Ο ελέφαντας στο δωμάτιο κουνήθηκε!

Το διάταγμα κράτησης γυναίκας και του ιατρού της για εξέταση του αδικήματος της έκτρωσης, υπόθεση που αποκάλυψε πριν από δύο μέρες ο «Π», προκάλεσε τέτοια αντίδραση στην κοινωνία που κατάφερε να κινήσει τον... ελέφαντα στο δωμάτιο! Με άλλα λόγια ανέδειξε το μείζον αυτό κοινωνικό πρόβλημα που όλοι γνωρίζαμε ότι υφίσταται πλην όμως ουδείς αναλάμβανε πρωτοβουλία να το επιλύσει λόγω της ευαισθησίας του. Πολύ περισσότερο λόγω της κατηγορηματικής διαφωνίας της Εκκλησίας, τις θέσεις της οποίας είναι καλά γνωστό ότι προσμετρούν κοινοβουλευτικά κόμματα. Είναι για αυτό που, παρά τις δηλώσεις, τοποθετήσεις και υποσχέσεις που καταγράφηκαν τα τελευταία 24ωρα, θεωρείται απίθανο η πρόταση νόμου για αποποινικοποίηση των αμβλώσεων που κατατέθηκε το 2015 από βουλευτές των τεσσάρων μεγαλύτερων κομμάτων να εξεταστεί και να ψηφιστεί πριν από τις εκλογές. Διότι αν η πρόθεση ήταν να συζητηθεί, αυτό θα γινόταν προ πολλού και μάλιστα δεδομένης της συγκατάθεσης των τεσσάρων κομμάτων θα ήταν βέβαιη και η έγκρισή της... Την ίδια ώρα θα πρέπει κανείς να διερωτηθεί γιατί ούτε η κυβέρνηση αναλαμβάνει πρωτοβουλία για το θέμα, αφού θα μπορούσε η ίδια να είχε καταθέσει νομοσχέδιο που να τροποποιεί σχετικά τον Ποινικό Κώδικα. Ωστόσο όπως μας λέχθηκε από κυβερνητικό στέλεχος το θέμα απαιτεί... μελέτη. Παρότι μελέτη έγινε προ της πρότασης νόμου το 2015, και τουλάχιστον τα κόμματα που τη στηρίζουν θα έπρεπε να το γνωρίζουν. Αντί τούτου επανέρχονται τώρα, ναι μεν για να δηλώσουν ότι πρέπει να επισπευσθεί, αλλά... Πλην όμως πλέον τα περιθώρια στενεύουν και όλοι θα πρέπει να βρεθούν ενώπιον των ευθυνών τους. «Εκφοβίσαμε τους γιατρούς που έως τώρα δεν υπέκυπταν στην υποκρισία ηθικής των υπολοίπων μας, με πολύ πιθανό αποτέλεσμα να επιστρέψουμε στην εποχή του κρεμασταριού» προειδοποιεί η νομικός Αναστασία Παπαδοπούλου.

Ναι μεν, αλλά

«Είναι φυσιολογικό γι’ αυτό το ευαίσθητο ζήτημα να υπάρχουν διιστάμενες απόψεις και ηθικές ευαισθησίες, όπως εξάλλου συμβαίνει σε πολλές χώρες. Χρειάζεται συζήτηση. Το βέβαιο είναι ότι η νομοθεσία πρέπει να αλλάξει» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ Π. Προδρόμου. «Η γυναίκα έχει δικαίωμα να αποφασίζει για το σώμα της. Γι’ αυτό απαιτείται εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας. Πρωτίστως όμως μια ολοκληρωμένη πολιτική που θα οδηγεί στη μείωση των ανεπιθύμητων εγκυμοσυνών» ήταν η τοποθέτηση του υποψηφίου Πρόεδρου Σταύρου Μαλά, ο οποίος το 2013 ήταν κατά των αμβλώσεων. «Αν θέλουμε να αποκομίσουμε κάτι θετικό από όλη αυτή την ιστορία, ας είναι η πραγματική συζήτηση για το θέμα. Όχι όμως μόνο ως θέμα ποινικού δικαίου αλλά ως κοινωνικό πρόβλημα και ως ανάγκη εκπόνησης από το κράτος ολοκληρωμένης πολιτικής, η οποία να το αντιμετωπίζει σε κάθε του πτυχή προσφέροντας πραγματικές και ρεαλιστικές επιλογές» ήταν η τοποθέτηση του εκλογικού επιτελείου του Νικόλα Παπαδόπουλου. «Είναι καιρός ως πολιτεία αλλά και ως κοινωνία γενικότερα, να δούμε το θέμα του εκσυγχρονισμού του νομικού πλαισίου για τη διακοπή της κύησης. Είναι γεγονός ότι σε κανένα μέρος του κόσμου δεν έχουν μειωθεί οι αμβλώσεις λόγω απαγόρευσης και ποινικών διώξεων, αντίθετα υπήρξαν χιλιάδες θάνατοι κάθε χρόνο από πραγματοποίηση τέτοιων επεμβάσεων από μη εξειδικευμένο προσωπικό. Το πρόβλημα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης δεν λύνεται με τις αμβλώσεις αλλά με την παιδεία και την εκπαίδευση σε θέματα αντισύλληψης και γενικότερα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» είναι η θέση της Συμμαχίας Πολιτών.

Ασυνεννοησία

Στο μεταξύ όπως πληροφορείται ο «Π» με την πρόταση νόμου που εκκρεμεί από το 2015 στην Επ. Νομικών της οποίας προεδρεύει ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Γ. Γεωργίου το κυβερνών κόμμα θα ασχοληθεί σήμερα στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Μιλώντας στον «Π» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν. Τορναρίτης διαβεβαίωσε ότι θα προωθηθεί. Στο μεταξύ ο κ. Γεωργίου ανέφερε ότι η πρόεδρος της Επ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Στ. Κυριακίδου του είχε ζητήσει να εξεταστεί η πρόταση από τη δική της επιτροπή, πλην όμως δεν προέβη στις απαιτούμενες διαδικασίες για τη μεταφορά του. «Θα το θέσω σήμερα στην ΚΟ και στη Σύσκεψη Αρχηγών» ανέφερε ο κ. Γεωργίου ο οποίος εξήγησε πως το θέμα μόνο τυπικά παραμένει ακόμη στην Επ. Νομικών.

Τι ισχύει σήμερα και τι προβλέπει η πρόταση νόμου

Στα «Ποινικά Αδικήματα εναντίον των Ηθών» του Ποινικού Κώδικα περιλαμβάνεται και ο ιατρικός τερματισμός της εγκυμοσύνης. Στη βάση αυτής της νομοθεσίας σήμερα η γυναίκα υποχρεούται να επικαλεστεί βιασμό, ή σοβαρό ιατρικό πρόβλημα δικό της ή του αγέννητου μωρού ώστε να δοθεί η έγκριση για άμβλωση. Ο νόμος σήμερα προβλέπει ποινές φυλάκισης μέχρι 14 χρόνια στον γιατρό που διενεργεί την έκτρωση και 7 χρόνια στη γυναίκα που υποβάλλεται στην έκτρωση ή στο πρόσωπο που την υποστηρίζει. Οι βουλευτές που ετοίμασαν την πρόταση νόμου από ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ θεωρούν απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν προσμετράται στον νόμο το γεγονός ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα της γυναίκας να αποφασίσει. Με μοναδικό γνώμονα την υγεία και την προστασία των γυναικών που υποβάλλονται σε αυτήν την ψυχοφθόρα διαδικασία, τη διατήρηση τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής υγείας τής κάθε γυναίκας οι βουλευτές προτείνουν να επιτρέπεται η διακοπή της εγκυμοσύνης αν η έγκυος δεν έχει συμπληρώσει 12 εβδομάδες της κύησης. Σε κάθε περίπτωση που αφορά ανήλικη έγκυο, η οποία θα προχωρήσει σε έκτρωση, να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη ενός από τους γονείς ή κηδεμόνες της και αφού ενημερωθεί η ίδια για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της έκτρωσης. Οι συγκεκριμένες τροποποιήσεις, σημειώνουν οι εισηγητές, κρίνονται αναγκαίες ώστε να σταματήσει η γυναίκα να υποχρεώνεται να επικαλείται ψευδείς λόγους για να είναι έννομη η έκτρωση. Στην αιτιολογική έκθεση, μάλιστα, της πρότασης σημειώνεται ότι στις σημερινές συνθήκες θα πρέπει να συνυπολογίζονται και τα οικονομικά δεδομένα της έκτρωσης. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε, η έκτρωση στοιχίζει από 400 μέχρι 800 ευρώ. Ένεκα της οικονομικής στενότητας αρκετές είναι οι γυναίκες οι οποίες προσφεύγουν σε φαρμακευτικά σκευάσματα τα οποία είναι δυνατό να προκαλέσουν προβλήματα υγείας. Είναι για αυτό που οι βουλευτές θεωρούν ότι πέρα από την αλλαγή του νομικού πλαισίου που διέπει το ζήτημα των εκτρώσεων, πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες έτσι ώστε αυτές να επιτρέπονται και να προσφέρονται από τα δημόσια νοσοκομεία για να εξασφαλίσουν την ποιότητα και την ασφάλεια αυτής της επέμβασης στις οικονομικά ασθενέστερες γυναίκες.