Εκδίκαση της έφεσης «Π» για τα mails Λοϊζίδου

Τις αγορεύσεις των δύο πλευρών στην υπόθεση που αφορά το απαγορευτικό διάταγμα για τα mails της εισαγγελέως Ελένης Λοϊζίδου, άκουσε στο πλαίσιο έφεσης που καταχώρισε ο «Πολίτης» το Ανώτατο Δικαστήριο. Κατόπιν τούτου, η απόφαση επιφυλάχθηκε. Η έφεση αφορά το προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα που εξέδωσε στις 11.1.2018 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας και εμπόδιζε την εφημερίδα να συνεχίσει να δημοσιοποιεί μέρος της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας της Ε. Λοϊζίδου η οποία είχε διαρρεύσει σε ιστότοπο του εξωτερικού.

Οι δικηγόροι του «Π», Πόλυς Πολυβίου και Κάλια Γεωργίου, χαρακτήρισαν τη δημοσιοποίηση των e-mails ως την επιτομή του δημοσίου συμφέροντος, ενώ ο δικηγόρος της κ. Λοϊζίδου, Κωνσταντίνος Καλλής, υπέβαλε στο δικαστήριο ότι θα συνιστούσε παρανομία τυχόν ακύρωση του διατάγματος επειδή, όπως το έθεσε, το ζήτημα αφορά παραβίαση του απορρήτου της ιδιωτικής επικοινωνίας.

Ειδικότερα από πλευράς του ο κ. Πολυβίου και αφού χαρακτήρισε την υπόθεση ως την πιο σημαντική από την άποψη του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου και της πληροφόρησης, κωδικοποίησε την αγόρευσή του στα εξής σημεία:

• Το αντικείμενο των δημοσιεύσεων είναι θέμα υψίστου δημοσίου συμφέροντος. Δεν είναι κουτσομπολιό, ούτε λεπτομέρειες προσωπικής ζωής, ούτε πληροφόρηση που δεν συμβάλλει στον δημόσιο διάλογο.


• Η ενάγουσα (κ. Λοϊζίδου) είναι δημόσιο πρόσωπο και αυτό που έκανε η εφημερίδα ήταν «θαρραλέα δημοσιογραφία με την οποία ασκούσε κριτική και έθετε ερωτήματα».


• Το θέμα δεν αφορά μόνο την ενάγουσα αλλά και τη Νομική Υπηρεσία και την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ έχει ήδη απασχολήσει κυπριακά, ελληνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Συγκεκριμένα ο κ. Πολυβίου έκανε αναφορά στη «Washington Post» και στο CNN, για να πει χαρακτηριστικά ότι «πρώτη φορά βλέπω δημοσίευμα να είναι τέτοιου έξοχου δημοσίου ενδιαφέροντος».


• Το θέμα θεωρείται παγκόσμιου ενδιαφέροντος αφού, μεταξύ άλλων, αφορά τις σχέσεις της Δημοκρατίας με τη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση.


• Το μη υπηρεσιακό g-mail της κ. Λοϊζίδου ουσιαστικά χρησιμοποιείτο για επαγγελματικούς σκοπούς, πράγμα που ανέφερε και η ίδια στην ένορκη δήλωσή της.
  Η συμπεριφορά των εναγομένων (δηλαδή του «Π») ήταν απόλυτα υπεύθυνη. Δεν υπέκλεψε η ίδια τα e-mails, ενώ ουδεμία προσωπική πληροφορία της ενάγουσας δημοσίευσε.

Περαιτέρω ο κ. Πολυβίου υπέδειξε ότι η πεμπτουσία της υπόθεσης είναι η εξισορρόπηση μεταξύ δύο δικαιωμάτων, αφενός του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου και της πληροφόρησης το οποίο καλύπτεται από το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και το άρθρο 19 του Συντάγματος και αφετέρου του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή το οποίο καλύπτεται από το άρθρο 8 της Σύμβασης και το άρθρο 15 του Συντάγματος. «Η πρωτόδικη απόφαση πάσχει διότι υπήρξε ανεπαρκής εξισορρόπηση συμφερόντων και αγνοήθηκε η τεράστια διεθνής σημασία του θέματος», είπε καταληκτικά ο κ. Πολυβίου.

Αγόρευση Καλλή

Στη δική του αγόρευση ο δικηγόρος της κ. Λοϊζίδου, Κωνσταντίνος Καλλής, ανέφερε ότι «πρώτη φορά ακούω εισήγηση για ακύρωση διατάγματος προκειμένου να συνεχίσει κάποιος να παρανομεί», υποστηρίζοντας ότι η νομοθεσία για την προστασία του απορρήτου της ιδιωτικής επικοινωνίας απαγορεύει τη δημοσίευση υποκλαπέντων ηλεκτρονικών μηνυμάτων και προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε χρόνια. Τυχόν ακύρωση του διατάγματος, είπε, θα σημαίνει παραβίαση αυτής της νομοθεσίας, «η οποία έχει απαγορεύσει τη δημοσίευση ιδιωτικής επικοινωνίας για σκοπούς δημοσίου συμφέροντος».
Το δημόσιο συμφέρον, πρόσθεσε ο κ. Καλλής, επιβάλλει τη μη δημοσίευση ιδιωτικής επικοινωνίας και όχι το αντίθετο, προσθέτοντας ότι το κυπριακό Σύνταγμα δίδει περισσότερη προστασία στο απόρρητο της ιδιωτικής επικοινωνίας απ’ ό,τι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Υποστήριξε τέλος ότι οι λειτουργοί της Νομικής Υπηρεσίας δεν είναι δημόσια πρόσωπα.