Οι ινδικές αντιγραφές που έγιναν κλασικά λαϊκά τραγούδια

Με αφορμή την επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στην Ινδία, ως επικεφαλής αντιπροσωπείας της κυβέρνησης στην οποία μετέχουν οι υπουργοί Οικονομικών, Ενέργειας, Μεταφορών και Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς και ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος, όπως επίσης και μεγάλος αριθμός Κυπρίων επιχειρηματιών, ο Πολίτης 107,6 θυμάται τη σχέση ινδικής και ελληνικής μουσικής. Σημειώνεται ότι στην Βομβάη, η κυπριακή αντιπροσωπεία θα επισκεφτεί και το Μπόλιγουντ, τη μεγαλύτερη κινηματογραφική βιομηχανία στην Ινδία και μια από τις πιο σημαντικές στον κόσμο, σε μια διερευνητική συνάντηση για το κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία με την Κύπρο, κατά το παράδειγμα της Μάλτας.

Το βιβλίο των Ελένης Αμπατζή - Μανουήλ Τασούλα, που έχει ως θέμα την επίδραση της μουσικής του ινδικού κινηματογράφου στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, περιλαμβάνει τα εξής κεφάλαια:

1. Πώς η Ινδία κατέκτησε την Ελλάδα


2. Οι Περιπέτειες του Ινδικού Κινηματογράφου στην Ελλάδα


3. Ινδική Επιρροή στις Ελληνικές Ταινίες


4. Η Πολιτογράφηση της Μαντουμπάλας


5. Ινδικές Νότες στο Ελληνικό Πεντάγραμμο


6. Μουσικές Σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ινδίας


7. Από τον Ηρόδοτο στη Βούλα Πάλλα.

«Κάποτε η Ινδία κατέκτησε τους Έλληνες. Αυτή η κατάκτηση ήταν φαντασμαγορική, γεμάτη χρώματα, μουσικές και τραγούδια. Συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του '50 με μία ταινία. Είχε τίτλο "Μαγκάλα, το ρόδον των Ινδιών" (Aan). Η παγκόσμια επιτυχία αυτής της ταινίας αποτέλεσε την αφορμή να ξεκινήσει μία ευρεία εισαγωγή ταινιών από την Ινδία στην Ελλάδα. Μία ανταλλαγή που κράτησε κάπου 15 χρόνια, με τη μεγαλύτερη συχνότητα μεταξύ των ετών 1958 - 1962. Εκατό και πλέον ταινίες προβλήθηκαν στην Ελλάδα, όχι πάντα οι καλύτερες, με θέματα κοινωνικά, ερωτικά, ιστορικά ή μυθολογικά. Χαρακτηρίζονταν από έντονο μελοδραματισμό και εκείνο που τις έκανε ιδιαίτερα αρεστές ήταν τα άφθονα τραγούδια που περιείχαν. Τα τραγούδια στις ινδικές ταινίες δεν ερμηνευόταν από τους ίδιους τους ηθοποιούς όπως πιστευόταν, αλλά από διάσημους playback τραγουδιστές. Φωτεινά παραδείγματα εκείνων των ινδικών λαϊκών μιούζικαλ και με τεράστια εμπορική επιτυχία, υπήρξαν "Ο αλήτης της Βομβάης" (Awaara) και η θρυλική "Γη ποτισμένη με ιδρώτα" (Mother India). Χείμαρροι δακρύων χύθηκαν την εποχή εκείνη για τις πρωταγωνίστριες Ναργκίς και Μαντουμπάλα. Η επιτυχία των ινδικών έργων, είχε σαν αποτέλεσμα να επισκεφθούν την Ελλάδα διάσημες Ινδές ηθοποιοί, όπως η Ναργκίς και η Νούταν.

»Εκείνο που άρεσε στους Έλληνες θεατές περισσότερο στις ινδικές ταινίες, ήταν τα τραγούδια τους. Αυτό κέντρισε το επιχειρηματικό δαιμόνιο ορισμένων Ελλήνων λαϊκών συνθετών που διασκεύασαν ή αντέγραψαν ινδικά τραγούδια, και με ελληνικούς στίχους τα παρουσίασαν ως δικά τους δημιουργήματα. Με αυτόν τον τρόπο η εισβολή της Ινδίας και στην ελληνική μουσική ήταν αναπόφευκτη. Παραδόξως εκείνα τα τραγούδια που στο σύνολο της ελληνικής δισκογραφίας των δεκαετιών 1950 - 1960 αποτελούν μικρό ποσοστό, έμειναν παρ' όλα αυτά διαχρονικά, θα λέγαμε ίσως και κλασσικά. Αποτελούν πλέον αντιπροσωπευτικά "ελληνικά" λαϊκά τραγούδια εκείνης της περιόδου. Γνωστότερα παραδείγματα: "Αυτή η νύχτα μένει", "Καρδιά μου καημένη", "Όσο αξίζεις εσύ" κ.ά. Το όνομα της διάσημης Ινδής ηθοποιού Μαντουμπάλα έγινε θρύλος στην Ελλάδα με τις μεγάλες επιτυχίες του Στέλιου Καζαντζίδη: "Μαντουμπάλα" και "Αράπικα κορμιά". Όμως, σύντομα αυτές οι διασκευές ή αντιγραφές έγιναν αντιληπτές και τα τραγούδια εκείνα κατακεραυνώθηκαν μέσω του Τύπου με χαρακτηρισμούς όπως: Ινδοπρεπή, Ινδιάνικα, Ινδο-γυφτοειδή κατασκευάσματα κλπ. Έτσι τα ινδικά τραγούδια και η μόδα τους έληξαν άδοξα».