Αίγινα: Μια απρόσμενη ταξιδιωτική εμπειρία, σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα

Του Θάνου Μαριόλη

Η Αίγινα αποπνέει μια ήρεμη δύναμη, που κερδίζει σχεδόν οργανικά τον επισκέπτη με την πρώτη κιόλας επαφή. Σε απόσταση μόλις μιας ώρας από τον Πειραιά (υπάρχουν βέβαια και ταχύτερα δρομολόγια που φθάνουν στον προορισμό σε ακόμα λιγότερο χρόνο), ξεχωρίζει για τα άψογα διατηρημένα αρχοντικά και τις άφθονες επιλογές σε εστίαση και διασκέδαση, ενώ παρά το μικρό της μέγεθος διαθέτει και μια διόλου ευκαταφρόνητη αγορά για ψώνια της τελευταίας στιγμής ή για τυχόν ξεχασιάρηδες που αφήσαν το μαγιό ή (και) το μυαλό τους στην πρωτεύουσα (δηλώνω ένοχος!).

Στα must visit, ο εντυπωσιακότατος ναός της Αφαίας, που δεσπόζει στην Αίγινα, με τις χαρακτηριστικές κολόνες δωρικού ρυθμού που παραπέμπουν σε μια μικρή Ακρόπολη. Το μνημείο που διατηρεί την μεγαλοπρέπεια του, χρονολογείται στο 490 π.Χ. και σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία είναι αφιερωμένο στην Θεά Αφαία (δηλαδή Άφαντη). Με το εισιτήριο στα 6€, οι επισκέπτες εξασφαλίζουν και την είσοδό τους στο μικρό μουσείο αριστερά του ναού, όπου μπορούν να περιηγηθούν στα αρχαιολογικά ευρήματα εκείνης της εποχής.

Οι εκπλήξεις όμως δε σταματούν εδώ. Διασχίζοντας την παραλιακή οδό του νησιού, συναντάμε το σπίτι του Νίκου Καζαντζάκη και θαυμάζουμε το Άγαλμα της Μάνας από τον ζωγράφο και γλύπτη Χρήστο Καπράλο.

Για τους λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού, σήμα κατατεθέν στην Αίγινα είναι το τεράστιο μοναστήρι του Αγίου Νεκτάριου με τον εντυπωσιακό περιβάλλοντα χώρο και την προσεγμένη αρχιτεκτονική του. Την Άνοιξη μάλιστα, οι πανέμορφες βουκαμβίλιες σε χρωματισμούς απαλού φούξια που βρίσκονται σε πλήρη άνθηση, ενισχύουν και λειτουργούν προσθετικά στην οπτική πανδαισία που προσφέρει απλόχερα ο ναός.

Και τώρα στο κεφάλαιο Αίγινα και διασκέδαση. Από την περατζάδα στο λιμάνι με τις δεκάδες επιλογές σε φαγητό, γλυκό και ποτό, με τα θαλασσινά να έχουν ευλόγως την τιμητική τους, έως τα κρυμμένα μπαράκια στα σοκάκια της Χώρας, και τα διασκορπισμένα σε όλα τα μήκη και πλάτη του νησιού, café και ταβερνεία, το σίγουρο είναι πως κανείς δε φεύγει παραπονεμένος από αυτή τη γωνιά του Σαρωνικού.

Εμείς δοκιμάσαμε την μαμαδίστικη κουζίνα του Μπακαλόγατου στο κέντρο της Xώρας, με απολαυστικές γεύσεις παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας και κρεατικά άψογα ψημένα, και βιώσαμε την αυθεντική εμπειρία μπαλκόνι με θέα-ταβερνάκι με θαλασσινά στου Κυριακάκη, στην παραλιακή Αγία Μαρίνα.

Παραμείναμε στην Αγία Μαρίνα για απογευματινό freddo στο ζεστά διακοσμημένο Verano (ιταλιστί καλοκαίρι), διατηρώντας και την χαλαρωτική μας απρόσκοπτη οπτική στην παραλία. Για την βραδινή μας έξοδο, καταλήξαμε στην προσεγμένη Οινόη, μέσα στην κεντρική περατζάδα του λιμανιού, όπου και δοκιμάσαμε τίμιο Aperol spritz σε γενναία δόση, που δεν είχε να ζηλέψει τίποτε από τα αντίστοιχα της γείτονος χώρας.

Last but not least, φιστίκια! Ο πρώτος που δεν έχει καταπέσει λαίμαργα πάνω από μια σακούλα με φιστίκια Αιγίνης, να σηκώσει το χέρι. Το συγκεκριμένο αγαθό-κόλαση εδώ έχει τον τόπο προέλευσής και την τιμητική του, ενώ οι φιστικιές δεσπόζουν με την παρουσία τους εντός ενδοχώρας. Φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν τα τοπικά περίπτερα με ντόπια προϊόντα που εντυπωσιάζουν με την ποικιλία τους.

Θα βρεις από ωμούς ξηρούς καρπούς έως αλοιφές με ταχίνι, και λικέρ με φιστίκι και σοκολάτα (εδώ δεν αντισταθήκαμε). Μάλιστα, τα εν λόγω stand συνήθως είχαν ουρές από κόσμο, δια του λόγου το αληθές το χαρακτηριστικό στιγμιότυπο. Σίγουρα μια επίσκεψη στην Αίγινα δεν θεωρείται πλήρης, χωρίς να πάρεις μια γεύση από τα λαχταριστά και άκρως δελεαστικά φιστικοειδή!

Η Αίγινα, είτε την επιλέξεις για ολιγοήμερο city break, είτε για long stay διαμονή, διαθέτει όλα τα απαραίτητα συστατικά που την κάνουν μοναδική και ακαταμάχητη. Με απλότητα και φινέτσα, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Το σίγουρο είναι πως θα την ξαναεπισκεφτούμε.