Το Ανώτατο ένιψε τας χείρας του - Σε ισχύ τα διατάγματα υπέρ του Συλλούρη

Όπως έγραψε ο «Π» στις 3 Ιουλίου 2021, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης αποτάθηκε στα κυπριακά δικαστήρια για την υπόθεση των Cyprus Papers, καταθέτοντας αγωγή εναντίον του Al Jazeera για παραβίαση των προσωπικών του δεδομένων και δυσφήμιση, ζητώντας μάλιστα απαγορευτικό διάταγμα ώστε να μην μεταδίδεται υλικό που αφορά τον ίδιο. Ο λόγος ήταν ότι το ρεπορτάζ για τα Cyprus Papers είναι υποψήφιο για βραβείο στην κατηγορία Current Affairs του οργανισμού British Academy Television Awards (BAFTA) που θα λάμβανε χώρα στις 6 Ιουνίου. Ο κ. Συλλούρης αποτάθηκε στο δικαστήριο και ζήτησε απαγορευτικό διάταγμα κατά του Al Jazeera και έξι στελεχών του τηλεοπτικού δικτύου που είχαν ανάμειξη στο ρεπορτάζ «Cyprus Papers», το οποίο δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2020 προκαλώντας πολιτικό σεισμό στην Κύπρο με αποτέλεσμα των τερματισμό του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος («χρυσά» διαβατήρια). Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε μονομερώς απαγορευτικό διάταγμα που δεν επιτρέπει στο Al Jazeera να χρησιμοποιήσει και να προβάλει το υλικό που δημιούργησε στο πλαίσιο του ρεπορτάζ «Cyprus Papers» και αφορά τον Δημήτρη Συλλούρη.

Απερρίφθη το αίτημα

Στις 8 Ιουλίου 2021 το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου απέρριψε αίτημα της πλευράς του Al Jazeera για άδεια για την καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων Certiorari για την ακύρωση των τριών διαταγμάτων που αφορούσαν την προαναφερθείσα υπόθεση. Επιπλέον, την έκδοση προνομιακού εντάλματος Prohibition, με το οποίο να απαγορεύεται στο κατώτερο δικαστήριο να συνεχίσει την ανάληψη και εκδίκαση της αγωγής αυτής ή διατάγματος αναστολής οποιασδήποτε διαδικασίας στο πλαίσιο της αγωγής μέχρι νεότερης απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Πώς ενήργησε το επαρχιακό;

Αναφορικά με τη «φίμωση», η πλευρά του Al Jazeera ήγειρε με την αίτηση ότι το κατώτερο δικαστήριο:

(α) Ενήργησε χωρίς να έχει κατά τόπο αρμοδιότητα, γιατί η επικαλούμενη βιντεογράφηση έγινε στο Παραλίμνι της επαρχίας Αμμοχώστου και στην έκταση που η αγωγή αναφέρεται σε δυσφήμιση δεν υποστηρίζεται ότι έγινε δυσφήμιση και στη Λευκωσία.

(β) Ενήργησε με έκδηλη πλάνη νόμου γιατί δεν τηρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Μ 14/1960) για την έκδοση διατάγματος.

(γ) Ενήργησε με έκδηλη πλάνη και κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, θεωρώντας νομότυπη την επίδοση ημερ. 15.6.2021.

(δ) Ενήργησε με έκδηλη πλάνη γιατί εξέδωσε το διάταγμα ημερ. 18.5.2021 «με πολλαπλάσιο εύρος» από ό,τι ζητούσε ο Καθ’ ου η Αίτηση.

(ε) Ενήργησε με έκδηλη πλάνη καθιστώντας το διάταγμα απόλυτο, ενώ το κρίσιμο γεγονός επί του οποίου στηρίχτηκε για να το εκδώσει μονομερώς είχε, από 6.6.2021, παρέλθει.

(στ) Καθ’ υπέρβαση εξουσίας εξέδωσε δύο αντιφατικά διατάγματα ημερ. 18.6.2021.

(ζ) Περαιτέρω, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση πέτυχε την έκδοση και των τριών επίδικων διαταγμάτων συνεπεία δόλου και ψευδορκίας.

Το σκεπτικό

Το σκεπτικό του Ανωτάτου Δικαστηρίου που οδήγησε στην απόρριψη του εν λόγω αιτήματος είναι το εξής (όπως αναγράφεται στη σχετική απόφαση του δικαστηρίου):

«[…] Τα όσα αφορούν στην έκδοση και οριστικοποίηση του απαγορευτικού διατάγματος ήταν ζητήματα τα οποία οι Αιτητές θα μπορούσαν να εγείρουν στη διαδικασία της σχετικής αίτησης, εφόσον εμφανίζονταν. Οι θέσεις περί δόλου και ψευδορκίας συγκεκριμενοποιούνται στα όσα αναφέρονται στην υποστηρικτική της αίτησης για το απαγορευτικό διάταγμα ένορκης δήλωσης και που σκοπούσαν στο να πείσουν το κατώτερο Δικαστήριο ότι συνέτρεχε η προϋπόθεση του κατ’ επείγοντος, ώστε να εκδοθεί το διάταγμα στην απουσία των Αιτητών. Ουσιαστικά υπάρχει αμφισβήτηση των επιμέρους θέσεων του Καθ’ ου η Αίτηση ως προς τη διαπίστωση κάποιων περιστάσεων και το περιθώριο χρόνου που πραγματικά μπορεί να είχε ο Καθ’ ου η Αίτηση για να αποταθεί στο Δικαστήριο.

Ακόμα του καταλογίζεται ότι καθυστέρησε στην προώθηση της επίδοσης στους Αιτητές, με προφανή σκοπό να μην τους δώσει τα χρονικά περιθώρια για να εμφανιστούν τη 18.6.2021 και να προασπίσουν τα δικαιώματά τους. Τα ζητήματα αυτά είναι συνυφασμένα με το ζήτημα του κατά πόσο τηρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 και ειδικά το στοιχείο του κατεπείγοντος και της κανονικής επίδοσης του προσωρινού διατάγματος και της σχετικής αίτησης έγκαιρα».

Το γράμμα του νόμου

Επιπρόσθετα, στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου επισημαίνεται ότι «όλα συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι Αιτητές δεν εμφανίστηκαν κατά τη 18.6.2021 για να εγείρουν τα ζητήματα αυτά ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου – Κατά πόσο δηλαδή υπήρξε παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης αναφορικά με το δικαίωμα των Αιτητών να εμφανιστούν σε δικαστική διαδικασία που τους αφορούσε και να προασπίσουν τα συμφέροντά τους.

Με το να θεωρήσει την επίδοση ημερ. 15.6.2021 κανονική το κατώτερο Δικαστήριο, όπως εκ πρώτης όψεως προκύπτει, θεώρησε ότι οι Αιτητές είχαν νομότυπα ειδοποιηθεί και εφόσον δεν εμφανίζονταν μπορούσε να προχωρήσει στην απουσία τους όπως και έπραξε. Όμως, η επίδοση που έγινε τη 15.6.2021 δεν μπορούσε να ήταν νομότυπη αναφορικά με διαδικασία που ήταν ορισμένη τη 18.6.2021, εκτός και αν το ίδιο το κατώτερο Δικαστήριο είχε διατάξει τη σύντμηση του χρόνου για την επίδοση, που δεν ήταν όμως η περίπτωση. Σημειώνεται πως ότι η παράδοση έγινε τη 15.6.2021 δεν προκύπτει από το ίδιο το πρακτικό του κατώτερου Δικαστηρίου ημερ. 18.6.2021, αλλά από τη μαρτυρία που προσφέρουν οι Αιτητές».

Ποντιοπιλατικά…

Το Ανώτατο Δικαστήριο καταλήγει στην απόφασή του με την εξής ενδιαφέρουσα αναφορά:

«Προσπαθώντας να αναδείξουν την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, οι Αιτητές παρέπεμψαν ξανά στα προβαλλόμενα σφάλματα του κατώτερου Δικαστηρίου, επισημαίνοντας ότι με το απαγορευτικό διάταγμα ουσιαστικά διατάχθηκε η φίμωση ενός παγκοσμίως γνωστού διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου και πως πλήττεται η διεθνής εικόνα της Δημοκρατίας και της δικαιοσύνης της χώρας. Το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί ότι το απαγορευτικό διάταγμα έχει επιπτώσεις τέτοιες, ώστε στη βάση τους να τεκμηριώνονται (σε) εξαιρετικές περιστάσεις. Οι Αιτητές απέτυχαν να διακρίνουν την περίπτωσή τους από τις περιπτώσεις εκείνες για τις οποίες η διαδικασία της Δ.48, θ.8(4) προβλέφθηκε».

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι η πλευρά του Al Jazeera δεν σηκώνει τα χέρια ψηλά, αλλά εξετάζει/μελετά άλλους τρόπους αντίδρασης ώστε να ακυρωθεί η «φίμωση» του διεθνούς μέσου ενημέρωσης από την κυπριακή δικαιοσύνη.

kateliadi@politis-news.com