Συνέντευξη Πάμπου Χρυσοστόμου (ΑΚΕΛ) στο politis.com.cy: Ο τόπος χρειάζεται ανθρώπους τίμιους και ικανούς

Ο Πάμπος Χρυσοστόμου είναι υποψήφιος του ΑΚΕΛ, στην Αμμόχωστο.

Σύντομο βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1972 στην Αμμόχωστο και διαμένει στη Λεμεσό. Είναι νυμφευμένος και έχει τρία παιδιά. Είναι απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου, κάτοχος πτυχίου Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διεθνών Σχέσεων από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και κάτοχος διδακτορικού τίτλου στο Computer Education από το Πανεπιστήμιο Birmingham Αγγλίας. Εργάζεται ως Προϊστάμενος Έρευνας στο ΤΕΠΑΚ και στο παρελθόν διετέλεσε Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Frederick, Σύμβουλος Πληροφορικής υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Είναι μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και μέλος του Συμβουλίου Πετόσφαιρας της Νέας Σαλαμίνας. Είναι επίσης γραμματέας Σχολικής Εφορείας Αμμόχωστου, αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού Οργανισμού Erasmus Coordinators, γενικός συντονιστής Europe Direct Λεμεσού και εθνικός γραμματέας του διεθνούς οργανισμού IAESTE. Διετέλεσε μέλος ΔΣ ΡΙΚ (2014-2019). Ως διεθνολόγος είναι τακτικός συνεργάτης για ευρωπαϊκά και διεθνή θέματα σε ΜΜΕ στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.

Πείτε μας μια ιδέα που θέλετε να προωθήσετε και που θα πηγαίνει τον τόπο μπροστά.

Παρά να δώσεις σε κάποιον που έχει ανάγκη τροφής δύο ψάρια, καλύτερα να τον βοηθήσεις να φτιάξει το δικό του καλάμι και να τον μάθεις να ψαρεύει. Η Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού που δίνει χειροπιαστά αποτελέσματα και εργαλεία ανάπτυξης στον τόπο. Στο πανεπιστήμιο είμαι καθημερινά με νέους ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν και να καινοτομήσουν. Να βάλουν τις ιδέες τους σε εφαρμογή. Η ιδέα που θα ήθελα να προωθήσω είναι η θεσμική παραγωγή ιδεών μέσα από δεξαμενές σκέψης με νέους ανθρώπους -επιστήμονες για να καταθέτουν το πνευματικό τους κεφάλαιο. Η πολιτική μέσα από το θεσμικό πλαίσιο και τις πολιτικές αποφάσεις να δώσει τα εργαλεία στους νέους ανθρώπους να θέσουν σε πρακτική εφαρμογή τις ιδέες τους προς όφελος της ανάπτυξης της κοινωνίας.

Τι θα κάνετε για να περιοριστεί η διαφθορά στον τόπο μας;

Το πρόβλημα της διαφθοράς δεν είναι αόριστο κα απρόσωπο. Η διαφορά έχει και συγκεκριμένο χαρακτήρα, έχει και πρόσωπο και ονοματεπώνυμο. Η αναφορά ότι «υπάρχει παντού διαφθορά, είναι όλοι διεφθαρμένοι και διαφθορά υπήρχε πάντα» είναι το μεγαλύτερο συγχωροχάρτι στο κάθε διεφθαρμένο. Δεν είναι όλοι διεφθαρμένοι. Υπάρχουν χιλιάδες τίμιοι άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά ο καθένας στο χώρο και τη δουλειά του για την οικογένεια του και την κοινωνία. Το πρόβλημα της διαφθοράς είναι και ηθικό και νομικό και οικονομικό και πολιτικό. Το ηθικό έχει να κάνει με την παιδεία και το ήθος των ανθρώπων. Είναι στα χεριά του κάθε γονιού και του κάθε δασκάλου. Μία κοινωνία που επιβραβεύει την ανηθικότητα και τον αθέμιτο πλουτισμό δεν μπορεί να έχει μέλλον. Το νομικό έχει να κάνει με νομικό πλαίσιο, τους μηχανισμούς διερεύνησης και ελέγχου και την απονομή δικαιοσύνης. Είναι στα χέρια του Νομοθέτη, του Ελεγκτή, του Αστυνομικού και του Δικαστή. Πρέπει να λειτουργά αποτρεπτικά και τιμωρητικά στα φαινόμενα αυτά με αποτελεσματική απόδοση δικαιοσύνης και τιμωρίες. Το οικονομικό έχει να κάνει με το γρήγορο και αθέμιτο πλουτισμό και τη συσσώρευση χρημάτων με παράνομο τρόπο. Είναι στα χέρια του επιχειρηματία, του τραπεζίτη, του επενδυτή του φορεθέτη. Λειτουργά ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη και στην κοινωνική συνοχή. Το πολιτικό έχει να κάνει με τη διασύνδεση τής διαφθοράς με την πολιτική εξουσία. Όταν η πολιτική εξουσία εκμεταλλεύεται την θέση της και με εργαλείο τη διαφθορά ενισχύεται, πλουτίζει και διαιωνίζεται αποτελεί βόμβα στα θεμέλια και την ύπαρξη του ίδιου του κράτους και της κοινωνίας. Εδώ είναι το κρίσιμο. Το τελευταίο είναι στα χέρια του κάθε πολίτη. Με την ψήφο του. Μπορεί να το αλλάξει επιλέγοντας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων ανθρώπους και τίμιους και ικανούς, και στέλνοντας σπίτι τους τους διεφθαρμένους.

Πώς θα πήγαμε στο θέμα της πανδημίας;

Αυτός που ισχυρίζεται ότι κάναμε την καλύτερη διαχείριση της πανδημίας πρέπει να ζει σε άλλη χώρα. Η πανδημία εκτός από την απώλεια ανθρώπινων ζωών αφήνει πίσω της κοινωνικές και οικονομικές πληγές. Το στοίχημα είναι η διαχείριση της επόμενης μέρας. Ο κορωνοϊός μπορεί να μην έκανε διακρίσεις στην μετάδοση του ως ασθένεια, αλλά οι συνέπειες της πανδημίας ήδη κάνουν διακρίσεις στις ευάλωτες ομάδες και στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Αν δεν ληφθούν εκείνα τα μέτρα, θα πληρώσουν τις κοινωνικοοικονομικές συνέπειες πάλι οι πολλοί και οι αδύνατοι, και κάποιοι λίγοι θα κερδοσκοπήσουν είτε με τα Rapid test είτε με άλλους τρόπους.

Ποιο μοντέλο οικονομίας πρέπει να υιοθετήσει η χώρα μας στην μετά Covid19 εποχή;

Το μοντέλο οικονομίας στην μετά Covid19 εποχή σίγουρα δεν πρέπει να είναι το μοντέλο διαβατηρίων και του γρήγορου πλουτισμού των λίγων, που ίσχυσε μετά την κρίση του ’13. Το μοντέλο οικονομίας πρέπει να βασιστεί στην έρευνα και την καινοτομία, την αξιοποίηση των νέων μυαλών του τόπου μας, με την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και με ένα εναλλακτικό μοντέλο τουρισμού και αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ένα μοντέλο που να στηρίζεται στον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στον τόπο μας και γιατί; Και πώς θα επιλυθεί;

Όσο και αν η προσοχή εστιάζεται σε καυτά προβλήματα όπως η πανδημία, η διαφθορά και η οικονομική κρίση, το μεγαλύτερο πρόβλημα στον τόπο μας είναι το Κυπριακό. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κατοχή και η διαίρεση της Κύπρου. Η οποία ανάπτυξη και ευημερία αποδεικνύεται επίπλαστη, όταν η μισή πατρίδα είναι κατεχόμενη και εγκυμονεί ο κίνδυνος να συνορεύουμε με μια επιθετική Τουρκία των 80 εκατομμυρίων. Μόνο η επίλυση του Κυπριακού θα μπορέσει να δημιουργήσει συνθήκες ασφαλείας και σταθερότητας για μόνιμη ανάπτυξη και ευημερία.

ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη λύση του Κυπριακού στη βάση της ΔΔΟ με πολιτική ισότητα;

«Ναι» στην επίλυση του Κυπριακού στη βάση της ΔΔΟ με πολιτική ισότητα όπως καθορίζεται από τον ΟΗΕ, για αποτροπή της απαράδεκτης λύσης των δύο κρατών αλλά και της παγίωσης των τετελεσμένων στην Αμμόχωστο και στην κυπριακή ΑΟΖ.

Έχει ευθύνες και η πλευρά μας για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σήμερα το Κυπριακό;

Τα τρία χρόνια διαπραγματευτικού κενού, η εκλογή Τατάρ και η αποχώρηση Ακιντζί στα κατεχόμενα, τα αρνητικά τετελεσμένα σε ΑΟΖ και Αμμόχωστο μας έφεραν στο σημείο αυτό. Ευθύνες για την παραπάνω κατάσταση έχει και η δική μας πλευρά με τις άστοχες εκτιμήσεις του τύπου «δεν θα τρυπήσουν οι Τούρκοι στην ΑΟΖ», «Έχουμε θωρακίσει την ΑΟΖ με τις τριμερείς», «μπλοφάρουν οι Τούρκοι στο Βαρώσι» αλλά και το ότι «η ΕΕ θα βάλει κυρώσεις στην Τουρκία». Μέρος της ευθύνης, και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τις παρασκηνιακές βολιδοσκοπήσεις για λύση δυο κρατών.

Πώς θα πεισθεί η Τουρκία να επιστρέψει στη ΔΔΟ και το Πλαίσιο Γκουτέρες; Μήπως έχουμε χάσει το τρένο της λύσης του Κυπριακού;

Στην Σύνοδο τής ΕΕ για τα ευρωτουρκικά επιβάλλεται να γίνει διασύνδεση τού Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών, με την ενεργοποίηση τής θετικής ατζέντας για την Τουρκία. Αν η ΕΕ δώσει τα καρότα στην Τουρκία παρά την απαράδεκτη στάση της στο Κυπριακό, τότε η Τουρκία δεν θα έχει κανένα λόγο να διαφοροποιήσει τη θέση της για δυο κράτη. Η ενεργοποίηση της θετικής ατζέντας για την Τουρκία πρέπει να συνοδεύεται με αλλαγή στάσης στο Κυπριακό, έναρξη διαπραγματεύσεων στη βάση της ΔΔΟ και αποδοχή παρουσίας ΕΕ στις διαπραγματεύσεις. Ρόλο έχουν και οι ΗΠΑ και η Ρωσία στην αλλαγή της απαράδεκτης τουρκικής θέσης των δύο κρατών. Αν οι ΗΠΑ και Ρωσία εννοούν την επιμονή τους στη λύση στο πλαίσιο ΔΔΟ, τότε είναι η ώρα να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις. Να ασκήσουν πίεση προς την Τουρκία για αλλαγή στάσης.

Χρωστά κάτι αυτή η πολιτεία στους πρόσφυγες του ’74;

Ναι, πρωτίστως χρωστά την επίλυση του Κυπριακού. Μόνο με την επίλυση τού Κυπριακού μπορεί να αναπληρωθεί η απώλεια χρόνου των 47 ετών και του χώρου. Χρωστάει όμως και μία αξιοπρεπή διαβίωση. Μπορεί κάποιοι να ισχυρίστηκαν κατά καιρούς ότι «Ποιος θυμάται την εισβολή» όμως οι συνέπειες της στην καθημερινότητα, ειδικά ανάμεσα στους πρόσφυγες, είναι ακόμα οδυνηρές. Η πρώτη γενιά έχει φύγει χωρίς επιστροφή. Η δεύτερη γενιά γερνά όπως γέρνουν και οι προσφυγικοί συνοικισμοί. Και η τρίτη γενιά, μακριά από το φυσικό της χώρο, παλεύει ακόμα για ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της, για να στεγάσει τα όνειρά της. Ως πρόσφυγας, ως Αμμοχωστιανός, η πρώτη προτεραιότητα της δράσης μου σε περίπτωση εκλογής θα είναι προς αυτές τις κατευθύνσεις. Το χρωστούμε στους παππούδες μας που έφυγαν και στα παιδιά μας που έρχονται.

Είναι υγιής η πολιτική/κομματική σκηνή του τόπου; Τι πρέπει να αλλάξει και πως θα αλλάξει;

Δικαιολογημένα οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη προς τους πολιτικούς και τους γυρίζουν την πλάτη. Το κυρίαρχο ερώτημα είναι «θα αφήσει η κυπριακή κοινωνία αυτούς που θεωρεί ανάξιους να διαχειρίζονται την τύχη της»; Επιβάλλεται να επιστρέψει ξανά η ελπίδα. Δεν αξίζει στον τόπο και τον Άνθρωπο αυτή η οδυνηρή κατάσταση που βιώνουμε. Δεν μπορεί αυτή η καταστροφική πορεία να συνεχιστεί. Απαιτείται αλλαγή πορείας. Η Αριστερά και το ΑΚΕΛ ενδυναμωμένο, ανανεωμένο και αναδιοργανωμένο να ξανά εμπνεύσει το λαό και να πρωταγωνιστήσει για έρθουν καλύτερες μέρες.

Γιατί θέλετε να εκλεγείτε βουλευτής; Τι διαφορετικό μπορείτε να προσφέρετε εσείς μέσα από τη Βουλή;

Και στο Κυπριακό και στα κοινωνικοοικονομικά είναι οριακή κατάσταση. Την ίδια ώρα, η απογοήτευση του κόσμου γίνεται οργή μπροστά στις καθημερινές αποκαλύψεις σκανδάλων και παράνομου πλουτισμού. Όσο ποτέ άλλοτε ο τόπος χρειάζεται ανθρώπους και τίμιους και ικανούς, για να μπορέσουν να διαχειριστούν με αποτελεσματικότητα αλλά και ήθος τα συσσωρευμένα προβλήματα και στο εθνικό θέμα και στα οικονομικά. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους αποφάσισα να θέσω τον εαυτό μου ενώπιον των συμπολιτών μου, της Αμμοχώστου, μέσα από το ψηφοδέλτιο της Αριστεράς, για να μπορέσω μαζί με άλλους να συμβάλουμε προς την κατεύθυνση της αλλαγής των πραγμάτων. Με τη σκέψη στην Αμμόχωστο, με έγνοια για την Κύπρο, τον απλό άνθρωπο και τις ανάγκες του. Γιατί είναι απαίτηση να αλλάξουν τα πράγματα με ανθρώπους και τίμιους και ικανούς.



[video width="1920" height="1080" mp4="[migrated]/Politis/wp-content/uploads/2021/05/Xrisostomou-1.mp4"][/video]