Δυσαρέσκεια για την ποινή για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικης

Την αντίδραση της κοινής γνώμης, αλλά και οργανωμένων συνόλων και θεσμών, προκάλεσε το ύψος της ποινής που επιβλήθηκε από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας στις 6 Δεκεμβρίου σε 48χρονο για το αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης 14χρονης. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου ήταν 4 χρόνια φυλάκιση και χαρακτηρίζεται ανεπαρκής, ωστόσο για διευκρινιστικούς και μόνο λόγους σημειώνεται ότι ουσιαστικά η ποινή ανέρχεται στα περίπου 5,5 χρόνια, καθώς το δικαστήριο δεν διέταξε συνυπολογισμό και των 18 μηνών που ο καταδικασθείς τελούσε σε προφυλάκιση. Σημειώνεται περαιτέρω -και αυτό επίσης για καθαρά διευκρινιστικούς λόγους- ότι δεν υπήρχαν κατηγορίες για βιασμό, όπως λανθασμένα αναφέρθηκε σε μερίδα του ηλεκτρονικού Τύπου.

Όπως έγραψε ο «Π» την επομένη της έκδοσης της απόφασης, δηλαδή στις 7 και όχι στις 10 Δεκεμβρίου που εκδόθηκε από το δικαστήριο το σχετικό ανακοινωθέν, ο ηλικίας 46 ετών κατά τον επίδικο χρόνο κατηγορούμενος κατηγορείτο ότι σε μία περίπτωση τον Ιούνιο του 2016, με τη χρήση βίας και εξαναγκασμού, παρενόχλησε την ανήλικη στα γεννητικά όργανα με τη χρήση των δαχτύλων του, ότι σε τρεις διαφορετικές ημερομηνίες μεταξύ Ιουνίου-Ιουλίου 2016 την εξανάγκασε να παρακολουθήσουν μαζί πορνογραφικό υλικό και ότι σε τέσσερις περιπτώσεις μεταξύ Ιουνίου 2016-Μαΐου 2017 αυνανίστηκε μπροστά στην ανήλικη.
Η μητέρα του θύματος συνδέεται με συγγένεια δεύτερου βαθμού με τη σύζυγο του κατηγορούμενου και τα σπίτια τους εφάπτονται. Τα αδικήματα λάμβαναν χώρα στο σπίτι του κατηγορουμένου, όταν η 14χρονη μετέβαινε ως επισκέπτης, ενώ να σημειωθεί ότι ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε ακόμα πέντε κατηγορίες στις οποίες αθωώθηκε. Από τις κατηγορίες που παρέμειναν παραδέχθηκε σε κάποιες ενοχή, ενώ για άλλες διεξήχθη ακροαματική διαδικασία. Η ανήλικη, βάσει της απόφασης, διαγνώστηκε με ήπια νοητική υστέρηση.
Ανακοινώνοντας την ετυμηγορία του, το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, με σύνθεση τους Καλογήρου, Σταύρου, Αντωνίου, εξέφρασε την ανησυχία και την αγωνία του για την ολοένα και αυξανόμενη τάση διάπραξης τέτοιων αδικημάτων, αναφέροντας πως «ό,τι πλήττουν είναι ο ευαίσθητος κόσμος του παιδιού, καθώς και αξίες που είναι μεγάλης σπουδαιότητας για την κοινωνία, τον άνθρωπο και τον πολιτισμό».

Δεν ικανοποίησε

Χθες υπήρξε αντίδραση από την επίτροπο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Λήδα Κουρσουμπά, η οποία σε ανακοίνωση, και αφού σπεύδει να διευκρινίσει ότι τοποθετείται με κάθε επιφύλαξη δεδομένου ότι δεν είχε πρόσβαση στην αυτούσια απόφαση, αναφέρει ότι «με λύπη παρατηρεί ότι δικαστικές αποφάσεις σε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, αντί να εξαντλούν την αυστηρότητα του νόμου, κινούνται στα όρια της επιείκειας και βρίσκονται σε αντίθεση με τη δέσμευση της πολιτείας να καταπολεμήσει ένα από τα πλέον αποτρόπαια εγκλήματα που μαστίζουν την κοινωνία μας».
Η κ. Κουρσουμπά σημειώνει περαιτέρω ότι «οι λειτουργοί της δικαιοσύνης έχουν υποχρέωση και καθήκον να λαμβάνουν αποφάσεις οι οποίες να αποτυπώνουν την αποφασιστικότητα πολιτείας και κοινωνίας να θέσουν τέρμα στη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών».
Αντίδραση υπήρξε και από τον Σύνδεσμο Οικογενειακού Προγραμματισμού, ο οποίος χαρακτηρίζει οξύμωρο το γεγονός ότι ενώ το δικαστήριο εκφράζει τον αποτροπιασμό του, εντούτοις αυτοαναιρείται όταν επιβάλλει ποινές-«χάδι». «Κανένα έγκλημα σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών δεν αντιμετωπίζεται, αλλά ούτε και καταπολεμείται με δηλώσεις αποτροπιασμού και την ταυτόχρονη επιβολή ποινών-‘χάδι’. Η ουσιαστική καταπολέμηση επιβάλλει την αποτελεσματική δίωξη των δραστών», σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Έκπληξη, απαρέσκεια

Ανακοίνωση εξέδωσε και το ΑΚΕΛ, το οποίο αναφέρει ότι «πληροφορήθηκε με έκπληξη και απαρέσκεια» για την απόφαση του δικαστηρίου, ενώ περαιτέρω σημειώνει πως «όσο τυφλή κι αν πρέπει να είναι η δικαιοσύνη, εντούτοις δεν μπορεί να είναι τυφλή απέναντι σε τέτοια αρρωστημένα εγκλήματα».
Αντίδραση υπήρξε και από την πρόεδρο του Συμβουλίου Εφαρμογής της Εθνικής Στρατηγικής για Καταπολέμηση της Σεξουαλικής Κακοποίησης Παιδιών Αναστασία Παπαδοπούλου, καθώς και από τη βουλευτή του ΔΗΣΥ Στέλλα Κυριακίδου. Η τελευταία εκφράζει απογοήτευση και επισημαίνει ότι «είναι αδήριτη ανάγκη οι δικαστικές αποφάσεις για τέτοια περιστατικά να είναι παραδειγματικές και αποτρεπτικές».