7 ασθένειες που μεταδίδονται από τα κατοικίδια

“Δεν ζούμε σε έναν αποστειρωμένο περιβάλλον και τα ζώα, που είναι κατοικίδια και γίνονται μέλη της οικογένειάς μας, δεν είναι απαλλαγμένα από μικρόβια”, λέει η δρ Susan Rehm, αντιπρόεδρος του τμήματος Λοιμωδών Νοσημάτων στην Κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο. Και προσθέτει: “Μερικές φορές μπορεί να κολλήσουμε κάποια ασθένεια από το κατοικίδιο ζώο μας”.

Οι ηλικιωμένοι, οι πολύ νέοι, οι έγκυες γυναίκες και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο ευάλωτα, σύμφωνα με μια ανασκόπηση συνολικά 500 επιμέρους ερευνών, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Canadian Medical Association Journal.

Δείτε 7 ασθένειες που μπορεί να κολλήσει ένας άνθρωπος από ένα κατοικίδιο ζώο και τι πρέπει να γνωρίζετε σχετικά:

1. Ringworm από μικρά σκυλάκια και γατάκια
Τα νεαρά ζώα είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν την ασθένεια αυτή στους ανθρώπους. Το ringworm οφείλεται σε έναν μύκητα και προκαλεί στους ανθρώπους ένα φολιδωτό, κοκκινωπό, κυκλικό εξάνθημα στο δέρμα ή ένα φαλακρό “μπάλωμα” στο τριχωτό της κεφαλής. Μερικά ενήλικα κατοικίδια ζώα, συνήθως γάτες, συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ringworm. Αλλά μπορείτε να το κολλήσετε εύκολα, αγγίζοντας ένα μολυσμένο κατοικίδιο ζώο, ή ακόμα και την κουβέρτα του. Ο μύκητας υπάρχει επίσης στο χώμα του κήπου, όπου οι γάτες και τα σκυλιά μπορεί να έχουν κάνει την ανάγκη τους. Εάν κολλήσετε ringworm, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια τοπική αντιμυκητιασική αλοιφή. Σε ορισμένες πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει μια αγωγή με χάπια.

2. Ασκαρίδες, αγκυλόστομα και ταινία
Τα περισσότερα κουτάβια και γατάκια γεννιούνται με ασκαρίδες και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει τακτικά να ελέγχονται και να υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπεία. Τα αυγά της ασκαρίδας μπορούν να επιβιώσουν μέχρι και ένα μήνα σε υγρό περιβάλλον, όπως η άμμος και το χώμα όπου ένα κατοικίδιο κάνει την ανάγκη του. Αν πιάσετε μολυσμένη άμμο και στη συνέχεια δεν πλύνετε τα χέρια σας, μπορεί να καταπιείτε τα αυγά χωρίς να το καταλάβετε. Αν κάποιος μολυνθεί με αυγά ασκαρίδας μπορεί να βιώσει προβλήματα στα μάτια, στην καρδιά, στους πνεύμονες και ακόμη και νευρολογικά συμπτώματα. Η σπλαχνική τοξοασκαρίαση, η ασθένεια που μπορεί να προκύψει από ασκαρίδες, μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιπαρασιτικά φάρμακα.

Τα αγκυλόστομα σε ένα κατοικίδιο ζώο, συνήθως σε σκύλους και γάτες, μπορεί να προκληθούν από διάφορα παράσιτα. Ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί εάν οι προνύμφες των αγκυλόστομων από μολυσμένο έδαφος διαπεράσουν το δέρμα. Η λοίμωξη δεν είναι σοβαρή, συνήθως υποχωρεί από μόνη της, ή μπορεί να σας δοθεί μια αντιπαρασιτική αγωγή.

Η ταινία μπορεί να μεταδοθεί από τους ψύλλους που ζουν επάνω στο ζώο, όταν το ζώο αυτοκαθαρίζεται και καταπιεί έναν μολυσμένο ψύλλο. Το κατοικίδιο ζώο μπορεί στη συνέχεια να μολύνει τον άνθρωπο, αν και ο κίνδυνος είναι χαμηλός. Αν το δέρμα σας έρχεται σε επαφή με τον πρωκτό του ζώου σας, τότε ίσως η ταινία να μεταφερθεί σε εσάς. Μπορεί να έχετε συμπτώματα στο γαστρεντερικό σύστημα και ανεξήγητη απώλεια βάρους. Θα χρειαστεί να ακολουθήσετε κάποια αγωγή με χάπια.

3. Σαλμονέλα από ερπετά κατοικίδια
Πολλοί επιλέγουν αντί για να έχουν σκύλους και γάτες, να πάρουν μια σαύρα, ένα φίδι, ή άλλα ερπετά. Τότε έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για μια ασθένεια που είναι γνωστή ως σαλμονέλωση και η οποία προκαλείται από το βακτήριο της σαλμονέλας. Εκτός από τα φίδια και τις σαύρες, οι χελώνες και τα ιγκουάνα φιλοξενούν επίσης το εν λόγω βακτήριο. Δεν προκαλεί συμπτώματα στο ζώο, αλλά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον άνθρωπο (διάρροια, πυρετό και κράμπες) που διαρκούν περίπου μία εβδομάδα.

4. Ψιττάκωση από τα πτηνά
Ένα κατοικίδιο πτηνό, όπως ο παπαγάλος, μπορεί να μολυνθεί με ένα βακτήριο που ονομάζεται Chlamydophila psittaci και θα μπορούσε να το μεταδώσει και σε εσάς. Οι άνθρωποι μπορεί να το κολλήσουν με την εισπνοή αποξηραμένων εκκρίσεων από μολυσμένα πτηνά, ακόμη και αν τα πουλιά τα ίδια δεν έχουν κανένα απολύτως σύμπτωμα. Τα συμπτώματα μπορεί να πάρει περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, μυϊκούς πόνους και ξηρό βήχα. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει κάποιο αντιβιοτικό, όπως τετρακυκλίνη ή δοξυκυκλίνη.

5. Τοξοπλάσμωση από γάτες
Το παράσιτο που ονομάζεται τοξόπλασμα μεταδίδονται στον άνθρωπο μέσω των κοπράνων στην άμμο που κάνει την ανάγκη του το κατοικίδιο, αν εκείνο είναι μολυσμένο. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη ασθένεια για ένα αγέννητο παιδί. Αν μια γυναίκα κολλήσει αυτό το παράσιτο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, μπορεί να προκαλέσει γενετικές ανωμαλίες στο μωρό. Η τοξοπλάσμωση προκαλεί γριππώδη συμπτώματα, που συνήθως υποχωρούν μέσα σε λίγες εβδομάδες, αλλά το παράσιτο μπορεί να ζήσει για καιρό μέσα στο σώμα. Μπορεί να γίνετε καλά χωρίς συγκεκριμένη θεραπεία, ή μπορεί ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα, όπως η πυριμεθαμίνη, σουλφαδιαζίνη, και φολινικό οξύ.

6. Γριππώδης φυματίωση από πτηνά
Τα κατοικίδια πουλιά μπορεί να κολλήσουν τη γριππώδη φυματίωση (Mycobacterium avium complex) και να είναι ασυμπτωματικά, αλλά αν το μικρόβιο περάσει στον αέρα, τότε μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω της εισπνοής. Ως ασθένεια, μοιάζει με τη φυματίωση και “χτυπάει” στους πνεύμονες, αλλά ευτυχώς είναι πολύ σπάνια. Είναι σχεδόν απίθανο να την κολλήσετε, εκτός και αν είστε άτομο με ανοσοκαταστολή. Η μόλυνση είναι δύσκολο να θεραπευτεί και συχνά αποδεικνύεται ανθεκτική στα αντιβιοτικά. Είναι μια μορφή φυματίωσης, αλλά δεν είναι η παραδοσιακή μορφή της φυματίωσης.

7. Λεπτοσπείρωση από μολυσμένα ούρα κατοικίδιων ζώων
Το leptospira είναι ένα βακτήριο στα ούρα μολυσμένων ζώων όπως σκυλιά, ποντίκια, αρουραίοι και σκίουροι. Μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο μέσω της άμεσης ή έμμεσης επαφής με μολυσμένα ούρα. Το βακτήριο μπορεί να επιβιώσει στο νερό, ή στο έδαφος για εβδομάδες έως και μήνες. Αν ο σκύλος σας περνά μέσα από την αυλή, όπου υπάρχουν μολυσμένα ούρα και στη συνέχεια έρχεται μέσα στο σπίτι, μπορεί να μεταφέρει το βακτήριο και να πάθετε λεπτοσπείρωση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, εμετό, ρίγη και εξάνθημα, ενώ μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια αν δεν αντιμετωπιστεί. Είναι θεραπεύσιμη ασθένεια με αντιβιοτική αγωγή (δοξυκυκλίνη ή πενικιλίνη).