Μάνα και κόρη ξανά μαζί μετά από 13 χρόνια - Η συγκλονιστική ιστορία της Γεωργίας που εγκατέλειψε το σπίτι της για να γλυτώσει από τον βίαιο άντρα της

«Η βία δεν είναι ποτέ η λύση». Πρόκειται για μία φράση την οποία ακούμε πολύ τα τελευταία χρόνια. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πλέον έχει γίνει της μόδας να αντιδρούμε απέναντι σε περιστατικά βίας. Είναι δεν είναι, λοιπόν, μία πενταετία που έχει αναπτυχθεί αυτή η ευαισθησία μας στο θέμα της βίας και δη της ενδοοικογενειακής.



Το πρόβλημα, ωστόσο, προϋπήρχε, άσχετα αν εμείς επιλέγαμε την εύκολη λύση, να το κρύψουμε δηλαδή κάτω από το χαλί. Γυναίκες έχασαν τη ζωή τους από τα χέρια του συντρόφου, του πατέρα, ή του πρώην τους, την ώρα που άλλες έμειναν και ενδεχομένως να παραμένουν εγκλωβισμένες σε μία σχέση. Υπάρχουν, βέβαια, και εκείνες που τόλμησαν, άνοιξαν την πόρτα και έφυγαν από τον βίαιο σύντροφό τους. Μία από αυτές τις άλλες γυναίκες είναι και η κυρία Γεωργία, η οποία στην ηλικία των 40 ετών εγκατέλειψε τον σύζυγό της ύστερα από σχεδόν 6 χρόνια γάμου. Εκτός από τον σύζυγό της, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και την κόρη της, με τις δύο γυναίκες να συναντιούνται ξανά ύστερα από 13 χρόνια. Μάνα και κόρη μιλούν για το πώς είναι να ξεφεύγεις από μία βίαιη κατάσταση, ελπίζοντας ότι θα δώσουν δύναμη και σε άλλα άτομα που βιώνουν τα ίδια με αυτές.

«Ήμασταν ευτυχισμένοι»

«Η μόνη λέξη την οποία θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να περιγράψω τη μάνα μου είναι ηρωίδα», είπε η εικοσάχρονη Μαρίνα, κόρη της Γεωργίας, η οποία τώρα πια είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη σημασία της πράξης της μαμάς της. Η Γεωργία έφυγε από το σπίτι όταν η Μαρίνα ήταν μόλις πέντε ετών, ενώ ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος. «Αν δεν έφευγα από το σπίτι, θα με σκότωνε από το ξύλο», ανέφερε χαρακτηριστικά η Γεωργία, σημειώνοντας πως όσες φορές και αν είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να φύγει μαζί με το παιδί, δεν τα είχε καταφέρει. «Δεν ήθελα να αφήσω το μωρό μου πίσω», συμπλήρωσε, για να επισημάνει ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Με τον άντρα της, είχαν γνωριστεί στην Κύπρο και αμέσως μετά τον γάμο έφυγαν για την Αγγλία. Εκείνος ήταν Άγγλος που εργαζόταν στη χώρα μας περιστασιακά και εκείνη μισή Κύπρια, μισή Ελληνίδα, που ήρθε για διακοπές στο νησί. Στον πρώτο μήνα γνωριμίας παντρεύτηκαν, με την ίδια να σημειώνει ότι ο άνθρωπος που γνώρισε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τόσο άμεσα, δεν είχε καμία σχέση με το τέρας που γνώρισε στη συνέχεια. Τρεις μήνες μετά τον γάμο, μετακόμισαν στην Αγγλία, με τη Γεωργία να μένει για πρώτη φορά έγκυος και λίγο καιρό αργότερα να φέρνει στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, τη Μαρίνα. «Ήμασταν πραγματικά ευτυχισμένοι στην αρχή», αναφέρει η Γεωργία, σημειώνοντας ότι τίποτα δεν μπορούσε να προδικάσει το μέλλον. Τα προβλήματα άρχισαν όταν ο άντρας της Γεωργίας έχασε τη δουλειά του, με το ζευγάρι να μην τα βγάζει πέρα, μιας και η ίδια δεν εργαζόταν. Κατά τη Γεωργία, ο λόγος που δεν μπορούσε να εργαστεί ήταν, πρώτον, το ότι δεν είχε καμία βοήθεια με το παιδί και, δεύτερον, ότι δεν ήταν καλά, με τον άντρα της να την κοροϊδεύει. «Έλεγε ότι είμαι άχρηστη και ότι αν το ήξερε, δεν θα με παντρευόταν», λέει με δάκρυα στα μάτια η Γεωργία, για να συμπληρώσει ότι το πρόβλημα δεν ήταν τι έλεγε αυτός, αλλά ότι εκείνη τον πίστευε.

Η πρώτη φορά

Στην αρχή, της μιλούσε άσχημα, με την ίδια να σιωπά. Όσο εκείνη σιωπούσε, τόσο η συμπεριφορά του άντρα της χειροτέρευε, με την ίδια να θυμάται την πρώτη φορά που τη χτύπησε. «Του ζήτησα λεφτά για να πάω να ψωνίσω φαγητό και αφού με έβρισε, άρχισε να με χτυπά», θυμάται η Γεωργία, η οποία παραδέχεται ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν αντιδρούσε. Δεν αντιδρούσε όχι επειδή δεν ήθελε, αλλά επειδή φοβόταν για τη ζωή της και κυρίως για τη ζωή του παιδιού της. «Είχα αντιληφθεί πόσο βίαιος μπορούσε να γίνει και έτρεμα μήπως χτυπήσει και το μωρό», είπε η Γεωργία. «Κάθε φορά που με χτυπούσε, μου ζητούσε συγγνώμη. Εγώ τον πίστευα έτσι και του επέτρεπα να το ξανακάνει», επισημαίνει η 50χρονη, συμπληρώνοντας ότι της είχε κάνει πλύση εγκεφάλου σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούσε να δει καθαρά. «Με έκανε να πιστεύω ότι αυτή ήταν η συμπεριφορά που μου άξιζε και ότι τον προκαλούσα», ανέφερε η Γεωργία, για να συμπληρώσει ότι ακόμα και όταν έφυγε από το σπίτι, μέσα της ενδεχομένως να πίστευε ότι το άξιζε. Η Γεωργία, πριν εγκαταλείψει τη συζυγική στέγη μια για πάντα, έχει προσπαθήσει άλλες τέσσερις φορές, παίρνοντας μαζί της και την κόρη της. «Τις πρώτες τρεις φορές, μας βρήκε και την τέταρτη επέστρεψα μόνη μου πίσω από τον φόβο μήπως και μας βρει», είπε η Γεωργία, για να σημειώσει ότι ο άντρας της, μετά από ένα σημείο, ενδιαφέρεται μόνο για το παιδί. Φαίνεται, μάλιστα, να της είπε ότι δεν μπορεί να φύγει από το σπίτι και ότι δεν είχε κανένα δικαίωμα να πάρει μαζί το παιδί.

Η απόφαση

Σε αντίθεση με την εικόνα που περιγράφει η Γεωργία, η κόρη της θυμάται τον πατέρα της ως έναν πολύ ήσυχο άνθρωπο, και μιας και έχει αρκετά χρόνια μπροστά της τώρα, ξεχώρισε το προσωπείο του καλού πατέρα. Η ίδια σημείωσε ότι για πολλά χρόνια δεν είχε καταλάβει ότι εκείνος φταίει για το ότι έφυγε η μητέρα της από το σπίτι, αλλά και για το ότι δεν είχε καμία επικοινωνία μαζί της. Οι δύο γυναίκες, παρόλο που έχουν περάσει από τότε σχεδόν 16 χρόνια, θυμούνται ακόμα την τελευταία τους συνάντηση. Η Μαρίνα στην αρχή δεν είχε καταλάβει και πολλά, αναμενόμενο αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν μόλις πέντε ετών. Το μόνο που θυμάται είναι τη μητέρα της να κλαίει και να της υπόσχεται ότι θα επιστρέψει. «Μα γιατί μαμά μου, πού θα πάεις;», ήταν η ερώτηση της μικρής η οποία δεν απαντήθηκε ποτέ. Η Γεωργία πήρε τη μεγάλη απόφαση να φύγει, καθώς ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος και φοβόταν για τη ζωή της και για τη ζωή του μωρού που κουβαλούσε στα σπλάχνα της. Είχε ξαναμείνει έγκυος στο παρελθόν αλλά το είχε χάσει λόγω της βίαιης συμπεριφοράς του άντρα της. Δεν ήθελε να αφήσει σε καμία περίπτωση πίσω τη μικρή Μαρίνα. Στόχος της ήταν να φύγει πρώτα εκείνη και στη συνέχεια να βρει τρόπο να πάρει το παιδί. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε, με τον σύζυγό της να διεκδικεί και να κερδίζει εξ ολοκλήρου την επιμέλεια του παιδιού. Η ίδια, μάλιστα, υποστηρίζει ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν της πήρε και το δεύτερο παιδί ήταν το γεγονός ότι δεν έμαθε ποτέ για την ύπαρξή του. «Του έκρυψα την εγκυμοσύνη για να γλυτώσω το παιδί μου», είπε η Γεωργία η οποία όλα αυτά τα χρόνια μεγαλώνει μόνη της τη δεύτερή της κόρη.

Η περιπέτεια στην Αγγλία

Έφυγε από το σπίτι και το ίδιο βράδυ επισκέφθηκε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής, όπου μετά από αρκετή προσπάθεια κατάφερε να τους εξηγήσει την κατάσταση στην οποία βρισκόταν και ότι ήθελε να καταγγείλει τον σύζυγό της, ωστόσο δεν βρέθηκε κανείς να την πιστέψει. Λίγο το ότι τα αγγλικά της δεν ήταν καλά, λίγο το ότι ήταν ξένη αλλά και το γεγονός ότι δεν είχε καμία μελανιά ή κάποιο σημάδι που να προδίδει βία, δεν τη βοήθησαν στο να πείσει τους αστυνομικούς να τη βοηθήσουν, με την ίδια να υποστηρίζει ότι την έδιωξαν από το τμήμα, λέγοντάς της να επιστρέψει πίσω στο σπίτι της. Η ίδια προσπαθούσε για μήνες να βρει δουλειά στην Αγγλία, για να παραμείνει κοντά στο παιδί της, ωστόσο ήταν έγκυος και δεν ήξερε και καλά αγγλικά. Λίγο πριν γεννήσει, αποφάσισε να επιστρέψει στην Κύπρο και να συνεχίσει από εδώ τις προσπάθειες να πάρει πίσω το παιδί της. Στο νησί είχαν μετακομίσει οι γονείς της, οι οποίοι μέχρι και σήμερα τη στηρίζουν σε ό,τι χρειαστεί. Την βοήθησαν στο μεγάλωμα της δεύτερής της κόρης, ενώ πέθαναν και οι δύο πριν από μερικά χρόνια, με τον καημό ότι δεν κατάφεραν να γνωρίσουν το πρώτο τους εγγόνι.

Η επανασύνδεση...