Στα χαρακώματα Προεδρικό και ΑΚΕΛ λίγο πριν την τριμερή

Η διαμάχη μεταξύ Προεδρικού και ΑΚΕΛ καλά κρατεί και όσο πάει γίνεται ακόμα πιο έντονη, ωστόσο δεν είναι ούτε σημερινή, όπως ούτε και πρόσκαιρη. Το νέο επεισόδιο στη διαμάχη αυτή διαδραματίστηκε μόλις χθες μετά τη δήλωση Αναστασιάδη για τις επικρίσεις του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θέλησε να δώσει μια συμβουλή στο ΑΚΕΛ: «Επιτέλους ας συναισθανθεί ότι εκφράζει και τους Ελληνοκύπριους». Η απάντηση ήρθε διά στόματος Άντρου Κυπριανού, ο οποίος προκάλεσε τον Νίκο Αναστασιάδη να τα πει μπροστά του όλα αυτά και να τα συζητήσουν κατ’ ιδίαν, ενώ εξέφρασε την άποψη πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ξεφύγει. Επεσήμανε μάλιστα πως ο Πρόεδρος άλλα λέει δημόσια και άλλα κατ’ ιδίαν, καθώς μέχρι τώρα ουδέποτε είπε πως το ΑΚΕΛ υπερασπίζεται τουρκικές θέσεις. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, απαντώντας με τη σειρά του σε δηλώσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου, διεμήνυσε πως αν κάποιος δημιουργεί τοξικό κλίμα αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Νωρίτερα ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ έκανε λόγο για τοξικό κλίμα το οποίο κάποιοι φροντίζουν να δημιουργούν καθημερινά και το οποίο δεν βοηθά σε τίποτα, ιδιαίτερα ενόψει της κρίσιμης συνέχειας στο Κυπριακό. «Ειδικά όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε δεκάδες φορές πως είναι πανέτοιμος να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ, αλλά και των παραμέτρων του γ.γ.», τόνισε.

Κρατάει χρόνια

Αν ανατρέξει κανείς πίσω στο χρόνο, μπορεί να εντοπίσει δεκάδες παρόμοια περιστατικά και παραδείγματα που αποδεικνύουν με τον πιο έντονο τρόπο, τόσο τις διαφορετικές προσεγγίσεις Προεδρικού και ΑΚΕΛ σε επίπεδο πολιτικής, όσο και την έντονη ρητορική που χρησιμοποιήθηκε εκατέρωθεν. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: τα «μηδενικά» στα οποία αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές του 2018, «το χάιδεμα των αφτιών των Τ/Κ για δανεικές ψήφους από το ΑΚΕΛ ενόψει ευρωεκλογών», τη διαμάχη για την κατάληξη του Συνεργατισμού και ποιος φέρει την ευθύνη, τη διαμάχη για την κατάληξη στο Κραν Μοντανά το 2017 και τις«καθ’ υπαγόρευση κατηγορίες του ΑΚΕΛ προς τον Αναστασιάδη», όπως υποστήριξε το Προεδρικό, «τις κατηγορίες για τους χειρισμούς Αναστασιάδη στο Κυπριακό από τότε μέχρι και σήμερα», αλλά και την αντιπαράθεση για το ποιος διευκολύνει την Τουρκία; Ή μήπως την «κομματικοποίηση της κρατικής μηχανής» από το Προεδρικό, όπως καταγγέλλει το ΑΚΕΛ, την «προτεραιότητα του ΑΚΕΛ να φύγει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης από την κυβέρνηση τριάμισι χρόνια πριν τις προεδρικές», το ξέπλυμα χρημάτων από τις offshore εταιρείες και τα δημοσιεύματα OCCRP; Πρόσφατο σημείο τριβής οι πολιτογραφήσεις και η έκδοση διαβατηρίων σε Καμποτζιανούς και Μαλαισιανούς δικτάτορες ή/και καταζητούμενους; Γιατί όμως να περιοριστούμε μόνο σε αυτά όταν έχουμε διαμάχη και για το αμερικανικό νομοσχέδιο Ρούμπιο Μενέντεζ, την παύση του πρώην υπαρχηγού της Αστυνομίας για διαρροή εγγράφων, τις υπόνοιες σχετικά με τη μορφή λύσης του Κυπριακού την οποία θεωρεί το ΑΚΕΛ πως προωθεί ο Ν.Αναστασιάδης; Πολλές άλλωστε είναι οι διαμάχες και οι διαφωνίες σε σχέση με συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς.

Η προσέγγιση

Οφείλουμε να καταγράψουμε πως το τελευταίο διάστημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει υιοθετήσει μια στρατηγική και μια προσέγγιση να απαντά, και μάλιστα σε έντονο ύφος, σε όποιον επιχειρήσει να αμφισβητήσει τις επιλογές του, αλλά και τις ενέργειες που προωθεί, κυρίως στο Κυπριακό. Ταυτόχρονα, το ΑΚΕΛ, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο ότι ο Πρόεδρος θα «πρέπει να μείνει στοχοπροσηλωμένος στην επανέναρξη των συνομιλιών», και τον κατηγορεί για υπαναχωρήσεις, αφήνοντας να νοηθεί ότι δεν κάνει όσα θα έπρεπε ή ενδεχομένως θα μπορούσε. Αυτή η διαμάχη μεταξύ Προεδρικού και ΑΚΕΛ κορυφώνεται συνήθως λίγες μέρες πριν από ένα σημαντικό χρονικό ορόσημο. Στη δεδομένη χρονική στιγμή, η διαμάχη αυτή, η οποία έχει τριπλό μέτωπο: Κυπριακό, πολιτογραφήσεις, μεταρρυθμίσεις, έρχεται λίγο πριν από μια κρίσιμη τριμερή συνάντηση από την οποία εξαρτάται η συνέχεια στο Κυπριακό, στοιχείο που δημιουργεί έντονη ανησυχία, καθώς παραπέμπει σε προσπάθεια συσπείρωσης του ακροατηρίου των υποστηρικτών και από τις δύο πλευρές στο εσωτερικό.