Γραμμή 1471 – Άγχος, φόβος και ανασφάλεια κατέβαλαν τους πολίτες στην πανδημία

Η πανδημία έχει αφήσει το αποτύπωμά της στην κοινωνία, καθώς έχει επιδράσει στην ψυχολογία των πολιτών, τα δύο αυτά χρόνια. Τούτο προκύπτει από τα στοιχεία τα οποία αναφέρει στο politis.com.cy o επικεφαλής της Γραμμής 1471, Γιώργος Πογιατζής, στην οποία αριθμός πολιτών είχε βρει καταφύγιο και στήριξη στις δύσκολες περιόδους του εγκλεισμού. Σημαντικό ποσοστό των πολιτών που κατέφυγαν στους επαγγελματίες οι οποίοι στελέχωναν την Γραμμή 1471, ανέφερε προβλήματα που είχαν να κάνουν και με την διαχείριση των παιδιών τους.

Μεγάλη ανταπόκριση

Ο κ. Πογιατζής, αναφέρει στο politis.com.cy ότι «η Γραμμή 1471 δραστηριοποιήθηκε πρώτη φορά τον Μάιο του 2020 για δύο μήνες, ως αντίδραση στις έντονες ψυχοπιεστικές συνθήκες, κατά την πρώτη φάση της πανδημίας και οριοθετήθηκε η λειτουργία της ως Γραμμή Άμεσης Ανταπόκρισης παροχής Ψυχολογικής Φροντίδας σε Έκτακτα Γεγονότα. Επαναδραστηριοποιήθηκε, τον Ιανουάριο του 2021 και λειτούργησε για τρεις μήνες.

Ο κ. Πογιατζής αναφέρει πως, από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η Γραμμή 1471 άνθρωποι ξεκίνησαν να επικοινωνούν, ενώ δεν υπήρξε χρονικό διάστημα χωρίς κλήσεις. Παρατηρήθηκε, μάλιστα, ότι με την ενίσχυση της προώθησης λεπτομερειών που αφορούσαν τη γραμμή, γίνονταν περισσότερες αλλά και πιο στοχευμένες κλήσεις. «Λαμβάναμε κλήσεις ακόμα και όταν η Γραμμή – λόγω απουσίας οικονομικής δυνατότητας – ήταν ανενεργή», τόνισε. Κατά την επαναλειτουργία της γραμμής, οι κλήσεις ξεπέρασαν κατά πολύ, από την πρώτη εβδομάδα, το αντίστοιχο αριθμητικό ορόσημο που προέκυψε μετά από ένα μήνα λειτουργίας της στην πρώτη φάση. Συγκεκριμένα, ολόκληρο τον μήνα Μάιο 2020, καταγράφηκαν 100 περίπου κλήσεις, ενώ από 18 με 25 Ιανουαρίου 2021, καταγράφηκαν περισσότερες από 120 κλήσεις.



Σε αριθμούς

ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ (Δύο μήνες)

• Σύνολο: 243 κλήσεις


• Έτυχαν διαχείρισης: 187


• Παραπομπή σε άλλες υπηρεσίες: 15


• Άλλα θέματα (π.χ. επιδόματα): 41


• Μέση ηλικία καλούντων: 56 έτη (Γυναίκες: 66 και Άντρες: 33, Νεαρότερη ηλικία: 18 ετών και Γηραιότερη: 78 ετών)


• Μέση διάρκεια κλήσεων: 35 λεπτά

ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ (Δύο μήνες και δύο βδομάδες)

• Σύνολο: 419 κλήσεις


• Έτυχαν διαχείρισης: 297


• Παραπομπή σε άλλες υπηρεσίες: 78


• Άλλα θέματα (π.χ. επιδόματα): 44


• Μέση ηλικία καλούντων: 51 έτη (Γυναίκες: 64 και Άντρες: 29, Νεαρότερη ηλικία: 18 ετών και Γηραιότερη: 75 ετών)


• Μέση διάρκεια κλήσεων: 38 λεπτά

Συναισθηματικά αδιέξοδα και πίεση

Αναλύοντας τα περιστατικά και τις αναφορές των πολιτών, ο κ. Πογιατζής αναφέρει ότι κατά μέσο όρο οι λειτουργοί ανταποκρίνονταν σε περισσότερο από είκοσι κλήσεις ημερησίως, με τις περισσότερες να προέρχονται από γυναίκες μεγάλων αστικών περιοχών, με μέση ηλικία τα πενήντα έτη, με εύρος 18-70 ετών. Οι περισσότερες κλήσεις αφορούσαν αιτήματα συναισθηματικής υποστήριξης σχετιζόμενα με συσσωρευμένη πίεση και δυσκολίες στη διαχείριση της. Ένας σημαντικός αριθμός ατόμων αναζητούσε λύσεις σε συναισθηματικά αδιέξοδα και συμβουλές για καλύτερη/λειτουργικότερη προσέγγιση των παιδιών τους.

Εξηγώντας τον όρο «συναισθηματικά αδιέξοδα», ο κ. Πογιατζής αναφέρει ότι πρόκειται για μια ευρεία κατηγορία που συμπεριλαμβάνει γενικά θέματα που προκύπτουν από την ξαφνική διαφοροποίηση των περιβαλλοντολογικών νορμών, των συνθηκών και στρατηγικών που χρησιμοποιούνταν μέχρι πρόσφατα ή που τη δεδομένη χρονική στιγμή υπήρχε έντονη και έκδηλη δυσκολία κατά την διαδικασία εξέλιξης σχέσης/ων με άλλους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής τους, όπως ανέφεραν οι πολίτες που επικοινωνούσαν με την Γραμμή 1471.

Ο επικεφαλής της Γραμμής 1471 επισημαίνει πως τα στοιχεία από την περίοδο λειτουργίας της Γραμμής συμφωνούν με τα στοιχεία από τις εγχώριες και διεθνείς έρευνες, σε σχέση με την επίδραση της πανδημίας στην ψυχολογική κατάσταση του πληθυσμού. Συγκεκριμένα, οι συνθήκες της πρώτης φάσης – Μάιος – Ιούνιος 2020 – ενισχύουν σοβαρά την πιθανότητα ανάπτυξης συμπτωμάτων ψυχοπαθολογίας, κυρίως αγχώδους διαταραχής και συμπτωμάτων ήπιας κατάθλιψης, σε πληθυσμούς που δεν παρουσίασαν οποιοδήποτε πρόβλημα ψυχικής υγείας στο παρελθόν, ενώ σύμφωνα με τις ίδιες έρευνες, τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι άγχος, φόβος, ανασφάλεια, ανησυχία, νευρικότητα, θυμός και αποδιοργάνωση.

Παιδιά εκτός κοινωνικοποίησης

Όπως αναφέρει πιο πάνω ο Γιώργος Πογιατζής, ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν πολίτες, ήταν αυτό της καλύτερης και λειτουργικότερης προσέγγισης των παιδιών τους. Συγκεκριμένα, υπήρξαν δυσκολίες κατά την προσαρμοστική διαδικασία και την μετάβαση από τη φυσική παρουσία στην τηλεκπαίδευση για μια μεγάλη μερίδα παιδιών και, κατ’ επέκταση, των οικείων τους, που έπρεπε να αναλάβουν την υποστήριξή τους. Επίσης, αρκετά παιδιά, ανάλογα πάντα της ηλικίας και του αναπτυξιακού τους σταδίου, αντιμετώπισαν θέματα σχετικά με την απουσία της κοινωνικοποίησης τους, ενώ παιδιά τα οποία λάμβαναν ειδική εκπαίδευση στο σχολείο ή και τα απογεύματα την στερήθηκαν έντονα. Άλλα θέματα που έτυχαν χειρισμού, αφορούσαν εκδήλωση άγχους και ανησυχίας από τα παιδιά που προέκυπταν από την αβεβαιότητα σχετικά με τη χρονική διάρκεια του αυτοπεριορισμού, σε συνάρτηση με συνήθειες που τους έλειπαν κατά τον αυτοπεριορισμό τους.