Ο ΚΑΙΡΟΣ 
Αποσύρεται από την ενεργό δράση ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου!
Λίγες μέρες μετά τη λύση της συνεργασίας του με τη Δόξα, ανακοίνωσε με ανάρτησή του στα ΜΚΔ πως παρότι το σώμα του αντέχει και η ψυχή και το μυαλό θέλουν να συνεχίσει, «ήρθε η κατάλληλη στιγμή να μπει μια τελεία σε όσα έγραψε η ιστορία για τον ποδοσφαιριστή Νεκτάριο».
O 35χρονος Αλεξάνδρου είναι αναμφίβολα ένας από τους σπουδαιότερους παίκτες της σύγχρονης εποχής του κυπριακού ποδοσφαίρου, με τεράστια προσφορά αλλά και ήθος..
Γέννημα-θρέμμα του ΑΠΟΕΛ, στον οποίον επιστρέφει, αγωνίστηκε στην πρώτη ομάδα των γαλαζοκιτρίνων από το 2001 μέχρι το 2006, όταν και πήγε στην Ελλάδα για τη Λάρισα, κατακτώντας το κύπελλο το 2007. Το 2008 επέστρεψε στον ΑΠΟΕΛ, έζησε μαζί του όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές με αποκορύφωμα την πρόκριση στα προημιτελικά του Champions League το 2012, ενώ τον Γενάρη του 2019 πήγε στη Δόξα, στην οποία έκλεισε την καριέρα του.
Με τον ΑΠΟΕΛ, με τον οποίον συνέδεσε το όνομά του και φυσικά διετέλεσε και αρχηγός του, πανηγύρισε δέκα πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και έξι σούπερ καπ, ενώ συμμετείχε με τους γαλαζοκίτρινους επτά φορές σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων, έχοντας πανηγυρίσει -εκτός από το έπος του 2012- και την πρόκριση στους «16» του Europa League το 2017.
Ο Αλεξάνδρου είχε και μεγάλη συνεισφορά στην Εθνική Κύπρου, καταγράφοντας 40 συμμετοχές με το εθνόσημο στο στήθος (2006-2017).
Η ανάρτηση του Αλεξάνδρου:
Με περηφάνια και ευγνωμοσύνη τερματίζω την καριέρα μου σαν ποδοσφαιριστής. Τελευταία όλα έτρεξαν τόσο γρήγορα που τελικά κατέληξα ότι το σώμα αντέχει, η ψύχη και το μυαλό θέλουν να συνεχίσω, αλλά ήρθε η κατάλληλη στιγμή να μπει μια τελεία σε όσα έγραψε η ιστορία για τον ποδοσφαιριστή Νεκτάριο.
Θα προχωρήσω στην επόμενη πρόκληση με τον ίδιο ενθουσιασμό, προσήλωση και πάθος που ξεκινούσα το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά πλέον βλέποντας στα μάτια του κάθε ποδοσφαιριστή, κάθε ηλικίας, ένα παιδί και μαθητή μου στον οποίο οφείλω να δώσω ότι θα έδινα σε κάθε δικό μου παιδί.
Απλά, ξεκάθαρα, ευχαριστώ όσους πίστεψαν σε μένα αλλά και όσους με αμφισβήτησαν. Οι μεν μου έδωσαν πίστη, οι δε, επιπλέον κίνητρο.
Ξεχωριστό ευχαριστώ αξίζει φυσικά η οικογένεια μου και ειδικότερα η σύζυγος μου για την επιμονή, υπομονή και στήριξη όλα αυτα τα χρόνια.