Μαρίνα Νικολάου: Θέσεις χωρίς υποσημειώσεις

Ο στόχος της επανένωσης, η προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, και ειδικά των νέων και των γυναικών, η καταπολέμηση της ρητορικής μίσους και θέματα περιβάλλοντος δίνουν το στίγμα του πολιτικού προφίλ της νεαρότερης υποψήφιας για το Ευρωκοινοβούλιο στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Μαρίνας Νικολάου. Στις Βρυξέλλες τα τελευταία τρία χρόνια ως πολιτική σύμβουλος στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, η Μαρίνα Νικολάου έχει σαφή εικόνα για το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο διεκδικεί μία θέση, όπως και σαφείς διαφωνίες. Απορρίπτοντας τον ρόλο του νεαρού στελέχους που κερδίζει μία θέση σε ψηφοδέλτιο χωρίς πιθανότητες εκλογής ως άλλοθι των κομμάτων ότι εκπροσωπούν ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας, η κ. Νικολάου υπενθυμίζει ότι το ΑΚΕΛ πάντα προωθούσε νεαρά στελέχη, αν και παραδέχεται ότι ο συντηρητισμός της κυπριακής κοινωνίας δεν επιτρέπει την αλλαγή.

Σε ένα έντονα ανταγωνιστικό ψηφοδέλτιο, πώς διαφοροποιείται η δική σας υποψηφιότητα από τις άλλες;

Η λέξη «ανταγωνιστικό» νομίζω δεν ανταποκρίνεται στο ψηφοδέλτιο ενός αριστερού κόμματος όπως είναι το ΑΚΕΛ, από την άποψη του ανταγωνισμού μεταξύ των υποψηφίων. Μπορεί όμως να χαρακτηριστεί τέτοιο στο πλαίσιο των προσδοκιών της κοινωνίας. Τα σχόλια που λαμβάνω καθημερινά από κόσμο, όχι μόνο από τον χώρο της Αριστεράς, είναι μόνο θετικά για τη σύσταση του ψηφοδελτίου μας. Είναι ένα ψηφοδέλτιο το οποίο αποτελείται από άλλες πέντε εξαίρετες προσωπικότητες, η καθεμία στο δικό της αντικείμενο. Όλοι μας έχουμε να δώσουμε κάτι διαφορετικό και την ίδια ώρα μας ενώνει κάτι πολύ πιο μεγάλο. Οι ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις που καταθέτει το ΑΚΕΛ. Χωρίς καμία υποσημείωση.

Το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ φέρει τα χαρακτηριστικά εκείνα που εκφράζουν τον κάθε Κύπριο Ευρωπαίο πολίτη που νιώθει ότι τα συμφέροντά του δεν εκπροσωπούνται από τις κυρίαρχες πολίτικες δυνάμεις στην Ευρώπη σήμερα. Όσον αφορά τη δική μου υποψηφιότητα, θεωρώ ότι οι εμπειρίες που κουβαλώ, το νεαρό της ηλικίας μου, η ζύμωσή μου στο κίνημα της Αριστεράς και η καθημερινή μου επαφή με την ομάδα της Αριστεράς στο ΕΚ μού δίνουν τα εχέγγυα για να μπορέσω να εκπροσωπήσω την Αριστερά και την Κύπρο στην Ευρώπη.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ψηφοδέλτια και των άλλων μεγάλων κομμάτων, μήπως οι νέοι πολιτικοί και οι γυναίκες χρησιμοποιούνται ως άλλοθι από τα κόμματα χωρίς να έχουν πραγματικές πιθανότητες εκλογής; 

Εκτιμώ ότι αυτό δεν ισχύει, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι σε πολλά κόμματα -και μπορώ με ασφάλεια να μιλήσω για το ΑΚΕΛ- υπάρχουν πολλοί ικανοί νέοι, επιστήμονες, στελέχη που πέρασαν από τις πολιτικές νεολαίες και απέδειξαν ότι μπορεί να τους εμπιστεύεται η ηγεσία του κόμματος για σημαντικές και κρίσιμες αποφάσεις. Στα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ διαχρονικά εντοπίζουμε πολλά τέτοια στελέχη να διεκδικούν με αξιώσεις διάφορα πολιτικά αξιώματα, δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η σύσταση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΑΚΕΛ την τελευταία δεκαετία έχει αλλάξει, σε ποσοστό 75% από τις βουλευτικές του 2006 και 40% από τις βουλευτικές του 2011. Θα συμφωνούσα όμως στο γεγονός ότι υπάρχει ζήτημα σε ό,τι αφορά την εκλογή νέων πολιτικών και γυναικών, αλλά αυτό οφείλεται και στον συντηρητισμό που κουβαλά η κοινωνία μας. Έναν συντηρητισμό ο οποίος δεν της επιτρέπει, πάρα την πολλές φορές δεδηλωμένη πρόθεσή της, να προχωρήσει σε αλλαγή.

Πώς η ομάδα της Αριστεράς μπορεί να διαδραματίσει ρόλο ως προς την εδραίωση φιλολαϊκών πολιτικών στην ΕΕ με δεδομένο ότι οι πρώτες ενδείξεις καταγράφουν μειωμένες έδρες για την ευρωπαϊκή Αριστερά;

Έρευνα που δημοσίευσε πριν από μερικές η εφημερίδα σας δείχνει ότι εκείνοι που θα έχουν απώλειες είναι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όπου ανήκει ο ΔΗΣΥ, οι Σοσιαλιστές και οι Συντηρητικοί. Η ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο είναι η ομάδα εκείνη που έχει ξεκάθαρες θέσεις για την επένδυση στην πραγματική οικονομία, στην έρευνα, στην καινοτομία και στη δημιουργία νέων αξιοπρεπών θέσεων εργασίας. Η δουλειά μας είναι την ίδια ώρα και αγώνας στην Ευρώπη για αξιοπρεπή εργασία, ισότητα, δημόσια παιδεία και υγεία. Αγώνας κατά των ιδιωτικοποιήσεων, της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ και της φτωχοποίησης. Είναι, δηλαδή, την ίδια ώρα και καθημερινή πάλη για μια πιο ανθρώπινη Ευρώπη. Στόχος της ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι να αυξήσει τη δύναμή της, προβάλλοντας τις θέσεις της και το τι έχει επιτύχει έως τώρα. Με εντιμότητα ζητά τη στήριξη των λαών της Ευρώπης για να ενδυναμώσει τον αγώνα για την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ειρήνης.

Με φόρα από τις Βρυξέλλες



«Τα τελευταία τρία χρόνια εργάζομαι εκ μέρους του ΑΚΕΛ στις Βρυξέλες ως πολιτικός σύμβουλος στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, με ιδιαίτερες ευθύνες στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, στην Αντιπροσωπεία του ΕΚ για τις σχέσεις με την Παλαιστίνη και στην Αντιπροσωπεία στη Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Οι γνώσεις και οι εμπειρίες που απέκτησα μέσα από τις επιτροπές, όσο και από τη συμμετοχή μου σε διεθνή συνέδρια και αποστολές, αποτελούν εφόδια τα οποία με καθιστούν ικανή να διεκδικώ στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου και ιδιαίτερα όσων αισθάνονται αδικημένοι από τις κυρίαρχες πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου σε Κύπρο και Ευρώπη».

Ατζέντα εκλογής

• Η προώθηση του αγώνα της Κύπρου για απελευθέρωση και επανένωση. Τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ευρώπη είναι αναγνωρισμένοι οι αγώνες που δίνει διαχρονικά το ΑΚΕΛ για απελευθέρωση του τόπου.

• Η αντιμετώπιση της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο αγώνας του ΑΚΕΛ μέσα από την ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μαζί με άλλες αριστερές ριζοσπαστικές δυνάμεις, για προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών και όσων ζουν τα αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγήσει οι πολιτικές λιτότητας και οι επεκτατικοί πόλεμοι στην περιοχή.

• Η ανταλλαγή εμπειριών με άλλους ευρωπαϊκούς λαούς σε θέματα ισοτιμίας των φύλων, προσβασιμότητας, καταπολέμησης της ρητορικής μίσους, της ευημερίας των ζώων και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Για την Ακροδεξιά στην Ευρώπη και τον ευρωσκεπτικισμό της Αριστεράς

«Ο φασισμός είναι γέννημα του συστήματος. Η έξαρσή του οφείλεται στις πολιτικές της Δεξιάς αλλά και στη στάση της απέναντί του. Υπάρχουν ασφαλώς συνθήκες που την ευνοούν, όπως η οικονομική κρίση και τα διευρυμένα κοινωνικά προβλήματα. Η άνοδος του νεοφασισμού είναι αναντίλεκτα επικίνδυνη τόσο για τον κοινωνικό ιστό όσο και για τα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, μαζί νεοφιλελεύθεροι, φασίστες και ακροδεξιοί προχώρησαν στη νομοθέτηση της εργασιακής ημέρας των 12 ωρών, επιφέροντας συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Έχουμε και στην Κύπρο πολλά τέτοια παραδείγματα, με πιο πρόσφατο τις προεδρικές εκλογές. Η έμμεση στήριξη του ΕΛΑΜ προς τον Νίκο Αναστασιάδη στον δεύτερο γύρο και η άμεση στήριξή του στα σχέδια της κυβέρνησης για ξεπούλημα του Συνεργατισμού λένε πολλά. Η έξαρση του νεοφασισμού μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο από μια ισχυρή Αριστερά, η οποία παίρνει ξεκάθαρα θέση απέναντί του και κινητοποιεί όλους τους δημοκράτες σε κάθε γωνιά της Ευρώπης. Ας απορρίψουμε τον ρατσισμό, το μίσος και τη βία. Ας απαντήσουμε στο τέρας με ψήφο στην Αριστερά».

Από την ευρωσκεπτικιστική ρητορική της Αριστεράς δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος οι πολίτες να οδηγηθούν στην Ακροδεξιά;

Με ένα μαχαίρι μπορείς να κόψεις μια φέτα ψωμί, αλλά μπορείς να κόψεις και ένα κεφάλι. Είναι ένα πράγμα η κριτική προσέγγιση που αναπτύσσουμε ως Αριστερά απέναντι στην ΕΕ και είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα η ρητορική της Ακροδεξιάς και του νεοφασισμού που διαθέτουν τα λεγόμενα «ευρωσκεπτικιστικά» κόμματα. Σε καμία περίπτωση τα δύο δεν ταυτίζονται. Εδώ ο ίδιος ο πρόεδρος της Επιτροπής κ. Γιούνκερ παραδέχεται ότι η ΕΕ κινδυνεύει να μετατραπεί σε Άγρια Δύση του κοινωνικού ντάμπινγκ και ότι οι σημερινοί νέοι ζουν χειρότερα από τους γονείς τους. Το Εθνικό Μέτωπο Γαλλίας κάνει πάντα μεγαλειώδη προεκλογική καμπάνια με κύριο στόχο να προωθήσει το γαλλικό κεφάλαιο, ενώ δεν κρύβει ότι χρηματοδότες του είναι ισχυροί επιχειρηματίες. Η στήριξη από το σύστημα το οποίο «απορρίπτουν», έμμεση ή άμεση, δεν αφορά μόνο τέτοιου είδους κόμματα, αλλά και ανοιχτά φασιστικά ακροδεξιά κόμματα. Συνεπώς το θέμα είναι η ουσία της κριτικής που ασκεί ο καθένας αλλά και ακόμα πιο σημαντικό είναι οι θέσεις και οι πρωτοβουλίες που υιοθετεί ο καθένας για να απαντήσει στα προβλήματα που εντοπίζει.