Πολιτική Κοτζιάκαρης (Του Γιώργου Κασκάνη)

Καμιά φορά είναι να διερωτάσαι με την πολιτική οξυδέρκεια αυτών που μας κυβερνούν. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημέρωσε το Εθνικό Συμβούλιο για τις εξελίξεις, περιγράφοντας ουσιαστικά μια κατάσταση αδιεξόδου στις συνομιλίες. Ας μην υπεισέλθουμε στο ποιος και γιατί φέρει την ευθύνη για το αδιέξοδο αυτό. Ή, καλύτερα, ας αποδεχθούμε ότι την ευθύνη φέρει εξ ολοκλήρου η άλλη πλευρά. Ενός αδιεξόδου, έπεται η καταγραφή των γεγονότων και, στην καλύτερη περίπτωση, η απόδοση της ευθύνης σε εκείνον που παρεμπόδισε με τη στάση του την πρόοδο. Τουλάχιστον αυτό ζητούμε πάντα από τα Ηνωμένα Έθνη και γενικότερα τη διεθνή κοινότητα να κάνουν.

Σε αυτή λοιπόν την καθοριστική καμπή των εξελίξεων, μάς προκύπτει ένας Κοτζιάς ο οποίος καταγγέλλει τον ειδικό σύμβουλο του γ.γ. του ΟΗΕ. Με έμμεσες αιχμές μάλιστα και προς τον ίδιο τον γενικό γραμματέα. Η πολιτική ευφυΐα του ανδρός αποκαλύφθηκε και σε άλλες περιπτώσεις. Η συγκεκριμένη όμως ενέργεια, η οποία πολύ χαροποίησε τις «πατριωτικές δυνάμεις», έρχεται σε μια στιγμή που είτε θα υπάρξει μια θεαματική ανατροπή των δεδομένων και θα προχωρήσουν τα πράγματα, είτε θα επισημοποιηθεί το αδιέξοδο και θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες. Τι κατάφερε ο κ. Κοτζιάς; Αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή να ανοίξει μέτωπο με τα Ηνωμένα Έθνη. Και να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία τον άδειασαν με τον πλέον επίσημο τρόπο, με την έκφραση απόλυτης εμπιστοσύνης στον Άιντε. Όταν δύο παιδιά τσακώνονται και ο τρίτος λέει «εγώ πιστεύω αυτόν», είναι προφανές πως τον άλλο τον έχει χεσμ... (με το συμπάθιο).

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αντί να εκνευριστεί, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν με τον κ. Κοτζιά, δηλώνει διά του εκπροσώπου του ότι ήταν ενήμερος για την επιστολή. Και δεν την απέτρεψε, ούτε και εξέφρασε διαφωνία. Μην δημιουργήσουμε τώρα αναταραχή, έρχονται και εκλογές... Και, ταυτόχρονα, επιλέγει ένα αυστηρά νομικό και καθόλου πολιτικό χειρισμό στο θέμα του ενωτικού δημοψηφίσματος, αδειάζοντας με τη σειρά του εκείνους τους οποίους ο ίδιος προέτρεψε να αναλάβουν πρωτοβουλίες.

Φαίνεται πως κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι αυτή η περιβόητη «κυπριακής ιδιοκτησίας» διαδικασία είναι και η τελευταία. Και πως αν «φάνε» τον Άιντε, απλώς δεν θα υπάρξει άλλος. Διότι η κυπριακής ιδιοκτησίας θα γίνει και κυπριακής αποτυχίας, με το Κυπριακό να μπαίνει οριστικά στο συρτάρι των αζήτητων. Έχουν δύο μήνες καιρό. Είτε θα σοβαρευτούν, είτε θα αναλάβουν τη βαριά ευθύνη της οριστικής διχοτόμησης.

ΥΓ. Θα δούμε όλοι τι θα λέει ο κ. Κοτζιάς εάν το καλοκαίρι προκληθεί καμιά κρίση με την Τουρκία. Κι αν θα αναλάβει με τον συνάδελφό του τον Καμμένο να μας σώσουν. Όπως κι αν βγαίνει αυτή τη φορά στο τηλέφωνο του Αναστασιάδη...