Δικαστική δικαίωση Δημήτρη Μάμα... 20 χρόνια μετά

Ποσό €130.000, συν τόκους, συν δικαστικά έξοδα, θα πρέπει να επιστρέψει στο τηλεοπτικό κανάλι Sigma ο μουσικοσυνθέτης Δώρος Γεωργιάδης, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο που εκδίκασε έφεση για αποζημιώσεις που είχαν επιδικαστεί υπέρ του, ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση. Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη και η «ταχύτητα» με την οποία κινείται η δικαιοσύνη, καθώς η υπόθεση αφορά τηλεοπτικά ρεπορτάζ του 2001, τα οποία είχε κάνει ο Δημήτρης Μάμας, ο οποίος πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή. Το μεγαλύτερο μέρος της απόφασης του Ανωτάτου βασίζεται σε προηγούμενες αποφάσεις με διάδικο μέρος τον «Π».

Φταίγαν τα εφέ!

Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε επιδικάσει υπέρ του Δώρου Γεωργιάδη αποζημιώσεις €130.000 συν έξοδα για δυσφήμιση από τον τηλεοπτικό σταθμό, λόγω των ρεπορτάζ για τη γνωστή υπόθεση που αφορούσε καταγγελίες νεαρών γυναικών (μεταξύ των οποίων και ανήλικες) για σεξουαλική παρενόχληση. Ο Δ. Γεωργιάδης, ο οποίος περιγράφεται στην πρωτόδικη απόφαση ως μουσικοσυνθέτης γνωστός τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, συνελήφθη από την Αστυνομία στις 6/8/2001, προσήχθη ενώπιον του δικαστηρίου και προφυλακίστηκε από 7/8/2001 έως 11/8/2001 και από 11/8/2001 έως 17/8/2001, στο πλαίσιο διερεύνησης υπόθεσης η οποία αφορούσε τον ίδιο και ακόμη ένα πρόσωπο. Ακολούθως προσήχθη σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου το οποίο τον καταδίκασε. Η καταδίκη του παραμερίστηκε από το Εφετείο στις 14/1/2003. Μετά την ανατροπή της καταδίκης, ο Δ. Γεωργιάδης καταχώρισε αγωγές για δυσφήμιση εναντίον όλων σχεδόν των ΜΜΕ, τις οποίες κέρδισε. Η πρώτη ανατροπή ήταν αυτή που επετεύχθη με έφεση του «Π».

Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε επιδικάσει αποζημιώσεις κατά του Sigma, αναφερόμενο, μεταξύ άλλων, «και στον εν γένει τρόπο παρουσίασης των επίδικων δημοσιευμάτων με μουσική υπόκρουση, φωτογραφίες των υπόπτων, video με τραγουδίστριες και άλλα τα οποία έκρινε ότι καταδείκνυαν τον 'απόλυτα τρωτό τρόπο παρουσίασης μιας είδησης έστω και κατόπιν καταγγελίας',  και τη μετατροπή του, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, 'σε είδος σεναρίου σαπουνόπερας'».

Δηλητήριο και αντίδοτο

Το Ανώτατο Δικαστήριο σημειώνει στην απόφασή του πως «δεν είναι ασυνήθιστο να παρατηρείται σε δημοσιεύματα τίτλοι και επικεφαλίδες, ακόμη και φωτογραφίες, που συχνά στοχεύουν να προσελκύσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη, επισκιάζοντας κάποτε το ίδιο το κείμενο που ακολουθεί. Το κείμενο, όμως, της είδησης μπορεί να είναι το 'αντίδοτο' το οποίο εξουδετερώνει ένα τίτλο ή μια επικεφαλίδα 'δηλητήριο'. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο μέσος λογικός αναγνώστης δεν θα σταματήσει σε ό,τι συνοδεύει ένα δημοσίευμα, αλλά θα προχωρήσει να αναγνώσει το δημοσίευμα στο σύνολό του».

Ο συνηθισμένος άνθρωπος...

Το Ανώτατο, ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση, «άδειασε» το πρωτόδικο δικαστήριο, επισημαίνοντας πως «εξετάζοντας τα επίδικα δημοσιεύματα στο σύνολό τους, ο μέσος συνηθισμένος άνθρωπος θα αντιλαμβανόταν ότι εναντίον του εφεσίβλητου (Δ. Γεωργιάδη) και ενός ακόμα προσώπου διερευνάτο σοβαρή ποινική υπόθεση στη βάση αριθμού γραπτών καταγγελιών που προέρχονταν από διάφορες κοπέλες και άλλων στοιχείων, τα οποία δημιουργούσαν εύλογη αιτία για την υποψία ότι ο εφεσίβλητος και το άλλο πρόσωπο είχαν εμπλοκή στα υπό διερεύνηση σοβαρά ποινικά αδικήματα κατά των ηθών». Προφανώς το πρωτόδικο δικαστήριο δεν αντιλήφθηκε αυτό που αντιλαμβανόταν ο «κάθε μέσος συνηθισμένος άνθρωπος».