Κακή προαίρεση και ρατσισμός-Έπεσε η αγωγή του Ανδρέα Θεμιστοκλέους εναντίον του «Π»

Νίκη μάλλον για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ατόμων (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικοί, και τρανς) παρά για την ελευθερία του Τύπου ήταν η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην αγωγή του πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ Ανδρέα Θεμιστοκλέους εναντίον του «Πολίτη» και του δημοσιογράφου Κώστα Κωνσταντίνου, με τον ισχυρισμό ότι συκοφαντήθηκε μέσω αρθρογραφίας στην εφημερίδα. Το επίδικο άρθρο είχε δημοσιευθεί τον Μάιο του 2010, καταγράφοντας την υποκριτική στάση του ΔΗΣΥ έναντι του ρατσιστικού λόγου που είχε εκφράσει ο βουλευτής του σε ραδιοφωνική εκπομπή τον Απρίλιο του ίδιου έτους.

Συγκεκριμένα, όπως είναι εξάλλου γνωστό, ο κ. Θεμιστοκλέους διατυπώνοντας τη διαφωνία του με την αναγνώριση δικαιωμάτων στα ΛΟΑΤ άτομα παρομοίασε τους ομοφυλόφιλους με κτηνοβάτες, νεκρόφιλους και παιδεραστές. Στο άρθρο της στήλης «Κατά Βαρβάρων», ο συντάκτης έγραψε για «δηλητήριο ομοφοβίας που χέεται ακόμη στον τόπο», για «ρατσισμό» του εν λόγω πολιτικού, και για «απρόκλητη, απολύτως αβάσιμη και ξεκάθαρα ρατσιστική επίθεση εναντίον μιας κοινωνικής ομάδας, η οποία ήδη βιώνει προκατάληψη και αποκλεισμό». Καταχωρώντας την αγωγή του εναντίον του «Π» και του αρθρογράφου, ο κ. Θεμιστοκλέους υποστήριξε ότι πρόκειται για λίβελο και συκοφαντική δυσφήμιση με ψευδολογίες. Ενώπιον του δικαστηρίου, καταθέτοντας ως μάρτυρας, ο κ. Θεμιστοκλέους μίλησε για «δημόσιο μίσος» εναντίον του εξαιτίας του άρθρου. Σύμφωνα με τον ενάγοντα, το δημοσίευμα ήταν περαιτέρω κακόβουλο διότι, όπως ισχυρίστηκε, ήταν ένα ανάμεσα σε πολλά επικριτικά εναντίον του δημοσιεύματα στον «Π» εκείνη την περίοδο.

Σχολιάζοντας τη μαρτυρία του πρώην βουλευτή, ο δικαστής κατέγραψε ότι «δεν έκανε καλή εντύπωση». Σε αντίθεση με την εντύπωση που καλλιεργεί για τον ίδιο, ως άτομο που δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά και να πει την άποψή του, στο δικαστήριο ο κ. Θεμιστοκλέους «έδειξε σημεία προσπάθειας υπεκφυγής». Ενδεικτικά, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, στην αρχή προσπάθησε να αμφισβητήσει ακόμη και τις ραδιοφωνικές δηλώσεις του που προκάλεσαν την αρθρογραφία. «Περαιτέρω», σημειώνει ο δικαστής, «δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής, το έντονο και ενίοτε σαρκαστικό και ειρωνικό ύφος στις τοποθετήσεις του. Άσχημη εντύπωση προκάλεσε και όταν ρωτήθηκε κατά πόσο στις 6/5/2010 (μετά το επίδικο δημοσίευμα) πάλι εξέφρασε τις θέσεις του δημόσια και απάντησε ’ακατάγνωτα, διότι εγώ δεν είμαι ομοφυλόφιλος’. Εις το ερώτημα τι εννοεί απάντησε ’εννοώ όπως το λένε αγγλιστί straight, λαλώ τις απόψεις μου straight’». Σύμφωνα με το δικαστή, η στάση του κ. Θεμιστοκλέους έδειξε κακή προαίρεση, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προσπαθούσε να αποδείξει. Ανεξαρτήτως της εντύπωσης που ο ίδιος θα έδινε στο δικαστήριο, η αγωγή του δεν είχε καμία τύχη, αφού με επίκληση νομολογία, ο δικαστής αποφάνθηκε ότι το επίδικο δημοσίευμα εμπίπτει στη δημόσια σφαίρα και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα στη διαμόρφωση των οποίων ο πρώην βουλευτής είχε συμβάλει με τις ραδιοφωνικές δηλώσεις του. «Το επίδικο δημοσίευμα δεν μπορεί να θεωρηθεί δυσφημιστικό» καταλήγει ο δικαστής, διότι «ένας πολιτικός, ο οποίος δεν έχει κανένα πρόβλημα να εκφράζεται με τον τρόπο που εκφράστηκε δημόσιως δεν θα πρέπει να είναι τόσο ευαίσθητος στην έντονη ή και σκληρή κριτική».

Διαβάστε επίσης: Κι όμως, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ανδρέα

Σκληρές θέσεις θέλουν έντονες απαντήσεις

Στην απορριπτική απόφασή του στην αγωγή του Ανδρέα Θεμιστοκλέους εναντίον του «Πολίτη», το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας συμπεραίνει ότι με βάση την κριτική που δέχθηκε ο πρώην βουλευτής για το έντονο περιεχόμενο των τοποθετήσεών του, δεν θα πρέπει «να νιώθει θιγμένος». Εντός του δημόσιου διαλόγου είναι επιτρεπτή η έντονη κριτική, όπως η απόδοση του ρατσισμού στις τοποθετήσεις του κ. Θεμιστοκλέους. «Μπορεί το δημοσίευμα να μην ήταν αρεστό στον ενάγοντα όμως δεν επηρέασε την υπόληψη ή τη φήμη του και θα έπρεπε να γίνει ανεκτό από ένα πολιτικό πρόσωπο, το οποίο με σκληρό τρόπο τοποθετήθηκε επί του θέματος, στο πλαίσιο της άσκησης του δικαιώματος της ελευθερίας λόγου σε μια δημοκρατική κοινωνία». Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της στάθμισης του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης από τη μια, και του δικαιώματος προάσπισης της φήμης από την άλλη, το δικαστήριο έκρινε ότι υπερέχει το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Σημειώνεται ότι ο δικαστής τονίζει πως ακόμα και αν κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το επίδικο δημοσίευμα ήταν δυσφημιστικό, η αγωγή δεν επιτύγχανε, καθώς το δημοσίευμα θα θεωρείτο εύλογο σχόλιο για θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος.

Κακοπιστία
Αντί του «Π», ο ενάγων

Τα σχόλια του Κώστα Κωνσταντίνου για τον ρατσιστικό λόγο που παρήγαγε ο πρώην βουλευτής του ΔΗΣΥ το 2010, κρίθηκαν από το δικαστήριο ότι είχαν πραγματικό υπόβαθρο και ότι έγιναν «εύλογα και έντιμα». «Με δεδομένο ότι ο ενάγων ελεύθερα εξέφραζε τις απόψεις του στην εφημερίδα των εναγομένων, ακόμη και για το επίδικο θέμα και άρθρο, δεν θα ήμουν σε θέση να καταλήξω σε ύπαρξη κακοπιστίας από πλευράς των εναγομένων», αναφέρει στην κατακλείδα της απόφασής του ο δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, επιδικάζοντας υπέρ του «Π» και τα έξοδα της διαδικασίας. Προηγουμένως, όμως, παρατηρεί για τον ενάγοντα πρώην βουλευτή το δικαστήριο ότι η θέση του πως έχασε την επανεκλογή του στο αξίωμα το 2011 λόγω της αρθρογραφίας και των δημοσιευμάτων του «Πολίτη» εναντίον του δεν τεκμηριώθηκε. Ως γεγονός ο δικαστής κατέγραψε ακόμα ότι οι δηλώσεις του κ. Θεμιστοκλέους στη ραδιοφωνική εκπομπή του Άστρα τον Απρίλιο του 2010, «προκάλεσαν αντιδράσεις και χαρακτηρίστηκαν από πολιτικούς και άλλους ως περιέχουσες ρατσισμό». Δηλαδή, αν και το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στο περιεχόμενο των θέσεων που εξέφραζαν ο βουλευτής και ο αρθρογράφος στο θέμα των δικαιωμάτων των ομοφυλοφιλών, αναγνωρίζει ότι οι θέσεις του βουλευτή προσλήφθηκαν από πολλούς άλλους, πέραν του «Π», ως ρατσιστικές.