Γενέθλια σήμερα για τον «ΠΟΛΙΤΗ»!Γίναμε κιόλας 20 χρονών!

ΓΡΑΦΕΙ:ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΡΟΥΤΗΣ

Ήταν αρχές του 1999, όταν μια τηλεοπτική διαφήμιση -την οποία αρχικά μόνο η τηλεόραση του ΡΙΚ αποδέχθηκε να μεταδώσει- έδειχνε μια πέτρα να σπάει μια τζαμαρία. Η πέτρα «κουβαλούσε» το μήνυμα που διάβαζε ο ανυποψίαστος πολίτης καθήμενος στον καναπέ του: «Στις 12 του Φλεβάρη θα τα πούμε». Και μια άλλη πέτρα να ταράζει τα λιμνάζοντα νερά με το σλόγκαν: «Στις 12 Φεβρουαρίου θα με βρεις μπροστά σου».

Κάπως έτσι άρχισε να μπαίνει σιγά-σιγά στη ζωή του τόπου ο «ΠΟΛΙΤΗΣ». Μια σύγχρονη εφημερίδα με νέους ανθρώπους και νέες ιδέες, σε μέγεθος ταμπλόιντ, στη μάχιμη δημοσιογραφία.

Από εκείνη τη δωδεκάτη Φεβρουαρίου του 1999 -για είκοσι τώρα χρόνια- ο «ΠΟΛΙΤΗΣ» δηλώνει παρών.

Σήμερα το αριθμολόγιο στην πρώτη του σελίδα μετρά επτά χιλιάδες εκατό τριάντα μία εκδόσεις!

Μετρά επίσης δεκάδες αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που έφεραν τα πάνω κάτω στα δημοσιογραφικά δρώμενα του τόπου, μετρά πολλά ξενύχτια, δεκάδες τόνους μελάνι και εκατοντάδες τόνους χαρτί.

Είναι κοινώς παραδεκτό ότι ο ερχομός του «ΠΟΛΙΤΗ», εκεί στην εκπνοή της δεκαετίας του 1990, δημιούργησε τη δική του δημοσιογραφική σχολή σκέψης. Ανέτρεψε τον μέχρι τότε τρόπο παρουσίασης της είδησης. Τόλμησε και είπε με τα ονόματά τους όλους εκείνους που λυμαίνονταν είτε τον δημόσιο βίο είτε το δημόσιο χρήμα.

Σε αυτό αναμφίβολα συνέβαλε και το ότι είχε ήδη αρχίσει η παρακμή των στρατευμένων κομματικών εντύπων.



Νέος και τολμηρός

Από την πρώτη μέρα της έκδοσης είχε καθορισθεί και ο μπούσουλας: «Σκοπός της Εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» είναι η σφαιρική και αμερόληπτη ενημέρωση των αναγνωστών της για όλα τα σημαντικά γεγονότα, τις νέες ιδέες και τα διεθνή ρεύματα, που μπορεί να επηρεάσουν τον ιδιωτικό και δημόσιο βίο. Θα υπηρετήσουμε αυτόν τον σκοπό προσηλωμένοι στις αρχές της ανεξαρτησίας, της αμεροληψίας, της αλήθειας, της ελευθερίας του λόγου και της πολυφωνίας».

Ο εκδότης Γιάννης Παπαδόπουλος θυμάται το άγχος εκείνης της πρώτης έκδοσης. Την αγωνία για να κυκλοφορήσει το πρώτο φύλλο.

Και σε αυτή την εικοσάχρονη διαδρομή υπήρξαν πολλές τέτοιες αγωνίες. Σκόπελοι και Συμπληγάδες από τις οποίες ο «Π» κατάφερε να διέλθει επιτυχώς.



Το φωτογραφικό στιγμιότυπο είναι από τη νύκτα της 11^ης Φεβρουαρίου του 1999 έξω από το τυπογραφείο της PRINTCO για την πρώτη έκδοση του «Π» . Γιάννης Παπαδόπουλος, Ανδρέας Χατζήκυριακος, Κατερίνα Νικολάου, Μακάριος Δρουσιώτης.

Δικαστικές μάχες

Είναι αλήθεια ότι η δημοσιογραφία της καινούργιας εφημερίδας ενόχλησε πρόσωπα και καταστάσεις. Οι «θιγόμενοι», εκμεταλλευόμενοι κυρίως την απηρχαιωμένη νομοθεσία για τη δυσφήμηση και σε κάποιες περιπτώσεις υποκινούμενοι και από συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία, οδήγησαν τον «ΠΟΛΙΤΗ» στα δικαστήρια διεκδικώντας υπέρογκες χρηματικές αποζημιώσεις. Εξ ανάγκης δόθηκαν πολλές και σκληρές νομικές μάχες και στις δικαστικές αίθουσες για την ελευθερία του Τύπου, για το δικαίωμα του εύλογου σχολίου και για το δικαίωμα της ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Και δεν είναι υπερβολή να καταγραφεί ότι ο «ΠΟΛΙΤΗΣ» πέτυχε την έκδοση σημαντικών δικαστικών αποφάσεων οι οποίες ανέτρεψαν τα ισχύοντα για την ισχυριζόμενη δυσφήμηση.

Σε σχέση με τις δημοσιογραφικές έρευνες και τα ρεπορτάζ που συζητήθηκαν, και μόνο η απαρίθμησή τους θα χρειαζόταν αρκετές σελίδες για να παρατεθούν και μόνο. Για τις ανάγκες αυτού του μικρού αφιερώματος θα θυμίσουμε επιγραμματικά κάποιες ιστορίες.



Μεταγενέστερη φωτογραφία με τους Διονύση Διονυσίου, Γιάννη Παπαδόπουλο και Ανδρέα Παράσχο.

Αποκαλυπτικά ρεπορτάζ

Το σκάνδαλο με τις ερυθροποιητίνες, το σκάνδαλο με τις ροζ βίζες, τα κρασιά στην πρεσβεία της Κύπρου στο Κάιρο αλλά και την παραίτηση του υπουργού Άμυνας Γιαννάκη Χρυσοστομή, όταν ο «Π» απεκάλυψε ότι φιλοξενήθηκε με έξοδα εταιρείας κατασκευής οπλικών συστημάτων σε στρατιωτική έκθεση στο Παρίσι, ήταν μόνο η αρχή.

Την ίδια περίοδο ουκ ολίγες ήταν οι προειδοποιήσεις του «Π» για τη φούσκα του Χρηματιστηρίου αλλά και για τα δημοσιεύματα σχετικά με τις μετοχές με ιδιωτική τοποθέτηση που έλαβαν μέσω συνδεδεμένων τους εταιρειών τα μεγάλα πολιτικά κόμματα του τόπου.

Ένα μεγάλο κεφάλαιο που άνοιξε ο «Π» και για το οποίο έδωσε μεγάλη μάχη ήταν η διασπάθιση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ενώ ακολούθησε το σκάνδαλο των συναρμολογημένων αυτοκινήτων, το οποίο οδήγησε στην παραίτηση του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Κόση και του αρχηγού της Αστυνομίας Ανδρέα Αγγελίδη.

Δημοψήφισμα και περιρρέουσα

Κατά το δημοψήφισμα του 2004 για το σχέδιο Ανάν, ο «Π» τάχθηκε υπέρ επιχειρηματολογώντας ότι η ευκαιρία για την επανένωση του τόπου μας και την ανατροπή της διχοτόμησης θα ήταν δύσκολο να επαναληφθεί. Η πολιτική αυτή θέση αποτέλεσε την αφορμή για να αρχίσει ένας ανελέητος πόλεμος λάσπης εναντίον του εκδότη αλλά και στελεχών της Εφημερίδας, με ανυπόστατες φήμες και ψιθύρους, με αποκορύφωμα την πάλαι ποτέ περιρρέουσα. Στην πραγματικότητα εκείνη η δύσκολη περίοδος συνέβαλε στην ακόμη μεγαλύτερη αναγνώριση της Εφημερίδας και της αποστολής της.

Ο «Π» συνέχισε τις αποκαλύψεις. Με τη δημοσιοποίηση της καταγγελίας για εκβιασμό αστυνομικού από τον τότε ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ Μάριο Ματσάκη και το άνοιγμα του κεφαλαίου με την τροποποίηση πολεοδομικών ζωνών στο Παραλίμνι, κάτι το οποίο ευνοούσε καταφανώς την οικογένεια του τότε δημάρχου Νίκου Βλίττη. Αίσθηση προκάλεσε εκείνη την περίοδο και η δημοσιοποίηση της οικονομικής ενίσχυσης του προεκλογικού ταμείου του Τάσσου Παπαδόπουλου από την αλλοδαπή εταιρεία Watford Petroleum με 50 χιλιάδες λίρες.

Άκης, Μολέσκης και FOCUS

Μεγάλο θέμα δημόσιας συζήτησης αποτέλεσε και η δημοσιοποίηση από τον «Π» του ικανοποιηθέντος αιτήματος του τότε βοηθού γενικού εισαγγελέα Άκη Παπασάββα να του καταβληθεί από το δημόσιο ταμείο το κόστος τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων. Σε παραίτηση από τη θέση του επικεφαλής του γραφείου για την ανάληψη από την Κύπρο της Προεδρίας της ΕΕ οδηγήθηκε ο Ανδρέας Μολέσκης όταν η Εφημερίδα μας τεκμηρίωσε με στοιχεία στημένο διαγωνισμό για να προσληφθεί ως υπεύθυνος των εκδηλώσεων στις Βρυξέλλες έναντι αδρής αμοιβής ο συγκάτοικος της θυγατέρας του στην έδρα της ΕΕ.

Το όνομα της περιβόητης FOCUS καθώς και την υπόθεση της πληρωμής του ενός εκατομμυρίου ευρώ σε εταιρεία της θυγατέρας του πρώην διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Χριστόδουλου Χριστοδούλου δημοσιοποιεί πρώτος ο «Π» τον Ιούνιο του 2013.

Τον Νοέμβριο του 2017, αξιοποιώντας τη διαρροή στο διαδίκτυο του προσωπικού λογαριασμού της εισαγγελέως Ελένης Λοϊζίδου, ο «Π» τεκμηριώνει διάφορες υποθέσεις που απασχόλησαν προηγουμένως τη δημόσια σφαίρα.

Πέρα όμως από τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, ο «Π» επέδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία σε ανθρωπιστικά θέματα, όπως η ταλαιπωρία των καρκινοπαθών και το μαρτύριο των οροθετικών. Διενέργησε ακόμη έρευνες με εργαστηριακές αναλύσεις για την ποιότητα των νερών δημόσιων κολυμβητικών δεξαμενών και για την υγιεινή σχολικών καντινών.

Το έγκλημα της Μαράθας

Ιδιαίτερη ευαισθησία επέδειξε και σε θέματα αγνοουμένων και κυρίως στα παιγνίδια που κάποιοι «έπαιξαν» επί δεκαετίες σε βάρος των συγγενών τους. Αίσθηση προκάλεσε η ιστορία του μικρού Χριστάκη αλλά και η αποστολή που ο «Π» οργάνωσε στα Άδανα. Είναι επίσης η Εφημερίδα μας που τόλμησε και δημοσιοποίησε την ιστορία με το ειδεχθές έγκλημα της δολοφονίας των 126 αμάχων Τουρκοκυπρίων στην Αλόα, τη Μαράθα και τον Σανταλάρη τον Αύγουστο του 1974. Όπου έγραψε και δημοσίευσε φωτογραφικό υλικό από τους εγκλωβισμένους στο DOME της Κερύνειας. Μόλις το περασμένο καλοκαίρι ο «Π» τόλμησε και άνοιξε τον φάκελο με τα ατιμώρητα εγκλήματα σε βάρος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Η υπόσχεση είναι ότι ο «Π» -με τα ακούσια λάθη του και τις παραλείψεις του- αλλά προσηλωμένος στον στόχο να τα λέει όλα ανεξαρτήτως κόστους, θα συνεχίσει. Υπόλογος νιώθει μόνο προς εσάς: Τους χιλιάδες αναγνώστες μας!