Οι δεκαεπτά στιγμές της άνοιξης

«Οι δεκαεφτά στιγμές της άνοιξης», βιβλίο γραμμένο από τον Julian Symeonov, τίτλος γεμάτος ελπίδα και ποίηση. Εξιστορει τη ζωή του Στίρλιτζ, πράκτορα των Σοβιετικών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τοποθετημένος στον κρατικό μηχανισμό των ναζί για πάνω απο μια δεκαετία, περιμένει στωικά τη νίκη και το τέλος του πολέμου. Ο τελευταίος χειμώνας πριν την άνοιξη και την απελευθέρωση. Πρόσφατα βιώσαμε και εμείς τις δικές μας στιγμές της άνοιξης. Η δική μας άνοιξη κράτησε για λιγότερο από δύο χρόνια. Ήταν γλυκιά, μεθυστική και γεμάτη ελπίδα, όπως πρέπει να είναι η άνοιξη.

Η απονομή

Στη φετινή απονομή των βραβείων Stelios Philanthropic Foundation μπορούσε κάποιος να δει αυτή την ελπίδα. Πάνω απο 400 αιτητές, ψαράδες και ποιητές, όλοι μαζί να οραματίζονται το μέλλον. Αυτή που δεν είναι παρών και αγνοεί το μέλλον είναι συνήθως η Κυπριακή Δημοκρατία. Παγιδευμένη από τα προβλήματα του παρελθόντος, προσπαθεί να βρει λύσεις σε προβλήματα που δεν υπάρχουν πια.

Ο διάσημος ψυχολόγος Peter Seligman στο βιβλίο του Πλεονεκτήματα χαρακτήρων και αρετές του γράφει ανάμεσα σε άλλα για την ελπίδα. Πάντα βλέπω τη θετική πλευρά της κάθε περίπτωσης και αναμένω το καλύτερο. Έτσι βρεθήκαμε Σάββατο πρωί στο μεγάλο χάνι να βλέπουμε τον Νίκο και τον Μουσταφά να πίνουν καφέ.Με την ελπίδα οτι θα αλλάξει η ζωή μας, γιατί αυτοί αποφάσισαν να πιουν μαζί έναν καφέ κυπριακό. Σαν τα παραμύθια περιμέναμε να ζήσουν αυτoi καλά και έμεις καλύτερα. Άλλα σε κάθε παραμύθι, όπως υπάρχουν βασιλιάδες, υπάρχουν και πρίγκιπες. Και συνήθως ο πρίγκιπας θέλει τη «δουλεία» του βασιλία. Πρόσφατα συναντήσαμε τον πρίγκιπα του βορρά να γυρνάει τα σοκάκια της παλιάς πόλης μαζί με τους αυλικούς του μοιράζοντας έλπιδα. Θα πολεμήσει τη διαφθορά, θα υπάρχει κατανομή ευθυνών και η δικαιοσύνη θα θριαμβεύσει. Όλα τα παραπάνω βγαλμένα από την εφημερίδα του κόμματός του. Το πιο ενδιαφέρον από τα μέτρα που ανακοίνωσε είναι ότι θα δημιουργήσει ένα υπερυπουργείο που θα συντονίσει τη συνεργασία των κατεχομενων με την Τουρκία. Το αξιοπερίεργο είναι ότι θα τον ψηφίσουν αρκετοί φίλοι που πέρσι το καλοκαίρι διαδήλωσαν ενάντια στην παρέμβαση της Τουρκίας στην εκπαίδευση. Χρυσόψαρα οι Κύπριοι, νότια και βόρια της Πράσινης Γραμμής, ή πεινασμένοι για ελπίδα. Για τον πρίγκιπα του νότου δεν θα γράψω, γράφουν άλλοι. Πρέπει να παρεδεκτώ όμως ότι το ΝΙΚΟΛΑΣ είναι ωραία πινελία. Έτσι απλά ξεχάσαμε το επίθετό του και την κληρονομιά του.

Η ελπίδα

Ελπίδα φαίνεται να υπάρχει παντού και για όλα τα γούστα. Προσωπικά θα προτιμήσω αυτήν που προπαγανδίζει ο ιδρυτής του φιλοσοφικού Ταοϊσμού Λόα Τσε στο ποίημά του Πάντα ελπίζουμε. «Ελπίζουμε ότι κάποιος άλλος έχει την απάντηση ,κάποιο άλλο μέρος θα είναι καλύτερο και κάποια άλλη φορά όλα θα είναι εντάξει. Αλλά η πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Κανένας άλλος δεν έχει την απάντηση, κανένα άλλο μέρος δεν είναι καλύτερο και ήδη ξέρεις ότι έτσι είναι τα πράγματα. Στο κέντρο της ύπαρξής σου, εσύ έχεις την απάντηση και ξέρεις ο κάνεις με αυτήν την απάντηση που έχεις.

Σ.σ. Ο ήρωάς του στις δεκαεφτά στιγμές της άνοιξης δεν καταφέρνει να γευτεί την άνοιξη, αλλά βρέθεται στη Λατινική Αμερική να κυνηγά τους ναζί, ξανά από την αρχή. Από ό,τι φαίνεται ακολουθούμε τα χνάρια του, μόνο που εμείς κυνηγάμε την ελπίδα.