Ρε σεις, πολύ τη μιζεριάσαμε τη ζωή.....

Ρε σεις, πολύ τη μιζεριάσαμε τη ζωή. Χαθήκαμε στη ρουτίνα των μονίμως ανακυκλούμενων συζητήσεων και ξεχάσαμε πώς είναι να ζει ο άνθρωπος. Φορτωθήκαμε ένα σωρό φόβους και ανησυχίες και καταντήσαμε να ζούμε σ’ έναν μόνιμο πανικό. Είναι και οι επαγγελματίες του είδους από δίπλα που λες και τους βάλαμε να μας προσέχουν στο κάθε μας βήμα μπας και σκοντάψουμε, μπας και κτυπήσουμε. Αυτοί, ρε φίλε, που δεν έμαθαν ποτέ πως σαν δεν ματώσουν τα γόνατα ενός παιδιού από το παιχνίδι, δεν μεγαλώνει κι ούτε πάει παρακάτω. Προστατευόμενα είδη μάς κατάντησαν που πρέπει να ζουν με βάση το «πολιτικώς ορθό». Κι έτσι χάσαμε την ελευθερία μας. Όχι τη συλλογική, αυτή έγινε εμπόρευμα στα χέρια των πάσης φύσεως εμπόρων. Την ατομική. Αυτή που κρύβει μέσα της τον αυθορμητισμό, τον ενθουσιασμό, τις επιλογές, ακόμα και τα λάθη. Διότι, όποιος δεν κάνει λάθη, είναι σίγουρο πως δεν κάνει και τίποτα σωστό…

Κι όμως, κάποιοι το σκάνε από αυτή την πιεστική καθημερινότητα. Για λίγα λεπτά, για μια ή δυο ώρες. Κι ανταμώνουν. Γελούν, τραγουδούν, χορεύουν, αγκαλιάζονται, μιλούν. Μ’ έναν τρόπο αλλιώτικο, με μια διάθεση αληθινή. Δεν τους ενδιαφέρει τι λένε οι αφ’ υψηλού επικριτές του καναπέ. Κι έπαψαν πια να σκέφτονται αν είναι λίγοι, αν έπρεπε να ήταν πιο πολλοί. Συνειδητοποιούν σταδιακά πως οι λίγοι θα κάνουν πάντα τη διαφορά. Αντιλαμβάνονται πως οι ελιτίστικες συμπεριφορές, ακόμα και αυτών που έχουν τις ίδιες απόψεις, θα είναι πάντα αδιέξοδες. Και πως ο καθένας έχει κάτι να πει, ένα μήνυμα να δώσει. Γι’ αυτό και δίνουν ραντεβού. Κάθε μέρα, στο ίδιο σημείο, με την ίδια πάντα χαρά που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο όταν βγάζει από μέσα του το όμορφο και το αληθινό. Είναι πια ελεύθεροι. Γιατί δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, γιατί παρασύρονται μόνο από τα δικά τους συναισθήματα και δεν ακολουθούν οδηγίες που τους δίνουν κάποιοι άλλοι. Αυτοί που δεν μάτωσαν καν τα γόνατα…

Ρε σεις, διεκδικήστε ένα διάλειμμα για τον εαυτό σας. Να βγείτε λίγο έξω από αυτό το γκρίζο τοπίο που μας φτιάχνουν οι διάφοροι. Το φορτωμένο με φόβους, συνωμοσίες, αδιέξοδα. Ποιος ξέρει, μπορεί να βγουν στην επιφάνεια όλα εκείνα τα κρυμμένα που έχουμε ο καθένας μέσα μας. Κι ίσως έτσι διαπιστώσουμε πως πολύ ζήσαμε με τις οδηγίες των άλλων και πως ήρθε ο καιρός να πάρουμε στα χέρια μας όλα αυτά που καθορίζουν τις δικές μας ζωές. Δώστε, λοιπόν, ένα ραντεβού. Σήμερα, για παράδειγμα, στις 10 το πρωί στο οδόφραγμα της Λήδρας. Στη νεκρή ζώνη που γεμίζει από ζωντανούς ανθρώπους…