Συνέντευξη Λεόντιου Φιλοθέου [ΑΚΕΛ] στον «Π»: Η διαφθορά αποτελεί καρκίνωμα

Ο υποψήφιος βουλευτής με το ΑΚΕΛ στη Λευκωσία Λεόντιος Φιλοθέου αναλύει τις δικές του προτεραιότητες, μιλά για αποδοχή, αλληλεγγύη και ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ παράλληλα παραθέτει τις σκέψεις του για ζητήματα της επικαιρότητας.

Είστε διαχρονικά ενεργό μέλος τόσο στο facebook όσο και στο twitter. Τι είναι για εσάς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Είναι μέσο επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης και έκφρασης. Προσωπικά τα χρησιμοποιώ ως δημόσιο βήμα για να καταθέτω τις απόψεις μου για διάφορα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα και όχι μόνο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήρθαν για να μείνουν στη ζωή μας. Είναι μια νέα πραγματικότητα που έχει φέρει «ανατροπές» στις ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία. Το ζητούμενο είναι να αντιληφθούμε τον ρόλο και τη σημασία τους και να τα αξιοποιούμε με τον σωστό τρόπο, αλλά την ίδια ώρα να έχουμε και τα αντανακλαστικά για να φιλτράρουμε όλη αυτήν την πληροφόρηση.

Πολλές φορές υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ όταν ερωτώνται για διάφορα θέματα προτάσσουν την άποψη του κόμματος. Μπορούν τα μέλη, οι υποψήφιοι να έχουν δικές τους απόψεις και μπορούν αυτές οι απόψεις να μην συμφωνούν 100% με τις απόψεις του κόμματος;

Αναμφίβολα. Ούτως ή άλλως δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να συμφωνεί 100% με όλες τις απόψεις του όποιου κόμματος. Ακόμα κι αν αυτός ή αυτή είναι ο επικεφαλής του κόμματος. Ο καθένας επιλέγει τον δικό του πολιτικό χώρο στη βάση της κεντρικής φιλοσοφίας και των βασικών θέσεων ενός κόμματος. Από εκεί και πέρα, επιμέρους απόψεις υπάρχουν και λειτουργούν και ως τροφή για συζήτηση, για προβληματισμό αλλά και για βελτίωση στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου. Κι αυτό είναι απόλυτα θεμιτό.

Στον στίβο της πολιτικής πιο ενεργά σας είδαμε στον ρόλο του συντονιστή του επιτελείου του υποψηφίου για την προεδρία της Δημοκρατίας Σταύρου Μαλά. Τι είναι πιο δύσκολο; Ο προεκλογικός αγώνας για τις βουλευτικές ή ο προεκλογικός αγώνας για τρίτο για τις προεδρικές;

Λόγω της ιδιαιτερότητας αυτής της προεκλογικής εκστρατείας η οποία γίνεται εν μέσω πανδημίας η σύγκριση θα είναι άδικη. Μπορώ να πω με κάθε βεβαιότητα ότι η ένταση της προεκλογικής εκστρατείας στις προεδρικές εκλογές αλλά και οι απαιτήσεις ήταν σε πολλαπλάσιο βαθμό. Ήταν όμως μια εκστρατεία σε πλήρη ανάπτυξη. Από την άλλη, αυτή η προεκλογική εκστρατεία γίνεται με σοβαρούς περιορισμούς στην καθημερινή δραστηριότητα. Χωρίς εκδηλώσεις, χωρίς συγκεντρώσεις και με περιορισμένη δυνατότητα επαφής με τους πολίτες λόγω των μέτρων προστασίας. Κι αυτό πρέπει να πω ότι μου λείπει. Καλό μεν το διαδίκτυο αλλά έχουμε κουραστεί να είμαστε για όλα πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή όσο πιο εύκολο κι αν είναι αυτό.

Επειδή είναι και επίκαιρο, αφού δεν θα κατεβείτε στις εκλογές με το «ΑΚΕΛ - Αριστερά - Νέες Δυνάμεις», εσείς πού κατατάσσετε τον εαυτό σας; ΑΚΕΛ; Αριστερά; Ή Νέες Δυνάμεις, και γιατί;

Είμαι από τα μαθητικά μου χρόνια συνειδητά αριστερός και από τα φοιτητικά μου χρόνια συνειδητά μέλος του ΑΚΕΛ. Αυτό όμως που συμβαίνει είναι πραγματικά αδιανόητο. 30 χρόνια μετά που το ΑΚΕΛ κατέρχεται στις εκλογές ως ΑΚΕΛ - Αριστερά - Νέες Δυνάμεις θυμήθηκαν ότι σε αυτές τις εκλογές δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Ελπίζω κάποια στιγμή να μην θυμηθούν να μας κηρύξουν και παράνομους και να ψάχνουμε και για καινούργιο όνομα.

Υπάρχει συχνά η συζήτηση ότι το ΑΚΕΛ, παρά την προσθήκη των «Νέων Δυνάμεων», είναι ένα κόμμα που χρήζει εκσυγχρονισμού. Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρέπει να «ανοίξει» περισσότερο και να προχωρήσει σε αλλαγές. Ποια είναι η άποψή σας;

Αυτό το άνοιγμα προς την κοινωνία έγινε από το 1991, με την προσθήκη των Νέων Δυνάμεων. Από τότε συμμετείχαν και συμμετέχουν σε θεματικά γραφεία, σε εκλογές αλλά και στη Βουλή μέσα από τα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ συμπολίτες μας οι οποίοι δεν είναι μέλη του ΑΚΕΛ. Άρα όσοι επιθυμούν να συμπορευτούν μαζί μας υπάρχει και ο τρόπος, υπάρχει και ο χώρος και είναι και ζητούμενο. Όπως επίσης ζητούμενο είναι η ανανέωση και ο προοδευτικός εκσυγχρονισμός. Διατηρώντας τις βασικές αρχές, η διαδικασία αυτή πρέπει να είναι διαρκής. Προσπαθούμε, μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αφήνουμε πίσω αδυναμίες και βελτιωνόμαστε. Είναι επίσης σημαντικό ότι σε αυτές τις εκλογές διεκδικούν θέση στη Βουλή μέσα από το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ πολλά και νέα πρόσωπα προερχόμενα από διαφορετικές κατευθύνσεις που μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτήν την προσπάθεια.

Θεωρείτε ότι το κόμμα με το οποίο κατέρχεστε είναι μακριά από φαινόμενα διαφθοράς, θυμίζοντάς σας και την εμπλοκή βουλευτή του ΑΚΕΛ στο σκάνδαλο των διαβατηρίων;

Θεωρώ ότι το κόμμα με το οποίο κατέρχομαι στέκεται διαχρονικά απέναντι από τα φαινόμενα διαφθοράς, ενώ όταν αυτά αγγίζουν κι εμάς όπως είδαμε πρόσφατα στο βίντεο του Al Jazeera έχουμε τα αντανακλαστικά να παίρνουμε με αποφασιστικότητα τα μέτρα που χρειάζεται. Να θυμίσω απλώς ότι 24 ώρες μετά το επίμαχο βίντεο ο βουλευτής δεν ήταν πλέον βουλευτής ή μέλος στα σώματα του ΑΚΕΛ. Σε σχέση τώρα με το σκάνδαλο των διαβατηρίων, από το 2016 προειδοποιούσαμε για τους κινδύνους, το 2017 στην προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών μιλούσαμε για την «οικονομία της αρπαχτής», ενώ το 2020 προσπαθήσαμε στη Βουλή να περάσουν κανονισμοί πιο αυστηροί και με μεγαλύτερη διαφάνεια. Ποιοι τούμπαραν αυτούς τους κανονισμούς; Όλα τα κόμματα πλην του ΑΚΕΛ. Από την άλλη, μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές σκάνδαλο το οποίο εμπλέκει τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την οικογένειά του και μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου με πόρισμα πλέον που επιρρίπτει ευθύνες πώς αντιδρούν στο Δημοκρατικό Συναγερμό; Κυρίως κάνοντας την πάπια την ίδια ώρα που ο Νίκος Αναστασιάδης θεωρεί εαυτόν άμωμο και αμόλυντο.

Με ποιους τρόπους πατάσσεται η διαφθορά; Ποιες είναι οι προσωπικές σας προτάσεις;

Η διαφθορά αποτελεί καρκίνωμα με τεράστιες συνέπειες, ενώ παράλληλα αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους συμπολίτες μας και ιδιαίτερα η νέα γενιά απαξιώνει την πολιτική και επιλέγει την αποχή. Για την πάταξη της διαφθοράς χρειάζεται πρωτίστως πολιτική βούληση, γιατί ως γνωστόν το ψάρι βρομάει από το κεφάλι. Κι αυτό το ζούμε στη χώρα μας καθημερινά. Τώρα όσον αφορά συγκεκριμένες προτάσεις: ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ρύθμιση θητειών σε όλα τα αξιώματα, έλεγχος δημόσιων προσφορών μέχρι και τον τελικό δικαιούχο, Πόθεν Έσχες όπως πρέπει να γίνεται και όχι την κοροϊδία που συχνά βλέπουμε, δήμευση περιουσίας εκεί που αποδεικνύεται διαφθορά, αυστηρότερες ποινές και τέλος εκσυγχρονισμός και ουσιαστική εφαρμογή του ασυμβίβαστου.

Ποια είναι τα θέματα τα οποία θεωρείτε μείζονα στη χώρα μας και για τα οποία σε περίπτωση που εκλεγείτε θα αγωνιστείτε;

«Λεόντιε, με τη φίλη μου αποφασίσαμε ότι δεν θα κάνουμε οικογένεια επειδή οικονομικά δεν μπορούμε, κι ούτε θα μπορέσουμε ποτέ». Αυτή τη φράση μου την είπε πριν μερικές ημέρες ένας νέος άνθρωπος, κάπου εκεί στα 25 του χρόνια. Και πρέπει να πω ότι γυροφέρνει συνέχεια στο μυαλό μου. Όχι επειδή δεν ήξερα τι γίνεται αλλά όταν το ακούς είναι πραγματικά γροθιά στο στομάχι. Συζητούσαμε για τη νέα γενιά, τη διαφθορά, την προοπτική, τους μισθούς, την ποιότητα και το κόστος ζωής στην Κύπρο. Αυτό το θεωρώ μείζων και θα αγωνιστώ γι' αυτό: να δώσουμε προοπτική στη νέα γενιά. Μια γενιά που δεν είναι αδιάφορη, αλλά απελπισμένη. Μια γενιά που δεν πρέπει να σηκωθεί να φύγει ξανά από τον τόπο μας αλλά να μείνει εδώ, να μπορεί να βρει δουλειά, να μπορεί να αμείβεται σωστά, να μπορεί να δημιουργεί. Είναι ένα ακόμα θέμα στο οποίο έχω ιδιαίτερη ευαισθησία: στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της έμφυλης ισότητας. Έχουμε μια κυβέρνηση που έστειλε την Αστυνομία σε σπίτι πολίτη για να κατάσχει υπολογιστή με την κατηγορία ότι σατίριζε μία υπουργό. Μια κυβέρνηση που έβγαλε υδροβόλο στους δρόμους και τραυμάτισε απρόκλητα πολίτες σε ειρηνική διαμαρτυρία. Μια κυβέρνηση που διέταξε έρευνα σε βάθος εκπαιδευτικού για να διαπιστωθεί το εθνικό του φρόνημα, αναβιώνοντας εποχές χούντας, αφού δεν βρήκαν τίποτα να του προσάψουν για τα έργα που φιλοτέχνησε στον ελεύθερό του χρόνο. Μια κυβέρνηση που διώκει πειθαρχικά μέλος του αστυνομικού σώματος επειδή συμπεριφέρθηκε στους μετανάστες υπερβολικά…ανθρώπινα. Θέλω να αγωνιστώ για την κοινωνία της αποδοχής, της αλληλεγγύης, της ισότητας και του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, χρώματος, εθνικότητας, θρησκείας, ηλικίας, αναπηρίας ή άλλου γνωρίσματος.

Θεωρείτε ότι το Κυπριακό αποτελεί για τους πολίτες, και δη τους νεαρότερους, προτεραιότητα; (Και αν όχι, τι φταίει που δεν υπάρχει συνειδητοποίηση των κινδύνων;

Θεωρώ ότι το Κυπριακό, η επίλυσή του και η επανένωση του τόπου μας θα πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα. Για όλους ανεξαιρέτως. Μπορεί κάποτε μέσα στα προβλήματα της καθημερινότητας να περνά σε δεύτερη μοίρα αλλά πρέπει να θυμόμαστε διαρκώς ότι είναι θέμα επιβίωσης στον τόπο μας. Δεν υπάρχει «καλύτερα όπως είμαστε». Αν δεν πετύχουμε την επανένωση τότε θα μας μείνει η διχοτόμηση και όχι το status quo. Και η διχοτόμηση θα είναι συνώνυμο της καταστροφής. Διχοτόμηση θα πει να χαρίσουμε τη μισή μας πατρίδα στην Τουρκία. Να έχουμε σκληρό σύνορο με την Τουρκία μήκους 300 χιλιομέτρων: από τον Πύργο, μέσα από τη Λευκωσία, στη Δερύνεια. Και τότε ποια ασφάλεια αλήθεια θα νιώθουμε; Είμαι κι εγώ πρόσφυγας και έχω μεγαλώσει με ιστορίες. Και διηγήσεις. Στο πατρικό μου σπίτι στον Στρόβολο, υπάρχουν εδώ και 47 χρόνια κρεμασμένα στον τοίχο κάποια κλειδιά. Σκουριασμένα. Είναι τα κλειδιά του σπιτιού μας στην Αμμόχωστο. Τα κλειδιά μπορεί να σκούριασαν αλλά ο πόθος για επιστροφή δεν σκουριάζει. Θέλω να προλάβουν οι γονείς μου να πάρουν τα κλειδιά και να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι εμείς δεν θα ξέρουμε ποιο κλειδί ανοίγει ποια πόρτα. Ο χρόνος τελειώνει.