Ένοχος ο προϊστάμενος που ήθελε μίζες 200.00 ευρώ

Αλλος ένας υψηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος αναμένεται να δει την πόρτα της φυλακής να κλείνει πίσω του, για υπόθεση που βεβαίως αφορά τι άλλο από μίζες. Στην προκειμένη περίπτωση το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας έκρινε ένοχο τον προϊστάμενο –κατά τον επίδικο χρόνο– του Τομέα Συντήρησης του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, Κ.Κ., ο οποίος διορίστηκε στην εν λόγω θέση τον Ιανουάριο του 2012 και μερικούς μήνες αργότερα βρέθηκε να ζητά μίζες ύψους 200.000 ευρώ προκειμένου να κατακυρώσει προσφορά σε συγκεκριμένη εταιρεία για τη συντήρηση μηχανημάτων στα Γενικά Νοσοκομεία Λευκωσίας, Λεμεσού και Αμμοχώστου.

Τα χρήματα δεν τα πήρε τελικά αφού η εταιρεία δεν αποδέχθηκε την «προσφορά», αντίθετα προέβη σε καταγγελία και έτσι ο Κ.Κ. βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου αντιμετωπίζοντας τις κατηγορίες του δεκασμού δημοσίου λειτουργού και της κατάχρησης εξουσίας (προνοούν αντίστοιχα 7 και 3 χρόνια φυλάκιση). Στις 2 Οκτωβρίου η δικαστής Γεωργία Πετάση-Κορφιώτη τον έκρινε ένοχο και στις δύο κατηγορίες, ενώ στις 7 Νοεμβρίου ορίστηκε να αγορεύσει η υπεράσπιση (Η. Κυριακίδης) για μετριασμό της ποινής. Την υπόθεση για την κατηγορούσα αρχή χειρίστηκε η Φρόσω Κακούρη.
Βασικός μάρτυρας κατηγορίας ήταν ο ιδιοκτήτης και διευθυντής της εταιρείας AGF Trading & Engineering, η οποία ασχολείται με την πώληση και συντήρηση ιατρικού εξοπλισμού.

Η εν λόγω εταιρεία, κατά το έτος 2004, είχε προμηθεύσει στα νοσοκομεία Λευκωσίας, Λεμεσού και Αμμοχώστου δύο αγγειογράφους και δύο αξονικούς τομογράφους, των οποίων το συμβόλαιο συντήρησης με την ίδια εταιρεία έληγε τον Νοέμβριο του 2012. Μερικούς μήνες πριν το συμβόλαιο λήξει προκηρύχθηκε νέος διαγωνισμός για τη συντήρηση των μηχανημάτων και καθώς ο διευθυντής της AGF πληροφορήθηκε ότι ενδεχομένως να αφαιρούσαν τον όρο που επέτρεπε επιπλέον αποζημίωση εάν οι τομές (scan seconds) ήταν άνω των 100.000, επιδίωξε συνάντηση με τον κατηγορούμενο στο γραφείο του τελευταίου προκειμένου να θέσει υπόψη του πως εάν τελικά ο όρος αφαιρείτο, η εταιρεία δεν θα λάμβανε μέρος στον διαγωνισμό επειδή θα της ήταν οικονομικά ασύμφορο.

Λίγο καιρό αργότερα, σύμφωνα με τη μαρτυρία του διευθυντή της εταιρείας την οποία η δικαστής έκρινε αληθή και αξιόπιστη, ο κατηγορούμενος επιδίωξε από δικής του πλευράς συνάντηση, αυτή τη φορά στα γραφεία της εταιρείας και όχι στην υπηρεσία του, με θέμα συζήτησης τους προϋπολογισμούς για τις συμβάσεις. Εκεί συμφώνησαν ότι ο προϋπολογισμός για τους μαγνητικούς τομογράφους για περίοδο 5 ετών θα έφτανε περίπου τις 590.000 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και το ποσό του 1,2 εκατ. ευρώ για τους αξονικούς τομογράφους. Συμφώνησαν επίσης σε ποσό 491.000 ευρώ για τον αξονικό τομογράφο στο ΓΝ Αμμοχώστου.

Ακολούθως, στην ίδια συνάντηση, ο κατηγορούμενος άρχισε να βγάζει τη μάσκα, υποδεικνύοντας στον μάρτυρα ότι θα ήταν εύκολο γι’ αυτόν «να περάσει» μία αύξηση του προϋπολογισμού κατά περίπου 10% επειδή υπάρχει αυτό το δικαίωμα για τους προσφοροδότες, όπως του εξήγησε. Στη συνέχεια πέρασε στο παρασύνθημα προτείνοντας στον μάρτυρα να χρηματίσει τον ίδιο με το 8-10% (δηλαδή με ποσό 200.000 ευρώ) και αυτός θα προέβαινε στις σχετικές κινήσεις ώστε να εγκριθεί η αντίστοιχη αύξηση του προϋπολογισμού. Όταν ο μάρτυρας τον ρώτησε πώς θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ένα τέτοιο ποσό, ο κατηγορούμενος του απάντησε ότι όλα θα γίνονταν νόμιμα.

Το «νόμιμα» στην προκειμένη περίπτωση, όπως του εξήγησε, θα ήταν και η έκδοση τιμολογίων από κάποια υπεράκτια εταιρεία για δήθεν προσφερθείσες υπηρεσίες.
«Πάγωσα με όσα είχα ακούσει», είπε ο μάρτυρας, για να προσθέσει πως όταν άρχισε ο κατηγορούμενος να αντιλαμβάνεται ότι δεν επρόκειτο να αποδεχθεί την «προσφορά» του, του πρότεινε να μοιράσουν διά δύο τις 200.000 ευρώ. Ο μάρτυρας περιέγραψε και άλλες κινήσεις που έκανε μέχρι να καταγγείλει την υπόθεση στην Αστυνομία, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η ηχογράφηση συνομιλιών τους οι οποίες όμως δεν χρησιμοποιήθηκαν στο δικαστήριο αφού κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται.