Και σε ρόλο ντετέκτιβ η εισαγγελέας Λοϊζίδου

Η εισαγγελέας Ελένη Λοϊζίδου, η οποία παραμένει στη Νομική Υπηρεσία ως δεύτερη τη τάξει μετά τον γενικό εισαγγελέα, κατά τη διάρκεια της μακράς ενασχόλησής της με θέματα φυγοδίκων και όχι μόνο επεδείκνυε περίεργη προθυμία για εξυπηρέτηση των ρωσικών συμφερόντων. Στα ηλεκτρονικά μηνύματα της κ. Λοϊζίδου, που διέρρευσαν σε ρωσικό ιστότοπο, υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν την προθυμία της να εξυπηρετήσει τα ρωσικά συμφέροντα, ακόμα και εντός της ΕΕ. Παράλληλα, διαπιστώνεται πάθος για να βοηθηθούν οι Ρώσοι, σε σημείο που κάνει και την ντετέκτιβ, αναζητώντας ευαίσθητα στοιχεία ακόμα και για παιδιά Ρώσων υπηκόων για τους οποίους ενδιαφερόταν η Μόσχα. Επίσης, δεν διστάζει να «καρφώσει» και Κύπριους δικαστές για αποφάσεις που δεν βόλευαν τους Ρώσους και άφηναν σκιές για τον Β. Πούτιν.

Εμπιστευτικά για ΕΕ...

Στις 16 Μαΐου 2012, η κ. Λοϊζίδου επικοινωνεί με την Ιρίνα Σάτοβα στη Γενική Εισαγγελία της Μόσχας γράφοντας διάφορα στοιχεία για υποθέσεις που χειριζόταν. Σε κάποιο σημείο του μηνύματος αναφέρει πως θέλει να την πληροφορήσει «εμπιστευτικά» ότι η Κύπρος αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ και η ίδια θα αναλάβει την προεδρία μιας επιτροπής ειδικών στις Βρυξέλλες, στην οποία θα εξεταστεί η διεύρυνση των σχέσεων συνεργασίας της ΕΕ με τη Ρωσία. Διερωτάται κάποιος γιατί θα πρέπει να ενημερωθούν οι Ρώσοι για το τι θα κάνει η κ. Λοϊζίδου ως πρόεδρος επιτροπής στο πλαίσιο της προεδρίας της Κύπρου στην ΕΕ; Αν λάβει κάποιος υπόψη άλλο μήνυμα της κ. Λοϊζίδου που ανέφερε σε Ρώσο εισαγγελέα ότι η ΕΕ προσπαθεί να καταστρέψει τις καλές σχέσεις Κύπρου - Ρωσίας, γίνεται αντιληπτό πως αντιλαμβάνεται τη θέση της ως αξιωματούχου κράτους μέλους της ΕΕ.

Η Ελένη «miss Marple»

Στις 4 Απριλίου του 2012, η Ελένη Λοϊζίδου ενημερώνει τη Βικτώρια Κλέβτσοβα και την Ιρίνα Σάτοβα στη Γενική Εισαγγελία της Ρωσίας ότι πιέζει την κυπριακή Αστυνομία να κάνει το καλύτερο δυνατόν ώστε να συλλάβει έναν Ρώσο. Μάλιστα, λέει ότι έδωσε οδηγίες να δημοσιοποιήσουν τη φωτογραφία του. Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι ότι η κ. Λοϊζίδου λέει ότι κάνει την ντετέκτιβ για να βρει πληροφορίες για τα παιδιά του Ρώσου, τα σχολεία που πηγαίνουν, το σπίτι που ζουν, τους φίλους του κ.λπ. Είναι προφανές ότι τα καθήκοντά της ως εισαγγελέως δεν είναι τέτοιου είδους και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για το πάθος που επιδεικνύει. Υποδεικνύει μάλιστα στους Ρώσους να στείλουν επίσημο αίτημα στη Λευκωσία και να ζητούν εξηγήσεις γιατί δεν συνελήφθη ο Ρώσος, καθώς έτσι θα τη βοηθήσουν να πιέσει την Αστυνομία να δώσει προτεραιότητα!
Σε άλλη υπόθεση, η κ. Λοϊζίδου κάνει πάλι την ντετέκτιβ, ψάχνοντας στοιχεία για τη γνησιότητα του γάμου μιας Ρωσίδας που απέκτησε κυπριακή υπηκοότητα και είναι παντρεμένη με Κύπριο. Μάλιστα, λέει πως ο Κύπριος την παντρεύτηκε γιατί του αγόρασε ένα ταξί, αλλά δεν έχει αποδείξεις για αυτό!

Κάρφωμα δικαστή

Η Ελένη Λοϊζίδου με μήνυμα της στις 3 Απριλίου 2012 αναφέρεται σε άλλη υπόθεση Ρώσου (Makushin), τον οποίο ζητάει η Μόσχα από τις κυπριακές αρχές. Σε κάποιο σημείο του μηνύματος, αφού πανηγυρίζει για τη «νίκη», λέει ότι η απόφαση του εφετείου είναι σημαντική γιατί ανέτρεψε απόφαση του δικαστή Αλέξανδρου Παναγιώτου, ο οποίος είναι ο ίδιος δικαστής που είχε απορρίψει την έκδοση ενός άλλου Ρώσου (Kartashov). Η κ. Λοϊζίδου λέει ότι είχε ζητήσει την εξαίρεση του δικαστή από την εκδίκαση της υπόθεσης, γιατί στην περίπτωση Kartashov είχε αποφανθεί ότι ο κ. Πούτιν και οι ρωσικές αρχές διώκουν ανθρώπους που σχετίζονται με την υπόθεση Yukos και τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Αφού όμως δεν κατάφερε να επιτύχει την εξαίρεση του Αλέξανδρου Παναγιώτου, γράφει η κ. Λοϊζίδου, ο ίδιος δικαστής στην υπόθεση Makushin δεν βρήκε πολιτικά κίνητρα, αλλά βρήκε άλλο λόγο για να απορρίψει το αίτημα έκδοσης, λέγοντας ότι το αδίκημα για το οποίο διώκεται στη Ρωσία δεν συνιστά ποινικά αδίκημα στην Κύπρο.

Οι δικαστές και η κ. Ελένη Λοϊζίδου

Αποφάσεις που επισημαίνουν το πάθος της εισαγγελέως για τη Ρωσία

Το πάθος της εισαγγελέως Ελένης Λοϊζίδου για να εξυπηρετήσει τους Ρώσους δεν είναι πρόσφατο. Πάει πίσω τουλάχιστον δύο δεκαετίες και καταγράφεται και σε δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες οι εκάστοτε γενικοί εισαγγελείς θα έπρεπε να είχαν λάβει υπόψη τους. Ωστόσο, φαίνεται πως παρέμεινε στα ίδια καθήκοντα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να αναπτύξει σχέσεις οι οποίες δεν είναι απλώς παρεξηγήσιμες αλλά φτάνουν στα όρια της πιθανής πρακτόρευσης. Σε μια υπόθεση του 1995, ουσιαστικά ζητούσε από το δικαστήριο να βγάλει απόφαση για έκδοση Ρώσου υπηκόου εκτός των πλαισίων της νομιμότητας για να μην διαταραχθούν οι σχέσεις Κύπρου - Ρωσίας. Ο δικαστής κ. Νικολάου στην απόφαση (ΑΑΔ 361) που εκδόθηκε δεν παρέλειψε να κάνει αναφορά στη συμπεριφορά της κ. Λοϊζίδου αναφέροντας:

«Εξίσου ανησυχητική θεωρώ και την εισήγηση της κ. Λοϊζίδου ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα παραμείνει εκτεθειμένη αν παραστεί ανάγκη εκδίκασης της δεύτερης αίτησης, για να αποφασισθεί το, κατά την κ. Λοϊζίδου, πολύ καθαρό αίτημα της ρωσικής ομοσπονδίας, για έκδοση του Bodrov. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητο κράτος και μόνες υποχρεώσεις της είναι αυτές που πηγάζουν από το Σύνταγμα, τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις και συνεπώς δεν μπορεί να εκτεθεί γιατί τα δικαστήριά της τηρούν τους νόμους της, σ’ αυτήν δε την περίπτωση μάλιστα νόμο που κυρώνει διεθνή σύμβαση». Με απλά λόγια, ο δικαστής εγκαλεί τη κ. Λοϊζίδου για το γεγονός ότι ζητούσε να γίνει «έκπτωση» στη νομιμότητα ώστε να εξυπηρετηθεί το αίτημα της Ρωσίας. Της υπενθυμίζει ότι είναι λειτουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάτι που φαίνεται να ξεχνούσε συχνά η κ. Λοϊζίδου.

Κατάχρηση

Σε άλλη υπόθεση (ΑΑΔ 1176) το δικαστήριο δεν μπορεί να κατανοήσει την επιμονή της Ε. Λοϊζίδου να ζητάει δικαστική υπόθεση έκδοσης φυγοδίκου, όταν αυτός δεν βρίσκεται καν στη Κύπρο και έχει αναχωρήσει για τη χώρα του. Αναφέρεται στη δικαστική απόφαση: «Στην ουσία εκείνο που επιδιώκεται με τη συνέχιση της έφεσης είναι, όπως άλλωστε δηλώθηκε, σε περίπτωση προσφυγής της φυγόδικου στο ΕΔΑΔ, οι όποιοι χειρισμοί και άλλες ενέργειες της Δημοκρατίας να φαίνεται εκ των υστέρων ότι έγιναν με καλή πίστη. Αυτή η θέση της Δημοκρατίας αποτελεί σαφώς κατάχρηση της διαδικασίας ενόψει του ότι ενσυνείδητα προωθείται η έφεση για αλλότριο σκοπό (...).

Η επιδίωξη λοιπόν σκοπού που παραμένει άνευ αντικειμένου και η εμμονή σ’ αυτόν, όπως στην ουσία γίνεται εδώ, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας. Η κατάχρηση διαδικασίας είναι πολυσχιδής στις εκφάνσεις της, το δε δικαστήριο έχει την εξουσία καταστολής τέτοιας κατάχρησης ως μέρος της αυτονομίας και αυτοτέλειας της δικαστικής λειτουργίας». Διερωτάται κάποιος λοιπόν αν οι γενικοί εισαγγελείς δεν γνώριζαν για την εμμονή και το πάθος της κ. Λοϊζίδου, όταν αυτά είχαν επισημανθεί από τα δικαστήρια;

Έρευνα στις Βρυξέλλες διενήργησε η εισαγγελέας Λοϊζίδου κατόπιν παράκλησης του Ρώσου γεν. εισαγγελέα

Εξυπηρέτηση για καθεστώς Ισραηλινού σε άλλα κράτη

Στις 8 Σεπτεμβρίου 2017, ώρα 12:01 το μεσημέρι, η εισαγγελέας Ελένη Λοϊζίδου παραλαμβάνει email από τη ρωσική εισαγγελία, το οποίο δεν προέρχεται από τις συνήθεις επαφές της με τη Ρωσία. Στο email από το τμήμα Διεθνούς Νομικής Συνεργασίας της ρωσικής εισαγγελίας επισυνάπτεται επιστολή υπογραμμένη από τον επικεφαλής του τμήματος Ντένις Γκρούνις. Η επιστολή απευθύνεται στην κ. Λοϊζίδου, την οποία ο κ. Γκρούνις ευχαριστεί για την πληροφορία που του έδωσε ότι ο καταδικασθείς ερήμην, από ρωσικό δικαστήριο το 2008, Ισραηλινός υπήκοος Λεονίντ Νέβζλιν υπέβαλε αίτημα να μην συλληφθεί στην Κύπρο σε περίπτωση που αφιχθεί στη χώρα. «Σας ευχαριστώ (...) και για την κατανόησή σας αναφορικά με τη σημασία του αιτήματος» των δικηγόρων του Νέβζλιν, γράφει προς την κ. Λοϊζίδου ο κ. Γκρούνις, αναγνωρίζοντας την ενέργεια της κ. Λοϊζίδου ως πέραν των καθηκόντων της. Παρακάτω, ο κ. Γκρούνις παρακαλεί την κ. Λοϊζίδου να τον ενημερώσει κατά πόσο η Κύπρος γνωρίζει αν άλλα κράτη έχουν εγγυηθεί ελευθερία εισόδου στον Νέβζλιν. «Αν υπάρχουν έγγραφα που επιβεβαιώνουν τη συγκεκριμένη πληροφορία, παρακαλώ ενημερώστε μας» καταλήγει η επιστολή Γκρούνις προς την κ. Λοϊζίδου. Ακριβώς τρεις ώρες μετά (στις 15:02), η εισαγγελέας της Κύπρου απάντησε στο email των Ρώσων, ενημερώνοντας πως τηλεφώνησε στις Βρυξέλλες και μίλησε με κάποιον κ. Χίμπλερ, δικηγόρο. «Δεν έχω τίποτε γραπτώς σε σχέση με υποτιθέμενες εγγυήσεις άλλων χωρών» για μη σύλληψη του Νέβζλιν. Σύμφωνα με τον Χίμπλερ, συνεχίζει η κ. Λοϊζίδου, οι χώρες που αποφάσισαν να μην συλλάβουν τον Νέβζλιν είναι το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελβετία και το Ισραήλ, ενώ η Ίντερπολ στη Λυών ακύρωσε κόκκινη ειδοποίηση για τον Νέβζλιν (δηλαδή το τελευταίο βήμα πριν την έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης).

Η σπουδή της κ. Λοϊζίδου να ικανοποιήσει το ρωσικό αίτημα εγείρει ερωτηματικά, αφού οι λεπτομέρειες για τις αποφάσεις άλλων κρατών να μην συλλάβουν τον Νέβζλιν θα έπρεπε να αξιολογούνταν από τις κυπριακές αρχές στην εξέταση του αιτήματος των δικηγόρων του Νέβζλιν και όχι να κοινοποιούνταν στη ρωσική πλευρά. Υπενθυμίζεται ότι οι διώξεις των επικεφαλής της Yukos ως «ολιγαρχών» κατέληξαν το 2005 στις γνωστές υποθέσεις φυλάκισης των Μιχαήλ Χοντορκόφσκι και Πλάτον Λεμπέντεβ. Ο Ισραηλινός Νέβζλιν είναι ανάμεσα σε αυτούς που διέφυγαν από τη ρωσική καταδίωξη.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Κατεβάστε το app του «Πολίτη» για Android και iOS για συνεχή ενημέρωση