Σορβατζιώτη: «Η δολοφονία υποκινήθηκε από ισχυρό συναίσθημα»

Tην πεποίθηση ότι η Αστυνομία έχει βρει την άκρη του νήματος σε σχέση με τη δολοφονία του ζεύγους Χατζηγεωργίου και ότι ο λόγος που καθυστερεί να αποκαλύψει τα μέχρι στιγμής ευρήματα είναι για προστασία της υπόθεσης και όχι επειδή ολιγωρεί, είχε εκφράσει νωρίτερα με δηλώσεις στον «Π» η κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Εγκληματολογία, αντιπρόεδρος και επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και πτυχιούχος Νομικής, δρ Δήμητρα Σορβατζιώτη.

Είναι ο τρόπος δράσης που μας υποδηλώνει κάποια πράγματα και δεν μπορώ να πω ότι δεν υπάρχει εμπειρία στον τόπο. Νομίζω ότι έχει βρεθεί η άκρη του νήματος εάν κρίνει κανείς από τις κινήσεις των εξεταστών της υπόθεσης, απλά θεωρώ ότι δεν ανακοινώνεται κάτι επειδή ακόμα το ανακριτικό έργο βρίσκεται σε εξέλιξη», ανέφερε.
Για το πού θα κατέτασσε το υπό συζήτηση έγκλημα, η δρ Σορβατζιώτη ήταν απόλυτη ότι το κινητοποίησαν συγκεκριμένοι λόγοι. «Είναι μια δολοφονία που κινητοποιήθηκε από συναίσθημα, από πάρα πολύ ισχυρό συναίσθημα, και αυτό μας το υποδηλώνει η πολλαπλότητα και η ένταση των τραυμάτων», επεσήμανε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Δολοφονία στον Στρόβολο: Ο βασικός ύποπτος βρίσκεται στο κάδρο

«Η ένταση αυτή», πρόσθεσε η δρ Σορβατζιώτη, «μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να υποκινηθεί από ισχυρό αίσθημα ζηλοτυπίας, σε άλλες από μίσος και απέχθεια, λόγω ενδεχομένως σεξουαλικής κακοποίησης, σε άλλες από πάθος για κάποιο λόγο ή για εκδίκηση, εν πάση περιπτώσει η πολλαπλότητα τραυμάτων πάντα αυτό μας λέει. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι πιο εύκολο να εξιχνιαστεί η συγκεκριμένη δολοφονία σε σχέση π.χ. με μια υπόθεση οργανωμένου εγκλήματος στην οποία δεν μπορούμε να βρούμε άκρη επειδή οι δράστες ήρθαν από το εξωτερικό, είναι πληρωμένοι κ.λπ. Σίγουρα εδώ έχουμε κάτι που μπορούμε να το βρούμε καθώς δύο άτομα έχουν μαχαιρωθεί πολλαπλώς».

Χρειάζεται εξειδίκευση

Η δρ Σορβατζιώτη επεσήμανε επίσης ότι ακόμα και το σημείο όπου διαπράττεται ένα έγκλημα με τόση πολλαπλότητα τραυμάτων (στην προκειμένη στο υπνοδωμάτιο του ζεύγους) υποδηλώνει στοιχεία που συνδέονται με τη συναισθηματική κατάσταση του δράστη και τον λόγο που το έκανε. «Δηλαδή θυμάμαι συμβολικά μια υπόθεση, όχι στην Κύπρο, που ανήλικος είχε κόψει τα γεννητικά όργανα του πατέρα του και είχε βγάλει τα μάτια της μητέρας του γιατί υπήρχε σε βάρος του σεξουαλική κακοποίηση και η μητέρα ήταν απαθής θεατής», σημείωσε.
Με ειδίκευση στο ποινικό δίκαιο και την ποινική δικονομία και με ένα από τα κύρια ερευνητικά της πεδία τα σεξουαλικά εγκλήματα, η κ. Σορβατζιώτη ρωτήθηκε και για το εάν η προστασία ανηλίκου στην περίπτωση αυτή αντιμετωπίζεται σωστά από τη σκοπιά της εξιχνίασης ή εν τέλει υπάρχει υπερβολή που δημιουργεί προβλήματα. Απάντησε πως όταν εντός του ανακριτικού πλαισίου εμπλέκεται ανήλικος, η υπόθεση χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και πρέπει να προστατεύεται με συγκεκριμένο τρόπο. Δηλαδή, όπως σημείωσε, πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διεθνείς συμβάσεις, τις οδηγίες, τις αποφάσεις κ.λπ., όπως αυτές λαμβάνονται στην Ευρώπη αλλά και στα σύγχρονα κράτη.
«Η μεταχείριση ενός ανηλίκου χρειάζεται ειδικούς ανακριτές, ειδικούς εμπειρογνώμονες, ειδικούς παιδοψυχολόγους, θέλει ειδικό σύστημα απομαγνητοφώνησης η όποια κατάθεση», κατέληξε.