Κρίνονται οι αποζημιώσεις για την Άστρασόλ

Τη μάχη τους για το μέρος που αφορά τις αποζημιώσεις δίνουν τώρα οι πληγέντες από καρκίνο στην υπόθεση του εργοστασίου Άστρασολ, για την οποία υπενθυμίζεται ότι προηγήθηκε απόφαση του δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας Αλέξανδρου Παναγιώτου, με την οποία αποφάνθηκε ότι υπέχουν ευθύνη το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας και η Πολεοδομία, καθώς και ο διαχειριστής του εργοστασίου.

Την περασμένη Παρασκευή, ενώπιον του ίδιου δικαστή, αγόρευσε ο συνήγορος των εναγόντων, Λουκής Λουκαΐδης, ο οποίος παρομοίασε με ανθρωποκτονία το γεγονός ότι οι αρμόδιες αρχές επέτρεπαν για χρόνια σε ένα εργοστάσιο που λειτουργούσε εντός κατοικημένης περιοχής να εκπέμπει από τα φουγάρα του τη χημική ουσία διχλωρομεθάνιο R40 που θεωρείται καρκινογόνα.

Για να καταδείξει την αυστηρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν άλλες χώρες τέτοια περιστατικά, ο κ. Λουκαΐδης παρέπεμψε στην υπόθεση της εταιρείας Johnson and Johnson, η οποία τον Αύγουστο του 2018 κρίθηκε ένοχη από αμερικανικό δικαστήριο (Μιζούρι) για την πρόκληση θανάτου γυναίκας λόγω χρήσης συγκεκριμένης πούδρας που η εταιρεία παρήγαγε.

Το ύψος των αποζημιώσεων που το δικαστήριο επιδίκασε ήταν 12,5 εκατ. δολάρια προς όφελος του συζύγου της θανούσας, ενώ επιδικάστηκε επιπλέον ποσό ύψους 6,25 εκατ. δολαρίων για τις βλάβες που είχαν προκληθεί ενόσω η θανούσα ήταν εν ζωή. Περαιτέρω επιδικάστηκαν τιμωρητικές αποζημιώσεις για το ποσό των 188,1 εκατ. δολαρίων και έτσι το συνολικό ποσό που κλήθηκε να καταβάλει η εταιρεία στον σύζυγο ήταν 213.181.818 δολάρια. Για την ίδια υπόθεση είχαν κινηθεί με αγωγές 23 πρόσωπα, με τις αποζημιώσεις που επιδικάστηκαν να ανέρχονται συνολικά στα 3,1 δισεκατομμύρια.

Επίσης ο κ. Λουκαΐδης παρέπεμψε στην υπόθεση της εταιρείας Monsanto, η οποία, επίσης τον περασμένο Αύγουστο, κλήθηκε να καταβάλει 289 εκατ. δολάρια ως γενικές αποζημιώσεις σε κηπουρό που προσβλήθηκε από συγκεκριμένο τύπο καρκίνου λόγω κάποιας τοξικής ουσίας που χρησιμοποιούσε στην εργασία του.
Να σημειωθεί ότι οι αγορεύσεις σε αυτό το στάδιο αφορούν τους ζώντες ενάγοντες που προσβλήθηκαν από καρκίνο, ενώ οι αγορεύσεις για τους τουλάχιστον 13 θανόντες έχουν οριστεί για τις 16 Ιανουαρίου 2019.
Βασικός ενάγων, από ένα σύνολο 14 αγωγών, είναι ο Θεοφάνης Χρυσάνθου και η σύζυγός του Κωνσταντίνα Μπάρκα, των οποίων το παιδί προσβλήθηκε από οξεία λεμφοπλαστική λευχαιμία.

Πρόωρη είχε κριθεί έφεση του γεν. Εισαγγελέα

Οι αποζημιώσεις που αξιώνονται αφορούν σε πέραν του 1 εκατ. ευρώ για τον μικρό Σταύρο, του οποίου η θεραπεία, σύμφωνα με τον δικηγόρο των εναγόντων, διήρκησε περίπου 6 χρόνια, ενώ ο πατέρας του είναι επίσης ασθενής. Αξιώνεται επίσης το ποσό των 500.000 ευρώ για τη μητέρα του Σταύρου, όπως και ποσά πέραν του 1 εκατ. για το ζεύγος Μηνά και τον Ιωνά Κκαϊλή. Ο τελευταίος έχασε τη σύζυγό του και ήταν πρωτοστάτης στην κινητοποίηση των κατοίκων για κλείσιμο του εργοστασίου.
Υπενθυμίζεται ότι μετά την απόφαση του δικαστηρίου για το μέρος που αφορά τις ευθύνες, ο γενικός εισαγγελέας είχε κινηθεί με έφεση επιδιώκοντας ανατροπή της. Ωστόσο κρίθηκε πρόωρη, αφού δεν είχε εξεταστεί ακόμα και η πτυχή των αποζημιώσεων, οπότε θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι με την ολοκλήρωση του συνόλου των διαδικασιών, ο γενικός εισαγγελέας θα εφεσιβάλει και πάλι την όποια απόφαση.
Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι «η απόφαση επί της ευθύνης χωρίς την ολοκλήρωση και της διαδικασίας για τις αποζημιώσεις δεν είναι εφέσιμη», αφού, όπως εξήγησε, «η δικανική κρίση παραμένει ακόμα ατελής και μη καθοριστική των δικαιωμάτων των διαδίκων. Εφέσιμη θα καταστεί με την τελείωση της δικανικής κρίσης, όταν δηλαδή αποφασιστεί και το θέμα των ζημιών».