Πώς αντιμετωπίζεται ο σακχαρώδης διαβήτης;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια εξελικτική νόσος (χωρίς μόνιμη θεραπεία), ωστόσο μπορεί να αντιμετωπιστεί με σκοπό την αποφυγή των επιπλοκών της νόσου. Χρειάζεται πρωτίστως συνεχής παρακολούθηση από εξειδικευμένη ομάδα επαγγελματιών υγείας, όπως ενδοκρινολόγους, διαιτολόγους, ψυχολόγους, ποδιάτρους κ.ά. Η πρώτη και σημαντικότερη συμβουλή του γιατρού είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής και της διατροφής. Στους διαβητικούς συστήνεται πάντα ειδική διατροφή, άσκηση και απώλεια βάρους. Ειδικά στα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Σημαντικό ρόλο παίζει και ο αυτοέλεγχος της γλυκόζης του διαβητικού ατόμου με τη χρήση ειδικών φορητών μετρητών σακχάρου ή/και συσκευών συνεχούς καταγραφής γλυκόζης - Continuous Glucose Monitors (CGMs). Σε κάθε διαβητικό άτομο είναι απαραίτητη η μέτρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) με μια εξέταση αίματος που δείχνει τη μέση τιμή γλυκόζης στο αίμα μας τους τελευταίους 3 μήνες, η οποία θα πρέπει να είναι κάτω από 7%. Όταν ο διαβήτης παραμένει αρρύθμιστος έχει ως αποτέλεσμα την ενδεχόμενη εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών. Σύμφωνα με μελέτες, η αποτελεσματική ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, η διακοπή του καπνίσματος, η συστηματική άσκηση και η χρήση της κατάλληλης αγωγής για κάθε περίπτωση μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών.

Εβδομάδα ευαισθητοποίησης για το Σακχαρώδη Διαβήτη
Δευτέρα μέχρι Κυριακή 09-15 Νοεμβρίου 2020

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη είναι αφιερωμένη στο νοσηλευτικό προσωπικό. Η όλη εκστρατεία στοχεύει στην ευαισθητοποίηση κοινού και όλων μας για τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι νοσηλευτές στην υποστήριξη ατόμων με διαβήτη.



Τι είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη, ή όταν το σώμα δε μπορεί να χρησιμοποιήσει με αποτελεσματικό τρόπο την ινσουλίνη που παράγεται.

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και καθιστά τα κύτταρα ικανά να προσλαμβάνουν γλυκόζη από το αίμα και να τη χρησιμοποιούν για ενέργεια. Η ανεπάρκεια παραγωγής ινσουλίνης, δράσης της ινσουλίνης ή και των δύο, οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία).



Βασικές μορφές διαβήτη:

Ο διαβήτης τύπου 1 (ΣΔτ1): τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 παράγουν πολύ λίγη ή καθόλου ινσουλίνη και χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης για να επιβιώσουν. Είναι ο συχνότερος τύπος σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.

Ο διαβήτης τύπου 1,5 (LADA), είναι ένας μη επίσημος όρος που μερικές φορές χρησιμοποιείται για να περιγραφή μιας μορφή διαβήτη τύπου 1 γνωστή ως Λανθάνων Αυτοάνοσος Διαβήτης σε Ενήλικες (Latent Autoimmune Diabetes in Adults – LADA). Διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης και έχει μια επίσης αργή εμφάνιση, όπως και οι περισσότερες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2. Είναι επίσης μια αυτοάνοση ασθένεια, όπως ο διαβήτης τύπου 1 και απαιτεί θεραπεία με ινσουλίνη κάποια στιγμή στο μέλλον.

Ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2): τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ινσουλίνη με αποτελεσματικό τρόπο. Μπορούν να αντιμετωπίσουν την πάθησή τους μόνο με μέτρα που αφορούν στον τρόπο ζωής. Συχνά απαιτούνται από του στόματος φάρμακα και σπανιότερα ινσουλίνη.

Διαβήτης κύησης: και οι δύο τύποι διαβήτη είναι εξίσου σοβαροί. Ένας τρίτος τύπος εμφανίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά συνήθως υποχωρεί με το πέρας της.

Προ-Διαβήτης: Επιστημονικά δεν στέκει ο όρος προ-διαβήτης ωστόσο εργαστηριακά μπορεί να διαπιστωθεί εφόσον το άτομο έχει προδιάθεση να εκδηλώσει στο άμεσο μέλλον Διαβήτη Τύπου 2.