Μαρία Κάνθερ: «Δεν είναι αυτοσκοπός για μένα η τηλεόραση»

Συνέντευξη στην Κατερίνα Μιχάηλου



Αν και το πάθος της μοιράζεται ανάμεσα στο ραδιόφωνο και το γράψιμο, η ίδια εισέβαλε ξανά σε τηλεοπτικό πλατό, για τις ανάγκες της παρουσίασης της νέας ιατρικής εκπομπής «Υγιαίνετε», η οποία προβάλλεται από τους δέκτες του Σίγμα κάθε Σάββατο στις 13.50. Η επί χρόνια ραδιοφωνική παραγωγός, Μαρία Κάνθερ, μίλησε στο «Capuccino» με αφορμή το νέο της επαγγελματικό βήμα, που εστιάζει στο πιο επίκαιρο ίσως θέμα των ημερών, την υγεία μας.



Πώς προέκυψε η παρουσίαση της εκπομπής «Υγιαίνετε»;
Προέκυψε μετά από πρόταση που μου έκανε ο κύριος Χατζηκωστής. Είναι μόλις, δώδεκα επεισόδια που θα γυριστούν γι’ αυτή την εκπομπή, οπότε είχα λίγο κενό στο πρόγραμμά μου για να το κάνω κι επίσης το θέμα της με ενδιαφέρει πολύ. Είχα και παλιά πρόταση για απογευματινό μαγκαζίνο από το Σίγμα και πρωινό από το ΡΙΚ, αλλά για εκπομπές που δεν με ενδιέφεραν τόσο πολύ θεματολογικά.







Τι θα δούμε σε αυτή την εκπομπή;
Καταπιανόμαστε με θέματα υγείας. Ήδη ξεκινήσαμε στο πρώτο επεισόδιο με το θέμα του εμβολιασμού για τον κορωνοϊό και θα ακολουθήσουν στη συνέχεια κι άλλα θέματα, τα οποία επιλέχθηκαν από την εταιρία Remedica, τον χορηγό της εκπομπής. Στο πλαίσιο του «Υγιαίνετε», συζητάμε με γιατρούς οι οποίοι μας ενημερώνουν σχετικά και σε κάποιες περιπτώσεις στο δεύτερο μισό παρουσιάζουμε κι έναν ασθενή που έχει περπατήσει σε αυτά τα δύσκολα μονοπάτια της υγείας. Αυτό δεν γίνεται πάντα βέβαια, γιατί άτομα που έχουνε περάσει διάφορα προβλήματα δεν είναι πάντα τόσο πρόθυμα να μιλήσουν γι’ αυτά.



«Αν ήθελα να κάνω καριέρα στην τηλεόραση θα είχα αδράξει τις δύο προηγούμενες ευκαιρίες που μου δόθηκαν. Δεν με αγχώνουν τα νούμερα. Με ενδιαφέρει περισσότερο να είναι άρτιο το τελικό αποτέλεσμα.»



Είσαι ένα άτομο που ενδιαφέρεται για την υγεία του;
Είμαι θεωρώ. Δεν αφήνω κάτι το οποίο θα δω και θα με προβληματίσει να περάσει απαρατήρητο, θα το ψάξω και θα ρωτήσω τον ειδικό. Θα συμβουλευτώ το διαδίκτυο, αλλά όχι για την τελική μου διάγνωση. Θα πάω διαβασμένη στον γιατρό για να μπορώ να του θέσω συγκεκριμένα ερωτήματα, αλλά δεν θα κάνω διάγνωση από το διαδίκτυο, κατ’ ουδένα λόγο.

Σε προβληματίζει η πορεία της εκπομπής από το γεγονός πως το κοινό κουράστηκε να ακούει για τα θέματα υγείας, λόγω κορωνοϊού;
Θεωρώ ότι με όλο αυτό που συνέβη ταρακουνηθήκαμε για το ότι δεν προσέχουμε αρκετά την υγεία μας, και ότι πρέπει να την προσέχουμε πολύ περισσότερο. Επίσης, ότι προβλήματα ακούγαμε ήταν τα προβλήματα ίσως του διπλανού, ωστόσο ο κορωνοϊός ήταν τόσο κοντά σε μας, που νομίζω ότι μας ταρακούνησε παραπάνω. Αντιλαμβάνομαι αυτό που λες ότι ο κόσμος μπορεί να θέλει να χαλαρώσει βλέποντας τηλεόραση, όμως θεωρώ ότι υπάρχει και κόσμος που με τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουμε τα θέματα αυτά, θα παρακολουθήσει την εκπομπή ευχάριστα χωρίς να τον κουράσει. Όσο για την πορεία της εκπομπής, θα είμαι ειλικρινής μαζί σου: αν ήθελα να κάνω καριέρα στην τηλεόραση θα είχα αδράξει τις δύο προηγούμενες ευκαιρίες που μου δόθηκαν. Δεν με αγχώνουν τα νούμερα, ίσως γιατί νιώθω ότι δεν είναι αυτοσκοπός για μένα η τηλεόραση. Οπότε σίγουρα θα τα δω, θα τα συμβουλευτώ, όμως εκείνο που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να βγαίνει ένα άρτιο αποτέλεσμα, να φαίνεται η δουλειά που έχουμε κάνει ως ομάδα και πάνω απ’ όλα να κάνω τον συνομιλητή μου να νιώσει άνετα και τουλάχιστον αυτό το μισάωρο που συναντηθήκαμε να περάσει όμορφα όπως κι εγώ. Προσπαθώ να το απολαμβάνω παρά να με αγχώνει το πώς θα το δει ο άλλος. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργώ και στο ραδιόφωνο. Εκεί ωστόσο έχω περισσότερο άγχος, γιατί είναι η ψυχοθεραπεία μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς να κάνει ραδιόφωνο, οπότε εκεί τα νούμερα είναι πιο αγχωτικά για μένα..



«Το ραδιόφωνο είναι η ψυχοθεραπεία μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτό».





Σε αγχώνει η απότομη έκθεση στη μικρή οθόνη δεδομένου ότι είχες πιο μικρή παρουσία στην τηλεόραση από τη θέση του πάνελ;
Το πάνελ το έκανα μόνο για δύο τρεις μήνες και το έκανα κατόπιν συνεννόησης με το κανάλι ότι δεν θα διαρκούσε περισσότερο η συμμετοχή μου. Δεν ήταν κάτι που με αντιπροσώπευε. Και όταν έδωσα ιδέα για απογευματινή εκπομπή, αλλά για να είμαι αρχισυντάκτρια – καθώς αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι να είμαι πίσω από τις κάμερες- ήταν για ένα πρότζεκτ χωρίς πάνελ, με συνεργάτες. Δεν ξέρω έχω την εντύπωση ότι με καλούς συνεργάτες και με μία πολύ καλή παρουσιάστρια μπορεί να βγει κάτι διαφορετικό που το χρειαζόμαστε στην τηλεόραση. Όσον αφορά την προβολή, όχι δεν με αγχώνει. Όποια σχόλια και να γίνουν είναι καλοδεχούμενα.

Αν είχες την ευκαιρία να επιλέξεις εσύ ένα τηλεοπτικό project ποιο θα ήταν αυτό;
Υπάρχει ήδη στα σκαριά μία ιδέα, η οποία είναι και ολοκληρωμένη, αλλά νομίζω εξαιτίας της κατάστασης είναι λίγο δύσκολο να υλοποιηθεί, λόγω μπάτζετ. Είναι ένα παιδικό τηλεπαιχνίδι, το οποίο δεν το σκέφτηκα μόνη μου για να είμαι ειλικρινής. Έχω μιλήσει με ένα συνεργάτη και έχει φτιαχτεί κάτι πολύ όμορφο. Αυτό θα με ενδιέφερε, καθώς και ένα πρότζεκτ σχετικό με τη μαγειρική.



«Το δεύτερο μου πάθος μετά το ραδιόφωνο είναι η συγγραφή. Αν μου πεις να διαλέξω μεταξύ των δύο, δεν ξέρω ποιο θα βάλω πρώτα»



Πες μου δυο λόγια και για το κομμάτι της συγγραφής. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σου «Ζήνα Κάνθερ: Μια πριγκίπισσα χωρίς θρόνο»
Το δεύτερο μου πάθος μετά το ραδιόφωνο είναι η συγγραφή. Αν μου πεις να διαλέξω μεταξύ των δύο, δεν ξέρω ποιο θα βάλω πρώτα, εξαρτάται από την περίοδο που περνώ. Το συγκεκριμένο βιβλίο, ήρθε μετά από δύο παραμυθάκια τα οποία είχα γράψει, όμως αυτό ήταν το προσωπικό μου στοίχημα γιατί πέρασα από πολλές φάσεις μέχρι να καταλήξω στο αν θέλω να το γράψω και να βγάλω την ιστορία προς τα έξω. Ήταν πολύ κουραστικό από θέμα έρευνας, ήταν ένα ταξίδι μαγευτικό με ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων, ανάμεσά τους και στενάχωρα, γιατί έπρεπε να τελειώσω την ιστορία με αυτό το δύσκολο κομμάτι του θανάτου της Ζηνούλας και όταν έγραφα το τελευταίο κεφάλαιο, ένιωσα ότι το ξαναπέρασα όλο αυτό. Όμως αυτή η διαδικασία ήταν και πολύ όμορφη γιατί έζησα πολλά και περπάτησα στα μονοπάτια της που πραγματικά φάνταζαν παραμύθι, με όλη τη σκληρότητα που είχε- γιατί έζησε αρκετή μοναξιά στην καθημερινότητά της. Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα το οποίο αγάπησε ο κόσμος, περνάμε σε δεύτερη έκδοση, οπότε είμαι αρκετά ενθουσιασμένη και χάρηκα που το τόλμησα.

Πρόσφατα ακούστηκε πως θα μεταφερθεί τηλεοπτικά το βιβλίο που έγραψες για τη Ζήνα Κάνθερ. Γιατί δεν προχώρησε το εν λόγω project;
Έγιναν όντως συζητήσεις, ωστόσο δεν είχε υπογραφεί συμβόλαιο, δεν είχαμε καταλήξει. Παρόλο που γράφτηκαν πάρα πολλά και ακούστηκαν και ονόματα για πρωταγωνίστρια, δεν είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Είχαμε μιλήσει με το Σίγμα, όμως η όλη ιστορία στράβωσε σε διάφορες δικές μου απαιτήσεις. Είμαι πάρα πολύ απαιτητική σε αυτό το πρότζεκτ. Αν ήταν άλλο τηλεοπτικό μου σενάριο, μπορεί να έκανα κάποιες υποχωρήσεις, αλλά αυτό θέλω να βγει έτσι όπως το φαντάστηκα. Αυτό δυσκολεύει τα πράγματα αλλά θέλω από κει πάνω ψηλά την ώρα που θα το βλέπει να νιώθει περήφανη γι’ αυτό και έχω τις κόκκινες γραμμές μου, που μπορεί να είναι αρκετές, αλλά στο συγκεκριμένο πρότζεκτ δεν κάνω εκπτώσεις. Οπότε θεωρώ πως οι συγκυρίες δεν ταίριαξαν για να το κάνουμε με το συγκεκριμένο κανάλι.