Αν ο Ραδιομαραθώνιος βοηθούσε τους ΑμεΑ, τότε δεν θα κάναμε Ραδιομαραθώνιο

«Δίνουμε κάτι μικρό, προσφέρουμε κάτι μεγάλο στα παιδιά που μας χρειάζονται». Αυτό είναι το σλόγκαν με το οποίο αντικατέστησαν το «Μόνο η αγάπη μπορεί». Ω ναι, πολύ καλά καταλάβατε, μιλάμε για τον Ραδιομαραθώνιο.

Ναι, για όσους δεν το γνωρίζουν, συνεχίζεται ακόμα αυτή η παρωδία που κοροϊδεύουν κόσμο ότι δίνοντας, πολλοί από το υστέρημά τους, 1, 3 ή 5 ευρώ «θα σώσουμε τα καημένα τα μωρά με αναπηρίες».

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Τα παιδιά ή τα άτομα γενικότερα με αναπηρίες δεν είναι καημένα και δεν χρειάζονται την ελεημοσύνη μας.

Δεύτερον, είναι τουλάχιστον γελοίο εν έτει 2024 να αντιμετωπίζουμε τα άτομα με αναπηρίες σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τους οποίους εμείς οι υπόλοιποι, που πολύ απλά έτυχε να μην έχουμε κάποια αναπηρία, πρέπει να βοηθήσουμε, «να τους στηρίξουμε στη μάχη που δίνουν» δίνοντάς τους λεφτά. Τόσα χρόνια που γίνεται ο Ραδιομαραθώνιος πάντως δεν έχω δει να γίνονται ουσιαστικά έργα προς στήριξη των ΑμεΑ, ούτε έχω ακούσει καμία από τις σοβαρές οργανώσεις που στηρίζουν τα άτομα με αναπηρίες να βγει και να στηρίξει τον θεσμό. Αντιθέτως, αυτό που λένε όλοι είναι, για να το πω και στα κυπριακά, ότι με ή χωρίς «Ραδιομαραθώνιο χαΐρι εν θωρούν».

Εδώ που τα λέμε, αν ο Ραδιομαραθώνιος ήταν κάτι που θα βοηθούσε όντως τα άτομα με αναπηρίες, τότε δεν θα τον κάναμε. Διότι η έγνοια της κυπριακής κοινωνίας δεν είναι να βοηθήσει στο να επιλυθούν καθημερινά εμπόδια που αντιμετωπίζουν άτομα με αναπηρίες, αλλά να φανεί ο καθένας και η καθεμιά που το παίζουν φιλάνθρωποι, ότι θέλουν να βοηθήσουν «τα καημένα τα μωρά, τα ανάπηρα». Είναι γελοίο μόνο και μόνο το ότι μιλούν για βοήθεια σε παιδιά με αναπηρίες, λες και η αναπηρία που έχει ένα παιδί εξαφανίζεται αμέσως μετά την ενηλικίωσή του και δεν χρειάζεται την όποια στήριξη και βοήθεια.

Και μιας και μιλάμε για βοήθεια… πόσες από αυτές τις εταιρείες που σπεύδουν να στηρίξουν show όπως ο Ραδιομαραθώνιος προσλαμβάνουν άτομα με αναπηρίες; Πόσες από αυτές τις εταιρείες δεν κοιτάνε την αναπηρία, αλλά τα προσόντα που έχει το άτομο και το πόσο πολύ θέλει να εργαστεί, προκειμένου να προσλάβουν ένα άτομο ΑμεΑ; Ξεκάθαρα τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά, μιας και το ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι οι εταιρείες αυτές είναι ελάχιστες. Ακόμη και οι εταιρείες που θα το κάνουν θα φροντίσουν το ΑμεΑ άτομο είτε να εργοδοτηθεί σε υποδέεστερο πόστο είτε να μην παίρνει τον ίδιο μισθό με τον «υγιή» υπάλληλο με τον οποίο έχουν τα ίδια προσόντα και κάνουν και την ίδια δουλειά.

Αφήνοντας όμως τις εταιρείες και την ιδιωτική πρωτοβουλία, αν η Πολιτεία θέλει να βοηθήσει ουσιαστικά τα άτομα με αναπηρίες υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για να το κάνει. Όπως:

Μαθαίνοντας στα παιδιά, που έτυχε να γεννηθούν χωρίς να έχουν κάποια αναπηρία, ότι τα παιδιά με αναπηρίες έχουν τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες δυνατότητες με εκείνα και γενικότερα με το να κάνουμε τα σχολεία μας πιο φιλικά προς τα παιδιά με αναπηρίες (εκείνο το ενιαίο συμπεριληπτικό σχολείο που διαφημίζει ότι προωθεί το Υπουργείο Παιδείας). Ίσως έτσι να πετύχουμε πολλά. Όπως, για παράδειγμα, να λαμβάνουν πρόσκληση για τα παιδικά πάρτι των συμμαθητών τους και τα παιδιά με αναπηρίες.

Να προσλάβουμε περισσότερους διερμηνείς της νοηματικής σε δημόσιες υπηρεσίες και γενικότερα οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν πιο προσβάσιμες σε ΑμεΑ. Από το κτΗριακό κομμάτι μέχρι το να αποστέλλουν επιστολές γραμμένες σε κώδικα Braille, για συνανθρώπους μας με προβλήματα όρασης.

Επιβάλλοντας πιο αυστηρές ποινές σε όσους σταθμεύουν σε χώρους για ανάπηρους, κλείνουν με τα αυτοκίνητα ή τις μηχανές τους ράμπες, πεζοδρόμια κ.λπ.

Μέσα μεταφοράς. Άλλος ένας τομέας που χρήζει βελτίωσης. Από πού να το πιάσεις, από τα θέματα ασφαλείας, με τις ράμπες που πολλές φορές δεν υπάρχουν στα λεωφορεία ή τις ειδικές ζώνες για τα αμαξίδια, οι οποίες επίσης δεν υπάρχουν, ή από το γεγονός ότι δεν μπορεί ένα άτομο που δεν βλέπει να ξέρει σε ποια στάση να κατεβεί. Εξαρτάται από τους συνεπιβάτες του για να φτάσει στον προορισμό του και να μην βρεθεί ξαφνικά στη μέση του πουθενά.

Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με τα μέτρα που μπορεί να λάβει η Πολιτεία για να στηρίξει τους ΑμεΑ. Ξέρετε όμως τι δεν θα περιείχε ποτέ αυτό το βιβλίο; Τη λέξη «Ραδιομαραθώνιος».