Σε σόου για έναν μετατρέπει τη δίκη ο Τζιωνής

Από το αρχικό «παραδέχομαι» σε «one man show» οδηγεί τη δίκη για το διπλό φονικό με θύματα το ζεύγος Χατζηγεωργίου ο Λοΐζος Τζιωνής. Χθες, στο πλαίσιο της δίκης εντός δίκης, κατέθεσε ο ίδιος διαβάζοντας γραπτή δήλωση, παραπονούμενος ότι γύρω στις 9 το πρωί της 27ης Απριλίου που τον παρέλαβαν από τα κρατητήρια του αστυνομικού σταθμού Αγίου Δομετίου για να τον μεταφέρουν στο ΤΑΕ για ανάκριση, δεν είχε ειδοποιηθεί σχετικά και έτσι δεν πρόλαβε να φάει... πρωινό.

Παραπονέθηκε επίσης ότι πριν συλληφθεί στις 24 Απριλίου είχε κάνει χρήση κοκαΐνης και για τον λόγο αυτό στις 27 του μήνα τελούσε σε στερητικό σύνδρομο, υποστηρίζοντας περαιτέρω ότι ήταν άυπνος επειδή το βράδυ πριν τη μεταφορά του στο ΤΑΕ έγραφε όλη νύχτα σημειώσεις. Ακόμα ισχυρίστηκε ότι οι ανακριτές τον είχαν σε στενό μαρκάρισμα και ότι σε καμία περίπτωση δεν τον ενημέρωσαν για τα δικαιώματά του, ότι ήταν επιθετικοί μαζί του και ότι τον πίεζαν να υπογράφει ό,τι του έδιναν και επίσης ότι απειλείτο από ένα πιστόλι που βρισκόταν σε ντουλάπι…
Με το τέλος της ανάγνωσης της δήλωσης, η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής Πωλίνα Ευθυβούλου ζήτησε χρόνο μέχρι την επόμενη δικάσιμο (η οποία ορίστηκε για αύριο Παρασκευή) προκειμένου να προβεί στην αντεξέταση του Τζιωνή, εξηγώντας περαιτέρω ότι ο λόγος που ζητά χρόνο είναι για να διερευνήσει και συγκεκριμένη πληροφορία που έλαβε από τις φυλακές. Ωστόσο, άφησε να αιωρείται ένα μυστήριο, καθώς δεν θέλησε να προβεί σε κάποια διευκρίνιση.

Έγραφε όλη νύχτα

Αυτούσια η δήλωση του Λοΐζου Τζιωνή έχει ως ακολούθως:

«Στην κατάθεση που έδωσα στην Αστυνομία στις 27.4.2018 αλλά και στην προφορική μου ανάκριση απάντησα τις ερωτήσεις που μου τέθηκαν και υπέγραψα κατόπιν πίεσης και εξαιτίας του ότι η ψυχική μου κατάσταση ήταν επιδεινωμένη, λόγω του ότι παρήλθαν μέρες από την τελευταία φορά που έκανα χρήση κοκαΐνης. Το πρωί εκείνης της ημέρας με ξύπνησαν περίπου μία ώρα πριν να έρθουν να με παραλάβουν από το ΤΑΕ. Εγώ από το προηγούμενο βράδυ δεν είχα κοιμηθεί καλά καθώς η ψυχολογική μου κατάσταση δεν ήταν καλή εφόσον βρισκόμουν έγκλειστος και εφόσον μέχρι αργά το βράδυ έγραφα σημειώσεις σε κόλλες. Κανένας δεν μου ανέφερε κατά την προηγούμενη μέρα ότι θα με παραλάβουν πρωί-πρωί για ανακρίσεις».

Δεν πήρε πρωινό

«Κατά τις 9 έφθασαν στον σταθμό οι κύριοι Σιαμούτης, Θεμιστοκλέους και Τόμας. Εγώ είχα ήδη ετοιμαστεί, καθώς με ξύπνησαν προηγουμένως. Με πρόσδεσε ο κ. Τόμας με χειροπέδες πάνω του και με οδήγησαν στο αστυνομικό όχημα. Κανένας δεν με ρώτησε αν επιθυμώ να λάβω πρόγευμα, αλλά πήγαμε κατευθείαν στο όχημα. Εγώ εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζα καν ότι πηγαίναμε στο ΤΑΕ. Μέσα στο όχημα ο κ. Θεμιστοκλέους γύρισε πάνω μου λίγα λεπτά αργότερα και μου είπε ότι έχω δύο επιλογές: Ή να αναγνωριστώ σε αναγνωριστική παράταξη ή μέσω πίνακα. Δεν μου εξήγησε τίποτε αναφορικά με το τι δικαιούμαι, ούτε τι είναι προς το συμφέρον μου.
Εγώ κρατούσα χειρόγραφες κόλλες που έφερα μαζί μου από τον σταθμό. Κατά την αναγνώριση τις κόλλες δεν τις κρατούσα, τις είχα αφήσει μάλλον στο γραφείο. Όταν φθάσαμε στον σταθμό με κατέβασαν έχοντάς με δεμένο με χειροπέδες και με έβαλαν σε ένα γραφείο. Αμέσως μου έδωσαν μια κόλλα να υπογράψω για να αναγνωριστώ λέγοντάς μου ‘υπέγραψε, σου είπαμε ή το ένα ή το άλλο’. Ούτε χρόνος μου δόθηκε να διαβάσω αυτό που υπέγραψα, ούτε μου είπαν ότι δικαιούμαι να επικοινωνήσω με δικηγόρο, ούτε καν εκείνη τη στιγμή μου είπαν εάν θέλω κάτι να πιω. Γενικά από την ημέρα της σύλληψής μου, πάντα μου έλεγαν επιθετικά ‘υπέγραψε’ και υπέγραφα.
Από τη στιγμή που με παρέλαβαν στις 27.7.2018 επικρατούσε ένα αίσθημα βιασύνης και πίεσης. Αμέσως με πήγαν απέναντι για να αναγνωριστώ», είπε ο Τζιωνής, με τη διευκρίνιση στο σημείο αυτό ότι η αναγνώριση θα γινόταν από το 15χρονο παιδί των θυμάτων.

Έκανε σάλτο στο γραφείο;

Και συνεχίζει ο Τζιωνής: «Όταν μου ανέφεραν ότι αναγνωρίστηκα, αμέσως μετά με πήραν πίσω στο γραφείο που ήμουν αρχικά. Εκεί ο κ. Σιαμούτης με είχε δεμένο πάνω του και καθόταν συνέχεια πολύ κοντά μου. Ήταν τόσο κοντά μου, που δεν αισθανόμουν άνετα. Αφού και στην εξέτασή μου από ψυχίατρο την προηγούμενη μέρα μπήκαν μαζί μου στο ιατρείο. Ο ψυχίατρος δεν με ρώτησε για ναρκωτικές ουσίες και δεν μπορούσα να μιλήσω με τους αστυνομικούς δίπλα μου. Ήδη από της σύλληψής μου οι αστυνομικοί ήταν επιθετικοί μαζί μου, έτσι εγώ φοβόμουν να μιλήσω ελεύθερα και να αναφέρω ότι έκανα χρήση κοκαΐνης τελευταία φορά λίγο πριν με συλλάβουν στις 25 Απριλίου. Έκανα επανειλημμένα χρήση κοκαΐνης πριν τη σύλληψή μου. Την κόλλα που μου έδωσαν να υπογράψω, ούτε μου είπαν τι είναι, ούτε και διάβασα τι είναι.
Ο κ. Θεμιστοκλέους κάθισε αρχικά απέναντί μου. Ο κ. Τόμας στεκόταν. Ξεκίνησαν να μου κάνουν ερωτήσεις, πότε ο ένας και πότε ο άλλος. Στο γραφείο υπήρχε ένα ανοικτό ντουλάπι στο οποίο είχα δει ότι υπήρχε πιστόλι και όταν σε μια φάση κοίταξα την πόρτα που ήταν ανοικτή, ο κ. Θεμιστοκλέους μου είπε ‘τι κοιτάς την πόρτα, για να φύεις; Έτο πιστόλι τζειαμαί’. Ο κ. Θεμιστοκλέους ειδικά ήταν πολύ ψυχοφθόρος, σε αντίθεση με τον κ. Σιαμούτη που ήταν συνέχεια πολύ κοντά μου. Με ρωτούσαν συνέχεια για το περιστατικό πάρα πολλές ερωτήσεις. Έλεγα ό,τι να ‘ναι για να τελειώσει αυτό που γινόταν. Ίδρωνα πολύ, αναγκάζονταν να σταματούν τις ερωτήσεις για να με πάνε στο αποχωρητήριο και κρατούσαν την πόρτα ανοικτή. Ο κ. Τόμας δεν με άφηνε καν χωρίς χειροπέδες.
Κατά τις ερωτήσεις, τόσο στην προφορική όσο και στη γραπτή ανάκριση, εγώ έτρεμα και ένιωθα ότι είχα πανικό και έντονο άγχος. Συνέχεια με πίεζαν και μου έλεγαν ‘δεν σε πιστεύουμε’. Εγώ ήθελα να σταματήσουν να με ρωτούν και γι’ αυτό σε μια φάση πετάχτηκα πάνω στο γραφείο», ανέγνωσε ο Τζιωνής, ωστόσο με την αμέσως επόμενη φράση αναιρεί ο ίδιος τον εαυτό του καθώς αναφέρει ότι «δεν μπορούσα να πεταχτώ επειδή ήμουν δεμένος πάνω στον κ. Σιαμούτη».

Δεν καταλάβαινα τη σοβαρότητα των όσων έλεγα

Στη συνέχεια της δήλωσής του, ο Τζιωνής αναφέρει και τα εξής:

«Ο κ. Θεμιστοκλέους με ρωτούσε συνέχεια πού είναι τα πράγματα (εννοεί τα τεκμήρια που βρέθηκαν στο πατρικό του σπίτι και στο σημείο αυτό είχε υποδείξει ως δολοφόνο τον ίδιο τον αδελφό του) και επέμενε να τους τα δείξω. Όταν δεν απαντούσα, κτυπούσε το χέρι του στο γραφείο με δύναμη. Αυτό το έκανε τρεις φορές, θυμάμαι, κατά την προφορική εξέταση. Μετά, όταν ξεκίνησε η γραπτή κατάθεση, συνέχισε το ίδιο πράγμα. Ούτε μου εξήγησαν ότι μπορώ να μιλήσω με δικηγόρο. Οι ερωτήσεις συνεχίστηκαν γραπτώς, χωρίς να καταλαβαίνω τη σοβαρότητα των όσων έλεγα. Ούτε κατάλαβα ότι ξεκίνησαν να με ανακρίνουν γραπτώς. Για τον λόγο αυτό τους έλεγα ‘αφήστε με να μιλώ με την άνεσή μου’ γιατί μου έκαναν συνέχεια ερωτήσεις και με πίεζαν να τους πω τι έγινε. Μου έλεγαν δεν σε πιστεύουμε, ότι γράφω άλλα στα σημειωματάρια.
Τις χειρόγραφες κόλλες δεν μου ζήτησαν να τις διαβάσω. Τις διάβαζαν αυτοί και μου θύμωναν γιατί έγραφα άλλα. Εγώ δεν ήξερα ότι θα με βάλουν να τις υπογράψω. Μου τις διάβασαν και με έβαλαν να τις υπογράψω κατά τη γραπτή κατάθεση. Τις είχαν πιάσει και προηγουμένως, αφού κατά την προφορική ανάκριση ήταν πάνω στο γραφείο του κ. Θεμιστοκλέους. Το δωμάτιο ήταν μικρό και όλοι βρισκόντουσαν πολύ κοντά μου. Στο γραφείο δεν υπήρχαν ούτε φαγητά ούτε ποτά για να μου δώσουν. Υπήρχε ένα ψυγείο στη γωνιά, αν θυμάμαι καλά, και κατά τις 12 το μεσημέρι που δεν άντεχα ζήτησα να καπνίσω και με πήραν έξω. Αν δεν το ζητούσα, θα συνέχιζαν.
Δεν μου είπαν ότι δικαιούμαι να μην υπογράψω και υπέγραφα για να πάμε πιο κάτω. Συνέχεια μου έλεγαν ‘είναι λόγια δικά σου, υπέγραψε’. Ούτε μου εξήγησαν τη σημασία αυτών που έλεγαν, ούτε και μπορούσα να καταλάβω. Δεν μου ζήτησαν ποτέ να μου κάνουν αναλύσεις, ενώ τους είπα ότι έκανα ναρκωτικά. Το γνώριζαν από τη σύλληψή μου γιατί το είπα στον υπεύθυνο όταν με πήγαν στο αρχηγείο», ανέφερε εν κατακλείδι ο κατηγορούμενος.
Πριν την ανάγνωση της γραπτής του δήλωσης, και στο πλαίσιο της κυρίως εξέτασής του από τον συνήγορό του Ανδρέα Αναστασίου, ο Τζιωνής ρωτήθηκε πότε έγραψε το εν λόγω κείμενο. Απάντησε ότι το έκανε πριν από δύο δικασίμους.