Βάζει ασφυκτική πίεση στον Ακιντζί η Άγκυρα

Σε ομιχλώδες τοπίο κινείται πλέον ο Μουσταφά Ακιντζί όσον αφορά τις κινήσεις του στο Κυπριακό, καθώς όλα δείχνουν ότι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης έχει απολέσει την όποια εμπιστοσύνη έδειχνε να τρέφει προς το πρόσωπό του ο Ταγίπ Ερντογάν.

Σύμφωνα με τ/κ πολιτικούς κύκλους, ο Τ/Κ ηγέτης έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση έχοντας πλέον απτές αποδείξεις και ενδείξεις. Οι ίδιοι κύκλοι αναφέρουν επίσης ότι αυτή τη στιγμή η Άγκυρα έχει στραφεί για άλλη μία φορά στον Οζντίλ Ναμί, τον οποίο γνωρίζει πολύ καλύτερα (από την εποχή του Ταλάτ) και με τον οποίο συγκεκριμένοι κύκλοι του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών έχουν στενή συνεργασία.

Τι είναι όμως αυτό που καταλογίζουν Ταγίπ Ερντογάν και τουρκικό ΥΠΕΞ στον κ. Ακιντζί και στους χειρισμούς του; Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η απόκλιση χειρισμών Ακιντζί και επιδιώξεων Τουρκίας άρχισε στο Μοντ Πελεράν το 2016, όταν ο Τ/Κ ηγέτης πήρε πάνω του το θέμα του χάρτη καθώς και τη δέσμευση (έστω σε προφορικό επίπεδο) περί επιστροφής συγκεκριμένου αριθμού Ελληνοκυπρίων προσφύγων. Οι ίδιοι κύκλοι σχολίαζαν στον «Π» ότι ειδικά μετά τις συνομιλίες στη Γενεύη, και πιο συγκεκριμένα μετά την κατάθεση χάρτη εκ μέρους της τ/κ πλευράς, το χάσμα μεταξύ των δυο πλευρών έδειξε πως άπτεται και θεμάτων τακτικής και όχι μόνο ουσίας. «Διαπραγματευτικά πλέον η εκ περιτροπής προεδρία μεταφέρθηκε ως αντάλλαγμα στο πεδίο της ασφάλειας και εγγυήσεων. Παρά το γενικό παζάρι που ίσως γίνει στο τελικό στάδιο, η τουρκική πλευρά είναι αναγκασμένη να διαπραγματευτεί το εδαφικό έχοντας από τη μια τον τ/κ χάρτη και από την άλλη τον ε/κ χάρτη. Το παζάρι είναι μεταξύ αυτών των δυο δεδομένων, με τα όποια επιμέρους ανταλλάγματα προκύψουν να είναι από άλλα εκκρεμούντα ζητήματα και όχι την εκ περιτροπής. Το αν θα δοθεί η Μόρφου ή αν θα βρίσκεται η Καρπασία υπό ομοσπονδιακό έλεγχο είναι κάτι που δεν άπτεται της εκ περιτροπής προεδρίας», είπε η ίδια πηγή, αναφέροντας παράλληλα ότι, αντιθέτως, το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας συνδέεται με τη σημαντική αυτή εκκρεμότητα του κεφαλαίου της διακυβέρνησης.

Και ουσία

Η διαφωνία, ωστόσο, Άγκυρας και Ακιντζί δεν έχει να κάνει μόνο με θέματα τακτικής. Ο Τ/Κ ηγέτης έχει δείξει ότι επιθυμεί πραγματικό απογαλακτισμό της κοινότητας από την Τουρκία και ασπάζεται τη θέση της ε/κ πλευράς ότι έστω και με χρονοδιαγράμματα η τουρκική πολιτική παρουσία στο τ/κ ομόσπονδο κρατίδιο θα πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης, αν και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά. Αν παρακολουθήσει κανείς τις δηλώσεις που προέκυψαν μετά τη σύνοδο της Γενεύης μπορεί να πάρει μια ιδέα για το χάσμα απόψεων. Αποκορύφωμα, οι πρόσφατες δηλώσεις του αρχισυμβούλου του Τ. Ερντογάν, ο οποίος αντέδρασε στην τοποθέτηση Ακιντζί ότι η είσοδος της τ/κ κοινότητας στην ΕΕ θα μπορούσε να είναι υποβοηθητική για την είσοδο και της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ο αρχισύμβουλος του Τούρκου Προέδρου αντέταξε το αίμα που έχουν χύσει για την Κύπρο οι Τούρκοι στρατιώτες, δήλωση που σίγουρα αντηχεί και την ανάγκη για τήρηση εθνικιστικών τόνων λόγω της εσωτερικής κατάστασης στην Τουρκία. Ακόμα όμως και το «για πάντα» που χρησιμοποίησε ο Τ. Ερντογάν για να καταδείξει ότι τα εγγυητικά δικαιώματα της Τουρκίας στην Κύπρο δεν πρέπει να αμφισβητούνται είναι στοιχείο που προσκρούει στη γενική θεώρηση του κ. Ακιντζί.

Τα... φερέφωνα

Αρκετοί ήταν αυτοί που βγήκαν να επικρίνουν τον Τ/Κ ηγέτη για λανθασμένους χειρισμούς στη διαπραγμάτευση. Η λεγόμενη κυβέρνηση με τους Χουσεΐν Οζγκιουργκιούν και Ερτουγρούλογλου έχουν ξεσπαθώσει, σε αντίθεση με τον Σερντάρ Ντενκτάς, του οποίου οι τοποθετήσεις δεν είναι τόσο συχνές ή στοχευμένες. Και αυτό γιατί οι δυο πρώτοι έχουν επαφές με την τουρκική ηγεσία, ενώ ο Σ. Ντενκτάς, παρότι κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, παραμένει αποκομμένος από το περιβάλλον Ερντογάν. Ειδικά ο Οζγκιουργκιούν δείχνει να χτυπάει σε ζητήματα που καίνε. Αρχικά ήταν το θέμα της μη επιστροφής της Μόρφου (έπειτα από σύντομη συνάντησή του με τον Ερντογάν πριν από το Μοντ Πελεράν), μετά ήταν η βεβαιότητά του ότι η Άγκυρα δεν θα τους «πουλήσει» στο εδαφικό και τις εγγυήσεις (μετά από πολύωρη συνάντηση του Γιλντιρίμ και Ερντογάν πριν από τη διάσκεψη της Γενεύης) και, τελευταίως, η δήλωσή του ότι ο χάρτης Ερντογάν (η αξίωση για σύνδεση των Κοκκίνων με τη Μόρφου και η επιστροφή μόνο του Βαρωσίου) ήταν στον ίδιο προσωπικά γνωστός εδώ και δυο χρόνια. Τέτοιου είδους δηλώσεις είναι πλέον συχνές και αποτελούν σαφέστατη ένδειξη ότι η Άγκυρα παίζει άλλο παιχνίδι πίσω από την πλάτη του Μ. Ακιντζί.

Δεν μπορούσε να αντιδράσει

Μπορεί η «παρεξήγηση Κοτζιά» να κυριάρχησε λίγο πριν από τη λήξη της Γενεύης, ωστόσο, φαίνεται πως και οι σχέσεις της άλλης μητέρας πατρίδας με τη θυγατέρα της έχουν τραβήξει παράλληλους δρόμους. Γιατί ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας όταν συμφωνούσε με τους ομολόγους του, Τουρκίας και Βρετανίας, τη συνέχιση του διαλόγου σε επίπεδο και μόνο εγγυητριών δυνάμεων μεταξύ των διαφωνούντων ήταν και ο Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος ωστόσο δεν μπορούσε να αντιδράσει ή να δείξει την ενόχλησή του. Εκείνο που ομοιάζει πάντως είναι ότι και ο Μ. Ακιντζί είναι υποχρεωμένος να παίζει το δικό του επικοινωνιακό παιχνίδι αγαστών σχέσεων με την Άγκυρα είτε μπροστά στις κάμερες, είτε στο πλαίσιο δηλώσεων.