Συνέντευξη Γιώργου Κουντούρη (ΔΗΚΟ) στο politis.com.cy: Οι πολιτικοί που απέτυχαν δεν δικαιούνται δεύτερες ευκαιρίες

Ο Γιώργος Κουντούρης είναι αριστίνδην υποψήφιος του ΔΗΚΟ, στη Λευκωσία.

Γεννήθηκε το 1980 και κατάγεται από τους Αγίους Τριμιθιάς και τη Λακατάμεια. Από το 2013 έως και σήμερα, διατελεί Καλλιτεχνικός Διευθυντής & Μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου, η οποία τα τελευταία χρόνια κατάφερε να αναγνωριστεί ως ένα από τα κορυφαία νεανικά συμφωνικά σύνολα της Ευρώπης. Αποφοίτησε από το Κρατικό Κονσερβατόριο της Αγίας Πετρούπολης, όπου σπούδασε Διεύθυνση Ορχήστρας. Ακολούθως, διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Λος Άντζελες και συνεργάστηκε με τη Συμφωνική Ορχήστρα του UCLA. Έχει διευθύνει πληθώρα ορχηστρών ανά το παγκόσμιο κι έχει εμφανισθεί σε μεγάλα μουσικά κέντρα, μεταξύ άλλων, Konzerthaus και Musikverein Βιέννης, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα Bolshoi της Φιλαρμονικής της Αγίας Πετρούπολης, και Royce Hall του Λος Άντζελες. Επιστημονικά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ η έρευνά του παρουσιάστηκε σε διεθνή συνέδρια. Έχει συγγράψει, μεταξύ άλλων, την πρώτη ολοκληρωμένη μονογραφία για τη ζωή και το έργο του Μανώλη Καλομοίρη. Ο Γιώργος Κουντούρης είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου και πέραν της ελληνικής, ομιλεί άπταιστα την αγγλική και τη ρωσική. Είναι πρόεδρος του κόμματος «Εγώ ο Πολίτης».

 Γιατί θέλετε να εκλεγείτε βουλευτής;

Από την προσωπική οπτική γωνία, η απάντηση είναι ότι νιώθω έντονα το κάλεσμα που μου υποδεικνύει η εξελικτική μου πορεία να εργαστώ για κάτι πιο διευρυμένο. Mε ανησυχεί η μετριότητα με την οποία τυγχάνουν διαχείρισης τα πολιτειακά θέματα. Δεν μπορώ να ανεχτώ πλέον τον εμπαιγμό του πολίτη από το κράτος. Δεν δέχομαι αυτοί που αντιπροσωπεύουν στα θεσμικά σώματα τους Κύπριους πολίτες να χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια. Οι πολιτικοί δεν πρέπει να έχουν δεύτερες ευκαιρίες, κι εγώ προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένος να τη δώσω σε κανένα.

Πείτε μας μια ιδέα που θέλετε να προωθήσετε και που θα πηγαίνει τον τόπο μπροστά.

Θέσπιση μιας σοβαρής πολιτιστικής και εκπαιδευτικής πολιτικής, η οποία όχι μόνο θα αποτελέσει τον θεμέλιο λίθο για την ευημερία των μελλοντικών γενιών αλλά μπορεί να προσφέρει άμεσα και μεσοπρόθεσμα οφέλη στην κοινωνία και οικονομία.

Όταν σας ζητάει ή θα σας ζητήσει μια χάρη ένας ψηφοφόρος ή εν δυνάμει ψηφοφόρος, τι απαντάτε/θα απαντήσετε;

Η λέξη «χάρη» πρέπει να εκλείψει από το λεξιλόγιο της σχέσης μεταξύ του πολίτη και του πολιτικού. Ο πολιτειακός και κρατικός αξιωματούχος είναι υπηρέτης του πολίτη και οφείλει να αφουγκράζεται τις ανάγκες και τα όνειρά του, και να παλεύει για αυτά στα πλαίσια του νόμου και της δικαιοσύνης.

Τι θα κάνετε για να περιοριστεί η διαφθορά στον τόπο μας;

Πέρα από τη θέσπιση μιας νέας, στιβαρής και μακροπρόθεσμης πολιτιστικής και εκπαιδευτικής πολιτικής, που αποτελεί τον βασικό πυλώνα για την καλή λειτουργία μιας ισόνομης πολιτείας, εισηγούμαι την εγκαθίδρυση Ανεξάρτητης Αρχής κατά της Διαφθοράς, η οποία θα είναι οικονομικά αυτοτελής και δεν θα αποτελείται από άτομα που επιλέγονται από το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο. Παράλληλα, απαιτώ την κατάργηση όλων των αναχρονιστικών θεσμών, αρχίζοντας από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Τέτοιοι θεσμοί είναι επιζήμιοι για το κράτος δικαίου διότι δεν διέπονται από διαφάνεια και αμεροληψία.

Ποιο μοντέλο οικονομίας πρέπει να υιοθετήσει η χώρα μας στην μετά Covid19 εποχή;

Καταρχάς δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο θα υπάρξει άμεσα αυτή η «μετά Covid19 εποχή», διότι ενδεχομένως να χρειαστεί να μάθουμε να ζούμε με τον ιό για αρκετά χρόνια ακόμη. Αν καταφέρουμε να συρρικνώσουμε τη διαφθορά και επανορθώσουμε τη λειτουργία των θεσμών, τότε θα είμαστε σε θέση να εξετάσουμε ένα πιο ευέλικτο οικονομικό μοντέλο, που θα στοχεύει στην ανάπτυξη του συνόλου, θα στηρίζεται σε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και στήριξη επενδύσεων στον τομέα της παιδείας, και θα είναι σύγχρονο, εξωστρεφές και δίκαιο κοινωνικά. Αξιοποιώντας την τεχνολογία του σήμερα, επενδύουμε στο αύριο, στην ανάδειξη νέων κλάδων στην έρευνα, την καινοτομία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό, και εν συνεχεία σε ενίσχυση της παραγωγής και των επενδύσεων. Η οικονομία πρέπει να καταστεί υποστηρικτική προς το βιοτικό επίπεδο του κύπριου πολίτη, αλλά και να λειτουργεί προς εξυπηρέτηση του Ονείρου.

Τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η ζωή της νέας γενιάς;

Να αναβαθμιστεί το επίπεδο των ανθρώπων στους οποίους ανατίθεται η αντιπροσώπευσή τους, καθώς και το επίπεδο και η παραγωγικότητα των κρατικών και πολιτειακών αξιωματούχων. Μόνο έτσι θα επέλθει ριζική αναγέννηση, και η ευθύνη γι αυτό, βαραίνει τώρα τον πολίτη. Επαναλαμβάνω – κατά την άποψή μου, οι πολιτικοί που απέτυχαν δεν δικαιούνται δεύτερες ευκαιρίες.

Πώς βλέπετε το ρόλο της Εκκλησίας στη χώρα μας;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ανέκαθεν και ιστορικά αναπόσπαστο κομμάτι του Κυπριακού Ελληνισμού, και σαφώς διαδραματίζει, έστω μη θεσμικά, ρόλο στην εθνική και εκπαιδευτική μας στρατηγική. Ο λόγος της δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητος και πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν. Από την άλλη, αυτό δεν πρέπει ποτέ να δίνει πρόσχημα σε ορισμένους ιερωμένους για αμφιλεγόμενες, επιζήμιες και προκλητικές συμπεριφορές απέναντι στον πολίτη και τη χώρα.

Τι Παιδεία και Εκπαίδευση έχουμε σήμερα στην Κύπρο; Τι Παιδεία και Εκπαίδευση θέλουμε;

Συγκριτικά με το παρελθόν, οι σημερινοί μαθητές έχουν πρόσβαση σε δεδομένα πέρα από τον έλεγχο του δασκάλου τους και είναι πολύ πιο εξοικειωμένοι με την πληροφορία και τα τεκταινόμενα. Συνεπώς, απομακρυνόμαστε σταδιακά από ένα μοντέλο διδασκαλίας κατά το οποίο ο δάσκαλος λειτουργούσε ως ο απόλυτος άρχων, και εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή, της διερευνητικής μάθησης, όπου η αίθουσα διδασκαλίας διευρύνεται, και ο δάσκαλος συντροφεύεται από πολλά άλλα εργαλεία, κυρίως διαδικτυακά. Δυστυχώς, το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να εφαρμόζει ξεπερασμένες και απαρχαιωμένες μεθόδους, ειδικά όσον αφορά την πρόσληψη και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, τον καθορισμό της διδακτέας ύλης αλλά και των εργαλείων που προσφέρει σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, και δεν τολμά να αγγίξει τα μεγάλα προβλήματα, να υιοθετήσει, δηλαδή, μια ολιστική προσέγγιση εξυγίανσης της δημόσιας εκπαίδευσης που θα έχει ως επίκεντρό της τον μαθητή. Είναι μόνο μέσω δυνατών μεταρρυθμίσεων που θα επιφέρουμε τη δημιουργία μιας νέας, υγιούς και εμπνευσμένης σχολής σκέψης και μόρφωσης.

Σε ποιο επίπεδο βρίσκονται σήμερα στη χώρα μας τα δικαιώματα της γυναίκας στην εργασία, στην πολιτική, στην κοινωνική ζωή, εντός της οικογένειας; Πώς αλλάζουν τα πράγματα, εάν πιστεύετε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει;

Οι γυναίκες στην Κύπρο δεν έχουν μισθολογική ισότητα, ούτε ίσες ευκαιρίες καριέρας, και αδίκως επωμίζονται δυσανάλογα οικογενειακά βάρη. Η φροντίδα παιδιών και εξαρτώμενων τις επιβαρύνει σε τεράστιο βαθμό, ενώ ταυτόχρονα η χώρα μας παρουσιάζει μια τραγική έλλειψη πρακτικών μέτρων που καταλήγει στο να περιορίζει ή και να αποκλείει τις γυναίκες από την αγορά εργασίας. Επείγει να ρυθμιστεί η αύξηση άδειας μητρότητας στις 22 εβδομάδες για όλες ανεξαιρέτως τις γυναίκες. Επίσης, πρέπει να δοθούν φορολογικά κίνητρα στους εργοδότες που προσφέρουν ευέλικτο ωράριο εργασίας χωρίς μειώσεις μισθών στις εργαζόμενες μητέρες παιδιών κάτω των 10 ετών, καθώς σε εργοδότες που δημιουργούν ειδικούς χώρους φύλαξης παιδιών στους χώρους εργασίας. Παράλληλα, κρίνω απαραίτητη την επιδότηση όλων των εργοδοτών που προσφέρουν εργασία σε μητέρες που είχαν αναγκαστεί να διακόψουν την εργασία τους για διάστημα πέραν των πέντε ετών, και πολλά άλλα πρακτικά μέτρα που αυτή η πολιτεία δεν θέσπισε ποτέ. Στόχος μου είναι μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις φύλου.

Έχει ευθύνες και η πλευρά μας για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σήμερα το Κυπριακό; Ποιες είναι αυτές;

Εννοείται πως επιφορτιζόμαστε με τεράστιες ευθύνες διαχρονικά, κυρίως για το γεγονός πως δεν θεσπίστηκε μια ομόφωνη, εθνική στρατηγική με αποτέλεσμα να παρουσιαζόμαστε ασυνεπείς ως προς τις επιδιώξεις μας κυρίως. Και φέρει και τεράστιες ευθύνες απέναντι στην Ιστορία και στο λαό της, γιατί λόγω της ασυνέπειας στην εκπαιδευτική και στρατιωτική θωράκιση της χώρας μας, κατέστησε τον εαυτό της αδύνατο συνομιλητή.

Χρωστά κάτι αυτή η πολιτεία στους πρόσφυγες του ’74;

Τους χρωστά μια δίκαιη, όσο γίνεται πιο δίκαιη επίλυση. Τους χρωστά δικαίωση και κάθαρση. Βεβαίως και τους χρωστά! Είναι πολίτες ενός κράτους το οποίο απέτυχε να τους προστατεύσει.

Έχετε εμβολιασθεί;

Ναι. Διότι προσωπικά, επέλεξα να ακολουθήσω τη συμβουλή του γιατρού μου.

Πώς τα πήγαμε στο θέμα της πανδημίας;

Κάκιστα. Προσωπικά ζήτησα την παραίτηση του υπουργού Υγείας για την τραγική κατάσταση στην οποία οδήγησε τη χώρα. Από την έναρξη της πανδημίας, οι Κύπριοι πολίτες επέδειξαν αξιέπαινη στωικότητα και αλληλεγγύη στα μέτρα που ανακοίνωνε η κυβέρνηση, παρά το ότι δεν ήταν στοχευμένα. Το υπουργείο, πιθανότατα δια των συμβούλων του, πίστευε πως ο ιός θα εξαφανιζόταν ως δια μαγείας. Κλείδωσαν τους πολίτες επί μακρόν στα σπίτια τους, χωρίς να εκμεταλλευτούν τον χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους για να βελτιώσουν το σύστημα υγείας. Τα νοσηλευτήρια της χώρας μας, που αντιμετώπιζαν ήδη τεράστια και διαχρονικά προβλήματα, είναι στο ίδιο σημείο, και ταυτόχρονα χάθηκε χρόνος στη διεκπεραίωση του εμβολιαστικού προγράμματος. Και αντί ο υπουργός να αναλάβει τις ευθύνες του, ρίχνει την ευθύνη στους πολίτες. Εδώ και ένα χρόνο, κλειδώνει και ξεκλειδώνει τη χώρα, εκδίδει ακατανόητα, ανεφάρμοστα και ενδεχομένως αντισυνταγματικά διατάγματα, προκαλώντας τεράστιες οικονομικές απώλειες και στο κράτος και στους πολίτες, χωρίς όμως να προβεί ο ίδιος σε διορθώσεις και ουσιαστικές αλλαγές.

Τι να κρατήσουμε και τι να πετάξουμε από την προ κορωνοϊού εποχή;

Δεν μου αρέσει να ωραιοποιώ μια τραγωδία. Και ούτε μπορούμε να βάλουμε χειροπέδες στους ανθρώπους, ούτε να τους περιμένουμε να στερηθούν τις στιγμές που έδιναν χαρά στη ζωή τους. Πρέπει να έχουμε πίστη πως η επιστήμη θα προσφέρει σύντομα πάνω από μια λύσεις, μαζί με τα εμβόλια ενδεχομένως και θεραπεία, και με το χρόνο, η επικινδυνότητα του ιού θα μειωθεί. Αλλά ναι, πιστεύω πως η πανδημία μας έμαθε να ζούμε και λίγο πιο εσωτερικά, και να περιορίσουμε ότι είναι υλική ή πνευματική σπατάλη.

Πολιτισμός. Τι είναι ο πολιτισμός για τους Κύπριους πολιτικούς; Και τι για τους πολίτες; Τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει, για να μπει ο πολιτισμός στη ζωή μας;

Ο πολιτισμός είναι η δύναμη της δημοκρατίας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Οι πλείστοι όμως πολιτικοί είναι δυστυχώς αδιάφοροι για τον πολιτισμό, ίσως λόγω της δικής τους άγνοιας. Δυστυχώς οι κυβερνήσεις μας, γύρεψαν το σύντομο δρόμο, επιχειρώντας να οικοδομήσουν μια οικονομία αποσυνδεδεμένη από την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου κι αυτό πρέπει να σταματήσει προτού επέλθει η ολική παρακμή. Οι πολίτες από την άλλη διψούν για μια χώρα που θα ευημερεί πολιτιστικά, όπως οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι πολιτικοί έχουν πολλά να μάθουν από τους πολίτες, και θα κάνω ότι μπορώ ώστε η νέα Βουλή να βελτιώσει σημαντικά αυτόν το διάλογο.