Τα έκανε μούσκεμα η Νομική Υπηρεσία

Οι επαναλαμβανόμενες δικαιολογίες του γενικού εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη, για τις καθυστερήσεις στην καταχώριση υποθέσεων που αφορούν το τραπεζικό σκάνδαλο και την κατάρρευση της οικονομίας το 2013, δεν έπεισαν το Κακουργιοδικείο που εξετάζει την τρίτη ποινική υπόθεση για την Τράπεζα Κύπρου. Αντιθέτως οι δικαστές, με κομψό τρόπο, ανέδειξαν την ανικανότητα της κατηγορούσας αρχής να στοιχειοθετήσει υποθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε καταδίκες. Χθες το Κακουργιοδικείο αφαίρεσε από τον κατάλογο των κατηγορουμένων και απάλλαξε τον Αντρέα Ηλιάδη και τον Γιάννη Κυπρή, χωρίς καν να εξετάσει την ουσία των κατηγοριών εναντίον τους. Ο λόγος της απαλλαγής (όχι αθώωσης) αφορούσε τον χειρισμό της Νομικής Υπηρεσίας, η οποία καταχράστηκε τη δικαστική διαδικασία, με τρεις ποινικές υποθέσεις με το ίδιο αντικείμενο, ενώ παράλληλα καθυστέρησε αδικαιολόγητα τις έρευνες και τη σύνταξη κατηγορητηρίων. Στο κατηγορητήριο παραμένουν Χρίστης Χατζημιτσής, Νικόλας Καρυδάς, Χριστόδουλος Πατσαλίδης, Ελίζα Λειβαδιώτου και Δέσποινα Κυριακίδου. Ωστόσο, οι αναφορές της ενδιάμεσης απόφασης του Κακουργιοδικείου για τους Α. Ηλιάδη και Γ. Κυπρή δημιουργούν το υπόβαθρο για απαλλαγή και των άλλων πέντε κατηγορουμένων.

Κατάχρηση

Το Κακουργιοδικείο, με τη χθεσινή ενδιάμεση απόφαση, αποδέχθηκε την προδικαστική ένσταση του συνηγόρου του Α. Ηλιάδη, Κρις Τριανταφυλλίδη, την οποία υιοθέτησε και ο συνήγορος του Γ. Κυπρή, Ηλίας Στεφάνου, αποφαινόμενο ότι όντως υπήρξε κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας, αφού η τρίτη υπόθεση της Τράπεζας Κύπρου αφορούσε το ίδιο σχεδόν αντικείμενο (ελληνικά ομόλογα) με τις άλλες δύο, στις οποίες οι κατηγορούμενοι είχαν αθωωθεί είτε πρωτοδίκως είτε κατ’ έφεση. Ο Κρις Τριανταφυλλίδης υποστήριξε πως αυτό που συμβαίνει σε σχέση με τον πελάτη του δεν είναι δίωξη αλλά καταδίωξη. Τις θέσεις της υπεράσπισης απέρριψε ανεπιτυχώς ο εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής.
Οι δικαστές, Λ. Καλογήρου, Στ. Σταύρου και Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, αποδέχθηκαν τις θέσεις των κυρίων Τριανταφυλλίδη και Στεφάνου, επισημαίνοντας ότι και οι τρεις ποινικές υποθέσεις για την Τράπεζα Κύπρου έχουν ως επίδικο αντικείμενο τα ελληνικά ομόλογα.

Τα κάνατε θάλασσα

Στην ενδιάμεση απόφαση οι δικαστές εκφράζουν απορία για τον χειρισμό της Νομικής Υπηρεσίας αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Εκείνο το οποίο δεν κατανοούμε είναι, γιατί, αφού ο κοινός παρονομαστής ήταν εξ αρχής γνωστός, καταχωρίσθηκε εσπευσμένα η πρώτη υπόθεση εναντίον των κατηγορουμένων χωρίς να ολοκληρωθούν οι αστυνομικές εξετάσεις», και «το προαναφερθέν ερώτημα γίνεται πολύ πιο βασανιστικό μετά την καταχώριση και της δεύτερης υπόθεσης». Και η υπόθεση δεν σταμάτησε εκεί καθώς υπήρξε συνέχιση της διερεύνησης και μετά από ενάμιση χρόνο από τη δεύτερη υπόθεση «καταχωρίζεται και τρίτη υπόθεση» εναντίον των Α. Ηλιάδη και Γ. Κυπρή, «έχοντας πάντα τον ίδιο κοινό παρονομαστή».

Τζάμπα δικαιολογίες

Το δικαστήριο «άδειασε» επίσης τις δικαιολογίες που προβάλλει για χρόνια ο γεν. εισαγγελέας επικαλούμενος την πολυπλοκότητα και τη δυσκολία των υποθέσεων. Στην απόφαση αναφέρεται πως «δεν βρίσκουμε να υπάρχουν ειδικές περιστάσεις που να δικαιολογούσαν την καταχώριση δεύτερης υπόθεσης, πόσω μάλλον τρίτης, 2 και πλέον χρόνια μετά την καταχώριση της πρώτης και 7 χρόνια μετά τα όσα τους καταλογίζονται στο κατηγορητήριο. Το ότι η υπόθεση ήταν πολύπλοκη και έχρηζε διεξοδικής διερεύνησης δεν αποτελεί δικαιολογία. Όπως δεν αποτελεί δικαιολογία το ότι η Αστυνομία ασχολείτο με πολλές υποθέσεις της οικονομίας». Κατά το δικαστήριο, θα έπρεπε να ολοκληρωθεί η έρευνα και να καταχωριστεί μία μόνο υπόθεση, ή έστω τα επιπλέον αδικήματα να εντάσσονταν στη δεύτερη υπόθεση.

Λόγω καθυστέρησης καταχώρισης υποθέσεων

Προς απαλλαγή και οι άλλοι

Κατά τη διαδικασία εξέτασης της προδικαστικής ένστασης για τους Α. Ηλιάδη και Γ. Κυπρή υπήρξε παρέμβαση και του δικηγόρου Π. Πολυβίου που εκπροσωπεί την Ελίζα Λειβαδιώτου. Ο κ. Πολυβίου ζήτησε από το δικαστήριο όπως στην ενδιάμεση απόφαση υπάρχει ειδική αναφορά στην ύπαρξη καθυστέρησης στην καταχώριση της υπόθεσης, καθώς είναι παράγοντας το οποίο θα θέσει ο ίδιος σε μεταγενέστερο στάδιο στο πλαίσιο των προδικαστικών ενστάσεων. Ο κ. Πολυβίου διασαφήνισε ότι η παρέμβασή του αποσκοπούσε στο να επιφυλάξει, εκ μέρους της Ελίζας Λειβαδιώτου, το δικαίωμα να εγείρει στο κατάλληλο στάδιο, τόσο θέμα κατάχρησης όσο και θέμα καθυστέρησης. Το ίδιο αναμένεται πως θα κάνουν και οι συνήγοροι των άλλων τεσσάρων κατηγορουμένων που παραμένουν στο κατηγορητήριο. Στην απόφαση το Κακουργιοδικείο, μεταξύ άλλων, κάνει και αναφορά στην καθυστέρηση, σημειώνοντας ότι ένας από τους λόγους της απαλλαγής είναι και «η χρονική πλέον απομάκρυνση από τα επίδικα γεγονότα και τα όσα δυσμενή για την υπεράσπιση των κατηγορουμένων συνεπάγεται το γεγονός αυτό».

Αυτό σημαίνει πως το δικαστήριο έχει ήδη τοποθετηθεί ως προς τον παράγοντα καθυστέρηση, θεωρώντας πως είναι ένας από τους λόγους που στοιχειοθετούν κατάχρηση της διαδικασίας και δυνατόν να οδηγήσει σε απαλλαγή και για τους άλλους κατηγορούμενους.

Το δικαστήριο επεσήμανε και άλλου είδους παραδοξότητες που αφήνουν σοβαρά εκτεθειμένη τη Νομική Υπηρεσία καθώς, όπως επισημαίνεται, «με άλλα λόγια κινούμαστε αντίστροφα από πλευράς χρονικής συνάφειας κατηγοριών και χρονολογικής καταχώρισης των υποθέσεων». Δηλαδή η πρώτη υπόθεση αφορούσε πιο πρόσφατα γεγονότα και η δεύτερη και η τρίτη πολύ παλαιότερα.