζουν ως επαγγελματία αλλά ερασιτέχνη φωτογράφο λόγω αυτών στα οποία αναφέρθηκα.





«Σε κάποιες περιπτώσεις για να μπορέσεις να 'εννοήσεις' το θέμα σου θα πρέπει να το επισκεφτείς έστω και μία-δύο φορές επιτόπου μέχρι να το πετύχεις όπως το θέλεις», λέει στον «Π» ο Πέτρος Νικολαΐδης.





On the Edge / Ιρλανδία



Ακόμα ένα εμπόδιο αποτελεί το αγοραστικό κοινό. Συγκεκριμένα, στην Κύπρο του σήμερα το αγοραστικό κοινό που αγοράζει τέχνη αποτελεί μια πολύ μικρή μερίδα των Κυπρίων. Και αυτό συμβαίνει γιατί (πάντα από προσωπικής άποψης) ο Κύπριος πολίτης δεν έχει εντρυφήσει στον τομέα τέχνη τόσο όσο να εκτιμά κάτι το οποίο είναι τέχνη και κατ’ επέκταση να το αγοράζει.

Ως τρίτο παράγοντα αναφέρθηκα στο «ποιος είσαι». Δηλαδή τι όνομα έχεις «στην πιάτσα». Αν είσαι «δημόσιο» πρόσωπο, «γνωστός» μέσα στο νησί που λέγεται Κύπρος, τότε μπορεί να πουλάς την «τέχνη» σου άσχετα αν δεν αξίζει ή μπορεί και να αξίζει, άσχετα αν είσαι επαγγελματίας ή ερασιτέχνης. Αν δεν ανήκεις σε αυτούς τους κύκλους όμως δεν θα είσαι ποτέ το «όνομα» έστω κι αν η τέχνη σου αναγνωρίζεται παγκόσμια την ίδια στιγμή. Ο νοών νοείτω.



 

 

On the rocks / Cinque Terre, Ιταλία





Dreaming Venice / Βενετία, Ιταλία

Εμπειρίες από την Ισλανδία

Ωστόσο είναι και τα εκπαιδευτικά ταξίδια φωτογράφησης. Μίλησέ μας για αυτό το είδος τουρισμού με το οποίο ασχολείσαι επαγγελματικά.

Αυτό το διάστημα διοργανώνω εκπαιδευτικά ταξίδια φωτογράφησης. Μετά από εμπειρία 10 χρόνων από ταξίδια που έκανα σε διάφορες χώρες αποφάσισα να μεταδώσω φωτογραφικά τις εμπειρίες μου και σε άλλους ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με τη φωτογραφία τοπίου και επιζητούν να ταξιδέψουν μαζί μου σε χώρες όπως Σκωτία, Νήσοι Φερόε, Ισλανδία, Ιρλανδία κ.λπ.





Fairy' s Touch / Ιρλανδία





Ruins / Ισλανδία



Σε ένα ταξίδι καλείται ο φωτογράφος να φωτογραφήσει μέρη που έχει τη δυνατότητα να συναντήσει λίγες έως μία φορά στη ζωή του. Αυτό πώς επιδρά στον τρόπο που θα δουλέψει;

Από προσωπική εμπειρία, για να μπορείς να πετύχεις την καλύτερη δυνατή φωτογραφία ενός θέματος το οποίο βρίσκεται σε μια άλλη χώρα, θα πρέπει να ξέρεις το θέμα που φωτογραφίζεις πριν καν το δεις για πρώτη φορά στη ζωή σου. Ευτυχώς στις μέρες μας το διαδίκτυο μας βοηθά στην έρευνα ενός θέματος το οποίο θα φωτογραφήσουμε μήνες πριν πάμε να το φωτογραφήσουμε. Στη φωτογραφία τοπίου παίζει ρόλο το πού βρίσκεται το συγκεκριμένο τοπίο και κάτω από ποιες καιρικές συνθήκες και ποια εποχή του χρόνου θα πρέπει να φωτογραφηθεί. Σε κάποιες περιπτώσεις για να μπορέσεις να «κατανοήσεις» το θέμα σου θα πρέπει να το επισκεφτείς έστω και μία-δύο φορές επιτόπου μέχρι να το πετύχεις όπως το θέλεις.





San Giovanni / Δολομίτες, Ιταλία





Hear Me / Κύπρος



One / Δολομίτες, Ιταλία



Έχεις να μοιραστείς αξέχαστες-απρόσμενες εμπειρίες ή εικόνες από τα φωτογραφικά σου ταξίδια;

Τρία είναι τα πράγματα που θυμάμαι μέχρι σήμερα. Και τα τρία συνέβησαν στην Ισλανδία. Την πρώτη φορά που αντίκρισα το Βόρειο Σέλας, μια στιγμή μοναδική. Την αμμοθύελλα που μου διέλυσε τα δύο παράθυρα του αυτοκινήτου μου και χρειάστηκε να οδηγήσω 450 χιλιόμετρα μέχρι το αεροδρόμιο με ανοικτά παράθυρα για να αλλάξω αυτοκίνητο και το burger που έφαγα στο μόνο εστιατόριο βενζινάδικου που βρήκα σε απόσταση τριακοσίων χιλιομέτρων.





The Sign / Ισλανδία





Snowhite / Ισλανδία



Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τη φωτογράφηση τοπίου;

Για να μπορέσει κάποιος να φωτογραφήσει ένα τοπίο θα πρέπει πρώτα να το «καταλάβει». Η συμβουλή μου είναι να πάει σε μια ερημική παραλία στην οποία θα είναι μόνος του. Να κλείσει τα μάτια του. Να νιώσει τη ζεστασιά του ήλιου. Να νιώσει τον αέρα που διαπερνά τα μαλλιά του. Να νιώσει το έδαφος στο οποίο στέκεται. Να νιώσει το άκουσμα των κυμάτων που κτυπούν πάνω στα βράχια. Να ανοίξει τα μάτια του. Να προσπαθήσει να ενσωματώσει όλο αυτό που ένιωσε μέσα στη φωτογραφία που θα τραβήξει. Από εκείνη ακριβώς τη στιγμή θα αρχίσει το «ταξίδι» του.





Facing Mother Nature / Νήσοι Φερόες





Kirkjufell / Ισλανδία



-Περισσότερες πληροφορίες μπορεί κάποιος να πάρει από την ιστοσελίδα του Πέτρου Νικολαΐδη www.petrosnikolaides.com και από τις σελίδες του σε facebook και Instagram.