Σουμάχερ: τι αποκάλυψε ο υπεύθυνος της ομάδας διάσωσης 5 χρόνια μετά

Σαν χθες 29 Δεκεμβρίου το 2013 τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι μετά από πτώση ενώ έκανε σκι. Οι γιατροί τον είχαν βάλει σε τεχνητό κώμα και υποβλήθηκε σε δύο επεμβάσεις για να σωθεί η ζωή του. Μετά την εισαγωγή του οι γιατροί έλεγαν πως, εάν ο Γερμανός δεν φορούσε κράνος, θα είχε πεθάνει σχεδόν σίγουρα, ενώ χαρακτήριζαν την κατάσταση της υγείας του «εξαιρετικά σοβαρή».

“Οι πρώτοι που έφτασαν στο σημείο είπαν ότι επειδή ο χώρος που συνέβη ήταν δίπλα στην πλαγιά, ήταν δύσκολο γι’ αυτούς να τον μεταφέρουν με προσοχή. Και ήταν ξεκάθαρο πως ήταν πολύ σοβαρό, διαφορετικά δεν θα είχαμε χρησιμοποιήσει ελικόπτερο. Ο κος Σουμάχερ ήταν τυχερός”, τόνισε ο Μποζόν.

Όσο για το τι έγινε όταν το ελικόπτερο προσγειώθηκε δίπλα στην πλαγιά, δήλωσε: “Χρειάζονται μόνο μερικά λεπτά από την βάση ελικοπτέρων στην Κουρσεβέλ μέχρι το Μέριμπελ. Θυμάμαι ακόμα ότι οι γιατροί έκτακτης ανάγκης του ελικοπτέρου είχαν προβλήματα με τις πρώτες βοήθειες λόγω της θέσης του ατυχήματος. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο αποφάσισαν να πετάξουν πρώτα για το Μουτιές για να τον σταθεροποιήσουν. Στην συνέχεια, διακομίσθηκε στο νοσοκομείο της Γκρενόμπλ”.

Ο Στεφάν Μποζόν, ο οποίος ήταν ο διοικητής του τμήματος διάσωσης, πρόσθεσε: “Κάποιοι από τους ανθρώπους μας ήταν ήδη στο σημείο το ίδιο απόγευμα. Εγώ πήγα την επόμενη ημέρα, πήρα φωτογραφίες, μίλησα με ειδικούς. Είδα επίσης, την πέτρα που χτύπησε το κεφάλι του. Το θέμα ήταν πως είχε χιονίσει τόσο λίγο τις προηγούμενες ημέρες που οι πέτρες ήταν ελαφρά καλυμμένες με χιόνι. Δεν μπορούσε να δει την πέτρα. Αλλά αν είχε χιονίσει περισσότερο, ο Σουμάχερ πιθανότατα θα είχε γλιστρήσει από την πρώτη πέτρα. Ο Σουμάχερ ήταν σαφώς εκτός της οργανωμένης περιοχής της πλαγιάς εκείνη τη στιγμή. Αλλά μόνο κατά μερικά μέτρα. Παρ’ όλα αυτά, δεν έφταιγε ο υπεύθυνος του θερέτρου. Γιατί αν βγεις εκτός, έχεις εσύ την ευθύνη”.

Τέλος, σε ερώτηση για το αν έχει επισκεφτεί την οικογένεια, απάντησε: “Όχι, δεν ξέρω πως είναι. Αλλά σκέφτομαι συχνά αυτό το ατύχημα. Για παράδειγμα, όταν βλέπω πλαγιές με πέτρες στην άκρη. Γι’ αυτό θα ήθελα να ακούσω καλά νέα για τον Μίκαελ Σουμάχερ”.