Τρία συγγνώμη και ένα αναπάντητο γιατί από τον Μεταξά

Εξήντα οκτώ μέρες μετά τον εντοπισμό της πρώτης σορού ενός από τα επτά θύματα του Νίκου Μεταξά, ο 35χρονος κατά συρροήν δολοφόνος έκλαψε χθες για πρώτη φορά, λίγο μετά που η κατηγορούσα αρχή ανέγνωσε τα γεγονότα γύρω από την εγκληματική δράση του, της περιόδου 2016-18. Διαβάζοντας από γραπτή δήλωσή του, η οποία είχε κατατεθεί προηγουμένως σε κλειστό φάκελο στο δικαστήριο, ο Μεταξάς ξεσπούσε τακτικά σε λυγμούς, δηλώνοντας έτοιμος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του και να αναλάβει πλήρως την ευθύνη για τις συνέπειες αυτών. Σύμφωνα με τη δήλωσή του, ο Μεταξάς αποδέχεται ότι η στάση του αυτή δεν μπορεί να ανατρέψει τις συνέπειες των πράξεών του. «Δεν μπορώ να πάω πίσω στον χρόνο» ανέφερε, «το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να βοηθήσω στη διαλεύκανση των εγκλημάτων», δήλωσε από το εδώλιο του κατηγορουμένου, προτάσσοντας ότι το γεγονός πως δεν εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο ήταν ενδεικτικό της πρόθεσής του να μην καθυστερήσει τη διαδικασία και να μην επιβαρύνει το κράτος με άσκοπα έξοδα. Ακολούθως, ο Μεταξάς ζήτησε συγγνώμη από τα θύματα και τους συγγενείς τους, «για τον άδικο πόνο» που τους προκάλεσε, ευχόμενος η απονομή δικαιοσύνης να είναι «ελάχιστο βάλσαμο» στις πληγές τους.

Συγγνώμη ο Μεταξάς ζήτησε και από τα παιδιά του και από τους γονείς του για τη διαρκή στενοχώρια στην οποία τους βύθισε.

Τέλος, ο Μεταξάς ζήτησε συγγνώμη από την κυπριακή κοινωνία, η οποία, όπως είπε, «διερωτάται πώς ένα μέλος της έφτασε σε αυτό το σημείο». «Με βασανίζει και μένα το ερώτημα», συνέχισε ο κατά συρροήν δολοφόνος, δηλώνοντας ότι προσπαθεί σε σκόρπια κομμάτια οδυνηρών αναμνήσεών του να βρει τους λόγους. «Αλλά δεν έχω βρει ακόμα την απάντηση», ανέφερε ο Μεταξάς στο δικαστήριο, θέτοντας ακολούθως τον εαυτό του στη διάθεση επιστημονικής ομάδας, η οποία μελετώντας τον να είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις για την εγκληματική δράση του με θύματα πέντε αλλοδαπές γυναίκες και τα παιδιά δύο εξ αυτών.

Πλαστές ψευδαισθήσεις

Η κατ’ ισχυρισμόν αδυναμία του Μεταξά να μιλήσει για τους λόγους που τον οδήγησαν στα εγκλήματά του ήρθε σε αντίθεση με την αμέσως προηγούμενη παρουσίαση από τη δημόσια κατήγορο των καταθέσεων που έχει δώσει τους τελευταίους δύο μήνες στην Αστυνομία. Για τους τέσσερις από τους εφτά φόνους, των δύο μητέρων και των κοριτσιών τους, ο Μεταξάς προέβαλε μία αφήγηση στην Αστυνομία, στην οποία έδινε στον εαυτό του τον ρόλο του τιμωρού των γυναικών, οι οποίες, σύμφωνα με την εκδοχή του, επέτρεπαν ή και προωθούσαν την κακοποίηση των παιδιών. Για τις δολοφονίες των δύο παιδιών, ο Μεταξάς υποστήριξε σε καταθέσεις του στις 25 Απριλίου ότι με τις πράξεις του «τα λύτρωσε από τα βάσανα». Οι ισχυρισμοί του Μεταξά σε δύο καταθέσεις του (19 Απριλίου και 25 Απριλίου) για τις συνθήκες και τους λόγους δολοφονίας της Μαρί Ρόουζ και της εξάχρονης κόρης της Σιέρα αντιφάσκουν πάντως μεταξύ τους. Στα μόνα που συμφωνούν οι δύο καταθέσεις για τις δολοφονίες της Μαρί Ρόουζ και του παιδιού της είναι στον τόπο του εγκλήματος (το σπίτι του). Στην πρώτη κατάθεση, ο Μεταξάς υποστήριξε ότι το κοριτσάκι κειτόταν ανάσκελα στο κρεβάτι, όταν πήγαν να δουν τι κάνει μετά που ο Μεταξάς και η Μαρί Ρόουζ έκαναν σεξ στο πατάρι. «Ο κατηγορούμενος δήθεν αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά», ανέφερε η κατήγορος, χαρακτηρίζοντας ευφάνταστη την αφήγηση του Μεταξά, ο οποίος κατέθεσε αρχικά ότι θόλωσε όταν είδε «ένα νεκρό κοριτσάκι στο κρεβάτι της κόρης» του και πήρε από τον λαιμό τη Μαρί Ρόουζ και της φώναζε να ηρεμήσει. Όταν την άφησε, η Μαρί Ρόουζ ήταν νεκρή, σύμφωνα με την κατάθεση της 19ης Απριλίου. Μία εβδομάδα μετά, ο Μεταξάς κατέθεσε μία διαφορετική εκδοχή, λέγοντας ότι είπε στη Μαρί Ρόουζ να φέρει στο ραντεβού τους την κόρη της προκειμένου να την ελέγξει κατά πόσον ήταν διατεθειμένη να συναινέσει σε κακοποίηση του παιδιού. Η χθεσινή εμφάνιση του Μεταξά στο δικαστήριο, κατά την οποία ενώ παραδεχόταν τη διάπραξη των εγκλημάτων του και αναγνώριζε το κακό που προκάλεσε, δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει τους λόγους για αυτά, έδειξε ότι η μεν κατάθεση της 25ης Απριλίου ήταν αποκύημα της φαντασίας του και ότι η κατάθεση της 19ης Απριλίου ήταν επίσης επινόηση προκειμένου να αφαιρέσει τον προσχεδιασμό από τις πράξεις του, τον οποίο και παραδέχθηκε εν τέλει χθες.

«Μίσος» μετά τον πρώτο φόνο

Η άγνοια του Μεταξά για τους λόγους που τον οδήγησαν στη διάπραξη τόσο πολλών εγκλημάτων επιχειρήθηκε χθες από τον ίδιο τον δολοφόνο να σκεπαστεί κάτω από το ενδεχόμενο της δικής του κακοποίησης. Στη γραπτή δήλωση που ανέγνωσε στο δικαστήριο, ο Μεταξάς ισχυρίστηκε ότι αναζητά την πηγή του κακού που ο ίδιος προκάλεσε σε «σκόρπια κομμάτια οδυνηρών αναμνήσεων» του. Οι «οδυνηρές αναμνήσεις» φωτίστηκαν προηγουμένως από την κατηγορούσα αρχή, η οποία παρουσιάζοντας τις καταθέσεις του Μεταξά στην Αστυνομία ανέφερε σε σχέση με τη διερεύνηση των φόνων της Λιβίας Μπουνέα και της κόρης της Έλενας-Ναταλίας ότι ο Μεταξάς ισχυρίστηκε στις 25 Απριλίου ότι οι υποψίες του για κακοποίηση του κοριτσιού από τη μητέρα του, είχαν επαληθευθεί το μοιραίο βράδυ του φόνου, οπότε και την έπνιξε μέχρι θανάτου. Δύο μήνες μετά, στην κατάθεσή του στις 19 Ιουνίου, ο Μεταξάς ανέφερε στους ανακριτές ότι του είχε γίνει εμμονή το μίσος που ένιωθε για τη Λίβια. Το ίδιο μίσος ήταν κινητήριος μοχλός στις ενέργειες του κατά συρροήν δολοφόνου, σύμφωνα με τις καταθέσεις του ίδιου, και κατά τη δολοφονία της Μάρι Ρόουζ και της εξάχρονης κόρης της Σιέρρας. Όπως προκύπτει από την παρουσίαση των καταθέσεών του στο δικαστήριο καθώς και από τη χθεσινή δήλωσή του, ο Μεταξάς εντοπίζει στην προσωπική βιογραφία του τα ερείσματα των αποτρόπαιων πράξεών του, με το δικαστήριο να μην ήταν σε θέση να διορθώσει αυτή την εντύπωση, κατά την έκδοση της ετυμηγορίας του. Η αυτονόητη παρατήρηση ότι δεν γίνονται όλοι οι κακοποιημένοι άνθρωποι κατά συρροήν δολοφόνοι δεν ακούστηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, εξέλιξη που κράτησε εκκρεμή και τη συγγνώμη του δολοφόνου (και τις πιθανότητες λύτρωσης αυτού, μαζί και της κοινωνίας, της οποίας δήλωσε μέλος).

Αντλούσε απόλαυση από την ανάμνηση των πνιγμών

Σε εκστρατεία φόνων ανυπεράσπιστων γυναικών επιδόθηκε ο Νίκος Μεταξάς σύμφωνα με το Κακουργιοδικείο, το οποίο τού επέβαλε βάσει αυτής της διαπίστωσης, ποινή φυλάκισης διά βίου σε κάθε μία από τις επτά κατηγορίες φόνου εκ προμελέτης που αντιμετώπιζε, όσα δηλαδή και τα θύματά του. Σύμφωνα με την απόφαση του Κακουργιοδικείου, οι αποτρόπαιες εγκληματικές ενέργειες του κατηγορουμένου διαπράχθηκαν σε χρονικό διάστημα μικρότερο των δύο ετών και όλα τα θύματά του ήταν αλλοδαπές γυναίκες που ήρθαν στην Κύπρο για να εργαστούν «και αντί αυτού βρήκαν τον θάνατο με τον πιο βασανιστικό τρόπο». Ο κατηγορούμενος, αναφέρει η απόφαση, δεν δίστασε να φονεύσει και δύο ανήλικα κορίτσια, θυγατέρες των δύο εκ των πέντε ενήλικων γυναικών, στερώντας από όλες το πιο πολύτιμο αγαθό, αυτό της ζωής.

Το δικαστήριο δεν του επέβαλε καμία ποινή στις άλλες πέντε κατηγορίες που αντιμετώπιζε για απαγωγή προσώπου με σκοπό να φονευθεί εκ προμελέτης, δεδομένου ότι τα γεγονότα τους εμπεριέχονται στις κατηγορίες για φόνο εκ προμελέτης. Οι πέντε εκ των επτά ποινών διά βίου φυλάκισης που επιβλήθηκαν είναι διαδοχικές.Το δικαστήριο αποφάσισε όπως οι ποινές συντρέχουν μόνο για τους φόνους της 36χρονης Λίβιας Μπουνέα και της 8χρονης κόρης της Έλενας Ναταλίας ως επίσης και για τους φόνους της 38χρονης Μαρίς Ρόουζ και της 6χρονης κόρης της Σιέρρας.

Αφηγήσεις εγκλημάτων

Κατά την παρουσίαση των γεγονότων γύρω από τα εγκλήματα του Νίκου Μεταξά, η κατηγορούσα αρχή επικαλέστηκε πολλές φορές τις καταθέσεις του κατά τη χθεσινή διαδικασία στο δικαστήριο. Σε αντίθεση με τις αντιφάσεις στις καταθέσεις του για τις δολοφονίες των δύο μητέρων και των κοριτσιών τους, οι καταθέσεις του Μεταξά για τις άλλες τέσσερις δολοφονίες ήταν συνεκτικές ως προς τις συνθήκες που του επέτρεψαν να διαπράξει τα εγκλήματα. Μετά τους φόνους της Λίβιας Μπουνέα και της κόρης της, επόμενο θύμα του Μεταξά ήταν η Μαρικάρ Βαλντέζ, την οποία σκότωσε κατά τη διάρκεια του σεξ και την οποία είχε προσεγγίσει γιατί θεωρούσε ότι ήταν ευάλωτη (επειδή είχε πεθάνει πρόσφατα ο φίλος της). Ακολούθησαν οι φόνοι της Μαρίς Ρόουζ και της κόρης της και έπειτα η δολοφονία της Ασμίτα Μπίστα (Ανού) από το Νεπάλ. Σύμφωνα με την κατάθεση του δολοφόνου, η σεξουαλική συνεύρεσή του με την Ανού έγινε σε αυτοκίνητο σε περιοχή κοντά στο νέο Mall Λευκωσίας. Όταν η Ανού αντιλήφθηκε ότι κινηματογραφείτο η συνεύρεσή τους, τον έφτυσε και ακολούθως ο Μεταξάς «νευρίασε τόσο πολύ« που την έπνιξε. Αμέσως μετά, μετέβη σε πεδίο βολής και πέταξε τη σορό του θύματος σε πηγάδι, γυμνό όπως ήταν. Για το τελευταίο θύμα του, την Αριάν Παλάνας, ο Μεταξάς αναφέρει σε κατάθεσή του στις 20 Απριλίου ότι είχε πρόβλημα στύσης κατά τη συνεύρεση μαζί της, και ότι το θύμα σχολίασε τη θέση του, χαρακτηρίζοντάς τον «παππού». Ακολούθως, μόλις ο Μεταξάς ανέκτησε την κυριότητα της σεξουαλικής συνεύρεσης, ολοκλήρωσε σκοτώνοντας την Αριάν.