Κανένα ξεπούλημα κρατικής γης στη Λινόπετρα

Σκληρή απάντηση, με αποδέκτη τον γενικό ελεγκτή, έδωσε χθες το Υπουργείο Εσωτερικών σε σχέση με την ανακοίνωση που εξέδωσε η Ελεγκτική Υπηρεσία για την ανταλλαγή δημόσιας γης για τη δημιουργία λίμνης κατακράτησης όμβριων υδάτων στη Λινόπετρα. «Προς αποκατάσταση της αλήθειας, και καταρρίπτοντας» όπως αναφέρει «τους ισχυρισμούς για σκανδαλώδη ανταλλαγή, το ΥΠΕΣ διαμηνύει ότι η εξασφάλιση αναγκαίας ιδιωτικής γης στον Άγιο Αθανάσιο με παραχώρηση ίσης αξίας κρατικής γης στους ιδιοκτήτες στη Γερμασόγεια, όχι μόνο δεν είναι σκανδαλώδης, αλλά περιφρουρεί την κρατική ιδιοκτησία».

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε χθες το Υπουργείο Εσωτερικών εξηγεί ότι η ανάγκη δημιουργίας αντιπλημμυρικών έργων στην περιοχή της ευρύτερης πόλης και γειτονικών δήμων της Λεμεσού είναι αυταπόδεικτη, ενώ η επιλογή των περιοχών στις οποίες θα γίνουν αυτά τα έργα περιορίζεται σημαντικά λόγω της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής. Στην περίπτωση του Αγίου Αθανασίου, σημειώνει, ήταν κοινά αποδεκτή θέση, όπως τεκμηριωνόταν μέσα από σχετικές μελέτες από όλα τα εμπλεκόμενα κρατικά τμήματα και υπηρεσίες, της Τοπικής Αρχής και το ΣΑΛΑ, ότι στη συγκεκριμένη θέση έπρεπε να δημιουργηθεί λίμνη κατακράτησης ομβρίων υδάτων.

Η λίμνη

Η απόφαση για τη δημιουργία της λίμνης στη συγκεκριμένη περιοχή η οποία, όπως επισημαίνει το ΥΠΕΣ, είναι χαρακτηρισμένη ως οικιστική, επισημοποιήθηκε μάλιστα με τη δημοσίευση του Τοπικού Σχεδίου Λεμεσού το 2011. Οι ιδιοκτήτες τού υπό αναφορά τεμαχίου, το 2006 απευθύνθηκαν στην Πολεοδομική Αρχή και ζήτησαν την παραχώρηση άδειας για την ανέγερση 78 διαμερισμάτων.

«Μετά τον χαρακτηρισμό της περιοχής ως λίμνης κατακράτησης, το κράτος αρνήθηκε την παραχώρηση της ζητηθείσας άδειας», υποδεικνύει το υπουργείο, «αποστερώντας από τους ιδιοκτήτες περιουσιακά στοιχεία τα οποία, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη σχετική νομοθεσία, προστατεύονται και όπου αποστερούνται αποζημιώνονται». Το 2010, η κυβέρνηση προέκρινε την περίπτωση ως εξαιρετική και, πριν απορρίψει την αίτηση των ιδιοκτητών για ανάπτυξη, αποφάσισε να προχωρήσει στην απόκτηση της ιδιωτικής γης, ανταλλάζοντάς την με ίσης αξίας κρατική γη.

Δίκαιη αποζημίωση

Οι ιδιοκτήτες υπέβαλαν τον Δεκέμβριο του 2013 αίτηση για ανταλλαγή της γης τους, έκτασης περίπου 7.500 τ.μ., με κρατικά τεμάχια συνολικής έκτασης 25.306 τ.μ. Σημειώνεται η μεγάλη διαφορά πολεοδομικών χαρακτηριστικών μεταξύ του ιδιωτικού και των κρατικών τεμαχίων, η οποία και λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση της αξίας της γης. Το υπουργείο αναφέρει ότι «οι ιδιοκτήτες του ιδιωτικού τεμαχίου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων εκτίμησαν με σειρά ιδιωτικών εκτιμήσεων την αξία του ιδιωτικού ακινήτου από 4 μέχρι 6,8 εκατομμύρια ευρώ». Το Τμήμα Κτηματολογίου σταθερά εκτιμούσε την αξία περίπου στο 1 εκατομμύριο ευρώ. Το 2016, σε μια προσπάθεια τελικής διευθέτησης του θέματος, το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ζήτησε από τους ιδιοκτήτες να παρουσιαστούν με έναν εκτιμητή για να συζητήσουν την αξία και του ιδιωτικού και του χαλίτικου τεμαχίου. Η συζήτηση κατέληξε στην αποδοχή των εκτιμήσεων του Τμήματος Κτηματολογίου όπως αυτές γίνονταν διαχρονικά και συμφωνήθηκε να αποδοθεί στους αιτητές, αντί των δύο τεμαχίων, μόνο κάτι παραπάνω από το 50% του ενός.
«Η κατάληξη αυτή, όχι μόνο δεν είναι σκανδαλώδης», τονίζει καταλήγοντας το ΥΠΕΣ, «αλλά περιφρουρεί την κρατική ιδιοκτησία και ταυτόχρονα τη δίκαιη αποζημίωση ιδιωτών ιδιοκτητών των οποίων δικαιώματα περιορίζονται ή καταργούνται για το δημόσιο συμφέρον». Σημειώνεται, τέλος, ότι η πορεία της υπόθεσης παρουσιάστηκε στον γενικό εισαγγελέα, ο οποίος έκρινε ότι η διαδικασία έπρεπε να ολοκληρωθεί.