Στη βράση κολλούν ριζικά μέτρα

Στους όρους εντολής της επ. Διοικήσεως (για έρευνα κατά παντός υπευθύνου σ’ όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες για αναζήτηση τυχόν ευθυνών για τα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατο του Στυλιανού) θα πρέπει να αναζητήσει κανείς τους λόγους για τους οποίους το πόρισμα δεν θα μπορούσε να επεκταθεί ως ανέμενε κανείς εκτενώς στο συστημικό πρόβλημα, παρά το ότι συμπεράσματα εξάγονται. Πρόβλημα το οποίο, αν δεν αντιμετωπιστεί εκ βάθρων και αμέσως παρά τα όποια πειθαρχικά και ποινικά αδικήματα προκύψουν στην προκειμένη περίπτωση, θα επανέλθει. Και πάλι θα αναζητούνται ευθύνες πάνω από έναν τάφο. Είναι γι’ αυτό λοιπόν που με αφορμή το πόρισμα Λοττίδη θα πρέπει, σύμφωνα με ακαδημαϊκούς, νομικούς αλλά και εκπρόσωπους ΜΚΟ που ασχολούνται με θέματα ενδοοικογενειακής βίας, που μίλησαν στον «Π», να συσταθεί αμέσως διυπουργική επιτροπή που να περιλαμβάνει όλα τα υπουργεία και μέσω αυτών τις υπηρεσίες τους (π.χ. το Δικαιοσύνης, την Αστυνομία) που εμπλέκονται στην κοινωνική πολιτική του κράτους. Διυπουργική επιτροπή η οποία αφού διεξέλθει το πόρισμα να προβεί σε όλες τις αναγκαίες αποφάσεις, συνέργειες ακόμη και αναθεώρηση πρωτοκόλλων και εγχειριδίων για διατμηματικές διαδικασίες. Θα πρέπει επίσης να ορίσει τεχνική επιτροπή ή να καθορίσει τον αναγκαίο μηχανισμό που θα προσπεράσει κάθε συστημικό σκόπελο το ταχύτερο. Όπως μας λέχθηκε αρμοδίως, διαβάζοντας κανείς το πόρισμα της κ. Λοττίδη μπορεί να συμπεράνει ότι εγκύκλιοι έρχονται σε σύγκρουση με συγκεκριμένες εσωτερικές διαδικασίες και συνεπώς ναι, υπάρχουν προβλήματα που χρήζουν άμεσης λύσης. Οι εκατοντάδες υποθέσεις που εκκρεμούν κάπου μεταξύ Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, Αστυνομίας, Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας κ.λπ. δεν μπορούν να περιμένουν τον εκσυγχρονισμό των ΥΚΕ που είναι μεν αναγκαίος αλλά δεν θα προκύψει αύριο. Όπως δεν θα προκύψει αύριο και το Σπίτι της Γυναίκας που, ειρήσθω εν παρόδω, θα ξεκινήσει πιλοτικά μόνο στη Λευκωσία. Τονίζεται ότι υπάρχει και είναι σε ισχύ εγχειρίδιο διατμηματικών υπηρεσιών για παιδιά, ωστόσο για γυναίκες ακόμη εκκρεμεί αναθεώρηση αυτού του 2002, για να ανταποκρίνεται στο νέο νομικό πλαίσιο.

Πώς γίνεται;
Μιλώντας στον «Π» συμβουλευτική ψυχολόγος εξέφρασε έκπληξη που το πόρισμα δεν εντοπίζει τίποτα μεμπτό για τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων «που πολλές φορές διαχρονικά ένιψαν τας χείρας τους και έκλεισαν σοβαρότατες περιπτώσεις έχοντας ως δικαιολογία το ότι δεν δίνουν συγκατάθεση οι γονείς». Πού είναι, διερωτήθηκε, «η νομική και δεοντολογική υποχρέωσή τους να έχουν έγνοια για αυτές τις περιπτώσεις και να μην λένε το κλασικό ’είναι ευθύνη των ΥΚΕ’ ή ότι αν δεν τους πάρουν οι γονείς τα παιδιά δεν θα τα δουν;». Καταλήγοντας η ψυχολόγος εξήγησε πως το να βλέπει ένας ψυχολόγος ένα παιδί με σοβαρό ιστορικό βίας στην οικογένεια μία φορά κάθε δύο εβδομάδες, ή πιο αραιά, δεν θεωρείται βέλτιστη πρακτική. Των πιο πάνω λεχθέντων το πόρισμα αλλά και το τι μέλλει γενέσθαι θα τεθούν επί τάπητος στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τη Δευτέρα όπου κλήθηκαν η υπ. Εργασίας, ο αρχηγός Αστυνομίας και όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες, η Συμβουλευτική Επιτροπή Κατά της Βίας και το Hope For Chlidren. Εκεί θα διαφανεί αν υπάρχει πρόθεση για ριζικές αλλαγές και άμεσα ή αν το θέμα θα λήξει με πολιτικές αντιπαραθέσεις και δηλώσεις για να προβληθούν στα δελτία ειδήσεων. Μέχρι την επόμενη φορά.