Το «Λάμπουσα» δεν έδεσε φέτος στα γνώριμα νερά του μόλου

Το ιστορικό σκάφος Λάμπουσα δεν αγκυροβόλησε όπως κάθε καλοκαίρι στα γνώριμα νερά του μόλου, στην αποβάθρα που κατασκευάστηκε για να αποτελέσει τον τελικό προορισμό του. Ο λόγος, το αυξημένο κόστος συντήρησης. Μιλώντας στον «Π», ο δήμαρχος Λεμεσού Νίκος Νικολαΐδης ανέφερε ότι η συντήρηση του ιστορικού πλοιαρίου είναι κοστοβόρα. Το κόστος των εργασιών συντήρησής του, πρόσθεσε, ανέρχεται σε μερικές χιλιάδες ευρώ και πλέον, όπως είπε ο δήμαρχος, «εξετάζουμε άλλους τρόπους μουσειακής αξιοποίησης του ιστορικού πλοιαρίου είτε εντός είτε εκτός του νερού».

Προς το σκοπό αυτό όπως υπέδειξε ο δήμαρχος Λεμεσού είχε ανατεθεί σε προσοντούχο ναυπηγό – ναυτομηχανικό, η επιθεώρηση του σκάφους. Μετά από επιθεώρηση και αφού διαπιστώθηκαν εκτεταμένα προβλήματα αναφορικά με την κατάσταση του σκάφους, κρίθηκε αναγκαία και προωθείται σύμφωνα με τον κύριο Νικολαΐδη η άμεση μετακίνηση του σκάφους στο καρνάγιο, με σκοπό την περαιτέρω αξιολόγηση της κατάστασης του και τον προγραμματισμό των αναγκαίων ενεργειών.

Ταξίδι στη Λάπηθο

Το πρώτο πλωτό ναυτικό μουσείο της Κύπρου, όπως έχει χαρακτηριστεί το Λάμπουσα, αγκυροβολούσε κάθε καλοκαίρι από το 2015 στον μόλο, ταξιδεύοντας τους επισκέπτες σε ένα νοερό ταξίδι στην κατεχόμενη Λάπηθο. Πρόκειται για έναν χώρο αφιερωμένο στη ζωή των ψαράδων του νησιού μας, ένα μνημείο του νεότερου λαϊκού πολιτισμού της Κύπρου, το οποίο με ξεναγό, τον καραβομαραγκό Κώστα Κυριάκου, δίδασκε στις νεότερες γενιές τη ναυτική παράδοση της χώρας μας.



Στην Αμμόχωστο…

Η ιστορία του ξεκίνησε το 1955 στον Πειραιά, όπου κατασκευάστηκε από τον καραβομαραγκό Δημήτριο Ζαχαρία, ο οποίος έδωσε στο καΐκι το προσωνύμιο «Ομόνοια». Το 1965, το μήκους 25 μέτρων και χωρητικότητας 48 τόνων ξύλινο πλοιάριο με τα δύο κατάρτια αποκτήθηκε από κυπριακή εταιρεία και νηολογήθηκε στο λιμάνι της Αμμοχώστου, υιοθετώντας το όνομα της αρχαίας Λάμπουσας, απ’ όπου καταγόταν ο νέος ιδιοκτήτης του. Μετά από περιπέτειες, το «Λάμπουσα» πέρασε στην κυριότητα του Δήμου Λεμεσού, ο οποίος ανέλαβε και την επισκευή του.

Το δύσκολο εγχείρημα της επιδιόρθωσης του σκάφους, το οποίο παρέμενε παροπλισμένο σε μια γωνιά του παλιού λιμανιού και προοριζόταν για απόσυρση, ανάλαβε ο καραβομαραγκός στο καρνάγιο της Λεμεσού Κώστας Κυριάκου. Τα πλοιάριο βρισκόταν σε άθλια κατάσταση. Οι εργασίες περιλάμβαναν αντικατάσταση της μηχανής, με μια ιδίου τύπου που χρονολογείται από το 1960, τα μαδέρια του καταστρώματος και τμήμα του σκελετού. Ευτυχώς, το σκαρί του ήταν δυνατό και δεν είχε υποστεί μεγάλες φθορές. Το «Λάμπουσα» ήταν το πρώτο αλιευτικό της κλάσης αυτής που ήρθε στην Κύπρο και ίσως το μεγαλύτερο που διέθετε ποτέ η χώρα μας.

Ειδικά σχέδια

Για τον ελλιμενισμό του στον μόλο τροποποιήθηκαν μάλιστα τα σχέδια της αποβάθρας που κατασκευάστηκε στο πλαίσιο του έργου ανάπλασης του παραθαλάσσιου πάρκου. Στο εγχείρημα αυτό κλήθηκαν να συνδράμουν ειδικοί μηχανικοί και καπετάνιοι, ενώ έγιναν νέες μελέτες και σχέδια. Για την ασφάλεια του σκάφους σε περίπτωση θαλασσοταραχής, η αποβάθρα απέκτησε μια αντισυμβατική διάταξη και σχήμα που ξενίζει. Διαμορφώθηκαν δύο παράλληλες αποβάθρες που επικοινωνούν μεταξύ τους με διαδρόμους και στον ενδιάμεσο χώρο δένει το αλιευτικό. Το σκάφος, σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς, θα παρέμενε αγκυροβολημένο στον μόλο για το διάστημα μεταξύ των μηνών Μαΐου και Οκτωβρίου, ενώ τη χειμερινή περίοδο θα διαχείμαζε στα ασφαλή νερά του παλιού λιμανιού.