Όπως είναι σε όλους γνωστό, η επίλυση του εθνικού μας θέματος κινείται, για δεκάδες τώρα χρόνια, στον αστερισμό του παραλόγου.
Του Χριστόδουλου Τζιονή*
Όπως είναι σε όλους γνωστό, η επίλυση του εθνικού μας θέματος κινείται, για δεκάδες τώρα χρόνια, στον αστερισμό του παραλόγου. Ο ξένος παράγοντας και, προπαντός, οι Αγγλοαμερικανοί μηχανεύτηκαν και συνεχίζουν να μηχανεύονται οτιδήποτε θα μπορούσε να περιορίσει και να υποβαθμίσει τα δικαιώματα των Ελλήνων της Κύπρου και, αντιθέτως, να αυξήσει και να αναβαθμίσει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Με άλλα λόγια, με τον τρόπο που εργάζονται και λειτουργούν επιδιώκουν να διαχωρίσουν τον κυπριακό λαό σε δύο τάξεις, από τις οποίες η μια, αυτή των Τουρκοκυπρίων, θα είναι προνομιούχα, ενώ η άλλη, αυτή των Ελλήνων της Κύπρου, θα υστερεί σε δικαιώματα σε σύγκριση με την πρώτη. Mε άλλα λόγια, με τη λύση που μεθοδεύεται και που βρίσκεται ήδη στα σκαριά επιχειρείται η εξίσωση τού 82% των Ελληνοκυπρίων με το 18% των Τουρκοκυπρίων.
Ανά το παγκόσμιο, γίνεται αποδεκτή η θέση ότι η πλειονότητα των κατοίκων μιας χώρας αποφασίζει και, ταυτόχρονα, η μειονότητα προστατεύεται. Παρ’ όλα αυτά, εξαιρείται, δυστυχώς, η περίπτωση της Κύπρου. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις αναγνωρίστηκε το ιερό δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως και οι λαοί ακολούθησαν τις δικές τους επιλογές και τα δικά τους πεπρωμένα. Μοναδική εξαίρεση, δυστυχώς, αποτέλεσε η νήσος Κύπρος, με τους ιμπεριαλιστές και τους ισχυρούς της γης να αρνούνται πεισματικά την εφαρμογή αυτού του ιερού δικαιώματος στον κυπριακό λαό και να προβάλλουν γι’ αυτό ένα σωρό παιδαριώδεις και γελοίες δικαιολογίες. Παντού γίνεται αποδεκτή η αρχή «ένας άνθρωπος μία ψήφος». Εξαιρείται, δυστυχώς, η περίπτωση της Κύπρου και γίνεται προσπάθεια, προπαντός με την εκ περιτροπής προεδρία, η ψήφος των Τουρκοκυπρίων να μετρά πολύ περισσότερο απ’ αυτήν των Ελλήνων της Κύπρου.
Σήμερα, για κακή μας τύχη, φτάσαμε στο σημείο την προπαγάνδα των ξένων να την αποδέχονται και, το χειρότερο, να την προωθούν, ποιος να το πίστευε, και δικοί μας άνθρωποι. Αρκετοί από αυτούς φιγουράρουν ως πνευματικοί ταγοί και, γενικά, ως προοδευτικοί, που διατυμπανίζουν ότι μοναδική τους έγνοια είναι η επανένωση του νησιού μας. Στόχος τους είναι να βρεθεί μια λύση, κι ας είναι όπως και να 'ναι. Ελαφρά τη καρδία, δικαιολογούν κάθε απαράδεκτη υποχώρηση της δικής μας πλευράς, αρκεί αυτή να ικανοποιεί τους Τούρκους.
τσι, όταν τους ρωτάς πώς είναι δυνατόν να αποδέχονται την εκ περιτροπής προεδρία και πού αλλού αυτή εφαρμόζεται, επιχειρούν με τις απαντήσεις τους να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Φτάνουν στο σημείο, χωρίς τσίπα ντροπής, να πουν ότι τέτοιο σύστημα λειτουργεί σε κάποια απόμακρα νησιά, που βρίσκονται στα πέρατα των ωκεανών. Φτάνουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι ανάλογη με την εκ περιτροπής προεδρία είναι η περίπτωση της εκλογής Αφροαμερικανού στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αποκρύβοντας, όμως, το γεγονός ότι αυτός εκλέγηκε με καθολική ψηφοφορία, χωρίς να υπάρχει ειδική πρόνοια στο αμερικανικό σύνταγμα, που να επιτάσσει την εκλογή Αφροαμερικανού στην προεδρία της χώρας ύστερα από την πάροδο αριθμού ετών. Προχωρούν ένα, ακόμη, βήμα παρακάτω, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Φτάνουν στο σημείο να υπενθυμίσουν ότι στις αμερικανικές εκλογές συμβαίνει καμιά φορά, λόγω του εκλογικού συστήματος των εκλεκτόρων που ισχύει σ’ αυτήν τη χώρα, να εκλέγεται στην προεδρία ο υποψήφιος που πήρε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του. Κι αντί να συμφωνήσουν για την ανάγκη διόρθωσης του σημείου αυτού, έτσι που να μην αδικείται ο πραγματικός νικητής των αμερικανικών εκλογών, αξιοποιούν μια περίπτωση αδικίας, για να λειτουργήσει αυτή ως προηγούμενο για τη μεγάλη αδικία που επιχειρείται σε βάρος των Ελλήνων της Κύπρου με την εκ περιτροπής προεδρία. Κι ακόμη! Δεν μένουν ως εδώ και υποβάλλουν το ερώτημα. Πώς γίνεται μια μικρή χώρα, όπως η Κύπρος, ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να έχει τα ίδια δικαιώματα σ’ αυτή με τις μεγάλες και ισχυρές χώρες της Ένωσης, όπως είναι η Γαλλία και η Γερμανία; Κι εσύ τους απαντάς ότι αυτό το επιχείρημά τους στερείται βάσης, αφού συγκρίνουν ανόμοιες καταστάσεις. Εξάλλου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν πιο μικρά κράτη, όπως είναι η Μάλτα και το Λουξεμβούργο, χωρίς να ισχύουν σ’ αυτά εκ περιτροπής προεδρίες και άλλα ρατσιστικά και αντιδημοκρατικά εκλογικά συστήματα.
Χωρίς άλλο, εσύ και κάθε συμπολίτης μας που αγαπά αυτόν τον τόπο και που αγωνίζεται για τη λειτουργία ενός σωστού κράτους, εύλογα διερωτάται. Όταν έχεις τέτοιους φίλους σαν αυτούς που αποδέχονται την εκ περιτροπής προεδρία, τι να τους κάνεις τους εχθρούς; Όταν έχεις υποψήφιους Προέδρους, που αποδέχονται την εκ περιτροπής προεδρία, γιατί εσύ να τους ανταμείψεις με την ψήφο σου;
* Φιλολόγου
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.