Η Τάμτα έθιξε μία νέα οπτική όσον αφορά τις σχέσεις και το γάμο - «Αισθανόμουν ότι ήταν ανήθικο που ήθελα να χωρίσω»

Η Τάμτα έδωσε μια συνέντευξη στο Down Town και στον Τάσο Μπιμπισίδη και είπε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, θίγοντας μια πλευρά της γυναικείας συνθήκης που δεν ακούγεται συχνά, αυτήν την ντροπής.

«Καταπίεσα όμως πολλές φορές τον εαυτό μου τότε και πολλές φορές είχα ενοχές που ήθελα να ξεφύγω από το γάμο μου».

Μπορεί στην εποχή μας να φαίνεται ως κάτι το ξεπερασμένο, η αλήθεια είναι όμως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Πολλές γυναίκες το βλέπουν ως προσωπική, δική τους ευθύνη να συντηρήσουν έναν γάμο, ακόμα κι αν υποφέρουν μέσα σε αυτόν, φοβούμενες την κοινωνική απόρριψη και την κατακραυγή από το περιβάλλον τους. Έτσι παραμένουν εγκλωβισμένες σε μια σχέση που τις κάνει δυστυχισμένες, απλά και μόνο γιατί είναι ντροπή να φύγουν και να αναζητήσουν αλλού την ευτυχία τους ή απλά την ησυχία τους. Ας δούμε τα όσα είπε:

Κοινωνικά είμαστε σε μια πολύ ιδιαίτερη φάση, ειδικά στο κομμάτι των γυναικών. Σκεφτόμουν ότι εσύ πήγες κόντρα στην πατριαρχία από μικρή, οπότε είσαι από τις πρώτες που αξίζει να ακούσουμε.

Ναι, θα μπορούσες να το πεις αυτό, αν και εγώ ό,τι έκανα το έκανα χωρίς ιδιαίτερη συνείδηση. Γιατί τότε έτσι λειτουργούσε ο κόσμος. Εγώ ήμουν τολμηρή και τρελή στην εποχή μου και στη χώρα μου. Καταπίεσα όμως πολλές φορές τον εαυτό μου τότε και πολλές φορές είχα ενοχές που ήθελα να ξεφύγω από το γάμο μου. Αισθανόμουν ότι κάτι δεν έκανα σωστά, ότι ήταν ανήθικο που ήθελα να χωρίσω. Ήταν μεγάλο ταμπού το διαζύγιο τότε. Δεν μπορούσες να χωρίσεις. Τι θα έλεγε ο κόσμος; Πώς θα συνέχιζες ως γυναίκα τη ζωή σου μόνη σου; Αισθανόμουν ότι θα κριθώ πολύ αυστηρά. Αυτός ήταν και ο λόγος που έμεινα πολλά χρόνια εγκλωβισμένη σε μια κατάσταση. Δεν μπορούσα να πάρω την απόφαση να φύγω, φοβόμουν.

Βέβαια, παντρεύτηκα 14 χρονών. Δεν μπορείς να συγκρίνεις τη δική μου ιστορία με αυτά που βιώνουν οι σύγχρονες γυναίκες γιατί ήμουν μέσα σε μια πολύ διαφορετική συνθήκη. Ως γυναίκα, βέβαια, μου είχε περαστεί ένας μεγαλύτερος φόβος σε σχέση με αυτό που ήθελα να κάνω. Έτσι αναγκάστηκα να κάνω πολλή υπομονή, μέχρι που πήρα απόφαση και έκανα την αλλαγή που επιθυμούσα στη ζωή μου.

Εσύ σε ποιον μίλησες τότε;

Τα περισσότερα τα κατάφερα μόνη μου γιατί δεν άντεχα άλλο. Αλλά άργησα πάρα πολύ να μιλήσω. Θα μπορούσα να είχα φύγει πολύ νωρίτερα από αυτές τις καταστάσεις. Είχα, βέβαια, την στήριξη της μητέρας μου αλλά εκείνη είχε ήδη μετακομίσει στην Ελλάδα τότε, οπότε δεν ήθελα να της μεταφέρω το πώς μπορεί να περνούσα εγώ πίσω στη Γεωργία γιατί ήταν πολύ μακριά.

Με τον μπαμπά της κόρης σου έχεις επαφές;

Προσωπικά όχι, αλλά έχει επαφές μαζί του η κόρη μου. Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια βέβαια και έχει κάνει μια άλλη οικογένεια πίσω στη Γεωργία. Έχω προχωρήσει και έχω αλλάξει και εγώ κατά πολύ τη ζωή μου. Δεν έχω ιδέα πώς μπορεί να βλέπει την εξέλιξή μου αλλά ελπίζω να είναι υπερήφανος.

onerous.gr